คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [jackjae] คุณหนูสุดแสบ vs คู่หมั้นหน้าโหด : New Year Gifts (100%)
หมายเหตุ: เนื้อหาตอนนี้ คือตอนพิเศษเพื่อฉลองวันปีใหม่ของเรื่อง คุณหนูสุดแสบ vs คู่หมั้นหน้าโหด ดังนั้นจึงไม่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ของเนื้อหลัก
เสียงเพลงเทศกาลแห่งความสุขดังขึ้นทั่วทุกหนทุกแห่ง ท่ามกลางหิมะที่เริ่มโปรยปราย ผู้คนต่างพากันตื่นเต้นที่วันนี้มาถึง และยองแจก็เป็นหนึ่งในนั้น มันเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขที่เฝ้ารอมานาน เพราะคืนนี้มีงานเลี้ยงแฟนซีวันปีใหม่ เรื่องสนุกๆ แบบนี้มีหรือที่ยองแจจะพลาด เขาเตรียมหาชุดมาตั้งแต่เดือนที่แล้ว!! แต่ยังขาดเครื่องประดับดีไซด์เหมาะๆ ให้กับชุดของเขาไม่ได้ วันนี้เลยควงคุณคู่หมั้นผู้ซึ่งหาเวลาว่างแทบไม่ค่อยได้มาซื้อของกันสักหน่อย
"พี่แจ็คว่าแบบนี้เหมาะกับผมไหม"
ยองแจหยิบที่คาดผมข้อความแฮปปี้นิวเยียร์ขนาดไม่ใหญ่มากสวมศีรษะ แล้วถามความเห็นคู่หมั้นหนุ่ม
"อืม น่ารักดี" ยองแจพยักหน้าเบาๆ 2-3ที เป้าหมายต่อไปคือ หมวกปีใหม่สีแดงสดที่มีไฟกระพริบ
"แล้วอันนี้ล่ะฮะ เข้ากับผมไหม"
"อืม น่ารัก" แจ็คสันตอบเขาแบบนี้มา 5-6 เที่ยวแล้ว และมันก็มากพอที่จะทำให้อารมณ์ของยองแจเริ่มขุ่นมัว ความรู้สึกหงุดหงิดและน้อยใจปะดังปะเดเข้ามาไม่หยุด
"พี่แจ็คอ่ะ สนใจผมหน่อยสิ!!"
"ถ้าพี่ไม่อยากมากับผม ทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกล่ะ" ว่าจบยองแจปาหมวกในมือใส่แจ็คสันแล้วรีบวิ่งหนีออกจากร้าน โดยไม่รอฟังคำแก้ตัวของแจ็คสันเลยแม้แต่น้อย
เมื่อวิ่งมาได้สักพักจนเหนื่อยจึงเปลี่ยนเป็นเดินแทนวิ่ง หึ มันหน้าโมโหไหมล่ะ ไม่อยากมาทำไมไม่บอก ถามอะไรก็ไม่อยากจะตอบอีก เห็นเขาเป็นตัวอะไร แล้วนี่ก็ยังจะไม่ตามหาอีกนะ ได้แจ็คสัน เราได้เห็นดีกันแน่
“คนบ้า!!!!”
"ยองแจ"
ตามมาแล้วเหรอ... จากสีหน้าบึ่งตึงเมื่อครู่เริ่มแปรเปลี่ยนมีรอยยิ้มน้อยๆ โพล่ออกมาให้เห็นจากใบหน้าน่ารัก
"มาช้า อะ อ้าว พี่แจบอม สวัสดีครับ" ยองแจหุบยิ้มแทบไม่ทัน เมื่อคนที่เรียกไม่ใช่คู่หมั้นหน้าโหดของเขา แต่เป็น อิม แจบอม หนุ่มหล่อสุดชิคเดือนมหาลัย พี่รหัสของยองแจนั่นเอง
"ไงเรา มาคนเดียวเหรอ" แจบอมลูบผมยองแจเบาๆ ด้วยความเอ็นดู
"มะ…..ใช่ครับ ผมมาคนเดียว"
“กินอะไรมารึยัง ถ้ายังไปกินเป็นเพื่อนพี่หน่อยไหม”
“เอ่อ…...ก็ดีเหมือนกันครับ กำลังว่างอยู่พอดี”
ในเมื่อแจ็คสันไม่สนใจ เขาก็จะไม่สนใจบ้าง แล้วทั้งคู่พากันไปทานอาหารที่ร้านชื่อดังแถวนั้น โดยมีสายตาคมดุคู่หนึ่งจ้องมองอยู่ห่างๆ
"พี่แจบอมมาคนเดียวเหรอครับ"
"อืม มาซื้อขวัญให้จินยองนะ" แจบอมตอบพร้อมกับรอยยิ้มอบอุ่นเมื่อนึกถึงแมวน้อยแสนน่ารักของเขา
"น่าอิจฉาพี่จินยองจัง แล้วนี่พี่คิดได้รึยังว่าจะซื้ออะไร"
"พี่ว่าจะซื้อแหวน นายว่าไงยองแจ"
"โรแมนติกมากพี่!!!! งั้นไปซื้อกันเลย"
ยองแจตื่นเต้นตาลุกวาวเมื่อได้เจอเรื่องสนุกๆ แจ็คสันน่าจะโรแมนติกแบบพี่แจบอมบ้างนะซักนิดก็ยังดี แต่นี่ เหอะยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิดจนป่านนี้ยังไม่คิดจะตามหาเขาเลย มันน่าน้อยใจจริงๆ
“ฮ่าๆ ใจเย็นสิกินข้าวก่อนแล้วค่อยไป” อิม แจบอม อมยิ้มจนตาปิด เด็กคนนี้เห็นอะไรก็เป็นเรื่องสนุกไปเสียหมด
ฮือ ฮืม ฮือ~
เสียงฮัมเพลงอย่างคนอารมณ์ดีคลอดังตลอดเส้นทางจนถึงห้องพัก แต่ก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อเจอหน้าคู่หมั้นตัวโตนั่งอยู่ในเงามืด
“เฮ้ย!! ทำไมไม่เปิดไฟอ่ะ ตกใจหมด”
“……..”
แปลกคนถามแล้วก็ไม่ตอบ ดูเหมือนกำลังโมโหเขาอยู่ แต่มันน่าจะเป็นเขามากกว่าไหมที่ควรจะอารมณ์เสีย ช่างมันเถอะไปอาบน้ำเตรียมตัวไปงานเลี้ยงปีใหม่ดีกว่า นี่ก็ใกล้ถึงเวลาล่ะ ตื่นเต้นจัง แบมแบมจะใส่ชุดอะไรนะ แต่ไม่ว่าชุดไหนก็ไม่มีทางสู้ชุดของเขาได้หรอก คิคิ
“เอ๋? นี่พี่ดื่มด้วยเหรอ”
ดวงตาคู่สวยสังเกตเห็นแก้วบรั่นดีในมือหนาที่เหลือไม่ถึงครึ่งแก้ว ใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาไม่เอื้อนเอ่ยถ้อยคำใดๆ นัยน์ตาสีนิลยังคงจดจ้องคู่หมั้นตัวน้อยตาไม่กระพริบแล้วกระดกแก้วเหล้าลงคอรวดเดียว บรรยากาศยังคงอึมครึมอย่างต่อเนื่อง นัยน์ตาคมดุไร้แววความอบอุ่นคู่นี้ทำให้ยองแจกลัวเหลือเกิน มันไม่ใช่แววตาของคู่หมั้นที่แสนอ่อนโยนของเขาอีกต่อไป
“.....สนใจกันด้วยเหรอ”
“ห....หมายความว่าไง”
“.......”
“ทำไมต้องหาเรื่องกันด้วย ตอบผมสิ”
”ไม่ต้องสนใจเฮียหรอก ปล่อยไว้เดี๋ยวเฮียก็หาย”
“หวัง แจ็คสัน!! พี่กำลังทำให้ผมโกรธนะ”
มันชักจะมากไปแล้วนะ วันนี้ทั้งวันปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวไม่พอ กลับมายังมาทำตัวไร้เหตุผลแบบนี้ใส่อีก ทั้งที่วันนี้เป็นวันดีแท้ๆ
“งั้นเฮียต้องขอโทษด้วยแล้วกัน ...ยองแจเอาเวลาไปสนใจคนอื่นเถอะ”
ยองแจ...
“แล้วทำไมผมต้องไปสนใจคนอื่นด้วยล่ะ ในเมื่อผมไปกับพี่แค่สองคน” ความมึนงงเริ่มมีมากขึ้น ทำไมคู่หมั้นตัวโตถึงได้ตัดพ้อขนาดนี้ หรือว่า...
“เดี๋ยวนะ นี่หึงใช่ไหม” ยองแจแอบยิ้มหน่อยๆ เมื่อพอรู้สาเหตุของความมึนตึงของแจ็คสัน ผู้ใหญ่อะไรขี้หึงชะมัด
“นี่ จำไม่ได้เหรอผู้ชายคนนั้นใคร” ยองแจเดินเข้าไปเชยคางคู่หมั้นหนุ่มขึ้นสบตากับตัวเอง นัยน์ตาสีนิลวูบไหวเล็กน้อย
“พี่แจบอมไง พี่รหัสผมอ่ะ”
“จะใครก็ช่างมันเถอะ...”
“คนแก่ขี้งอน” เมื่อเห็นท่าทีของคนตัวโตที่งอนแล้วมันทำให้ยองแจแอบขำทำหน้าทะเล้นหยอกคู่หมั้นหนุ่มอย่างย่ามใจ ดูสิมันไม่ได้เข้ากับหน้าโหดๆ ของเขาเลย เห็นแบบนี้แล้วยิ่งอยากแกล้งมากกว่าเดิมอีก
“นี่พี่รู้อะไรไหม พี่แจบอมโรแมนติกมากเลย พี่เขาชวนผมไปเลือกแหวนคู่มาล่ะ” ยองแจเหลือบมองท่าทีคนโตกว่า น่าแปลกทำไมถึงนิ่งเฉย สงสัยต้องดีกรีความแรงมากขึ้นไปอีก
“ไอ้แหวนคู่ที่ว่าอ่ะ มีสลักชื่อด้วยล่ะ น่ารักเนอะพี่แจ็ค อ่ะ!?”
ตุ๊บ
“หยุดพูดได้รึยัง”
“ทำไม หึงเหรอ”
แจ็คสันผลักร่างคู่หมั้นตัวน้อยลงบนโซฟารีบขึ้นคร่อมแล้วรวบข้อมือบางทั้งสองข้างไว้เหนือศีรษะ แต่ยองแจไม่มีท่าทีกลัวเขาเลยแม้แต่น้อย มันน่านัก รู้อะไรไหม แค่เห็นยองแจให้ความสนิทสนมหรือสนใจคนอื่นมากกว่าเขา มันทำให้เขาคลุ้มคลั่งเหมือนวัวบ้ามากขนาดไหน ต้องสะกดอารมณ์อยู่นานสองนานกว่าอารมณ์หึงหวงนี้สงบลง พอร่างบางกลับมาถึงดันพูดถึงแจบอมอะไรนั่นอีก!!
“ใช่หึง แล้วก็หวงมากด้วย จนจะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว!! ชอบนักใช่ไหมไอ้เรื่องปั่นหัวคนอื่น” แจ็คสันโน้มใบหน้าสูดดมความหอมจากซอกคอคู่หมั้นตัวป่วน
“ผมเปล่าสักหน่อย อย่า…นะ”
“เด็กนิสัยไม่ดีต้องถูกลงโทษ”
“อื้อ เจ็บ ผมไม่ได้ดื้อ!!”
ริมฝีปากนี่ใช่ไหมที่ชอบพูดจายั่วยวนกวนโมโหเขา แจ็คสันจดจ้องกลีบปากอวบอิ่มก่อนจะก้มไปสัมผัสความนุ่มนิ่มของเด็กดื้อแล้วขบกัดเบาๆ ให้พอหายหมั่นเขี้ยว
“ไม่ดื้อแต่ชอบยั่ว”
“อย่า...ผมเปล่า”
“แหวนตัวเองก็มี อยากได้เพิ่มทำไมไม่บอก ลืมแล้วหรือไงว่ามีคู่หมั้นแล้ว”
“แหวนนั่นไม่ใช่ของผม เป็นของแฟนพี่แจบอมต่างหาก”
“แฟน?”
“ใช่ พี่จินยองไง พี่รหัสแบมแบมอ่ะ ทีนี้ก็ปล่อยผมได้แล้ว”
“ไม่ เฮียยังไม่ได้ลงโทษเด็กดื้อเลย” แจ็คสันยังคงสนุกกับการกลั่นแกล้งร่างบาง อันที่จริงพอได้ฟังคำอธิบายจากเด็กดื้อเขาก็เข้าใจเพราะจำได้รางๆ ว่ายองแจเคยเล่าเรื่องพี่รหัสของตัวเองและแบมแบมให้ฟังอยู่เหมือนกัน แต่หากไม่ลงโทษตอนนี้คู่หมั้นตัวน้อยของเขาอาจจะได้ใจ หาเรื่องมาป่วนอีก
“เฮ้ย ไม่ได้นะ แล้งงานเลี้ยงแฟนซีคืนนี้ล่ะ” แน่ะยังมีห่วงงานเลี้ยง แจ็คสันตีหน้าเข้มไม่สนใจทั้งที่ในใจอยากขำแทบตาย
“ช่างมันสิ”
“ไม่เอานะ ผมเตรียมชุดมาตั้งนานอ่ะ อย่างนี้แบมแบมก็ชนะสิ ผมไม่ยอมหรอก ผมจะไป เฮียแจ็คให้หมวยไปเถอะน้า”
“นั่นมันเรื่องของหมวย ลงโทษก็คือลงโทษ”
อะไรกัน นี่เขาลงทุนอ้อนขนาดนี้แล้วไม่ใจอ่อนเลยเหรอ แจ็คสันคนใจร้ายนิสัยไม่ดี ค่อยดูนะถ้าคืนนี้ไม่ได้ไปเลี้ยงเขาจะงอนข้ามปี!! ขณะที่ยองแจเผลอมือหนาได้ทำการปลดเปลื้องเสื้อผ้าร่างบางจนเปลือยเปล่ามารู้สึกตัวอีกทีก็โดนคู่หมั้นตัวโตมอบบทลงโทษที่แสนหวานให้เสียแล้ว
“อื้ม เฮีย....แจ็ค....”
“พี่มาร์ค ทำไมยองแจมาช้าจังเลยอ่ะ”
“หืม ยองแจเหรอ ไอ้แจ็คมันส่งข้อความมาบอกพี่ว่ายองแจอาจจะมาช้าหน่อย น่าจะ 2-3 ชั่วโมง”
“เห...ขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ช่างเขาเถอะ ว่าแต่เด็กน้อยของพี่หิวรึยังเอ่ย ทานนี่หน่อยไหม”
“ขอบคุณครับ” เด็กน้อยแก้มกลมในชุดสุนัขจิ้งจอกอ้าปากรับคุกกี้ขนาดพอคำจากแฟนหนุ่มแล้วส่งยิ้มหวานจนตาปิดเพื่อเอาใจ แต่เด็กน้อยก็ยังไม่หายสงสัยเพื่อนสนิท
เอ....ยองแจทำอะไรอยู่นะตั้ง 2-3 ชั่วโมง
- End -
ความคิดเห็น