คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SF] Absinthe : Party, Ch. 2
Title: Absinthe : Party Chapter 2
Author: zarmintz aka HXH
Rate: PG-NC
Talk: มันยาวกลัวคนไม่อ่าน เลยตัดตอนมาก่อน เรตเดี๋ยวแปะต่อพรุ่งนี้ตอนสามเลยนะ คิยะ
============================================================
กลุ่มชายหนุ่มหน้าตาดีจำนวนห้าคนเดินเข้าไปตามทางเดินของคอนโดหรูขนาดใหญ่ที่อยู่บนชั้นบนสุดของตัวตึกย่านคังนัม เนื่องจากว่าคอนโดห้องนี้เป็นชั้นที่แพงที่สุดจึงกินพิ้นที่ทั้งสองชั้นไม่ รวมชั้นใต้หลังคาที่เชื่อมไปยังดาดฟ้าซึ่งเหมือนกับบ้านหลังหนึ่งจริงๆ
จริงๆแล้วเจ้าของห้องพักสุดหรูขนาดเพ้นท์เฮ้าส์นี้ไม่ใช่ใครที่ไหน คนคนนั้นคือคิม ฮีชอล ลูกคุณหนูของนักธุรกิจใหญ่ที่ยึดคอนโดห้องนี้มาไว้เป็นที่พักส่วนตัวของตน และมักจะจัดปาร์ตี้เป็นประจำ และในวันนี้ก็เช่นเดียวกันเพื่อฉลองชัยชนะของตนที่ได้รับตำแหน่งเจ้าชาย ของมหาวิทยาลัยในวันวาเลนไทน์ ฮีชอลไม่เคยพลาดเรื่องราวสนุกๆที่ได้ประกาศชัยชนะของตนเองเด็ดขาด
เมื่อประตูที่ถูกกดกริ่งเปิดออก กลุ่มคนที่เพิ่งมาใหม่กวาดสายตามองห้องพักหรูขนาดใหญ่ที่ถูกเปลี่ยนให้กลาย เป็นฟลอแดนซ์ราวกับผับแถบย่านฮงแด เด็กหนุ่มคนหนึ่งในชั้นปีที่ทำหน้าที่เป็นคนตรวจการ์ดเชิญมองหน้าบุคคลทั้ง ห้าด้วยความตกใจ แต่ก่อนที่เขาจะได้อ้าปากพูดอะไร คนที่ร่างบางที่สุดในกลุ่มก็ยกกระดาษสีแดงที่มีลักษณะเป็นตัวหนังสือจีนคำ ว่า "ความหวัง" ขึ้นพร้อมสายตาอึ้งๆของเด็กเปิดประตูที่รู้ว่าตนหมดสิทธิ์พูดอะไรหรือห้าม ไม่ให้คนทั้งกลุ่มเข้าไปในตัวคอนโดเพราะรู้ว่างานฉลองครั้งนี้อาจจะได้กลาย เป็นสงคราย่อมๆแน่นอนหากแม่งานอย่างคิม ฮีชอลรู้ว่าใครมาเยือนถึงถิ่น
เมื่อ ผ่านทางได้อย่างถูกกฏหมายแล้วทั้งหมดจึงเดินเข้าโถงทางเดินห้องอย่างเต็ม ภาคภูมินำโดยคนที่จงใจมาเยือนงานปาร์ตี้เพื่อจัดการกับคนปากมากอย่างฮีชอล
"อัน นี้ ไว้ปลอบใจถ้านายโดนด่านะ" คยูฮยอนยัดขวดวิสกี้ราคาแพงพร้อมธนบัตรห้าหมื่นวอนสิบใบใส่มือเด็กหนุ่มใน ชุดสูทก่อนจะเดินตามเพื่อนๆของเขาเข้าไป
ร่างสูงกวาดสายตามองปาร์ตี้ ภายในห้องที่กำลังเดินไปผ่านแว่นตาดำของตนแล้วยกยิ้ม เพื่อนสนิทเขาที่ยืนอยู่ข้างๆพลางกวาดสายตามองหาคนที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้ พวกเขาต้องมาเยือนที่นี่ในวันนี้
"เอาจริงเหรอวะ" ซีวอนถามพลางทำหน้าครุ่นคิด คนดีๆแบบเขาไม่ค่อยถนัดไอ้เรื่องตามราวีหรือแก้แค้นอะไรใครเท่าไหร่หรอก ถ้านี่ไม่ใช่เพื่อนสนิทคงไม่ลงมือช่วยขนาดนี้หรอก
"หรือแกอยากให้คน ตราหน้าว่าแกเป็นเกย์แอ๊บแมนวะ? แกดูสายตาผู้หญิงพวกนั้นที่มองเราสองคนดิ บรึ๋ย! ขนลุกชิบหาย!!" หนุ่มชาวจีนเอ่ยเบาๆผ่านไรฟันด้วยความโมโหที่ยังไม่หายคุกกรุ่น
"เออ -.- กูเห็นด้วย" พ่อประธานนักเรียนหนุ่มเอ่ยตอบรับทันทีเมื่อเห็นสายตาของเหล่าหญิงสาวที่มาในงานปาร์ตี้ของฮีชอล
"ทำตามแผนที่วางไว้นะ ชั้นรู้ว่าพวกนายไม่พลาดหรอก" ฮันกยองเอ่ยเรียบๆแล้วหันหลังกลับก่อนจะเอ่ย
"แจ จุง.." คนถูกเรียกพยักหน้าแล้วเดินไปทางขวามือของห้องที่เป็นฝั่งบาร์โต๊ะไอร์แลนด์ ไว้ให้คนเดินมาชงเหล้ากับบาเทนเดอร์ที่ถูกจ้างมา ร่างเพรียวมุ่งหน้าตรงไปยังเป้าหมายที่หันมาเห็นกลุ่มของพวกเขาพอดีและกำลัง อ้าปากค้างพร้อมวางแก้วเกล้าของตนลงบนโต๊ะแล้วรีบเดินมาทางทิศที่แจจุงเดิน จากมา
ร่างบางแสร้งเป็นยิ้มหวานให้กับคนที่สีหน้าตกใจก่อนจะเอ่ยเรียกเสียงละมุน
"เจ ย์ ชั้นมีเรื่องจะปรึกษานายหน่อยน่ะ เรื่องโปรเจ็คงานของมหาวิทยาลัยที่จะไปออกงานเทศกาลหน่อยนะ ชั้นกลุ้มใจมากเลย" ใบหน้าหวานทำสีหน้าคิดหนักอย่างน่าสงสาร เหมือนกับแบกความหนักใจเอาไว้ ดวงตากลมหวานซึ้งช้อนมองใบหน้าหล่อของคนตรงหน้าเล่นเอาชายหนุ่มไปต่อไม่ถูก
"เอ้อ..ก็ได้.." เจย์ตอบไปพลางจ้องใบหน้าหวานที่ยิ้มดีใจก่อนจะหันไปสั่งบาเทนเดอร์ให้ผสมเหล้าให้สองแก้วก่อนจะรับมันมาแล้วยิ้มหวาน
"เราไปคุยกันตรงที่เงียบๆเถอะ ตรงนี้เสียงดัง" แจจุงว่า เจย์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอ่ย
"ได้ แต่ไม่นานนะ ชั้นไม่อยากทิ้งงานออกไปไหน เดี๋ยวไม่มีใครดูฮีชอล" ร่างเพรียวหัวเราะก่อนจะเอ่ยตอบ
"ชั้นรู้น่าว่านายกลัวว่าพวกนั้นจะไปกวนฮีชอลใช่มั้ยล่ะ" แจจุงว่าแล้วมองไปทางกลุ่มเพื่อนของเขา
"แต่ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก พวกนั้นแค่มางานนี้เป็นเพื่อนชั้นน่ะ เสร็จธุระแล้วเดี๋ยวพวกเราจะออกไปเที่ยวต่อ" คนตัวเล็กกว่าว่าแล้วยิ้มก่อนจะเดินนำเจย์ออกไปที่ห้องอีกห้องข้างๆซึ่งเป็น ห้องโฮมเธียเตอร์ของห้องชุดนี้ก่อนจะดำเนินตามแผนของตน
"แจ จุงจะไหวมั้ยวะ?" ซีวอนมองตามไปแล้วพูดอย่างกังวล เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าแจจุงมัดตัวเจย์ไว้ไม่สำเร็จจนกว่าฮันกยองมัน จะสามารถจัดการกับฮีชอลให้ได้เสียก่อน แต่พ่อหนุ่มพูดน้อยก็พูดขึ้นเป็นการยืนยัน
"ชั้นมีแผนสำรอง ไม่ต้องห่วงหรอก" เจ้าสิงโตหันไปมองตาค้าง นี่ทุกคนในกลุ่มของพวกเขารวมหัวกันช่วยไอ้ฮันกยองหาทางแก้แค้นฮีชอลกันสุดๆ เพราะอะไรกันเนี่ย หมั่นไส้ฮีชอลหรือว่าเพราะนึกสนุกกันแน่
"คยูฮยอน ไปจัดการตามที่บอกได้ละ" ฮันกยองหันไปบอกเจ้าหมาป่าหนุ่มเจ้าเล่ห์ก่อนที่เขาจะเดินตรงไปที่กลุ่มสาว สวยที่เป็นดาวประจำมหาลัยซึ่งทั้งกลุ่มเป็นสาวฮ็อตที่ใครๆก็อยากควง คยูฮยอนเดินหล่อไปยังกลุ่มสาวๆที่นั่งเป็นอาหารตาให้กับพวกผู้ชายที่หวังจะ เด็ดดอกฟ้ามาครองก่อนจะโปรยยิ้มเสน่ห์เพื่อเป็นใบเบิกทางในการนั่งลง กลางกลุ่มของพวกเธอ
"ผมหวังว่าเหล่าสุภาพสตรีที่สวยงามอย่างพวกคุณคง ไม่ใจร้ายกับผมนะครับ?" เสียงทุ้มเอ่ยแล้วโอบไหล่ของหญิงสาวผมแดงที่นั่งอยู่ริมขวาของเก้าอี้โซฟา นุ่มว่างนั้นอย่างถือวิสาสะ ใบหน้าสวยเชิดของดาวมหาลัยอย่างเยอึนยกยิ้มอย่างรู้ทันความกะล่อนแต่พวกเธอ เองก็ไม่เคยปฏิเสธหนุ่มรูปหล่อกระเป๋าหนักอยู่แล้วล่ะ
"ขอบคุณครับ" คยูฮยอนว่าแล้วนั่งลงหลังจากที่หญิงสาวพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาติเรียกสายตา ความคนอื่นๆรอบห้องชุดนี้เป็นอย่างดีเพราะว่าทุกคนต่างจับจ้องว่ากลุ่มนาาง ฟ้านี้จะเลือกใครเป็นคู่เดตคนนี้หลังจากที่จีนาหนึ่งในสาวสวยอกบึ้มหายขึ้น ไปในห้องกับเจ้าของงานในวันนี้
ร่างสูงยังไม่ละมือตนออกจากหญิงสาวผมแดงที่นั่งอยู่ติดกันจนเธอเองหันมาส่งสายตาเชิญชวนนิดๆแล้วถาม
"นี่ คยูฮยอน ไม่เห็นเธอมาหาจีนาบ่อยๆเหมือนแต่ก่อนเลยนะ...แล้วตอนนี้เขาก็ไม่อยู่ด้วย" ชายหนุ่มยิ้มเป็นคำตอบรับไม่อยากจะบอกว่าก็ผู้หญิงคนนั้นง่ายนี่หว่า ฟันแล้วก็ต้องปล่อยไปซี่จะพกติดตัวให้ลำบากทำไมเล่า
"ก็เพราะว่าเห็น เขาไม่อยู่นี่แหละ..เลยกล้ามาหายูจีไง...วันนี้เป็นยอมเดตกับผมสักคืนได้ หรือเปล่าล่ะครับ?" ไม่ว่าเปล่ามืออีกข้างก็แตะลงที่หน้าขาของหญิงสาว ยูจีหันไปมองหน้าเยอึนและจีเฮเพื่อนสาวร่วมแก๊งค์ก่อนจะสบตาเป็นอันว่าคืน นี้ผู้ชายคนนี้ชั้นจัดการนะ แล้วทำเป็นหันไปเอ่ยลองเชิงกับชายหนุ่ม
"แล้ว ถ้าจีนากลับมา..ไม่กลัวเขาโกรธเหรอ..ก็คยูฮยอนดันหายหน้าไปแล้วอยู่ดีๆก็ดัน มายุ่งกับเพื่อนอย่างชั้นน่ะ" เจ้าหมาป่าเจ้าเล่ห์เขยิบตัวไปชิดหญิงสาวมากขึ้นก่อนจะโน้มตัวลงไปกระซิบ ข้างหูของเธอว่า
"แล้วคุณกลัวหรือเปล่าล่ะ? ถ้าไม่...ผมก็ไม่" เธอยิ้มออกมาอย่างรู้ทันแต่สายตาที่เธอหันมาหาคยูฮยอนเป็นคำตอบที่ตกลง
"แหม เพื่อนสองคนก็มีคู่เดตเสียแล้วคืนนี้ เราคงได้แต่นั่งเบื่อละมั้งจีเฮ" เยอึนว่าแล้วทำหน้าเซ็งๆเพื่อเรียกร้อความสนใจจากคยูฮยอนซึ่งมันก็เป๊ะลง ล็อคกับแผนของเขาพอดี ชายหนุ่มที่ตอนนี้นั่งโอบหญิงสาวผมแดงเอาไว้หันมาสบตากับเธอทั้งสองก่อนจะ เอ่ย
"ถ้าไม่รังเกียจ ให้เพื่อนผมมาร่วมโต๊ะกับพวกคุณด้วยได้ไหมละคืนนี้" เยอึนเลิกคิ้วโก่งด้วยความสงสัยก่อนจะหันไปมองหน้าจีเฮที่ถามออกมาว่า
"ใครคะ?"
"แหม รับรองว่าเพื่อนผมไม่ทำให้คุณสองคนรัศมีดับหรอกครับ จะใครเสียอีกล่ะก็เจ้าฮันกยองกับซีวอนไง" ทันทีที่คยูฮยอนเอ่ยจบ เยอึนก็รีบถามทันที
"ฮันกยองมาปาร์ตี้วันนี้ด้วยเหรอ? แล้วเขาไม่กลัวโดนฮีชอลว่าเหรอ?" ร่างสูงหัวเราะก่อนจะเอ่ยตอบ
"ถ้า กลัวจะมาเหรอครับ ต้องพูดให้ถูกว่า รายนั้นน่ะกลัวฮีชอลเสียที่ไหน" เมื่อได้ฟังหญิงสาวก็ยิ้มกับตัวเองเพราะตนสนใจหนุ่มหล่อพ่อรวยอย่างฮันกยอง มานานแล้ว แม้จะรู้ว่าฮีชอลเองก็อยู่ในแรงค์เดียวกันกับชายหนุ่มในเรื่องความฮ็อตที่เย อึนรู้ตัวว่าฮันกยองคือคนที่ตรงสเป็คเธอไม่ใช่ฮีชอล
"นี่ชั้นถามอะไร หน่อยสิ ไอ้ที่ฮีชอลว่าวันนี้ที่ห้องประชุมใหญ่น่ะ ไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ย?" จีเฮรีบถามออกมาอย่างรวดเร็วเพราะรู้ว่าเพื่อนสาวของเธอหมายปองฮันกยองแน่ และถ้าเช่นนั้นเธอก็ต้องตะครุบซีวอนเอาไว้เพราะรายนั้นก็ไม่ได้ด้อยไปกว่า เพื่อนในกลุ่มของคยูฮยอนเลย แต่เรื่องวันนี้ทำเอาพวกเธอถึงกับช็อคเหมือนกันที่ฮีชอลเล่นประกาศกร้าวเช่น นั้น
"ฮ่าๆๆๆๆๆ" คยูฮยอนระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่นก่อนจะเขยิบหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาวทั้งสามก่อนจะเอ่ย
"พวกคุณเชื่อฮีชอลเหรอว่าสองคนนั้นมันเป็นเกย์แล้วคบกันอยู่น่ะ" เหล่าสาวสวยจ้องหน้าคยูฮยอนนิ่ง ชายหนุ่มยิ้มมุมปากก่อนจะกระซิบบอก
"คืนนี้พวกคุณก็ลองพิสูจน์สิ"
ใบ หน้าสวยที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางชั้นดีได้ฟังดังนั้นก็เผยยิ้มพอใจ อย่างห้ามตัวเองไม่อยู่ เพราะน้อยคนนักจะได้เดตกับเทพบุตรสุดหล่ออย่างฮันกยองเพราะชายหนุ่มมักจะเด ตกับหญิงสาวที่เป็นลูกสาวหรือหลานสาวของทางคู่ค้าทางบริษัทของพ่อเขามากกว่า ที่จะมาหาเดตกับผู้หญิงในมหาวิทยาลัย เว้นแต่ว่าพวกหล่อนจะเป็นลูกหลานของบริษัทที่ร่วมธุรกิจกับบริษัทของเขา
พอ เห็นใบหน้าที่พอใจกับคำพูดตนเป็นคำตอบกลายๆว่าตอบตกลง คยูฮยอนก็ยกมือขึ้นเป็นการส่งสัญญาณให้ฮันกยองและซีวอนที่ยืนอยู่รู้ตัวและ เดินมาที่โต๊ะและก่อนที่ชายหนุ่มต้นคิดแผนในคืนนี้จะดำเนินแผนขั้นต่อไปเขา ก็หันไปหาคิบอมที่รับหน้าที่จัดการแผนอีกส่วนทันที
"นายไปจัดการตรง นั้นได้เลยนะ ชั้นว่าไม่เกินครึ่งชั่วโมงฮีชอลน่าจะออกมา" ว่าพลางดูเวลาที่นาฬิกาเรือนแพงของตน คิบอมพยักหน้ารับก่อนจะหายไปจากตรงนั้นเงียบๆ
"เฮ้ย ชั้นถามหน่อยเหอะ แกจ้างพวกนี้เท่าไหร่วะ ทำไมแต่ละคนถึงยอมทำอะไรให้ง่ายจริ๊งจริง" ซีวอนว่าด้วยความยังไม่เลิกสงสัย ร่างสูงยกยิ้มตอบก่อนจะเดินนำไปว่า
"ไพรเวตทัวร์ที่โบราโบรา"
"โหย ยยย กูล่ะหมั่นไส้ไอ้พวกเงินเหลือทั้งชาติ เออก็ดี ได้เที่ยวฟรีแล้วกู" ซีวอนพูดกับตัวเองก่อนจะเดินตามหลังฮันกยองไปยังโต๊ะที่คยูฮยอนนั่งอยู่ ทั้งคู่ยิ้มและโค้กทักทายสองสาวที่ยังไม่มีคู่ควงในคืนนี้ก่อนจะนั่งลงคนละ ด้านของตัวหญิงสาว
"แหม รู้สึกเป็นเกียรติจังนะคะที่ฮันกยอง คนดังอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัยยอมมานั่งร่วมโต๊ะด้วย" เยอึนว่าพลางส่งสายตามีความหมายให้ชายหนุ่ม คนที่รู้จักวางตัวดีและบริหารเสน่ห์ตัวเองอย่างฮันกยองจึงตอบกลับไปอย่าง ถ่อมตัว
"ไม่หรอกครับ ผมไม่ได้เด่นดังขนาดนั้น ถ้าเรื่องดังๆนี่คงต้องยกให้เจ้าของงานปาร์ตี้นี้เขา" ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะแขวะตัวปัญหาเล็กๆพลางพูดตอบไป หญิงสาวยิ้มหวานตอบก่อนจะเอ่ยเป็นนัย
"แหม ฮีชอลเขาก็ดังของเขานั่นแหละค่ะ แต่ว่า..." ว่าพลางแตะที่ไหล่กว้างก่อนจะเลื่อนมาตามแขนชายหนุ่ม
"หน้า ตาดี นิสัยดี เรียนก็ดีแบบคุณน่ะ...ไม่ได้หากันง่ายๆนะคะ" ใบหน้าสวยจ้องมองชายหนุ่มอย่างเปิดโอกาส ถ้าหากไม่ติดว่าคืนนี้เขาจะต้องไปจัดการจอมแสบอย่างคิม ฮีชอลล่ะก็ ชายหนุ่มเองก็ไม่คิดจะปฏิเสธสาวสวยอย่างเยอึนหรอก เอามาควงเล่นๆสักพักแล้วค่อยลากันไปก็ได้
"ผมรู้สึกเป็นเกียรติเช่น กันนะครับที่คุณสนใจผม" ใบหน้าหล่อยกยิ้มมีเสน่ห์เพื่อมัดใจสาวสวยส่วนตัวซีวอนเองก็รู้สึกดีขึ้นที่ มีอะไรให้ทำมากกว่ามาคอยดูผลงานของเพื่อนสนิทที่ต้องการกลั่นแกล้งคู่ปรับ
"ซีวอนดูไม่พูดอะไรเลยเนอะ" จีเฮลองชวนคนที่ดูท่าว่าน่าจะได้เป็นคู่เดตของเธอในคืนนี้คุยดูบ้าง ซีวอนยิ้มหวานก่อนจะเอ่ยตอบ
"ผม ไม่รู้จะพูดอะไรดีน่ะครับ เห็นหน้าคนสวยแล้วใจละลาย" หญิงสาวกระพริบตาเล็กน้อยๆกับข้อความเสี่ยวๆของผู้ชายหน้าตาดีอย่างซีวอน ด้านฮันกยองและคยูฮยอนได้แต่สบตากันอย่างปลงๆกับความไร้ฝีมือในการหว่าน เสน่ห์ของเพื่อนสนิทตนจริงๆ
ฝากคิบอมที่รู้ว่าหน้าที่ของตน เองคืออะไรก็เดินไปยังโซนที่เซ็ตขึ้นเป็นเวทีสูงเล็กๆสำหรับดีเจให้มาเปิด เพลงในการปาร์ตี้นี้ มองดูคร่าวๆแล้วมันช่างเป็นการลงทุนจัดปาร์ตี้บ้าๆที่น่าจะผลาญเงินพ่อของ ฮีชอลได้เยอะทีเดียว แต่ก็แหงล่ะ ในเมื่อเจ้าตัวถึอว่านี่เป็นงานใหญ่ที่ฉลองชัยชนะของตนที่ได้มาจากฮันกยอง
ร่าง สูงอ้อมไปทางด้านหลังแล้วขึ้นไปยืนอยู่บนเวทีมุมสูงนั่นก่อนจะหวาดสายตามอง หากลุ่มเพื่อนของตนทันที เมื่อเห็นว่าเจ้าคยูฮยอนสามารถจัดการให้ฮันกยองและซีวอนม่อกลุ่มสาวดาว มหาวิทยาลัยได้แล้วและตอนนี้กลุ่มพวกนั้นก็เป็นที่จับตามองของคนในงาน ปาร์ตี้พร้อมเสียงซุบซิบของเหล่าผู้คนที่สงสัยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ บ้างก็งงว่ากลุ่มนี้เข้ามาในงานนี้ได้อย่างไนในเมื่อไม่ถูกกับเจ้าของงาน บ้างก็อิจฉาที่หนุ่มสาวหน้าตาดีมานั่งจีบกันเป็นจุดเด่นให้คนในมหาวิทยาลัย อกหักไปทั่ว ไหนจะประเด็นเรื่องที่ฮีชอลหาว่าซีวอนกับฮันกยองเป็นเกย์กันอีกล่ะ ช่างเป็นสิ่งที่ทำให้คนเอาไปพูดคุยนินทากันได้เยอะเหลือเกิน
คิบอมยก ยิ้มร้ายก่อนจะเริ่มแผนที่เจ้าตัวมีความสุขที่ได้ทำเพราะชอบเหลือเกินไอ้ เรื่องแกล้งชาวบ้านเนี่ย ชายหนุ่มเดินเข้าไปสะกิดดีเจหนุ่มที่นั่งพักสักครู่หลังจากทำหน้าที่ของตนใน ช่วงแรกเสร็จ เด้กหนุ่มปีสามหันมามองหน้ารุ่นพี่ปีสี่อย่างคิบอมแล้วถามงงๆ
"เอ่อ...พี่ คิบอมมางานนี้ด้วยเหรอครับ?" มินโฮเอ่ยถามเพราะเขารู้ว่าคิบอมอยู่กลุ่มเดียวกับฮันกยองและกลุ่มนี้ไม่ถูก กับกลับของฮีชอลที่มีทงเฮซึ่งเป็นคนที่เขาแอบปลื้มอยู่ในกลุ่มด้วย
"ก็ ได้การ์ดเชิญเหมือนกันนี่" ว่าพลางชูกระดาษสีแดงนั่นอีกรอบ เจ้าเด็กหนุ่มเลยได้แต่พยักหน้าเข้าใจ คิบอมอมยิ้มก่อนจะเอ่ยแผนแรกของเขา
"นี่ ตอนช่วงหน้าที่นายต้องเชิญคนออกมาเต้นเป็นคู่ อยากให้เรียกกลุ่มของเยอึนหน่อยได้มั้ย?" มินโฮฟังแล้วขมวดคิ้วก่อนจะมองหาคนที่ชายหนุ่มว่าและเขาก็ยิ่งงมากไปอีก เมื่อเห็น่าเธอนั่งอยู่กับกลุ่มฮันกยอง
"ทำไมฮะ? คือผมงง"
"อ้าว นายต้องเปิดฟลอร์ด้วยคนดังอยู่แล้วนี่นา ไม่งั้นใครจะสนใจล่ะถูกมั้ย แล้ววันนี้น่ะ วันเกิดเยอึนเขาช่วยเธอหน่อยน่า" คิบอมโกหกหน้าตายปั้นเรื่องปั้นราวโดยที่มินโฮไม่ทันจับผิดได้เลย เด็กหนุ่มได้แต่พยักหน้างงๆก่อนจะเอ่ยถาม
"อ้าวแล้วพี่ฮีชอลเขาจะไม่ลงมาเปิดฟลอร์เองเหรอครับ?"
"แล้ว นายเห็นเขาหรือเปล่าล่ะ สงสัยไปลัลล้ากับเจ้าหญิงตัวเองแล้วมั้ง" คิบอมว่าเพื่อให้มินโฮเห็นด้วยกับเขาเพราะเด็กหนุ่มเองก้กวาดสายตามองหา ฮีชอลและพลางคิดว่าเขาก็เห็นว่าฮีชอลพาจีนาหายขึ้นไปในห้องอีกฝั่ง คงจะไปสนุกกันล่ะสิท่า
"ก็ได้ฮะ เดี๋ยวผมจัดให้" มินโฮว่าแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร คิบอมพยักหน้านิ่งๆแล้วเอ่ยตกลงก่อนจะวางแบงค์หมื่นวอนปึกหนึ่งลงไปพร้อมเอ่ย
"ค่า ตอบแทนน้ำใจละกันนะไอ้หนู" มินโฮมองหน้าคนให้อย่างไม่เข้าใจเพราะตัวเขาเองก็ไม่ได้ทำอะไรมาก ทำอะไรจะต้องให้เงินกันด้วยและนั่นมันทำเอาเขารู้สึกเสียวสันหลังมากกว่า เดิม
"ชั้นไปละ" คิบอมว่าก่อนจะเดินหายออกไปจากโซนดีเจทันที
เมื่อช่วงที่สองผ่านไปสักครู่ มินโฮก็ได้ฤกษ์ประกาศเปิดฟลอร์ในคืนนี้ คนที่ถือว่าตนได้ติดสินบนแล้วอย่างคิบอมยืนกอดอกอยู่ตรงมุมบันไดเพื่อมองดู ผลงานก่อนจะมองนาฬิกาของตน หึหึ ฮีชอลได้ออกมาเจอฮันกยองตอนนี้แน่ๆอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะเขารู้ดีว่ายังไงฮีชอลก็ไม่มีทางพลาดช่วงเปิดฟลอร์เด็ดขาดแต่ที่เขา หลอกมินโฮไปอย่างนั้นก็เพื่อจะให้เจ้าของงานอย่างฮีชอลตกหลุมพลางของฮันกยอง ง่ายๆ
"เอาละครับท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ตอนนี้ได้เวลาเปิดฟลอร์ของงานนี้แล้ว ขอเชิญคนที่กำลังไร้คู่รีบหาคนมาควงให้ไวนะครับ และตรงกลางช่วยออกไปจากฟลอร์ก่อนนะครับ เราจะหาคนมาเต้นเปิดฟลอร์ในวันนี้กัน เนื่องจากตอนนี้เจ้าภาพงานหายไปไหนผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แฮ่ะๆ" มินโฮประกาศออกตามไมค์เพื่อเรียกความสนใจจากทุกคนในงานที่มีมุมส่วนตัวอยู่ กันเอง ฝั่งฮันกยองเองเมื่อได้ยินประกาศนั้นก็อมยิ้มเพราะตรงล็อคตามแผนก่อนจะหันไป มองทางคิบอมที่คอยยืนเฝ้าเพื่อส่งสัญญาณหากฮีชอลโผล่เข้ามาในงานก่อนเวลาอัน ควร
"เขาจะเปิดฟลอร์กันแล้ว เยอึนจะให้เกียรติผมหน่อยได้ไหมคครับ?" ฮันกยองหันไปถามหญิงสาวที่เกาะแขนตนอยู่ เธอยิ้มอย่างเขินอายซึ่งขัดกับการกระทำตัวเองชัดๆก่อนจะเอ่ยว่า
"จะดีเหรอคะ" ฮันกยองเองยังไม่ทันตอบเธอกลับไปเสียงประกาศของมินโฮก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง
"ถ้า อย่างนั้นผมขอเชิญคุณเยอึนมาเป็นเกียรติในการเปิดฟลอร์คืนนี้นะครับ สาวสวยดาวมหาวิทยาลัยของเรา ไม่รู้ว่าคืนนี้ใครจะเป็นผู้โชคดีในคืนนี้ที่เธอเลือกนะฮะ"
หญิงสาว ได้ฟังก็ทำตาโตพลางมองไปทางฮันกยองที่ยิ้มเท่ห์อยู่และหญิงสาวก็หลงเชื่อ เข้าเต็มเปาว่าชายหนุ่มเป็นคนจัดการให้เธอได้มีโอกาสเจิดที่สุดในงานเพราะ คิดจะจีบเธอเยอึนยิ้มหวานก่อนจะเอ่ย
"ถ้าอย่างนั้นคุณฮันกยองให้ เกียรติเยอึนหน่อยนะค้า" เธอว่าก่อนจะยื่นมือให้ชายหนุ่มช้อนขึ้นแล้วพากันเดินเคียงคู่เข้าไปตรง ฟลอร์กลางโซนนั้นท่ามกลางเสียงเชียร์โห่ร้องและเสียงปรบมือที่มีพร้อมๆเสียง ซุบซิบเมื่อเห็นว่าคู่เดตของเยอึนในคืนนี้คือฮันกยอง ศัตรูหมายเลขหนึ่งของเจ้าภาพงานที่หายไปไหนก็ไม่รู้
ร่างสูงพา ร่างบอบบางของหญิงสาวเริ่มต้นเต้นเพลงจังหวะช้าๆแล้วยิ้มอย่างมีเสน่ห์ทำเอา สาวเจ้าแอบคิดไปไกลว่าชายหนุ่มคิดจะสานสัมพันธ์กับตน ฝากคนอื่นๆในกลุ่มของฮันกยองและเยอึนเมื่อเห็นว่าเพื่อนของตนเริ่มต้นปิด ฟลอร์แล้วคยูฮยอนและซีวอนก็พาคู่ควงของตนเองเข้าไปเต้นบ้าง คนอื่นๆที่อยู่รอบฟลอร์ต่างอดไม่ได้ที่จะชื่นชมกับความเหมาะสมกันของคู่ หนุ่มสาว
คิบอมยืนมองแผนที่กำลังไปได้สวยแล้วอดคิดไม่ได้ว่าถ้า ฮีชอลออกมาตอนนี้จะเกิดอะไรขึ้น คงจะเต้นเป็นเจ้าเข้าแหงๆเมื่อเห็นว่าฮันกยองมางานปาร์ตี้นี้แถมยังตัดหน้า คว้าดาวมหาลัยมาเต้นเปิดฟลอร์ราวกับเจ้าตัวเป็นเจ้าภาพแต่คิดไปได้ไม่นาน ร่างสูงเองก็รีบหันกลับไปเมื่อหางตาเขาเห็นร่างเพรียวของฮีชอลในเสื้อเชิ้ต สีแดงสดและเดฟสีขาวเดินควงคู่กับจีนาลงมา
ฝ่ายฮีชอลเอลก็ยืนอ้าปาก ค้างด้วยความตรงใจเมื่อมองลงไปตรงกลางฟลอร์ ท่ามกลางแสงสปอร์ตไลท์ที่สาดลงมาแล้วเห็นว่าใครกำลังเต้นอยู่กับหญิงสาวดาว มหาลัยในกลุ่มเดียวกับสาวเจ้าที่เขาเองควงด้วยคืนนี้ในฐานะเจ้าหญิงของเขา
ร่าง เพรียวไม่ฟังอะไรเดินตรงลงบันไดไปยังกลางฟลอร์ทันทีภายใต้สายตาของคิบอมที่ ยื้มระรื่นก่อนจะแอบเดินไปเตรียหยิบมอาวุธลับของคืนนี้มารอตัวหมากตัวเอกอ ย่างฮันกยองเดินหน้าไปตามแผนของพวกเขา
"ไอ้เจ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กกกกกกกกก แกมาที่นี่ได้ไงวะ!!!" ฮีชอลตะโกนแหกปากแข่งกับเสียงเพลงที่ดังทั้งห้อง เล่นเอาคนรอบข้างรีบหันมามองรวมถึงคู่กรณีที่จำเป็นต้องผละออกจากสาวสวยหุ่น เอ๊กซ์อย่างเยอึนอย่างเสียไม่ได้
"อ้าวก็นายชวนชั้นเองนี่ ในห้องประชุมน่ะจำไม่ได้เหรอ?" ฮันกยองเอ่ยตอบอย่างนิ่มนวลแต่สายตาที่ทั้งคู่มองกันกลับมีประกายไฟวาบๆว่า จะฆ่ากันรอมร่อเล่นเอาคนในงานปาร์ตี้เสียวสันหลังวาบ
"ฮีชอลปล่อยเขา ไปเหอะน่า วันนี้งานปาร์ตี้นายนะ" ทงเฮที่ฝ่าฝูงชนเข้ามาได้รีบจับแขนเพื่อนแล้วกระซิบบอกแต่ดูท่าว่าคนฟังจะ ไม่พอใจอยู่ดี
"เรื่องไรล่ะ เล่นมาเหยียบถึงถิ่นแบบนี้ไม่ได้มาดีแหง" ฮันกยองเลิกคิ้วเมื่อฟังคำของฮีชอล ไม่คิดว่าจะฉลาดเหมือนกันนะเนี่ยที่รู้ว่าเขามีแผนถึงได้มาถึงที่นี่
"ชั้น กับกลุ่มเพื่อนก็แค่อยากมาสังสรรค์บ้าง บัตรเข้างานก็มี เจ้าภาพเองก็ชวน ใครจะไปเสียมารยาทไม่มาล่ะ" ใบหน้าหล่อลอยไปลอยมาพูดอย่างไม่สนใจคนที่เต้นเร่าๆด้วยความโกรธไม่คิดว่าคำ พูดตัวเองจะกลับมาเป็นดาบให้เขาแทงเอา
"เอ๊ออออออออ ก็ได้ แล้วอยากมาปาร์ตี้ชั้นเนี่ย มาเพื่ออะไร มาเปิดตัวคู่รักหวานแหววของนายกับซีวอนหรือไง" ฮีชอลยังไม่เลิกหาทางหักหน้าฮันกยอง แต่ชายหนุ่มกลับนิ่งสนิมพลางยกยิ้มหล่อไม่มีท่าทีโกรธจัดเหมือนเมื่อตอนกลาง วันเลย ชายหนุ่มทั้งสองคนกระชับเอวหญิงสาวที่จีบมาเป็นคู่ควงในคืนนี้ได้เพื่อเป็น การหักหน้าฮีชอลเล็กๆก่อนที่ฮันกยองจะเอ่ย
"นายพูดจาไม่ให้เกียรติ คู่เดตชั้นเลยนะฮีชอล..เยอึน ผมหวังว่าคุณคงไม่ฟังสิ่งที่ฮีชอลพูดหรอกใช่ไหม..เพราะตอนนี้ผมก็มีแต่คุณ" น้ำเสียงนุ่มกระซิบข้างใบหูหญิงสาวทำเอาเธอแทบจะละลายคาอกแกร่ง ฮีชอลเห็นว่าตัวเองไม่มีคนช่วยเลยก็ได้แต่หาเรื่องฮันกยองต่อ
"ยัง ไม่หมด นายกล้าดียังไงเนี่ย มาเต้นเปิดฟลอร์งานชั้นวะ เจ้าภาพต้องเป็นคนเปิดสิวะ ถึงเยอึนเขาจะเป็นดาวมหาลัยก็เหอะ แต่นายน่ะ แค่แข่งกับชั้นก็แพ้แล้ว!!" ฮีชอลประกาศลั่นและนั่นก็ลงล็อคเหมาะเจาะตามแผนชายหนุ่มทันที ฮันกยองละมือออกจากตัวหญิงสาวก่อนจะมายืนประจันหน้าฮีชอลที่มีทงเฮลากเสื้อ เอาไว้อยู่ก่อนจะเอ่ย
"งั้นเรามาแข่งกันอีกสักรอบไหมล่ะ ว่าใครจะชนะ?" ใบหน้าหวานจ้องกลับอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนจะกระชากเสียงถาม
"แข่งบ้าไรวะ วันนี้ก็เห็นชัดเจนอยู่แล้วว่าชั้นชนะนาย นายมันก็แค่ไอ้ขี้แพ้ชวนตี"
"เอ๋? ชั้นยังไม่ได้ชวนนายตีอะไรเลยนะ ชั้นเห็นมีแต่นายแหละที่โหวกเหวกโวยวายไม่หยุด เหมือนคนแพ้แล้วไม่ยอมชัดๆ" ฮันกยองยังไม่หยุดยียวนกวนประสาทคนตัวเล็กกว่าให้ขาดผึง ฮีชอลที่กำลังเดือดจัดชี้หน้าชายหนุ่มแล้วท้าทันที
"นายจะแข่งกับชั้นดูอีกรอบมั้ยล่ะ จะได้รู้ไปเลยว่าใครแพใครชนะ!" ฮันกยองก้าวเข้ามาประชิดคนพูดก่อนจะเอ่ยตอบตกลงรับคำท้า
"ได้ เลย ชั้นไม่เคยกลัวนายอยู่แล้ว ว่าแต่นายเหอะ จะกลัวชั้นหรือเปล่า" ฮีชอลแทบเต้นเมื่อได้ยินถ้อยคำสบประมาทนั่น ร่างบางรีบตอบตกลงทันที
"ได้ เลยแข่งกัน จะแข่งอะไรก็ว่ามาเลย" ใบหน้าหล่อยกยิ้มพอใจที่ทุกอย่างเข้าล็อคตามแผนเป๊ะ ร่างสูงสอดมือเข้าไปในเสื้อสูทตนเองก่อนจะเอ่ยสบายๆว่า
"มาถึงงาน ปาร์ตี้จะมีให้แข่งอะไรละเนอะ นอกจากแข่งจีบสาวไม่ก็ดวลเหล้า ชั้นว่าข้อแรกคงไม่เหมาะ เพราะยังไงเสียคืนนี้ผู้หญิงที่ทุกคนหมายปองก็อยู่ข้างๆชั้นแล้ว" ว่าจบก็ไม่วายหันไปขยิบตาโปรยเสน่ห์ใส่เยอึนที่อยู่ด้านหลังพร้อมเสียงกรี๊ด ของผู้หญิงคนอื่นๆในงานที่อิจฉาหล่อนมากๆที่ได้ฮันกยองไปครองคืนนี้
"อะไร วะ จีนาของชั้นก็ไม่ได้ด้วยไปกว่าเยอึนหรอกนะเว้ย" ฮีชอลเอไม่ยอมโดนคนหักหน้ารีบพูดถึงเพื่อนสาวร่วมกลุ่มของเยอึนทันทีที่เจ้า ตัวลากมาคั่วด้วยคืนนี้ แต่ฮันกยองเองทำเป็นไม่สนใจก่อนจะว่าต่อ
"งั้นมาแข่งดวลเหล้ากันดีกว่า แต่เอ๋ นายจะไหวเหรอ ดูท่าทาง" ว่าพลางกวาดสายตาตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วพูดต่อ
"คงไม่ไหวมั้ง" ยิ่งมีคนมาดูถูกและสบประมาทมีหรือคนอย่างฮีชอลจะยอมรายนั้นรีบกระโดดเข้าหลุมพลางของฮันกยองทันที
"ไหว สิวะ!!! อย่ามาพูดแบบนี้ตั้งแต่ก่อนจะเริ่มสิ! ไหนว่าไง เอามาเลย!" ร่างสูงยิ้มร่าก่อนจะดีดนิ้วเรียกคิบอมที่ไปเตรียมเจ้าแอลกอฮอลล์ที่ตนเอง พราวลี่พรีเซ็นต์ให้ฮีชอลเอามากๆ
ร่างบางของเพื่อนสนิทฮีชอลอย่าง ทงเฮมองหน้าฮันกยองอย่างไม่ค่อยไว้ใจนักก่อนจะมองหาเจย์เพื่อให้มาช่วยดู ฮีชอลแต่กลับหาชายหนุ่มไม่พบและแอบแปลกใจไม่ได้ เพราะตอนนี้คนแทบทั้งงานมาสนใจที่ฮีชอลและฮันกยองเป็นจุดเดียว และเพื่อนสนิทของฮีชอลที่สุดอย่างเจย์กลับหายไปไหนโดยไม่บอกไว้มันช่างน่า แปลกจริงๆ
ร่างสูงของคิบอมยื่นขวดเหล้าสีชมที่ภายในบรรจุน้ำแอลกอ ลฮอลล์สีฟ้าอมเขียวสดเอาไว้ให้คยูฮยอนที่ตอนนี้รีบแปลงร่างมาเป็นกรรมการการ แข่งขันกำมะลอส่วนคิบอมเองจะได้จัดการให้เด็กที่จ้างมาเข้าไปเป็นคนผสม เครื่องดื่มให้ฮันกยองและฮีชอลทั้งคู่
"อะแฮ่ม..ผมขอนะนำตัวหน่อยนะ ครับ ผมคยูฮยอนนะครับ วันนี้ผมจะมาเป็นกรรมการหรือเรียกว่พิธีกรในการดวลครั้งนี้ก็ได้ วันนี้เราจะให้ผู้เข้าแข่งขั้นทั้งคู่ดื่ม Absinthe นะครับ" เมื่อคยูฮยอนประกาศจบก็มีเสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นเป็นแบ็คกราวด์ด้านหลัง คนที่รู้ว่ามันคืออะไรก็ได้แต่ทำหน้าตกใจ แต่คนที่ไม่รู้ก็ได้แต่สงสัยและอดจะอยากรู้ไม่ได้
"เฮ้ยฮีชอล ชั้นว่าแกอยากแข่งเลยว่ะงานนี้อ่ะ" ทงเฮสะกิดบอกเพื่อนที่ยืนจ้องหน้าฮันกยองไม่ยอมมองซ้ายมองขวาอะไรเลย เมื่อได้ยินเสียงทงเฮว่าแบบนั้นฮีชอลก็หันมาสะบัดเสียงถามอย่างไม่พอใจ
"อะไร ได้ไงวะ ไม่แข่งก็แพ้ดิ เรื่องไรจะยอม" ทงเฮมองขวดเหล้าสีน้ำตาลนั้นแล้วได้ต่แอบกลืนน้ำลายในใจก่อนจะหันมากระซิบบอกฮีชอล
"แต่นั้นแอ๊ปซีนนะเว้ย นายเคยลองแล้วเหรอ?"
"ยัง แต่แล้วไงวะ คิดว่าชั้นจะคออ่อนกว่าไอ้ไก่อ่อนนำเข้าจากจีนนั่นหรือไง ชั้นไม่ใช่ไก่ปักกิ่งแบบไอ้ฮันกยองนะเว้ย!" ฮีชอลที่ไม่ฟังใครทั้งนั้นเถียงและแถไม่หยุด เรียกได้ว่าทงเฮเองได้แต่เกาหัวกับคำพูดของเพื่อนตนเพราะไก่ปักกิ่งมันมี เสียที่ไหนล่ะ เขามีแต่เป็ดปักกิ่ง!!
"เอาละครับท่านผู้ชม เราได้เตรียมแอ๊ปซีนมาแล้ว และเพื่อให้เป็นทุกอย่างโปร่งใส เราจะให้แทมินและคีย์เป็นคนจัดการชงเจ้าเหล้านี่ต่อหน้าทุกคนเลยนะครับ เนื่องจากว่ามันเป็นเหล้าที่พิเศษดังนั้นการที่จะดื่มแอ๊ปซีนก็ต้องพิเศษ เช่นเดียวกัน" คยูฮยอนว่าพลางดูคิบอมจัดการให้เด็กทั้งสองคนมายืนข้างกันแล้วเทเหล้าลงบน โต๊ะสูงเท่าอกที่ทุกคนไม่ทันดูว่าเจ้าคิบอมมันไปหามาเตรียมเอาตอนไหนเพราะ มัวแต่มองการฉะฝีปากของฮีชอลและฮันกยอง
แทมินและคีย์จัดการเทเหล้าสี ฟ้าอมเขียวลงในแก้วร็อคบนน้ำแข็งสามก้อนตามสูตรก่อนจะนำช้อนแอ๊ปซีนที่มี ปลายแหลมคล้ายมีดปาดเนยแต่มีรูหลายรูเล็กๆตรงกลางก่อนจะวางน้ำตาลก้อนลงและ ใช้ไฟแช็คเผาละลายจนจ้ำตาลละลายผ่านรูช้อนแอีปซีนจนหมดก่อนจะใช้มันคนในแก้ว เหล้านั้นและเติมน้ำลงไปอีกส่วนและคนต่อ เมื่อชงเสร็จทั้งคู่ก็ยื่นให้ผู้เข้าแข่งขันดวลเหล้าในวันนี้นั่นก็คือฮัน กยองและฮีชอล
ใบหน้าหล่อมองฮีชอลแล้วยักคิ้มอย่างท้าทายก่อนจะรับ แก้วเหล้ามาจากมือของคีย์ ในขณะที่ฮีชอลเองก็ไม่ยอมแพ้สายตานั่นเขาจ้องมองชายหนุ่มราวกับจะกินเลือด กินเนื้อให้ได้แล้วรับแก้วมาจากมือแทมิน ฮันกยองยกแก้วเหล้าขึ้นก่อนจะกรอกเหล้าไปเรื่อยๆจนหมดแก้ว แม้ว่ามันจะแทบแผดเผาคอเขาและอวัยวะภายในร่างกายเขาก็เถอะ แต่ฮันกยองยังคงพยายามนิ่งอยู่เพื่อไม่ให้ฮีชอลรู้ทันว่าเขาคิดจะมอมร่าง เพรียว
ฝ่ายฮีชอลเองเห็นฮันกยองกรอกทีเดียวหมดแก้วก็ไม่ยอม เจ้าตัวจึงจัดการเทเหล้าสีสวยนั่นเข้าไปโดยที่ไม่เคยรู้เลยว่าฤทธิ์มันแรง แค่ไหน ใบหน้าหวานเหยเกทันทีเมื่อรู้ถึงความร้อนที่แผดเผาเข้าไปข้างในตัวเขาเมื่อ เจ้าของเหลวนั่นไหลเข้าไป ฮีชอลหันหลังกลับไปหาทงเฮแล้วรู้สึกอยากจะเอามีดเสียบไอ้คนหลอกให้เขากิน เหล้าแก้วนี้เอามากๆ
"ฮีชอล ถ้าไม่ไหวก็หยุดเถอะ" ทงเฮบอกอย่างเป็นห่วงพลางมองคีย์กับแทมินที่เริ่มชงเหล้าแก้วต่อไป ฮีชอลอยากจะเอาอะไรมาราดคอตัวเองแต่กระนั้นก็ทำไม่ได้เมื่อได้ยินเสียง ท้าทายมาจากฝ่ายตรงข้าม
"เป็นไงล่ะ แก้วเดีบวก็ทำท่าจะยอมแพ้แล้วเหรอคุณเจ้าชายฮีชอล?" ฮันกยองว่าพลางรับแก้วเหล้ามาอีกแล้วแล้วชูใส่หน้าฮีชอลก่อนจะดื่มจนหมด ทุกคนที่ล้อมวงดูต่างรู้สึกตกใจกับความคอแข็งของชายหนุ่มที่ดื่มเหล้าดีกรี แรงขนาดนี้ได้โดยไม่รู้สึกอะไรเพราะเจ้าตัวพยายามอย่างมากที่จะตั้งสติตนเอง
ร่าง บางทนให้คนอย่างฮันกยองสบประมาทเอาไม่ได้ เจ้าตัวรีบหันไปคว้าแกล้วเหล้าจากแทมินที่ยืนถืออยู่แล้วกรอกรวดเดียวจนหมด บ้าง ตอนนี้ฮีชอลรู้สึกเหมือนโดนเอาหัวห้อยลงแล้วถูกสั่นไปมาพร้อมเหวี่ยงขึ้นลง จนไม่สามารถควบคุมภาพโฟกัสใดๆได้แล้ว แต่มีหรือที่คนชอบเอาชนะอย่างฮีชอลจะยอมแพ้
"งายยยยย ม่ายหวายล่ะสิ คอยดูน้า แทมิน! อาวมาอีกแกล้วเด๊ พ่อจะดื่มโชวววววววว" ฮีชอลว่าแต่ตัวเองแทบจะเอนไปข้างหน้าร้อนถึงทงเฮต้องมาคอยพยุงเอาไว้พลางมอง เพื่อนสนิทอย่างเป็นห่วง แทมินยื่นแก้วเหล้าให้อีกแก้วแต่ทงเฮกลับคว้าไว้แทนทำให้ฮีชอลเงยหน้าขึ้นมา มองเพื่อนทั้งๆที่คอแทบจะพับ
"รายว้าทงเฮฮฮฮฮ เอามานี่ ช้านจาห้ายอ้ายบ้าน่านนนนมันเหนว่า ชั้นคอแขงงงงงงม๊ากกมากก แน่จริงงดื่มซีว้า!" ฮีชอลหันไปบุ้ยปากใส่ฮันกยอง ชายหนุ่มที่พยายามคุมสติตัวเองเช่นกันเอี้ยวตัวเพื่อจะหยิบแก้วเหล้ามาแต่ก็ แทบเซเล่นเอาซีวอนพุ่งมารับแทบไม่ทัน ท่าทางของฮันกยองและฮีชอลทำเอาคนที่มุงอยู่สงเสียงฮือฮากับฤทธิ์เหล้าตัวนี้
"แก้ว นี้เพื่อนายเลยนะฮีชอล" ฮันกยองพยายามตั้งสติว่าแล้วดันซีวอนที่พยายามช่วยพยุงตัวเขาออกก่อนจะ เอื้อมไปหยิบแก้วเหล้ามาจากคีย์ ชายหนุ่มจัดเต็มทีเดียวรวดอีกครั้งและสติของชายหนุ่มเล่นเอาไม่อยู่เลย ร่างสูงเผลอปล่อยแก้วหล่นจากมือโดยไม่รู้ตัว
ร่างบางยกยิ้มเยาะทั้งๆ ที่ภาพโฟกัสตนแทบมองไม่ออกแล้วว่าคนข้างหน้าเขาสีหน้าเป็นเช่นไรบ้าง ฮีชอลหันไปคว้าแก้วเหล้าจากทงเฮมาอย่างมึนๆ เซไปสองทีสามทีจนตัวเกือบคว่ำท่ามกลางเสียงลุ้นของคนรอบๆ ร่างบางหันไปปัดมือทงเฮที่พยายามจะอุ้มตัวเขาไว้แล้วตั้งสติ มองหน้าฮันกยองที่ยืนตรงอยู่ได้เพราะซีวอนจับเอาไว้อยู่ ใบหน้าหวานจ้องมองฮันกยองอย่างไม่ยอมแพ้และฮึดใช้สติเฮือกสุดท้ายยกแก้ว เหล้าขึ้นมาแล้วเทลง
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!" เสียงทงเฮและคนอื่นๆรวมถึงซีวอนที่พยายามจับเพื่อนตนให้ยืนได้ดังขึ้นเมื่อ เห็นภาพของฮีชอลที่ทรุดลงกองกับพื้นแบบเมาไม่รู้เรื่องน็อคไปเลยพร้อมแก้ว เหล้าที่หล่นจากมือแล้วหกรดตัวเองไปทั่ว
"อ้าว ดูเหมือนว่าฮีชอลเขาจะถอนตัวออกจาการแข่งขันนี้ไปแล้วนะครับ ดังนั้นถือว่าคืนนี้ผู้ชนะคือฮันกยอง!" คยูฮยอนรีบชิงช่วงที่ทุกคนกำลังตกใจประกาศชัยชนะของเพื่อนตนก่อนที่ความ ชุลมุนจะเกิดขึ้น เสียงร้องตะโกนเชียร์ดังขึ้นและเรียกชื่อฮันกยองกันเป็นเสียงเดียว ชายหนุ่มพยายามจะฝืนยิ้มและโบกมือให้คนที่เชียร์ตนเองแต่แล้วก็แทบคว่ำเล่น เอาคยูฮยอนต้องปราดเข้ามาหิ้วปีกด้วยอีกคนก่อนจะกระซิบกับซีวอนท่ามกลาง เสียงเชียร์เสียงดังลั่นว่า
"โหย มันซัดเข้าไปได้ไงวะสามแก้ว คนปกติแก้วเดียวก็จอดแล้วนะเนี่ย"
"ก็ ดูสภาพมันสิวะ แม่งเมาแล้วเนี่ย จะรอดมั้ยเนี่ยแผนที่เหลือ อุตส่าห์ลงทุนเล่นเอง เจ็บเองเลยนะเพื่อน" ซีวอนว่าพลางทุบไปที่หลังของฮันกยองที่พยายามตั้งสติมากๆแต่ตัวเขากลับ รู้สึกล่องลอย ชายหนุ่มหันหน้ามาหาคยูฮยอนแล้วยิ้มหวานก่อนจะกอดร่างสูงไว้แล้วเอ่ย
"เอ๊อออ ขอบจายเว่ยเพื่อนนนนน"
"ไอ้ วอนนนน กูม่ายมาวววโว้ยยย" ไม่วายหันไปพูดใส่หน้าซีวอนที่ยืนเกาหัวแกรกๆมองสภาพเพื่อนสนิทตน หญิงสาวที่ฮันกยองลากมาควงด้วยคืนนี้รีบปรี่เข้ามาตรงที่ทั้งสามคนยืนอยู่ พลางแอบคิดในใจว่าเสร็จโก๋ล่ะ ไม่ต้องลงทุนอะไรเลยก็ได้หิ้วผู้ชายหล่อกลับบ้านง่ายๆ แต่ดูเหมือนเจ้าหมาป่าจะรู้ทัน คยูฮยอนรีบยิ้มกว้างแล้วหันไปบอกสาวๆทั้งสามคนทันที
"ผมขอโทษด้วยนะ ครับที่เจ้าฮันกยองมันเมาซะขนาดนี้ เอาไว้โอกาสหน้าพวกเราจะขออนุญาติพาคุณคนสวยทุกคนไปดินเนอร์นะครับ แต่วันนี้ผมกับไอ้ซีวอนคงต้องพาฮันกยองกลับบ้านเสียก่อนนะครับ" ฝั่งเยอึน จีเฮ และ ยูจีเองก็ได้แต่หน้าเสียเมื่อผู้ชายเล่นเอ่ยดักคอซะขนาดนี้แล้วแต่พวกเธอก็ รู้วิธีการในการจับผู้ชายดีว่าไม่ควรจะผลีผลามเร็วเกินไปได้แต่ยิ้มหวานตอบ ก่อนจะเอ่ย
"ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าอย่างนั้นฝากคยูฮยอนดูแลฮันกยองเขาดีๆด้วยนะคะ เยอึนเป็นห่วง" หญิงสาวว่าทั้งๆที่ในใจเต้นเร่าๆ อยากจะกระทืบเท้าด้วยความขัดใจที่อดฟัดหุ่นล่ำๆของชายหนุ่มในคืนนี้ คยูฮยอนและซีวอนพยักหน้ารับก่อนจะพยุงฮันกยองไปนั่งที่โซฟาใต้บันไดขึ้นชั้น สองที่เป็นห้องใต้หลังคาก่อนเพื่อรอให้คิบอมจัดการแผนต่อไป
ฝ่าย ทงเฮเองก็แทบลมจับเมื่อเห็นสภาพของฮีชอล เขาพยายามเรียกหาเจย์แต่ก็ไม่เห็นชายหนุ่มตอบกลับมาและไม่มีวี่แววของคนที่ ว่าเลย ร่างบางพยายามจะอุ้มเพื่อนสนิทตนขึ้นมาและแล้วก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อตนดัง ใกล้ๆ
"ทงเฮ! อ้าว ฮีชอลเป็นอะไรไปนั่น" เสียงหวานของนางฟ้าประจำรุ่นอย่างอีทึกเรียกเขาไว้พลางมองสภาพของฮีชอลที่ดู ไร้สติไปแล้ว ทงเฮรู้สึกขอบคุณสวรรค์ก่อนจะเอ่ยถาม
"อ้าวอีทึกมาพอดีเลย นายเห็นเจย์บ้างไหม? ชั้นไม่รู้ว่าเขาหายไปไหนเนี่ย ไม่มีคนมาห้ามฮีชอลเลย ดูสิ เมาซะเละเลย"
"ไม่ เห็นนะ ว่าแต่ฮีชอลไปทำอีท่าไหนทำไมเมาขนาดนี้" ว่าพลางหมุนแก้วในมือไปพลางที่อีทึกไม่รู้เรื่องอะไรเลยเพราะมัวแต่จิบเหล้า อยู่อีกห้องต่างหาก ไม่รู้ว่าออกมาแล้วจะจเอฮีชอลในสภาพนี้
"ก็หมอ นี่น่ะสิ ดันไปรับคำท้าฮันกยองว่าจะดวลเหล้าด้วย เป็นไงล่ะสุดท้ายแพ้เขาจนหน้าแตกแถมยังเมาซะหมดคราบ" คนถูกพูดถึงขยับตัวปล้วปาดไปมาเหมือนคนไม่รู้เรื่อง ทงเฮได้แต่ส่ายหัวปลงๆพร้อมกับที่อีทึกถามขึ้น
"นี่ฮันกยองมางานปาร์ตี้นี้ด้วยเหรอ โห ไม่คิดว่าจะกล้ามาถึงถิ่นนะเนี่ย"
"เออ นั่นสิ ไม่รู้เหมือนกันทำไมกล้ามา หมอนั่นไม่เคยมาเลยสักครั้ง แต่ดูสิมาทีแล้วก็มีเรื่องจนได้" ทงเฮว่าแล้วบ่นๆก่อนจะดึงตัวฮีชอลที่พึมพำอะไรไม่รู้เรื่องแล้วนอนกลิ้งไปมา ให้ลุกขึ้น
"มาๆชั้นช่วย ชั้นว่าเราพาหมอนี่กลับไปที่ห้องนอนดีกว่าว่าแต่ห้องนอนฮีชอลห้องไหนล่ะ เพ้นท์เฮ้าส์นี่ห้องเยอะเหลือเกิน" อีทึกถามเพราะว่าตนเองก็สำรวจไปแล้วเยอะแยะ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าห้องไหนของฮีชอล
"ห้องข้างบนน่ะ ตรงชั้นใต้หลังคา หมอนี่มันชอบ มันบอกชั้นว่าเงียบดีเวลามีปาร์ตี้อย่างนี้" ทงเฮตอบทั้งๆที่ตนเองก็ไม่เข้าใจว่าฮีชอลจะพูดแบบนั้นทำไมในเมื่อตนเองเป็น คนจัดปาร์ตี้ขึ้นมาและก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าเสียงมันดังมากแค่ไหนแล้วยังจะ ดันทุรังจัดขึ้นมาอีกทำไม
ทั้งคู่พยุงร่างของฮีชอลขึ้นแล้วค่อยๆพา กันเดินไปยังบันไดที่เชื่อมกับชั้นใต้หลังคา เมื่อมาถึงตีนบันไดทงเฮและอีทึก็พบกับร่างของคิบอมที่ยืนถือแก้ววิสกี้พลาง เล่นละครตบตาสองคนนั้นต่อ
"อ้าว ทงเฮ คิบอม จะพาฮีชอลไปไหนนั่นน่ะ เขาดูท่าจะไม่ไหวเลยนะ" คิบอมพูดเรียบๆพลางมองสภาพของฮีชอลที่พูดได้คำเดียวว่าเมาเหมือนหมา ทงเฮถอนหายใจก่อนจะเอ่ยตอบ
"แล้วเพื่อนนายบ้าเอาอะไรมาให้ฮีชอลกินล่ะ ดูสิ หนักเลยเนี่ย" คิบอมทำหน้าตกใจก่อนจะรีบแสร้งเป็นคนดีแล้วเอ่ยว่า
"ชั้น ก็ไม่คิดว่าฮันกยองจะใช้เหล้านั่นท้าดวลเพื่อนายหรอก ชั้นก็บอกแล้วว่ามันแรงนะ ไม่ควรเอามาให้ใครดื่มทั้งนั้น แต่รายนั้นก็หนักเหมือนกันนะ เห็นว่าคยูฮยอนและซีวอนต้องหิ้วไปเลยแหละ" พูดหน้าตายทำหน้ารู้สึกผิดทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนจัดการหาคนมาชงเหล้าพร้อมจัด เหล้าให้อยู่เบื้องหลัง แต่ทั้งทงเฮและอีทึกกลับไม่ได้รู้ทันชายหนุ่มเลย
"เออ ช่างเหอะ รีบพาฮีชอลขึ้นไปพักดีกว่า" อีทึกจัดการตัดบทแล้วพยุงร่างฮีชอลขึ้นไปด้านบนพร้อมทงเฮ การที่ทั้งสองคนหิ้วปีกฮีชอลขึ้นไปนั้นมันช่างทุลักทุเลเอามากๆคิบอมจึงแสรง ทำตัวเป็นคนดีแล้วขอช่วยเป็นคนคอยดูทางให้ ทงเฮเองก็รีบอยากเอาฮีชอลไปไว้ที่ห้องมากๆจึงไม่ทันคิดอะไรเลยปล่อยเลยตาม เลยให้คิบอมเดินตามมาด้วยและให้เป็นคนเปิดประตูห้อง
ร่างสูงรอจน ทงเฮและอีทึกวางตัวฮีชอลลงกับเตียงแล้วจึงกดส่งข้อความไปหาคยูฮยอนเพื่อบอก ตำแหน่งห้องของฮีชอลในห้องชุดแห่งนี้ คิบอมตีหน้านิ่งเมื่อทั้งสองคนออกมาแล้วหาทางเป็นคนปิดประตูเองเพื่อจะได้ ไม่กดล็อคประตูเอาไว้แล้วรีบหาเรื่องคุย
"แล้วนี่จะปล่อยให้ปาร์ตี้ กันต่อไปเหรอ? ชั้นว่าไม่ดีมั้งในเมื่อเจ้าภาพคว่ำไปซะแล้ว" คิบอมว่าเพื่อเบี่ยงประเด็นจากประตู ทงเฮกับอีทึกหันมามองหน้ากันอย่างเห็นด้วยก่อนจะว่า
"นั่นสิ ชั้นว่าเราลงไปประกาศดีกว่าเนอะว่าปาร์ตี้เลิกแล้ว กว่าจะให้คนมาเก็บกวาดเสร็จอีกก็น่าจะดึกมากอยู่ เจย์ก็มาหายไปไหนก็ไม่รู้ เฮ้อ"
"ก็ดีนะ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวชั้นลงไปประกาศให้ นายก็ไปดูความเรียบร้อยของสถานที่แล้วกัน" อีทึกบอกแล้วมอบหมายให้หน้าที่เจ้าบ้านเป็นของทงเฮแทนเพราะทุกครั้งที่มี ปาร์ตี้ก็มักจะมีคนจับคู่กันคั่วกันอยู่อย่างเมามัน แต่ฮีชอลไม่ชอบให้ใครใช้ห้องชุดของเขาเหมือนโรงแรมดังนั้นจึงให้เจย์เป็นคน จัดการเชิญออกไปหาความสุขกันที่อื่นแทน และดูท่าว่าตอนนี้จะเป็นหน้าที่ของทงเฮแทนเสียแล้ว
"งั้นชั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวจะดึกเสียก่อน" คิบอมว่าแล้วขอตัวแยกจากทั้งคู่หลังจากเดินลงมาถึงชั้นล่างและทำทีท่าเดินออกไปทางประตู
ฝั่ง ทงเฮและอีทึกเองก็รีบจัดการกับสิ่งที่ตนเองตั้งใจไว้โดยไม่ทันสังเกตว่าคู่ กรณีของฮีชอลยังนั่งอยู่ใต้บันไดเชื่อมเข้าห้องใต้หลังคา ฝากคยูฮยอนและซีวอนที่ทำเป็นยืนบังฮันกยองไว้อยู่เมื่อเห็นว่าทั้งคู่หายไป จากสายตาแล้วก็รีบจัดการเรียกคนต้นคิดแผนทั้งหมดทันที
"ฮันกยองเว้ย ทงเฮไปแล้ว ห้องของฮีชอลอยู่ข้างบนซ้ายมือ อ่ะนี่กล้อง" คยูฮยอนตอบพร้อมยัดกล้องวีดีโอขนาดพกพาที่ชายหนุ่มจะเอามาถ่ายแบล็คเมล์ ฮีชอลเอาไว้ลงในกระเป๋าเสื้อสูทของชายหนุ่ม ร่างสูงเงยหน้าขึ้นแล้วพยายามจะลืมตาที่หนักอึ้งเพราะสมองเขาแทบไม่รับรู้ อะไรทั้งนั้นก่อนจะยัดลูกอมแก้เมาประจำตัวเข้าปากอีกก้อนเพื่อบรรเทาอาการ
"เออๆๆ กูไปละ ทิ้งรถกูไว้นะไม่ต้องเอากลับ" ฮันกยองหันมาบอกเพื่อนๆทั้งสองก่อนจะพยุงร่างของตนให้ค่อยๆขึ้นบันไดไปท่าม กลางสายตาลุ้นๆของคยูฮยอนและซีวอน
"มันจะรอดมั้ยวะเนี่ย" ซีวอนเอ่ยถามอย่างหนักใจ คยูฮยอนหันมาตอบด้วยความมั่นใจเพราะไม่คิดอะไรมาก
"รอด อยู่แล้วดิวะ ก็แค่จัดการแก้ผ้าแล้วตั้งกล้องแค่นี้เอง มันแค่จะหลอกฮีชอลเองนะเว้ยว่าเสียตัวให้เกย์อย่างมันอย่างที่ฮีชอลมันกล่าว หาน่ะ ฮ่าๆๆๆ หมอนั่นจะได้รู้สึกปรี๊ดดดที่พลาดท่าเสียทีเกย์แถมต้องมารับด้วย เสียเชิงชายสุดๆ รับรองว่างานนี้ฮีชอลมันจะต้องยอมถอนคำพูดเรื่องแกกับไอ้ฮันแน่ๆ"
"ชั้น ว่าพวกเราไม่น่าทำขนาดนี้เลยนะ สงสารฮีชอลมันอ่ะ จริงๆแล้วคุยกันดีๆน่าจะได้" ซีวอนยังไม่เลิกสวมวิญญาณพ่อพระพูดอย่างเป็นห่วงถึงอนาคต แต่คนรักสนุกอย่างคยูฮยอนกลับไม่คิดอะไรมากก่อนจะหันมาบอก
"ไอ้วิธี เจรจาอย่างสันติภาพที่พ่อนายใช้เนี่ย มันไม่ได้ผลหรอกคร๊าบบบบไอ้คุณลูกท่านทูต โดยเฉพาะคนอย่างฮีชอลน่ะ ชั้นว่าแผนไอ้ฮันกยองนี่เด็ดสุดละ แบบหนามหยอกต้องเอาหนามบ่งไง"
"เออ งั้นกูหวังว่ามันจะไปรอดนะ ไม่ใช่ไปตีกันข้างบนทั้งๆที่เมาทั้งคู่อีก" ซีวอนว่าอย่างเป็นห่วงแล้วอดมองไปยังชั้นบนไม่ได้ หลังจากที่เห็นหลังไวๆของฮันกยองเข้าห้องนอนของฮีชอลเข้าไปแล้ว
"โหย ย ฮีชอลจอดสนิทขนาดนั้นลุกขึ้นมาอละวาดตอนนี้ได้ก็ไม่ใช่คนแล้ว เอาเหอะ มาภาวนากันไม่ให้ไอ้ฮันมันเสร็จฮีชอลก็พอ เพราะมันบอกว่าไม่มีทางเล่นจริงขนาดนั้นสำหรับฉากบนเตียง ฮ่าๆๆๆ" คยูฮยอนว่าแล้วหัวเราะเมื่อนึกถึงสภาพของฮันกยอง เขาเองก้ไม่แน่ใจนักว่าเพื่อนตนจะทำภารกิจต่อจนสำเร็จตามเป้าหมายได้หรือไม่ หรือาจจะทำได้เกินที่วางแผนไว้ก็ได้
"เหอๆ มึงพูดอย่างกับฮันกยองจะมีเซ็กส์กับฮีชอลจริงๆน่ะ โอ๊ย กูขนลุก" ซีวอนว่าแล้วทำท่ากอดตัวเอง แค่เมื่อตอนบ่ายเขาโดนตราหน้าว่าเป็นเกย์กับฮันกยองเขาก็จะบ้าตายอยู่แล้ว นี่มาลองนึกสภาพว่าฮันกยองกับฮีชอลมีอะไรกันเขาอยากจะอ้วกเหล้าที่กินคืนนี้ ออกมา
"แหมๆๆ พ่อพระอย่างมึงคงไม่เคยล่ะซี้ กูจะบอกให้นะ ผู้ชายบางคนน่ะเด็ดกว่าพวกจีเฮ เยอึน แล้วก็ ยูจีอีกนะเว้ย แบบแค่แกต้องเลือกหน่อยว่ะ" คยูฮยอนยังคงสวมบทปรมาจารย์นักรักสอนวิชาให้ซีวอนอยู่ ใบหน้าหล่อมองหน้าเพื่อนตนอึ้งๆและยังคงรู้สึกไม่เห็นด้วย
"แล้วมึงคิดว่าฮันกยองมันเคยป่ะวะ?" ซีวอนอดจะถามไม่ได้ คยูฮยอนหันมามองหน้าก่อนจะตอบ
"เฮ้ย มึงสนิทกัยมันที่สุดนะเว้ย ถ้ามันเคยมันน่าจะเคยบอกมึงนะ ถ้าไม่กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ"
"เออ กูก็ไม่รู้เหมือนกัน" ซีวอนว่าพลางทำหน้าเครียดเมื่อรู้ว่าเพื่อนตนอาจจะนิยมเพศเดียวกันลับๆแต่ดู ท่าแล้วไม่น่าใช่เพราะเห็นไอ้หมอนี่ฟันแต่ผู้หญิง
"แต่ซีวอน กูว่ามึงน่ะพูดเหมือนฮันกยองมันจะเอาฮีชอลจริงๆงั้นแหละ แสรดดด ถึงจะหุ่นบางเพรียว ผิวขาวจั๊ว ปากแดงน่าจูบ หน้าสวยหวานกว่าผู้หญิงก็เหอะ ฤทธิ์เยอะแบบนั้นกูว่าฮันกยองมันไม่กินหรอกว่ะ แล้วอีกอย่างศัตรูนะเว้ย มันก็แค่จะแกล้งเล่นๆเท่านั้นเอง" คยูฮยอนว่าพร้อมทำท่าทางประกอบทรวดทรงของฮีชอล ซีวอนพยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะเอ่ยตอบ
"เออ งั้นช่างแม่งมันเหอะ ตอนเช้าเดี๋ยวก็รู้เองว่าจะล่มหรือจะรอด ไปดีกว่าเรา" ว่าแล้วพ่อสองหนุ่มก็ออกจากตัวห้องชุดของฮีชอลไปเพื่อไปเจอคิบอมที่นัดกัน ไว้ที่ลานจอดรถแทนและทิ้งให้ฮันกยองปฏิบัติภารกิจคืนนี้ต่อคนเดียวจน เสร็จ....
TBC.
ความคิดเห็น