[SF GOT7] The Series

ลำดับตอนที่ #6 : [jackjae] Instagram (100%)

มีคนเคยบอกไว้ว่า คนเราตกหลุมรักได้เพียงครั้งเดียว แต่มันไม่จริงหรอก เพราะทุกครั้งที่ผมเห็นหน้าเขา ผมก็ตกหลุมรักเขา ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

 

jbmtjr.jsyjbbyk คิดถึง ฟาเธอร์กับมาเธอร์จังเลยฮะ

เสียงแจ้งเตือนอินสตาแกรมดังขึ้น ปรากฏข้อความของเด็กแสบคลั่งเกม กำลังเกิดอาการคิดถึงบ้านขึ้นมา ทั้งๆ ที่เพิ่งเจอกับท่านไปเมื่อไม่กี่วันก่อนนี้เอง ภาพสามคนพ่อแม่ลูกกอดกันพร้อมรอยยิ้มแห่งความสุข คงจะคิดถึงมากเลยสินะ ตอนโพสต์ได้แอบร้องไห้รึเปล่านะ....

เด็กบ้า

jacksonwang852g7 แล้วนายไม่คิดถึงฉันบ้างเหรอ?

ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมพิมพ์ไปแบบนั้น รู้แค่ว่าไม่ชอบเห็นเด็กนั่นเศร้าเลย ตั้งแต่เมื่อไรกันนะที่ไม่สามารถละสายตาไปจาก ชเว ยองแจ ได้เลย ทุกท่วงท่าทุกท่าทีทุกการกระทำมักอยู่ในสายตาผมเสมอ จนก่อเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมา ความรู้สึกที่เรียกว่า ความรัก

ใช่ผมตกหลุมรักเพื่อนร่วมวง ผมเองก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง แต่มันเกิดขึ้นแล้ว ใบหน้าน่ารักกับรอยยิ้มสดใสนั่น มันสะกดใจผมทุกครั้งที่มอง นับวันยิ่งทวีคูณมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยอะไรหลายๆ อย่างทำให้ผมเผยความรู้สึกที่มีต่อยองแจไม่ได้

ผมพยายามทำตัวเป็นพี่ชายที่ดีและตัดใจจากยองแจอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยสำเร็จและล่าสุดผมลองรับงานที่จีนเพิ่มขึ้น ถ้าได้เดินทางบ่อยๆ มันอาจจะช่วยทำให้ผมลืมความรู้สึกที่มีต่อยองแจลงได้ แต่เปล่าเลยใบหน้าหวานละมุนยังคงลอยวนเวียนอยู่ในสมองไม่จากไปไหนเลยแต่มันกลับหนักข้อมากขึ้น

ตื๊ด....

เสียงแจ้งเตือนอินสตาแกรมดังอีกครั้ง เปิดเข้าไปดูโทรศัพท์ผมแทบหลุดมือ มันคือภาพผมเองน่าจะเป็นตอนแสดงโชว์สักงาน สภาพตอนนั้นเต็มไปด้วยเหงื่อ ผมสีบลอนด์สว่างเปียกชุ่มไปหมด ต้องขอบคุณแฟนๆ ที่ช่วยรีทัชออกมาให้ดูดีได้ขนาดนี้ ที่หายไปนานคือหาภาพของผมอยู่ล่ะสิ

หึหึ เด็กบ๊องเอ๊ย

ผมส่ายหัวไปมาให้ความน่ารักน่าเอ็นดูของยองแจ และเมื่อกวาดสายตาลงมาดูที่คำบรรยายใต้ภาพ

jbmtjr.jsyjbbyk หล่อมากเลย อยากเจอ คิดถึงมากด้วย @jacksonwang852g7  

ตึก ตึก

ให้ตายเถอะ ชเว ยองแจ ช่างร้ายกาจนัก มาหยอดแบบนี้ทำเอาผมไปไม่เป็น ทำตัวไม่ถูกกันเลย ไม่รู้ล่ะผมขอคิดไปเองเลยแล้วกันว่าเด็กมันก็มีใจให้ เท่าที่ผมลองสังเกตดูพักหลังๆ ที่เด็กแสบมีท่าทีแปลกๆ เวลาอยู่ใกล้ผม ชอบฟาดบ้างล่ะ ชอบตีบ้างล่ะ หรือไม่ก็หาเรื่องแกล้งผมทุกที อย่างล่าสุดตอนที่ผมไม่อยู่ตัวแสบมักจะชอบเล่นอินสตาแกรมตอนดึกอยู่เสมอ จนแฟนๆ พากันแซวยกใหญ่ว่าที่นอนหลับเพราะผมไม่อยู่รึเปล่า พอคิดตามแบบนี้แล้ว...

หัวใจเต้นแรงชะมัด

Youngjae

jacksonwang852g7 แล้วนายไม่คิดถึงฉันบ้างเหรอ?

พี่แจ็คสันคอมเม้นต์แบบนี้หมายความว่ายังไง!? กำลังล้อผมเล่นอยู่ใช่ไหม พี่แจ็คสันคนนิสัยไม่ดีชอบแกล้ง...

ตึก...ตึก ตึก

ทำไมรู้สึกดีจังหัวใจของผมตอนนี้มันกำลังเต้นแรงแบบสุดๆ มันจะกระเด็นออกมาข้างนอกไหมนะ แล้วความรู้สึกร้อนวูบวาบที่หน้าอีกล่ะ

คนบ้า……

 ผมนั่งอมยิ้มให้กับโทรศัพท์อยู่อย่างนั้น จนกระทั้งใครบางคนเดินเข้ามา

“พี่ยองแจยิ้มอะไรคนเดียวอ่ะ”

“ยะ ยิ้มอะไรเปล่าสักหน่อย”

เป็นแบมแบมนั่นเองที่เดินเข้ามา สงสัยจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เพราะที่ห้องผมกับพี่แจบอมมันไม่ค่อยเย็น เลยต้องพากันลี้ภัยมานอนที่ห้องแบมแบมกับยูคยอม แต่ไปๆมาๆ พี่แจบอมหนีไปนอนห้องพี่จินยองเฉยเลย

“เปล่าอะไร ก็ผมเห็น” มักเน่ตัวแสบในชุดนอนนุ่มลื่นสีขาวเดินเข้ามาจะแย่งโทรศัพท์ แต่ผมไม่ให้หรอก ผมซ่อนมันไว้ข้างหลังหนีมือเรียวซุกซนนั่น

“เปล่าก็เปล่าสิ รีบๆ ออกไปได้แล้ว พี่มาร์ครออยู่ไม่ใช่เหรอ ฮ่าๆ”

จู่ๆ แบมแบมก็กระโจนขึ้นมาบนตัวผม ทำให้ผมเสียหลักหงายหลังพากันลงไปนอนกองอยู่บนที่นอนนุ่ม แล้วเด็กนั่นไม่หยุดแค่นั้น แบมแบมจี้เอวผม!! ผมหวีดร้องพร้อมกับหัวเราะจนหน้าแดงไปหมด พลิกตัวหนีมือเล็กนั่นดิ้นยังไงก็หนีไม่พ้น

“ฮ่าๆๆ แบมอย่า... ฮะ ฮะ แบม...พอแล้ว...” ผมจับมือทั้งสองข้างของแบมแบมออกจากเอว ขอพักยกสักครู่ ทำเอาหอบเลย ผมสูดลมหายใจเข้าปอดให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

“ก็ปล่อยให้รอไปสิ…. คิคิ”

“….คิคิ ระวังจะโดนดุนะ…”

แบมแบมหยุดค้างอยู่ได้ไม่ถึงนาทีทำท่าจะจี้เอวผมใหม่อีกรอบ คราวนี้ผมไม่ยอมหรอก ผมฉวยโอกาสตอนแบมแบมเผลอพลิกตัวขึ้นไปนั่งคร่อมทับตัวแบมแบมไว้กันน้องดิ้นหนี แล้วลงมือจี้เอวแบมแบมคืน เรายื้อยุดพลัดกันขึ้นคร่อมแกล้งจั๊กจี้กันอยู่สักพักจนมีเสียงหนึ่งดังแทรกขึ้นมาแยกพวกเราออกจากกัน

“แบ่ม!!! เสร็จรึยัง”

พี่มาร์คนั่นเองยืนเรียกแบมแบมอยู่หน้าห้อง ว่าแต่ทำไมพี่มาร์คทำหน้าดุจัง โมโหอะไร แถมยังมองผมกับแบมแบมสลับไปมาด้วยสายตาแปลกๆ อีกด้วย น่ากลัวชะมัด ตัวแสบรีบวิ่งไปกอดแขนพี่มาร์คแทบไม่ทัน แอบได้ยินเสียงบ่นพึมพำเบาๆ ไปตลอดทาง แว่วมาว่า คืนนี้ชุดใหญ่ อะไรชุดใหญ่ เนื้อย่างเหรอ ทำไมชวนกันกินดึกจัง ทำไมไม่ชวนผมกินด้วยล่ะ คู่นี้นิสัยไม่ดีเลย

พอแบมแบมออกจากห้องไปได้สักพัก ผมทิ้งตัวนอนบนเตียงสีขาวนุ่มนิ่ม แล้วหันมาสนใจโทรศัพท์ตรงหน้าที่เปิดโปรแกรมอินสตาแกรมค้างทิ้งไว้ ความเห็นของแฟนๆ เด้งขึ้นมาไม่หยุด ผมไล่อ่านดูไปเรื่อยๆ จนเวียนมาถึงข้อความของพี่แจ็คสันอีกครั้ง จู่ๆ ความรู้สึกร้อนวูบวาบที่ใบหน้ามันเด้งกลับขึ้นมาอีกแล้ว เกิดบ้าอะไรขึ้นกับผม มันต้องเป็นเพราะพี่แจ็คสันแน่ๆ

ดูสิในหัวสมองของผมตอนนี้มีแต่พี่แจ็คสันเต็มไปหมด ยิ่งคิดหัวใจก็ยิ่งทำงานหนัก พอหัวใจทำงานหนักมันก็เต้นแรง พอหัวใจเต้นแรงผมก็หายใจแทบไม่ทัน แบบนี้ต้องเอาคืนชอบแกล้งกันดีนัก

jbmtjr.jsyjbbyk หล่อมากเลย อยากเจอ คิดถึงมากด้วย @jacksonwang852g7  

อยากเห็นจังว่าจะทำหน้ายังไง รู้อะไรไหมหน้าตาพี่แจ็คสันตอนทำอะไรไม่ถูก มันตลกมากเลยล่ะ จะว่าไปช่วงนี้ผมนอนไม่ค่อยหลับเลยฮะ มันเหงาๆ โหวงๆ ยังไงไม่รู้ เหมือนมีอะไรบางอย่างหายไป อยากหาคนคุยด้วยจัง  ทุกคืนจะมีพี่แจ็คสันคอยอยู่เล่นเกมเป็นเพื่อน หรือไม่ก็คอยเล่าเรื่องสนุกๆ ให้ฟัง พอพี่เขาไม่อยู่แล้วมัน…แปลกๆ

ย๊า!! ยองแจ นายทำพี่ตายอีกแล้วนะ

ช่วยไม่ได้ พี่อ่อนเองไม่ใช่ความผิดผม ฮ่าๆ

อย่ามาหัวเราะ นี่พี่เป็นพี่นายนะ ฮ่าๆ

ไหนๆ ก็ไม่มีอารมณ์เล่นเกมส์แล้วเข้านอนเร็วหน่อยแล้ว ขณะที่ผมกำลังจัดที่จัดทางบนเตียงและจะล้มตัวลงนอน เสียงแจ้งเตือนโปรแกรมแชทดังขึ้นมาขัดซะก่อน เมื่อเปิดอ่านดู

คิดถึงมากไหม – Jackson W.

เดี๋ยวก็กลับแล้ว ทนหน่อยนะที่รัก❤  - Jackson W.

ตู้มมมมมม

พี่แจ็คสัน!!!