Harry Potter & Child of the Gods

ลำดับตอนที่ #46 : Chapter : Final day of fall.

"ศาสตราจารย์ครับ...ทำไมฟีอัสถึงยังไม่กลับมา ทั้งๆที่ทุกคนก็กลับมากันหมดแล้ว" แฮรี่ยืนมองชายชราที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ด้วยสีหน้าสงสัย

 

"ใช่คะ ศาสาตราจารย์ทำไมพวกเราถึงยังไม่เจอเค้า" เฮอร์ไมโอนี่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นคลอ

 

"ใจเย็นเด็กๆ" ดัมเบิลดอร์ยกมือขึ้นห้ามปรามทั้งสามคน

 

"คุณปฐพี สบายดี" ดัมเบิลดอร์ยิ้มออกมา ก่อนจะลุกขึ้นไปลูบหัวเจ้าฟ็อกซ์ นกฟีนิกซ์ที่กำลังส่งเสียงร้อง

 

"พวกเราแค่อยากรู้ว่าตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหน ก็เท่านะเองครับ" แฮรี่ก้มหน้าลง

 

"ในเมื่อเธอเป็นห่วงเพื่อนของเธอขนาดนี้ ฉันคงต้องให้สิทธิพิเศษกับพวกเธอทั้งสามคนแล้วละ" ทั้งสามหันไปมองหน้ากันด้วยความสงสัย 

 

ห้องพยาบาล

 

"อาจารย์ครับผมไม่ค่อยจะเข้าใจสักเท่าไหร่...ทำไมอาจารย์ถึงได้พาพวกเรามาที่ห้องพยาบาลกันละครับ" รอนทำหน้าสงสัย 

 

"พวกเธอช่างเป็นเด็กที่ใจร้อนกันจริงๆเลยนะ" ดัมเบิลดอร์มองเด็กทั้งสามด้วยความเอ็นดู

 

ประตูลับที่ติดอยู่กับกำแพงของห้องพยาบาลปรากฏขึ้น

ทำเอาทั้งสามยืนเงิบไปตามๆกัน

 

"ก่อนที่พวกเธอจะเข้าไปข้างใน ฉันมีข้อตกลงต้องพูดกับพวกเธอ เมื่อใดที่พวกเธอกลับออกมา ฉันจำเป็นต้องลบความทรงจำของพวกเธอทั้งสาม ที่มาที่นี่ นี่เป็นข้อตกลงของฉัน" ดัมเบิลดอร์จ้องมองเด็กทั้งสามผ่านแว่นตาคู่นั้น

 

"ครับ/คะ" ทั้งสามยินดีทำข้อตกลงกับดัมเบิลดอร์ ก่อนจะเดินตามเข้าไป

 

"ไม่ยักรู้ว่าห้องพยาบาลจะมีที่แบบนี้อยู่ด้วย" รอนพูดด้วยความตื่นเต้น

 

"สวัสดีคะอาจารย์ใหญ่" เสียงของใครบางคนกล่าวทักทายดัมเบิลดอร์ ด้วยน้ำเสียงสดใส 

 

"สวัสดีเด็กๆ" ดัมเบิลดอร์ยิ้มทักทาย เซเลน่า

 

"นี่เธอ..มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?" เฮอร์ไมโอนี่ทำเสียงประหลาดใจ ที่เห็นเซเลน่าอยู่ในห้องนี้

 

"ก็มันเป็นห้องพิเศษสำหรับพวกเราไงละคะ" หญิงสาวที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมของกริฟฟินดอร์เอ่ยขึ้น พรางส่งสายตายั่วยวนให้แฮรี่ และ รอน

 

ใบหน้าของแฮรี่ และ รอน แดงขึ้นเล็กน้อยด้วยความเขินอาย

 

"สวมเสื้อคลุมกริฟฟินดอร์ หรือว่าจะเป็นเด็กใหม่" รอนทำหน้าตาเคลิบเคลิ้ม

 

โป๊ก~ คินน่าใช้มือเขกกลางหัวของหญิงสาว

 

"อูย ๆ ๆ เจ็บ ๆ ๆ" หญิงสาวเอามือกุมหัวตัวเองไว้ พรางร้องโอดอวย

 

"ไอร่โรคจิต" สายตาของคินน่ามองหญิงสาวด้วยสีหน้า สะอิดสะเอียน ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาตรงข้ามกับหญิงสาวผมยาวสีดำผู้นั้น

 

"เจ็บนะเฟ๊ย!" หญิงสาวสบถออกมาเป็นเสียงชายหนุ่มทันที รอนกับแฮรี่ ยืนงงเป็นไก่ตาแตก

 

"ห้า ๆ ๆ คุณพอตเตอร์ กับ คุณวีสลีย์ โดนต้มซะเปื่อยเลยนะฮะ! หมอนี่นะชอบแต่งคลอสเพลย์เป็นผู้หญิงฮะ" วารันซ่าดึงวิกผมนั้นออกมา เผยให้เห็นหน้าของหญิงสาวผู้นั้น....เอ่อ

 

"ฟินิกซ์" ทั้งสองถึงกับทรุดตัวลงกับพื้นทันที ชีวิตคงมืดมนไปอีกนานแสนนาน สำหรับแฮรี่ และ รอน

 

"พูดไม่ออกเลยแหะ" เฮอร์ไมโอนี่ถึงกับยืนเงิบ

 

"ช่างสนุกสนานกันจริงๆเลยนะเด็กๆ " ดัมเบิลดอร์เดินออกมาจากอีกห้องหนึ่งที่อยู่ถัดไป จากห้องที่แฮรี่ยืนอยู่ เผยให้เห็นร่างของฟีอัสที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง

 

"ฟีอัส.."ทั้งสามเดินตรงดิ่งเข้าไปหาฟีอัสด้วยสีหน้าแตกตื่น

 

" เกิดอะไรขึ้นกับเขาครับศาสตราจารย์ " แฮรี่มีสีหน้าตรึงเครียดขึ้นมาทันที

 

"เรื่องมันยาวน่ะคุณพอตเตอร์" อาเธน่าเธอเดินออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูและถ้วยน้ำอุ่น

 

"เอาเป็นว่าตอนนี้ฟีอัส...เอ่อ...คุณปฐพี ปลอดภัยแล้ว"อาเธน่ายิ้มให้กับคนทั้งสาม

 

"ครับ" แฮรี่ทำหน้าเจือนๆ 

 

ห้องสมุด

 

ธีน่ายังคงนั่งเหม่อลอยไปเรื่อยเปื่อย เธอไม่มี กะจิตกะใจจะอ่านหนังสือเลยสักนิด 

 

" เอ่อ...ธีน่าเธอเป็นอะไรรึป่าว ดูเธอเหม่อๆนะ" เดสตาร์โบกมือไปมาเรียกสติของธีน่า 

 

"อ๋อ...ฉันโอเค สบายมาก" เธอหันมายิ้มให้กับเดสตาร์ ก่อนจะก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ

 

"ปิดเทอมนี้เธอจะไปไหนรึป่าว?" เดสตาร์เอ่ยขึ้น

 

"ยังไม่รู้เลย...แล้วนายละ?" ธีน่าหันไปจ้องหน้าของเดสตาร์ ใบหน้าของเค้าเริ่มแดงก่ำขึ้นมา

 

"เอ่อ...ปิดเทอมนี้..คือว่า...เอ่อ..เราไปเที่ยวด้วยกันไหม?" ฉ่า ~ เสียงความเขินอายปะทุออกมา

 

"ได้สิ!...เมื่อไหร่ดีละ?" ธีน่าฉีกยิ้มออกมา

 

"จริงหรอ! เดี๋ยวยังไงฉันจะส่งจดหมายไปบอกอีกทีนะ" เดสตาร์เผลอจับมือของธีน่าเอาไว้ เค้าดีใจจนทำอะไรไม่ถูก

 

"อื้อ...ได้สิ" 

 

อีกมุมหนึ่งของห้องสมุด

 

"นี่เดรโกร...นายชอบยัยคุณนู๋ปฐพีนั่นหรอ?" ฮาเรนสกิดแขนของเดรโกร

 

"พูดบ้าอะไรของนาย ฉันจะไปชอบผู้หญิงแบบนั้นได้ยังไง" เดรโกรเบือนหน้าหนี

 

"อ๋อเหรอ! ไม่ชอบแต่ก็เดินตามเค้าต้อยๆจนมาถึงห้องสมุดเนี่ยนะ?" ฮาเรนหัวเราะออกมา

 

"ฉันก็แค่มาหาหนังสืออ่าน อย่าพร่ามมากน่า" เดรโกรสบถออกมาด้วยความหัวเสีย

 

"นี่!ถ้าไม่ชอบ...ฉันขอนะ" ฮาเรนแสยะยิ้ม เค้ากะจะแหย่เดรโกรเพื่อนสุดที่รักของเค้าสักหน่อย เลยพูดออกไปแบบนั้น

 

"อย่ายุ่งกับยัยนั่นนะ" เดรโกสบถออกมา

 

"ยอมรับเหอะ! ว่านายน่ะชอบยัยอะธีน่า" ฮาเรนเอามือตบไหล่เดรโกรเบาๆ

 

ออโรร่ายังคงไปไหนมาไหนคนเดียว เหมือนอย่างเคย 

 

"จะปิดเทอมแล้วสินะ...สงสัยต้องเก็บเงินซื้อชุดนักเรียนใหม่แล้วละ เฮ้อ~" ออโรร่าพึมพำออกมา ถึงแม้เธอจะเป็นคน มัธยัสถ์แค่ไหนแต่ชุดนักเรียนของเธอก็อยู่ในสภาพที่ไม่น่าจะซ่อมแซมมันได้แล้วละ (เกินเยียวยา)

 

"เด็กผู้หญิงคนนี้...น่ารักจัง>//<" ไอร่าที่ยืนมอง ออโรร่ามาพักนึงเธอกระโดดเข้ากอดตัวของออโรร่าเอาไว้ 

 

"น่ารักจังเลย...ตัวเธอนี่นุ่มนิ่มจังเลยนะ...น่ากอดด้วย กรี๊ด ด ด" ไอร่ากอดร่างของออโรร่าเขย่าไปมา

 

"เดี๋ยว ว ว ว นะคะ...คุณเป็นใครกัน" ออโรร่าทำหน้าตาแตกตื่น ด้วยความตกใจ 

 

"ฉันไอร่า วอร์คราฟต์ อยู่กริฟฟินดอร์ปีหก " ไอร่ายังคงกอดออโรร่าเอาไว้ เหมือนออโรร่าเป็นตุ๊กตาตัวโปรดของเธอ

 

"มาคบกันฉันเถอะนะ...ฉันจะดูแลเธอตลอดไปเลย" ไอร่าเขย่าตัวออโรร่าไปมาเธอกำลังคลั่งไคล้ออโรร่าเป็นอย่างมาก ทำให้นักเรียนที่เดินผ่านมาแถวนั้น หยุดมองคนทั้งคู่= = (จิ้นกันไปแล้ว 555)

 

สถานีรถไฟคิงครอส

 

"แล้วฉันจะเขียนจดหมายหานายนะแฮรี่" รอนกอดคอแฮรี่เอาไว้

 

"ได้สิ!" แฮรี่คลี่ยิ้มออกมา

 

"เฮอร์ไมโอนี่แล้วเจอกันนะ" รอนทำหน้าเขินๆ ก่อนจะลากรถเข็นวิ่งทะลุกำแพงไป

 

"แฮรี่!เธอต้องสัญญากับฉันก่อนนะ ว่าจะตอบจดหมายทุกฉบับที่ฉันเขียนไป" 

 

"แน่นอนเฮอร์ไมโอนี่" แฮรี่คลี่ยิ้มออกมา  ถึงแม้เค้าอาจจะยิ้ม หัวเราะได้ แต่ในใจของเค้าเกิดบาดแผลขนาดใหญ่ขึ้นอีกครั้ง เมื่อพ่อทูลหัวของเค้า ได้จากเค้าไปอีกคน แฮรี่รู้สึกเสียใจอยู่ตลอดเวลา แต่เค้าพยายามที่จะไม่แสดงออกมาให้ใครเห็น และเค้าก็ยังรู้สึกเป็นห่วง ฟีอัสที่ยังไม่ได้สติฟื้นขึ้นมา

 

ย้อนกลับไปที่หน้าห้องพยาบาล

 

"ศาสตราจารย์ครับ...คุณจะไม่ลบความทรงจำของพวกเราแล้วหรอครับ?" แฮรี่ทำหน้าสงสัย

 

"ฉันก็อยากจะทำอยู่หรอกนะ...แต่ถ้าคุณปฐพีรู้เข้า ฉันเกรงว่าเค้าจะไม่พอใจฉันแน่ ที่ทำกับสหายของเค้าแบบนี้ เอาเป็นว่าเธอสามคนได้สิทธิพิเศษเข้าห้องนี้ได้ตามใจชอบ...แค่เธอสามคนเท่านั้น" ดัมเบิลดอร์ขยิบตาให้กับแฮรี่ ก่อนจะเดินจากไป

 

#เย้ ๆ ๆ จบภาคห้าแล้ว ฉลองแปป >//<

 

#ผมจะมีตอนพิเศษขึ้นมา ใครมีคำถามอยากถามลูกหลานของเทพเจ้า  เม้นไว้ด้านล่างได้เลยคับ แล้วพวกเค้าจะตอบคำถามของพวกคุณทุกคำถามที่พวกคุณสงสัย!?

 

#ขอบคุณสำหรับตัวละครทุกตัวที่ทุกคนส่งเข้ามานะครับ/\


 

Coming Soon