คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : นักสะสม
9
นักสะสม
“เพราะเธอหนะ ฉันทำร้ายได้คนเดียวไงละ”
เซต้าให้มาบอกฉันพร้อมกับรอยยิ้มที่... ฉันก็เดาไม่ออกเหมือนกันว่าเค้าหมายความว่ายังไง เพราะ.. มันเหมือกับว่า.. มีทั้งร้าย.. และดีประปนกันไป หรือบางที.. ฉันอาจบ้าไปเอง (ข้อหลังหน้าจะใช่สุด - -‘’)
“ไปอาบน้ำได้แล้วยัยบ้า - -“
ว่าแล้วเซต้าก็โยนผ้าเช็ดตัวมาคลุมหัวฉัน -*- ตานี้ ให้ดีๆ ไม่เป็นรึไงยะ!! ฮึ่ยๆ แต่จะว่าไปฉันรีบอาบน้ำดีกว่า > < ร่างกายฉันไม่ไหวแล้ว บรื๊อออ แล้วฉันก็รีบหอบผ้าเช็ดตัวไปที่ห้องน้ำ เอ้อ!! ฉันชุดเปรี่ยนหนิ จะให้ใส่ชุดเน่าๆนี้ออกรอบ ไม่อาบ บางทีอาจเป็นความคิดที่ดีกว่า เพราะยังไงก็เน่าอยู่ดี T^T ด้วยความคิดนี้เลยทำให้ฉันเปรี่ยนใจเดินไปนั่งโซฟาใกล้ๆกับเซต้าแทน หมอนั้นหันมองฉันด้วยหน้าแบบ >>> = =’’ ประมาณจะถามว่า ‘อะไรของเธอยัยบ้านี้’
“ฉันมี่เสื้อผ้าเปรี่ยน -3-“
ฉันตอบไปด้วยสีหน้ามุ้ยๆ เหมือนผ้าที่ได้รีด(มันเกี่ยวกันไม๊?) ทำให้เซต้าขำออกมาเบาๆ แล้วเค้าก็กวักมือเรียกฉันพร้อมกับลุกเดินไปเข้าห้อง เขาเรียกฉันไปทำอะไรหนะ?!! –[]-‘’ แต่ถึงอย่างนั้น... ฉันก็เดินตามเขาไปอย่างว่าง่าย (ยัยผู้หญิงใจง่าย - -‘’) ฉันเดินตามเซต้าเข้าห้อง แล้วก็เห็นเขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า จากที่ดูรอบๆห้องเขาแล้ว... เอ่อ... มันค่อนข้างจะแตกต่างจากด้านนอกเพราะ... มันลกมาก!! =[]=’’ ให้ตายเหอะ ของเกลื่อนเต็มห้องเลยไอ้บ้าหนิ ฉันพยายามเดินยกขาสูงๆ เพื่อข้ามสิ่งกีดขวาง(พูดซะอย่างกับวิ่งวิบาก -*-) แต่แล้ว... เท้าฉันก็ไปเกี่ยวบางอย่างติดเท้ามา ฉันค่อยๆก้มมองแล้วถึงกับอึ้ง...
(. .) (O.o) (O[]O)….
เสื้อชั้นในผู้หญิงลายเสือ?!!!! และพอสังเกตไปที่ข้างๆ เสื้อชั้นใน.. ก็เจอกับ... กางเกงชั้นในเข้าเซ็ต...
ช็อกค่ะ..... ช็อก.....
ฉันหยิบมันขึ้นมาองช้าๆ อื๊อหือ... เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็น คัฟE !!! มะ...ไม่ธรรมดา นะเนี้ยยย!! =[]=’’
“ทำอะไรหนะ? - -“
เซต้าหันมามองฉันด้วยใบหน้าเรียบเฉย ฉันที่กำลังเพร่งพินิจสิ่งมหศจรรณ์ของโลก(มันเวอร์ไปละบางที - -) ถึงกับตกใจรีบเอามือปิดหน้าอกตัวเองทันที(เพื่อ??) นั้นสิ ครูปิดเพื่อไรวะ - -‘’
“ปะ...ป่าว”
ฉันรีบเอาชุดชั้นในลายเสือในมือ ซ่อนไว้ข้างหลังอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนเซต้าจะรู้แล้ว เขาเลยพูดมาด้วยประโยคสั้นๆว่า...
“เธอรู้รสนิยมฉันแล้วสินะ - -“
แล้วเขาก็หันไปค้นของในตู้เสื้อผ้าต่อ =[]=’’ พูดของเขาทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่าทำไมห้องถึงลกได้เยี่ยงนี้... เหตุคงเกิดเมื่อคืน... อาเมน... (_ _’’) บรื๊ออออ คิดแล้วก็สยิ้วกิ๊ว >//< (<< มันเขินทำไม? - -) แต่ก็ดีนะ >[]< ตั้งแต่เกิดมาพึ้งรู้ข้อดีของความแบนก็วันนี้แหละ ฮู้ยยยยย ฉันปลอดภัยแล้วสินะ เย้ๆ อ่า... เปรี่ยนเรื่องดีกว่า
“แล้วนายหาไรอ่ะ?”
ฉันรีบโดดข้ามของระเกะระกะในห้องไปหาเซต้าที่ตู้เสท้อผ้าทันที
“เห็นซักผ้ารึไง? - - หาเสื้อผ้าให้เธอไง ยัยเซร่ามูน”
แล้วเขาก็ค้นต่อ =[]=’’ กรี๊ดดดดดดดดดดดด.. เขาจำมันได้!!! ลายเซร่ามูน T^T ฮึก... เอ๊ะ หาเสื้อผ้าหรอ...? ด้วยความสงสัยฉันจึงขะโงกหน้าไปมองที่เขากำลังค้น
(‘ ‘) (o.o) (O.o) (O.O) (O[]O) !!!
ศูนย์รวมสินค้าบราเซียชั้นในผู้หญิงแห่งประเทศไทย(?)
หมอนี้เป็นนักสะสมสิ่งองรึไง สะสมอย่างอื่นพอว่านะ แต่... ชุดฉันในกับ.. ชุดนร. ผู้หญิงันก็ยังไงอยู่ ดูสิๆ มีหลายโรงเรียน –[]-‘’ ตั้นแต่มัธยม ยัน มหาลัย =[]=’’ หมอนนี้เปิดร้านได้เลยนะเนีย
“อะ..เอ่อ... นายเป็นนักสะสมชั้นยอกเดลยเน๊อะ ^^’’ มีซะ...ทุกรุ่น ทุกยี่ห้อ... ทุกลาย”
ฉันค่อยๆก้าวถอยช้าๆ จากที่เมื่อกี้อุส่าโล่งใจแล้วแท้ว่าหมอนั้นไม่มีรสนิยมแบบฉันแน่ แต่ดูจากการสะสมแล้ว... T^T บอกได้คำเดียวว่า ‘น่ากลัว’
“ป่าวหรอก - -‘’ ไม่รู้จะเอาไปทิ้งที่ไหน อะนี้ของเธอ”
ว่าแล้วเขาก็ปาเสื้อผ้าให้ฉัน และฉันก็รับมาอย่างงง -0-?
“ไปอาบน้ำได้แล้วยัยเซร่ามูนเน่า”
เซต้าพูดพร้อมกับนิดอุดจูกไว้ ได้ข่าวว่าก่อนหน้านี้นายพึ่งขู่จะปล้ำฉัน - - แต่ช่างเหอะ ไปอาบน้ำดีกว่า >< อยากอาบน้ำจะตายอยู่แล้วโว้ยยยย ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ
“ว่าววววว ห้องน้ำอย่างหรู ใหญ่กว่าห้องฉันอีกนะเนียย”
ฉันมองรอบๆห้องน้ำอย่างพิจารณา และสายตาก็ไปเหลือบเห็น...
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!! >[]<”
ฉันกรี๊ดลั้นห้อง
ปั้ง!!
เสียงประตูห้องน้ำถูกถีบอยางแรง พร้อมกับเสียงอันตกอกตกใจของเซต้า
“เฮ้ยยย ยัยเซร่ามูนเธอเป็นอะไร”
เขารีบวิ่งมาดูฉันทันที
“นั้นๆๆๆๆ กรี๊ดดด!! อ่างจากุจชี่ใช่ไม๊? >[]<”
ฉันชี้ให้เซต้าดูอย่างตื่นเต้น คือแบบ... ชีวิตนี้ยังไม่เคยลอง ได้ลองแล้วโว้ยยยยย
“- - ใช่ คือตกใจอ่าง?”
เซต้ามองฉันด้วยสายตานิ่ง อย่างเสียอารมณ์
“ใช่ๆๆ >< ออกไปๆๆ ฉันจะลองอาบแล้วๆๆ ฉันรีบดันหลังเซต้าออกไปจากห้องน้ำแล้วปิดประตูเสร็จสับ จากนั้นก็เริ่มปฎิบัติการ - -+ หึๆๆ จาอุดขี้ เอ้ยยยย!! จากุจชี่ >[]< 5555 ฉันรีบเปลื้องผ้า(ใช้ศัพท์สมัยพระเจ้าเหาเพื่อ? - - ) แล้วโดดลงอ่างทันที
ย๊า!! ตุ๊บ!! ก๊อก!
T^T ฉันลืมเปิดน้ำใส่ก่อน... สิ่งที่ตามมาคือ...เจ็บ เพราะฉันกระโดดโดยไม่ดูว่ามีน้ำไม๊เลยทำให้โดดลงไปเจอกับของแข็งทันที (อิโง่ -*-) ฮื๊อๆๆๆ ฉันค่อยๆเปิดน้ำและเล่นสบู่อยู่นานทีเดียว เอ๊ะ... นี้อะไร (-‘ ‘) ฉันหยิบขวดสีเหลืองมาดู แล้วนี้ล่า ฉันหยิบขวดสีแดงมาดู แล้วนี้อีกๆๆๆๆ –[]-‘’ มีเยอะแบบนี้แล้วฉันจะใช้อันไหนเนียย?! เอ่อ... สั่นไปหมดเลยละกัน - -‘’ แล้วฉันก็จัดการ
ฮิ๊วววว >O< แช่โลดดดดด!!
30 นาทีผ่านไป...
ฉันตกใจตื่นก็ตอนที่หัวจมน้ำ - -“ เอ่ม... ก็นะ อ่างมันสบายอ้า >O< คึๆๆ ฉันลุกขึ้นมาเช็ดตัวๆ อื๊อหรือตัวแดงหมดเลย สงสัยน้ำอุ่นจะทำพิษ -*- ฉันรีบจัดแจงใส่ชุดเสื้อผ้าแล้วเดินเช็ดผมออกไปหาเซต้าที่นั่งดูบอลอยู่ที่โซฟา
“เป็นไง - -‘’ สบายเลยละสิ เข้าไปซะนาน”
เซต้าพูดโดยไม่หันมามอง เขาดูตั้งใจดูบอลมาก
“ใช่ๆๆ >_< สบายจัง ฉันขอยกกลับบ้านได้ม๊ะ?”
“ยัยบ้าเธอ... เฮ้ยย!!!”
เซต้าร้องอย่างตกใจทันทีที่หันมามองฉัน อะไร...? อะไร..? =[]=’’
“เกิดอะไรขึ้นกับฉันน?!!”
ฉันถามเขาอย่างตกใจ เซต้าค่อยๆ เขยิบออกห่างฉันเลื่อยๆ
“ฮื๊อออ QAQ ไอ้บ้า บอกฉันมานะ!”
ฉันเขย่าคอเขา เลื่อยๆ และเซต้าก็มองที่แขนฉันอย่างรังเกรียจ.. เอ๊ะ... แขนฉัน ฉันค่อยๆหันมอง
“กรี๊ดดดด!! แขนฉัน!!!”
ฉันมองแขนตัวเองอย่างพินิจ T^T ทำไมมีตุมแดงๆ ขึ้นเต็ไปหมดเลยอ่ะ ฮื๊ออออ
“ไม่ใช่แค่แขนนะ... ท่าทางจะทั้งตัวเลย - -“
เซต้ามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า =[]=’’
“ไม่น้า T^T”
ฉันได้ยินดังนั้นฉันเลยรีบจ้ำอ้าวไปที่ห้องน้ำเพื่อส่องกระจกทันที และตามด้วยเซต้าที่วิ่งตามมา
“เธอไปทำอะไรมาในห้องน้ำฉัน - -“
เขากอดอกมองฉัน อย่างรังเกรียจ อื๊ฮฮฮ T^T ขอซื้อทิ้งไดไม๊!!! สายตาแบบนั้นหนะ
“ก็....ก็สบู่นายไง T^T”
ฉันรีบวิ่งไปหยิบไอ้สบู่ขวดหลากสีของเขา เซต้ามองด้วยสีหน้าเหวอ =[]= เฮ้ยยยย ใครมีกล้องมั้งฉันขอยืมที หมอนี้ใช่ว่าจะมีอารมณ์มาทำหน้าแบบนี้บ่อยๆ -.,-b (ห่วงตัวเองก่อนเห้ออออ)
“ยะ...อย่าบอกนะว่าเธอใช้ไอ้นี้อาบน้ำหนะ”
เซต้าถามฉันอย่างน่าเชื่อ
“ก็ใช่หนะสิ!! เห็นหอมดีเลยใส่ทุกสีเลยด้วย”
“ยัยบ้าเอ้ย!! นั้นมันน้ำยาล้างห้องน้ำ - -“
เขาตอบฉันพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ
“มะ..ไม่นะ... ใครใช่ให้นายเอายาล้างห้องน้ำมาไว้ที่อย่างนี้เล้า!! T^T”
ฉันวิ่งไปทุบอกเซต้า
“- - น้ำยาล้างห้องน้ำ ไม่ไว้ในห้องน้ำให้เอาไว้ห้องครัวรึไง? - -“
เออ...ก็ถูกของเขา =[]=’’ เพราะงั้นฉันถึงเถียงไม่ออก
“เฮ้อออ เธอจะอยู่ที่นี้สักกี่วัน?”
-[]-‘’ ไหงจู่ๆ ถามวะ อย่าบอกนะว่าจะไล้ ไม่นะๆๆ T^T ขออย่างน้อยให้แผลฉันหายก่อนก็ยังดี
“เอ่อ... สัก สามสี่วันนี้แหบะ นะๆๆๆ ให้ฉันอยู่นะฉันไม่รบกววนนายแน่!! แล้วอีกอย่างนายไล้ฉันได้นะ!! เพราะนายเป็นคนเอาฉันมาเอง”
หึ!!! ใช่!! หมอนี้เป็นคนเอาฉันมาเขาไม่มีสิทธิ์พาฉันออกไป(หรอ? - -‘’) ฮึก... แต่นี้ก็บ้านของเขานี้ จะเอาออกก็ได้อยู่แล้ว T^T
“ป่าว - -‘’ แค่จะต้องบอกกฎบางอย่าง เพราะผู้หญิงแบบเธอถ้าไม่มีกฎคงป่วนแย่”
เขาพูดพร้อมกับเดินไปหยิบกระดาษ และฉันก็วิ่งตามไปต้อยๆ อย่างอยากรู้อยากเห็น
“รอฉัน 10 นาที”
แล้วเซต้าก็นั่งเขียนกระดาษยิกๆ ฉันก็นั่งมองเขาไปเงียบๆ
10 นาทีผ่านไป...
เร็วยังกะหนัง =[]=’’ (ยัยโง่ นิยายโว้ย!! - -‘’)
ปึ้ง!!!
เซต้าทุบโต๊ะพร้อมกับยื่นกระดาษมาให้ฉัน
“นี้แหละ.. ข้อตกลง อ่านซะ!”
.....โปรดติดตามตอนต่อไป.....
ความคิดเห็น