คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : บทที่ ๕
ำหนับุษบันอพระนาศิรประภาที่ทรถูปลุบรรทมาพระโอรส
เมื่อเ้าฟ้าายุมลเส็พรวมาถึหน้าห้อพระบรรทม มิรอให้นาำนัลเวรเฝ้าเ้าไปราบทูล่อน
ทรยพระหัถ์ระหน่ำเาะบานพระทวารรัว เร็ว นแทบพั
พระนาสะุ้ื่นบรรทม
มาประทับนั่หายพระทัยหอบเพราะวามพระทัย ่อนรับสั่ราเรี้ยวถามออไป
“ใร ! วอนหัวาันหรืออย่าไร”
“ทูลหม่อมแม่ ลูเอ”
ทรแปลพระทัยับพระสุรเสียเนพระรรอพระโอรส
่อนรับสั่อนุา “เ้ามาสิ อไฟ้วย”
พระทวารเปิออ
นาพระำนัลเ้ามาพร้อมวาลาแ้วส่อสว่า
“าย !” ทันทีที่ทอพระเนรเห็นพระพัร์อพระโอรส
ทรอุทานอย่าพระทัย ยับลาพระแท่นบรรทม พระหัถ์เล็เหี่ยวย่นประอสอปราลูยา
รอยแ รอย้ำที่ปรายิ่ว่าเ็มทิ่มแทพระหทัย
“ใรทำลู” ทรอภิบาลมามิเยีลูสัแปะ
หาบันี้ร่อรอยนั้นมาว่าารีเสีย้วย้ำ นิ้วพระหัถ์เหี่ยวหาพระนายาวยิ่ทาสีสแะมุมพระโอษ์ที่ยัมีรอยโลหิา
ๆ น้ำพระเนรอพระนาลอหน่วย
“อีไพร่ำหนัหลว ื่อบรรพี”
“บรรพี !”
ทรเ้นื่อที่ั่แ้นามพระโอรสออาพระโอษ์ียามมิไ้แ่แ้ม
“เอาเสื้อลุมมา เราะไปำหนัหลว ิหัวอีบรรพีมาำระวาม ไปาย”
หน้าห้อพระบรรทมอเ้าหลวแห่สินทูรเิอาารึเรีย
เมื่อมหาเล็เวรเฝ้าไม่ล้าปลุบรรทม ราหุลหัวหน้าราอรัษ์เวรในผลัแร็ไม่อยาปลุ
้วยทรเพิ่เ้าพระที่ไม่นาน ทรเหน็เหนื่อยาารทรานมาทั้วัน
านที่เป็นวามลับอพวเา
หลัาทรอ่านรายานารประุม่า
ๆ เสร็สิ้น ็เส็ไปทอพระเนรารฝึทหารอพิเศษ อีทั้ทรฝึ้วยพระอ์เอ ไม่ว่าาร่อสู้้วยมือเปล่าหรือารใ้อาวุธ
ทรอยู่ทอพระเนราบ่ายนล่วึเพิ่ทรลับเ้ามาที่ำหนัหลวในเวลาไม่นาน
“ุรับ เอายัไ” มหาเล็เวรเฝ้าหน้าาไม่สู้ี
รอถามวามิเห็นอราหุล ที่ทำหน้ายุ่ยาไม่แพ้ัน
หาไม่ปลุบรรทมที่าว่าเพิ่บรรทมหลับไม่นาน
พระนาศิรประภาที่ร้อยวันพันปีไม่เยเส็มาที่ำหนันี้็ะริ้วไ้
หาะปลุ็สสาร ‘น’ เพิ่หลับ
ไม่ทันที่ราหุละัสินใเ่นไร
นที่อเฝ้า็มาปรารหน้า
ราหุลและมหาเล็หน้าห้อพระบรรทม่าโ้ถวายวามเารพ
“ว่ายัไ ราบบัมทูลทราบฝ่าพระบาทหรือยัว่า ันอเ้าเฝ้า”
พระนาำรัสเ็มพระยศเ้าหลว
ึ่ราหุลและมหาเล็รู้ีว่า ‘ทรประ’ และไม่ำเป็น้อให้เาหรือใรเ้าไป ‘ราบบัมทูลทราบฝ่าพระบาท’ เ้าหลว็้อทรทราบ
เพราะพระสุรเสียพระนานั้นัยิ่
“ใร” พระสุรเสียห้าวรับสั่ลอยออมาาห้อพระบรรทม
พร้อมบานพระทวารเปิออ วรอ์ทรส่าในลอพระอ์ลุมที่าบั้นพระอ์ไว้หลวม ๆ
ปราึ้น
“แม่เอ ให้พวนี้มาราบบัมทูลทราบฝ่าพระบาทว่า แม่อเ้าเฝ้า”
“สมเ็แม่” พระสุรเสียละห้อย ทรทราบว่าสมเ็ท่านทรประ
ปรายพระเนรำหนิ ‘พวนี้’ อพระนาร
ๆ ่อนทรพระำเนินเ้าใล้พระวรอ์สมส่วนที่ประทับยืนนิ่ สายพระเนรมอร เ้าหลวทรใ้พระหัถ์ให่หาเรียวสวยประอพระอัสาสมเ็แม่อย่าเอาพระทัย
“ทำไมไม่ให้นมาามะ สมเ็แม่ไม่น่าเส็มาเอเลย”
ทรทำพระสุรเสียุเย้ยเยาะในพระศอ่อนำรัสอบ
“นาแม่มาเอยัไม่มีใรล้าปลุบรรทม
ถ้าให้นมาเิเส็ แม่มิรอนถึรุ่เ้ารึ”
“เหลวไหลริ ทีหลัรีบปลุเรา้วย ออไปไ้แล้ว”
ทรโบพระหัถ์เร็ว ๆ เป็นารไล่ และป้อันารถูลทั์ ถ้าหาพระนาศิรประภายัริ้วอยู่
“เ้าไปุยในห้อหรือะไปประทับที่โถะ” รับสั่ถามอ่อนโยนยิ่
“้านอ น้ออยอยู่” ำรัสอบห้วนสั้น
่อนพระำเนินนำ
น้ออยอยู่
? ุมลมา้วย
สอพระอ์มีธุระอะไรยามึื่นืน่ำ
ั้แ่วัน่อนทีุ่่าบรรพีแล้ว
เ้าหลวมิทรพบพระพัร์เ้าฟ้าายุมลพระอนุา่าพระมาราอีเลย
มีเพียรายานที่ลาโหมนำมาให้ทอพระเนรเรื่อารอัั้หน่วยราวัลลภพิเศษเท่านั้น
ความคิดเห็น