คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : เหตุเกิดที่ร้านไอศครีม
13
“เซ้ต้า!!!” –[]-‘’
ฉันถึงกับร้องออกมาเสียงหลงเมื่อเห็นเซต้ากระชากข้อมือฉันไปประชิดตัว และมีเซ็นเตอร์มองหน้าฉันเหลอหลาอยู่ข้างๆฉัน
“หึ ตกใจอะไรกันครับ.. ที่รัก”
พูดแล้วเซต้าก็เลื่อนมือมาลวบเอวฉันอย่างรวดเร็ว ”นี้.. ปล่อยฉันนะ” ฉันพูดกับเซต้าเบาๆ พร้อมกับดิ้นพร่านในอ้อมแขนของเขา เค้าทำอะไรของเค้าเนีย เล่นอะไรก็ไม่รู้ เอ๊ะ... ระ.. หรือว่า ฉันรีบหันหน้าไปดูเซ้นเตอร์ที่ตอนนี้กำลังยืนมองด้วยสีหน้านิ่งๆ ก่อนจะเผยปากพูดขึ้น
“ไอ้สวะ.. เมื่อกี้แกพูดว่าไงนะ?” เซ็นเตอรืพูดขึ้นหน้านิ่งๆ
“หึ ยังปากดีเหมือนเดิมสินะ” เซต้ามองพร้อมยกยิ้มอย่างกวนประสาท พร้อมกับรวบเอวฉันแน่นกว่าเดิม หมอนี้มันยั่วโมโหเซ็นเตอร์ชัดๆ
“ปล่อยฉันนน” ฉันเริ่มโวยวาย
“ทำไม? อยู่กลับฉันแล้วมันทำไม? ทีกอดกันบนมอร์เตอร์ไซค์กอดกันตัวกลมยังไม่ยักขัดขืนหนิ”
เซต้ามองฉันหน้านิ่ง ทำให้คำพูดที่ฉันกำลังจะเถียงถึงกลับต้องกลืนลงคอไปทันที
“ทำไม ก็คนมันรักกัน” เซ็นเตอร์พูดยิ้มๆ
“รัก? ฮ่าๆๆๆ!! หน้าขำ!” เซต้ายักคิ้วกวนเซ็นเตอรื
“ปล่อยโนอา..” เซ้นเตอร์พูดทั้งกระชากข้อมืออีกข้างฉันไปทางเขา
“อ้ะ >O<” ด้วยความที่กำลังดูศึกน้ำลาย(?) อย่างเมามัน ทำให้ตัวฉันไล้เรี่ยวแรง ปิวติดมือเซ็นเตอร์ไป (เว่อร์อีกและ - -)
“ห๊ะ? ยัยหน้าจืดนี้ชื่อโนอาหรอกหรอ?” เซต้าดึงแขนฉันอีกข้างไว้ ทำให้แขนของฉันทั้งสองข้างถุกไอ้หน้าหล่อทั้งสองคนดึงไว้
“ปล่อย!!” เซ็นเตอรืพูดพร้อมกับดึงแขนฉัน
(>[]< )……. “อ๊ะๆๆๆ” ฉันเซไปด้านเซ้นเตอร์
“แกสิปล่อย!!” เซต้าพูดพร้อมดึงแขนฉันกลับ
....... ( >[]<) “อ๊ะๆๆๆ” ตัวฉันเลยเซกลับไปด้านเซต้า
“แกแหละ”
(>[]< )…….
“แกแหละ”
....... ( >[]<)
“แกแหละ”
(>[]< )…….
“แกแหละ”
....... ( >[]<)
“พอออ!!!!” แล้วฉันก็ตะโกนขึ้นเสียงดัง จนทั้งคู่หยุดการกระทำในการดึงฉันจนเซไปเซมา -_- และเพราะฉันเองที่สวยเกินไป(มันมโน=__=) เลยทำให้เกิดการแย่งชิง... เพราะฉะนั้น.. ฉันนี้แหละที่ต้องรับผิดชอบกระเรื่องที่เกิดขึ้น ฉันต้อง..
“ปล่อยฉัน!! ทั้งคู่!! แล้วกลับบ้านซะ!!” ฉันตะโกนขึ้นอีกครั้ง แล้วสะบัดแขนทั้งสองข้างจากการโดนดึง หึ.. เห็นลฤธิ์ยัยโนอาแล้วละสิ ฮ่าๆๆ เป็นไงเงียบไปเลย
ทั้งเซต้าและเซ้นเตอร์มองฉันนิ่งๆก่อนจะ...
“ป้าหลบก่อน//ยัยเซล่ามูนอย่ายุ่ง” ทั้งคู่พูดขึ้นพร้อมผลักฉันลงพื้นจนก้น
ไม่นะ... ต้องไม่ใช่แบบนี้ พระเอกต้องถามนางเอกสิ ว่าตกลงเธอเลือกใคร Q[]Q มันต้องไม่ใช่แบบนี้!! น้องโนอารับบ่อด้ายยยยยยยยยยย
กลับเข้าเรื่อง...
เซ็นเตอร์กระชากคอเสื้อเซ้าตาไปประชิดตัว ทั้งสองจ้องตากันแนบแน่น และอีกไม่นาน.. จะมีใครคนใดคนหนึ่งท้องป่องเป็นแน่แท้ (อิบร้า =[]= ปลากัดนะ ไม่ใช่คน!!) คนนะ ไม่ใช่ปลากัด - - เอ้ยยย!! (ถูกแล้ววว - -) อ่อๆ ต่อๆๆ
ทั้งที่เซ็นเตอร์เป็นุ้ที่มีอายุน้อยกว่าแท้ๆแต่นั้นกลับไม่ใช่ปัญหา เพราะระดับความสูงของทั้งคู่นั้น เท่ากันเลยทีเดียว
“จะเอายังไง” เซ็นเตอร์พุดขึ้นหลังจากจ้องตามานาน
“นั้นสิ” เซต้ายิ้มกวน ก่อนจะกระชากคิเสื้อเซ็นเตอร์
ไม่ได้แล้ว!! นางเอกอย่างฉันต้องหยุดเรื่องนี้ไว้ เอ T^T ทำไงดีๆนะ คิดๆๆๆ คิดสิๆๆ ทำไงดี ต้องแยก... ใช่!! ต้องแยก... แล้วแยกไงอ่ะ T^T งื๊อออออ แยกไง อ่า... ต้องเอาตัวร้ายออกก่อน ใช่ๆ ตัวร้ายๆ
ฉันเหงยหน้าไปมองทั้งคู่ที่กำลังจะง้างหมัดตีกัน อ๊ากก ไม่ทันแล้ววว!!
ทันไดนั้นฉันก็รีบลุกคว้าจานไอศกรีม..
ห๊ะ?...
ไอศกรีมไง...
แค่นี้?...
ก็อยู่ร้านไอศกรีมจะให้เอาสากกะเบือรึไงเล่า!!
หลังจากคว้าถ้วยไอศกรีมได้แล้วฉันก็วิ่งเข้าไปหาเซต้าและเซ็นเตอร์ ฉันผลักเซ็นเตอร์ลงพื้นก่อนจะเอาถ้วยไอติ้มคว้ำใส่หัวจนไอศครีมเยิ้มเต็มหน้า ก่อนจะหะนไปดึงแขนเซต้าที่ยืนอยู่อยุ่ออกนอกร้าน
ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฉันวิ่งออกมาอย่ารวดเร็วพร้อมกับเซต้าที่วิ่งตามมาด้วย ทำไมฉันถึงเลือกเซต้าหนะหรอ? เพราะหมอนี้เป็นตัวร้ายไง และอีกอย่าง... ถ้าสมมติฉันเอาไอศกรีมเทใส่หน้าหมอเซต้า.. ไอ้หมอนั้นคงฆ่าฉันแน่ T^T (ประเด็นตัวร้ายไม่เกี่ยวเลย อินางเอกของเรามันกลัวชัดๆ)
ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
และฉันก็ยังคงดึงแขนอีกคนวิ่งต่อจนคิดว่าไกลพอเลยดึงเซต้าเข้าซอกตึก
“แฮ่กๆๆ ฉันหอบออกมาเบาๆ” ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงพื้น
“ป้านี้เก่งๆจริงๆ แฮ่กๆ... พาผมวิ่งมาตั้งไกล..แฮ่กๆ.. แถมยังกล้าเอาไอศกรีมเทใส่หน้าไอ้สวะนั้นด้วย แฮ่กๆ..”
และแล้วก้มีเสียงพุดขึ้นหลังจากวิ่งกันมานาน
“ฮะ..ฮ่า ไม่เท่าไหร่หรอก แฮ่ก.. ห๊ะ?!! ป้าหรอ?!” ฉันรีบเหงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าทักที
นี้มัน... ไอ้เด็กเซ็นเตอร์หนิ... แล้ว...
“แล้ว.. เซต้าอ่ะ?” ฉันถามขึ้นอย่างงงๆ
“อ้าว ก็ป้าเอาถ้วยติมควบหัวอยู่ที่ร้านติมไงครับ”
=[]=!!! ณ จุดๆนี้.... นั่งรอความตาย....
.......โปรดติดตามตอนต่อไป.........
#ช่วยเม้นหน่อยยย เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์
#ติชมได้นะค่ะ
ความคิดเห็น