คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ...chapter4...
“…ได้ค่ะ….”
ผู้หญิงหน้าหล่อที่ใครๆต่างอยากเข้าใกล้ได้มานั่งข้างๆฉันแล้ว ><// ถึงฉันจะไม่ได้ชอบเพศเดียวกันแต่ยอมรับเลยว่าคนข้างๆทำใจฉันเต้นจนแปลกใจเชียวล่ะ ฉันเป็นโรคแพ้คนหน้าตาดีตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ
“เป็นนางเอกใหม่เหรอ?”
“(- -)(_ _)(- -)”
“อย่าไปหลงเสน่ห์ไอ้ออเชียวล่ะ เพราะมันเจ้าชู้”
“(- -)(_ _)(- -)”
“กลัวฉันเหรอ”
“(. . )( . . )( . .)( . . )”
“ไปกินไอติมกันมั้ย?”
“O.O” หูฉันไม่ฝาดไปใช่มั้ย?
“ไปด้วยกันไหม…”
“(- -)(_ _)(- -)”
ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงยอมพยักหน้าง่ายๆ แต่ที่ไม่เข้าใจเข้าไปใหญ่คือการที่ตัวเองมานั่งทานไอศรีม
รสหวานจ๋าอย่างสตอเบอรี่เนี่ยกับศัตรูของพี่ชายอีกด้วย
“อร่อยไหม?”
“(- -)(_ _)(- -)”
“เธอคงไม่ชอบและคงอึดอัดที่มานั่งทานเป็นเพื่อนฉันงั้น…”
“เปล่านะคะ! ฉันแค่…ตื่นเต้น”
“ตื่นเต้น?”
“(- -)(_ _)(- -) ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันมากับคนที่เพิ่งรู้จัก”
“อืม…งั้นเราก็สนิทกันเสียเลยสิ ว่ามั้ย?”
“^^”
“รู้มั้ยว่าตัวเองเป็นคนยิ้มได้น่ารักน่ะ”^^//
“^^//” อ้าง!เล่นชมกันแบบนี้แทบตั้งตัวไม่ทันเลยแฮะ!
“ฉันชื่อ น้ำนิ่ง…ยินดีที่ได้รู้จักนะ”
“หมอนอิง เรียกสั้นๆว่าอิงก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ”
“เป็นนักเรียนใหม่ใช่มั้ย?”
“ค่ะเพิ่งย้ายมาจากลอนดอน….”
บทสนทนาทั้งคู่เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับสายตาคู่หนึ่งที่จ้องมองไปยังพวกเขาทั้งสอง … มันจะอันตรายมั้ย!ถ้าหากคนที่เรารักเข้าใกล้ศัตรูหรือเพื่อนที่เขายอมหักหลังเพื่อเหตุผลบางอย่าง…
“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก…มีฉันอยู่ทั้งสองคนฉันจะดูแลให้” เสียงเพื่อนรักอีกคนดังขึ้น
“ยังไงก็ฝากดูยัยนั่นด้วย…ฉันแค่กลัวยัยนั่นจะทำตัวต้องเกินเหตุ”
“โถ…พ่อปากแข็งผ่านมากี่ปีๆก็ยังเหมือนเดิมนะวา”หญิงสาวที่เป็นเพื่อนสนิทข้างๆก็พูดขึ้น
“ช่างเถอะ…แต่ก็ฝากดูแลด้วยละกัน ส่วนเรื่องน้องของเธอล่ะเฟ่…?”ผมพูดเบาๆพลางคิดไปถึงน้องสาวคนเดียวของยัยปุ๊ปเฟ่
“ฉันคิดว่า…ต้องให้เวลายัยนั่นมากๆหน่อยแต่เดี๋ยวนี้อาการก็กำเริบน้อยลงแล้ว หวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้นเมื่อยัยน้ำรู้ความจริงล่ะนะ”
“แต่กลัวว่าจะมีเหตุขัดข้องก่อนน่ะสิ” ออทัมพูดขึ้นก่อนทีจะมีเพียงพวกเขาที่คอยให้กำลังใจเพื่อนด้วยกัน
“จะกลับยังไงเหรอ?” น้ำนิ่งผู้หญิงที่หล่อที่สุดในโลก ฟังดูแปลกๆ ! พูดขึ้น
“ออ..พี่ชายจะมารับน่ะ”ฉันตอบกลับเบาๆ
“จะให้รอเป็นเพื่อนมั้ย?”
“ไม่เป็นไรหรอก น้ำไปดูเพื่อนๆเถอะเดี๋ยวพี่ชายก็มารับฉันแล้วล่ะ” ถ้าขืนอยู่เจอพี่ชายก็ยุ่งแน่
“งั้นเราไปก่อนนะ”
“อืม ^^”
น้ำนิ่งเดินห่างออกไปเรื่อยๆจนลับสายตาก่อนที่จะมีเสียงรถจอดอยู่ตรงหน้า ใช่แล้วพี่ธันวานั่นเอง
ฉันเดินขึ้นไปบนรถทันทีก่อนที่จะช้าจนเสียเวลาของเขา
“ฉันแวะไปหาเพื่อนก่อน แล้วค่อยกลับบ้าน” เสียงเข้มพูดขึ้นก่อนที่ฉันจะพยักหน้าเบาๆเพื่อเป็นคำตอบหลังจากที่รถจะเคลื่อนที่ออกด้วยความเร็ว
ฉันจะขอเอาคืนแกหน่อยได้มั้ยไอ้เพื่อนรัก….สายตาที่ทอดมองไปตามรถสปอตสีดำมุมปากบางยิ้มอย่างมีเลศนัยมือเรียวกำเข้าหากันแน่นอย่างอดไม่ได้ ครั้งที่แล้วทำกับฉันไว้ยังไงครั้งนี้ฉันจะเอาคืนให้สาสม….
เอาแล้ว.....แล้วววววว ในที่สุดเราก็รู้แล้วว่าดาร์กคือใครกันแน่O.O
เอาตอนใหมามาลงเพื่อ...ฉลองปิดเทอม555+
และคงดองเรื่องนี้ไปซักพัก เพราะเค้าจะไปบ้านยาย
และที่นั้น! ไม่มีเน็ต ไม่มีคอม อยากตาย!!!!!TOT
เอาล่ะค่ะ....ไว้เจอกัลในตอนหน้าจร๊า ^^
รักผู้อ่านทุกคน ^0^
ความคิดเห็น