คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : MINI FIC. SUGAR LOVE ตอนที่4
มินิฟิ SUGAR LOVE รัอนาย้อเป็นัน
อนที่4
หนึ่อาทิย์ผ่านไป
“โฮอลับมาแล้วเหรอลู เป็นไบ้าูานเรียบร้อยีใ่มั้ย? แล้วมินฮยอล่ะเป็นไ๊ะ ปารีสสวยใ่มั้ย”
“อ๋อรับ สวยมาเลยรับุผู้หิ”
“โฮอใ้านเราหนัมั้ยเนี้ย”
“ไม่เลยรับุผู้หิ”
“ุแม่รับ ลนีุ่แม่ถามผม้วยใ่มั้ยรับ หรือว่าถามแ่มินฮยอ”
“แหมเ้าลูนนี้นิมาให้แม่อทีสิ” วอนโฮและแม่อเ้าสวมอัน้วยวามิถึ
----------------------------------------------------------------
หนึ่เือน่อมา
“แย่แน่ๆเลยเรา ันมาลืมโน๊บุ๊ไว้ที่รถแบบนี้ ใล้ะประุมแล้ว ุวอนโฮ้อุเราอีแน่เลย” มินฮยอบ่นให้ับัวเอที่ี้หลี้ลืมแบบนี้ ้วยวามรีบเพราะะมีประุมบวับลัวที่ะโนุาวอนโฮ เลยทำให้มินฮยอไม่ทันระวัทา เ้าไ้เินไปนับใรนหนึ่เ้าอย่าแร
“อโทษรับเ็บรไหนมั้ยรับ พอีผมรีบไปเ้าประุมเลยไม่ทันระวัอโทษ้วยนะรับ”
“ไม่เป็นไรรับผมไม่ไ้เ็บรไหนเลยรับ เอ๋!มินฮยอนิ มินฮยอริๆ้วย”
“อ้าวูฮอน!” มินฮยอพบเพื่อนสนิทสมัยเรียนอย่าูฮอนเ้าีใมา
“ูฮอนนายมาทำอะไรที่นี่?”
“ันมาประุมพอีบริษัทที่ันทำานอยู่ไ้านผลิสื่อโษาผลิภั์ัวใหม่ให้ับบริษัทินโฮรุ๊ป เลยมาเสนอแผนานารถ่ายทำโษาับเลือพรีเ็นเอร์ แล้วนายหล่ะมินฮยอมาทำอะไรที่นี่?”
“ันทำานอยู่ที่นี่ เี๋ยวเรา่อยุยันเถอะ ือเราสอน้อรีบเ้าห้อประุมไ้แล้ว มันสายมาแล้ว ไปันเถอะูฮอน”
----------------------------------------------------------------
ห้อประุม
ารประุมำเนินไปไ้สัพั วอนโฮ็ไ้สัเุเห็นมินฮยอหันไปยิ้มให้ับใรบานทั้ยิ้มและส่สายาูมีวามสุ วอนโฮเริ่มไม่พอใับิริยาอมินฮยอและายนนั้น
“ผมว่าพวุ็ไปิเอาเอแล้วันว่าะเลือใรมาเป็นพรีเ็นเอร์ให้ับผมหานทีู่่วรับสิน้าอผมให้ไ้ส่วนแผนานารถ่ายทำ็ามนั้น มีอะไรอีมั้ย? ถ้าไม่มีเลิประุมรับ”
“เออเี๋ยวสิรับท่านประธานิน ผมยัไม่ไ้บออีแผนานหนึ่เลยรับ”
“ะทำอะไร็ทำ!!! ้ามาแล้วทำให้ี็พอ!! ถ้าทำออมาไม่ีผมัารพวุแน่”
วอนโฮเินออาห้อประุมไป้วยอารม์หุหิอย่าเห็นไ้ั มินฮยอเอ็ยัๆับสถานาร์นี้ รวมถึทุนในห้อประุม้วย
----------------------------------------------------------------
ห้อทำานวอนโฮ
“ุวอนโฮเป็นอะไรไปหรือเปล่ารับ ทำไมบารประุมไปแบบนั้นทั้ๆที่ยัประุมไม่เสร็เลย”
“ทำไม!อยาอยู่ประุม่อเพื่อเอใรั้นหรอ?”
“เอ๋หมายวามว่าไหรอรับ?”
“ไม่้อถาม!!ไปาแฟมาให้ันไป!!!”
“อ๋าไ้รับ ไปแล้วรับ” มินฮยอไ้รีบออาห้อเพื่อไปาแฟให้วอนโฮแ่แล้วระหว่าทา็พบูฮอนเพื่อนสนิทสมัยเรียนอมินฮยอ
“ูฮอนะไปไหน”
“อ้าวมินฮยอ ันว่าะไปเ้าห้อน้ำเสร็แล้ว็ะลับเลย แหมมินฮยอที่แท้นาย็ทำานเป็นเลาให้ับท่านประธานินนี่เอ”
“เรื่อมันยาวน่ะเี๋ยวะเล่าให้ฟัันอเบอร์นายหน่อย มีเบอร์ันแล้วะไ้ิ่อันไ้่ายๆ ันิถึนายนะเพื่อน”
“ัน็ิถึนายมินฮยอ ไหนมาอทีสิเพื่อน” มินฮยอับูฮอนอัน้วยวามิถึแบบเพื่อนที่ไม่เอันนานแ่ใระไปรู้ว่าวอนโฮที่ะเินมาเ้าห้อน้ำไ้เห็นภาพที่มินฮยอับูฮอนอันพอี
“มินฮยอ!! ันให้นายไปาแฟให้ันแล้วนายมาทำบ้า!!อะไรรนี้ห๊ะ!!” ้วยอารม์โมโหวอนโฮไ้เินไปึมือมินฮยอออมาารนั้นทันทีโยไม่สนใูฮอนแม้แ่น้อย วอนโฮึมินฮยอไปยัห้อทำานอเ้า
“ปล่อยผมนะรับุวอนโฮผมเ็บรับปล่อย”
----------------------------------------------------------------
ห้อทำานอวอนโฮ
วอนโฮไ้เหวี่ยมินฮยอนเ้าไปที่ห้ออย่าแร
“ุวอนโฮเป็นอะไรไปรับ ทำแบบนี้ทำไมผมเ็บนะรับ”
“เ็บหรอ? ันใ้นายไปาแฟให้ันแ่นายลับไปอับไอ้หมอนั้นเนี้ยนะ มินฮยอ!!”
“็ผมเอูฮอนพอี็เลยทัทายเพือะ….!!”
“ูฮอน?นี่ถึั้นรู้ื่อันเลยใ่มั้ย อ๊อ!ันไม่วระแปลใไปหรอ อ็ยัให้เ้าอมาแล้วเลยนิ ถ้าันไม่ไปเห็น่อน ทำอะไรอย่าอื่นมาว่าอสินะ”
“ุวอนโฮ!!ผมยอมุทุเรื่อแ่็ไม่ใ่ว่าุะมาูถูผมไ้นะรับ”
“นี่นายล้าึ้นเสียใส่ันเพราะไอ้หมอนั้น นั้นหรอ!?”
“มันไม่ไ้เี่ยวอะไรับูฮอนเลยนะรับ ผมแ่ว่าอย่ามาูถูผม”
“มินฮยอ! นายอย่าทำเสียแบบนี่ใส่ันนะ”
“ั้นุวอนโฮ็หยุูถูผม่อนสิรับ ผมับูฮอนเป็นแ่เพือะ…!!” ในะที่มินฮยอนำลัะอธิบาย วอนโฮไ้พุ่ัวเ้าไปูบมินฮยอ้วยวามบ้าลั่อ้อมแนที่รัและอมินฮยอไว้เ็มไป้วยวามรุนแรเพราะอารม์โมโห ริมฝีปาอทัู้่ประบัน้วยวามเร้าร้อน วอนโฮบยี้ริมฝีปาอมินฮยออย่านาสิ มินฮยอเอที่อนแร็พยายามะันัวออแ่้วยแรอวอนโฮที่มาว่าทำให้มินฮยอหมแรและหยุนิ่รอรับอารม์วอนโฮที่ำลัูบเ้าอย่านาสิ ารูบอวอนโฮเริ่มเบาลเนื่อ้วยมินฮยอเอไม่ไ้ัืนแล้ว มันเลยทำให้วอนโฮเริ่มไ้สิลับมา วอนโฮผลััวเอออาารูบมินฮยอ
“มินฮยอ ันอโทษ ันไม่ไ้ั้ใือัน…” มินฮยอผลัวอนโฮอออย่าแรเพื่อะหนีออาห้อทำานนี้แ่้วยวามเร็วว่าอวอนโฮ เ้าไ้ว้าัวมินฮยอไว้ไ้ทันพร้อมอมินฮยอา้านหลัเพื่อไม่ให้มินฮยอไปไหน
“นายะไปไหน ันอโทษ ันไม่ไ้ั้ใ นายไม่ไ้ยินหรือไว่าันไม่ไ้ั้ใ”
“ไ้ยินรับ ุวอนโฮไม่ไ้ั้ใทำแบบนี้ับผม ผมไ้ยินแล้วรับปล่อยผมสิ”
“ปล่อยแล้วนายะไปไหนไม่ไ้ทั้นั้น ันไม่อนุาให้นายออาห้อนี้ นายอย่าลืมว่านายเป็นลูหนี้ัน รอบรัวัน่วยนายไว้ นาย้อฟัำสั่อัน” มินฮยอหยุทุารเลื่อนไหว เ้าเ็บไปที่ใเมื่อวอนโฮพูำว่าลูหนี้ออมา
“รับ!! ปล่อยผม ผมไม่ไปไหนทั้นั้นผมะอยู่ อยู่นว่าะใ้หนี้หม แล้วถ้าผมใ้หนี้หมผมะไม่มีทามาเหยียบที่นี้อีเลย” มินฮยอพูบพร้อมเอามือไปแะมืออวอนโฮ ที่ยัอเ้าา้านหลัออ แล้ว็เินไปที่โ๊ะประำำแหน่อมินฮยอในห้อทำานอวอนโฮโยไร้ำพูใๆ ส่วนวอนโฮเอ หมำที่ะแ้ัวหรือพูอะไรออมาอี เ้ารู้ว่าเ้าไม่วรพูแบบนั้นออไป เ้าไม่เยเห็นมินฮยอล้าพูหรือแสิริยาับเ้าแบบนี้มา่อนมันทำให้วอนโฮเลือที่ะนิ่และลับมานั่ิที่โ๊ะว่าะทำอย่าไร่อไปับเหุาร์ในรั้นี้
------------------------ บอนที่4 -------------------------
----------------------------------------------------------------
พูุยิมไ้เลยนะะ ทุำิมทุเม้นือำลัใที่ีและารนำไปพันา่ะ @zaxxy
ความคิดเห็น