คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : กฏบ้าบออะไร
ปึ้ง!!!
เซต้าทุบโต๊ะพร้อมกับยื่นกระดาษมาให้ฉัน
“นี้แหละ.. ข้อตกลง อ่านซะ!”
ฉันตกใจนิดๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบกระดาษมาอ่าน อื๊อหือ!! ตัวหนังสือหมอนี้สวยจัง >< (มันใช่เรื่องไม๊ยัยบ้า?!! =[]=) ฉันลองอ่านๆดู
กฎกติกาการอยู่ด้วยกัน
1. เธอต้องเป็นแฟนฉัน ภายในระยะเวลาที่เธออยู่กับฉัน
2. อาหารเช้า – เย็น เธอต้องทำ
3. ที่นี้แม่บ้านมาอาทิตย์ละครั้ง เพราะฉะนั้นวันอื่นเธอต้องจัดการ
4. เรื่องส่วนตัวฉัน เธอห้ามก้าวก่าย
5. เรื่องระหว่างเรา จะไม่มีใครรู้
6. ต้อทำตามทุกข้อโดยไม่มีข้อแม้
“ตามนั้น! ฉันไปนอนละ เธอนอนโซฟาไปนะ”
พูดแล้วเซต้าก็เดินเข้าห้อง และสักพักก็ออกมาพร้อมกองผ้าห่มที่เขาหอบออกมาด้วย ฉันนึกแล้วววว ยังไงเขาต้องยังมีความเป็นสุภาพบุรุษอยู่มั้งละ ><
“นายเปรี่ยนใจจะนอนโซฟาแทนฉันใช่ไม๊ ? ><”
ฉันรีบลุกวิ่งไปหาเซต้าเพื่อช่วยเค้าหอบผ้าห่มไปกองที่โซฟา
“ใครว่าละ เธอจะนอนโดยไม่มีผ้าห่มรึไง? อยากตายหนาว? - -‘’”
“ก็ได้.. ชิ”
“งั้นฉันไปละ”
เซต้าทำท่าจะเดินเข้าห้อง แต่ฉันดึงแขนเขาไว้ก่อน
“อ่ะ...เอ่ออ เด๋ว คือข้อตกลง ฉันโอเคเกือบทุกข้อนะ ยกเว้น..ไอ้เป็นแฟนนี้อะไร?”
ฉันเหงยหน้าไปถามเซต้าอย่างกบ้าๆกลัวๆ ใช่.. ทำไมต้องเป็นแฟนกันด้วย -//- เค้าคิดไรกับฉันรึป่าว ทำไม ย๊ากก >////<
“หยุด.. - - อย่าได้คิดอะไรบ้าๆว่าฉันชอบเธอนะ”
เซต้าชี้หน้าฉันเหมือนรู้ทัน
“กะ..ก็.. งั้นนายก็บอกมาเซ้ >O< “
“เธอไม่จำเป็นต้องรู้ เรื่องของฉันอย่ามาก้าวก่าย”
ปั้ง!
พูดจบหมอนั้นก็เดินเข้าห้องพร้อมกับประแทกประตูเสียงดัง ปล่อยให้ฉันหอบผ้าห่มทำหน้าเหลอหลาอยู่ด้านนอก
“ฮึ้ยยย นึกว่าจะแมน ที่แท้ก็ใจตุ๊ด”
ฉันพูดออกไปเบาๆ
“ยัยเซร่ามูน ฉันได้ยินเว้ย!!”
เซต้าตะโกนผ่านประตูมา T^T มาหูดีอะไรตอนนี้ว๊า!
“คะ...คือ จริงๆนายก็ยังพอมีน้ำใจหอบผ้ามาให้แหละเน๊อะ ^^’’
ฉันยิ้มแหยๆแล้ววิ่งไปที่โซฟาทันที T^T ไอ้หมอนี้มันน่ากลัวชะมัดเลย เฮ้อออ แต่... เขาก็เป็นคนดีแหละถึงความไม่ดีจะมากกว่าก็เหอะ(- -‘’ ถ้าแบบนี้ ก็อย่าชมเลยเห้อะ) ฉันจัดที่นอนให้เข้าที่แล้วก็เดินไปปิดไฟ
.....ฝันดี วันโชคร้าย วันนี้ลาก่อน.....
ฉันตื่นมาแต่เช้าเพื่อจะทำอาหารให้ไอ้คุณชาย - -‘’ ที่ยังนอนนิ่งอยู่ในห้อง ของในตู้เย็นเขาก็มีแค่ นม ซีเรียล ไข่ มาม่าซอง - -‘’ แล้วแบบนี้ฉันจะทำอะไรให้เขากินเนี้ย!! ไข่ละกัน
แหนะๆๆ สงสัยละซี้ว่าทำไมฉันถึงทำอาหารเป็น แม่ฉันเป็นแม่ค้าขายข้าวแกงไงเล้า เพราะฉะนั้นรับรองว่าความอร่อย เชฟมือไม่โปรยังต้องยกธงขาว >O< (เอ่อ... มันบ้า - -) แต่ถึงตอนนี้ตุ่มตามตัวฉันก็ยังไม่หาย TT^TT มันยังแดงไปหมด ตอนนี้ฉันกลายร่างเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้ว เพราะเมื่อคืนมีแค่ตุ่มที่นูนขึ้น แต่ตอนนี้เริ่มมีการหลุดลอกของผิวหนังอีกด้วย TAT บ้าเอ้ยย
“ไข่ไหม้ - -“
“โอ๊ะ! แม่การะมังตก หกแหกแตกเป็นรูโบ๋!! >[]< ย๊าก ๆๆ”
เซต้ามาไม่ให้ซุ้มให้เสียงฉันเลยตกใจเสียงดัง T^T
“พูดพล้ำอะไรของเธอ - -“
เซต้าพูดพร้อมกับเดินไปกินน้ำ ที่ตู้เย็น
“ก็นายมาแบบไม่ให้ซุ้มให้เสียงหนิ T^T”
“ใครว่าละ เพราะเธอมัวแต่อยู่ในภวังค์ต่างหาก - -“
“นะ...นายรู้ได้ไงว่าฉันกำลังคิดนู้นนี้อยู่ =[]=’’
“- -‘’ ไม่รู้คงโง่มั้ง หน้าเธอมันฟ้องขนาดนั้น เร็วๆทำ ฉันหิว”
เซต้าพูดจบก็เดินไปนั่งที่โต๊ะทานข้าวรอ พร้อมกับกางหนังสือพิมพ์ เหมือนคุณสามีที่กำลังเตรียมการไปทำงาน แล้วภรรยาที่ดีอย่างฉันก็ต้องเอากาแฟไปเสิร์ฟ >///< ใช่แล้วๆ
“ที่รักค่ะ.. กาแฟค่ะ”
หญิงสาวค่อยๆวางแก้วกาแฟลงข้างๆสามีอย่างเบามือ แล้วสามีก็หันไปมองเธอแล้วยิ้มออกมาพร้อมกับพับหนังสือพิมพ์วางไว้ที่โต๊ะและหอมแก้ภรรยาเบาๆ
“ขอบคุณครับที่รัก”
สามีบอกพร้อมกับยิ้มให้ และยกแก้วกาแฟมาจิบเบาๆ แล้ว...
โป๊กก!!
“โอ้ยยยย!! นายปารีโมทมาทำไมยะ?!!”
ฉันมองค้อนเซต้าพร้อมกับกุมหัวด้วยความเจ็บปวด T^T ฮื๊อออไอ้บ้าเอ้ย คนกำลังมโนได้ที่ T^T ฮึก...ฮือออ
“ก็ฉันเห็นเธอฝันอยู่ - - ไข่ฉันไหม้หมดแล้วนะยัยเบื๊อก!”
เซต้าตีหน้านิ่งมองฉันเหมือนกับส่งกระแสจิตมาทางสายตาแล้วบอกฉันว่า ‘ถ้าฉันยังไม่ได้กิน เธอตายแน่!’ T^T ฮื๊ออออ ฉันรีบทำอาหารแล้วเอาไปวางให้เขาที่โต๊ะทันที
“ชุดเธอวางอยู่ในห้องฉัน ไปเอาแล้วก็ไปเรียนได้แล้วไป - -‘’
พอได้ยินแบบนั้นฉันก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวทันที ดีนะที่หมอนี้สะสมชุดนักเรียนสาวสวยไว้หนะ -_- มีของโรงเรียนฉันด้วย หมอนนี้เสน่ห์แรงดีจริงๆ ก็นะ โหด โฉด เถื่อน ผู้หญิงส่วนมากเขาชอบกันแบบนี้ เว้นฉันไว้คนนึงแล้วกัน -3- ฉันไม่ชอบหมอนั้น!! มีเรื่องนิดหน่อยก็ทำเป็นด่า อย่าให้ถึงทีฉันแล้วกันฮึ่ย!!
.....โปรดติดตามตอนต่อไป...
รหัส HTML
ความคิดเห็น