เพียงคำเดียว....ที่ปรารถนา

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

               สายลมที่พัดเอื่อยๆ ที่นำพาทั้งความสุขและความทุกข์มา  ทุกข์ที่จะต้องทิ้งสตรีนางหนึ่งที่รักเขายิ่งกว่าชีวิตและวิญญาณ แต่เขาสุขเพราะเขาจะได้เจอกับสตรีอีกนางที่เขามอบหัวใจและวิญญาณไว้เพียงแทบเท้าของเธอ  สายลมเริ่มที่จะแรงขึ้น จนทำให้ผมสีทองของเขาปลิวไปกับสายลม สายตาสีน้ำทะเลที่แลมองไปยังกองเรือ ที่น่าภาคภูมิใจของเหล่าราชาที่มาทำสงคราม ให้กับชายคนหนึ่งที่ต้องการเมียของเขาคืน แต่แอบแฝงด้วยความละโมบที่จะต้องการดินแดนที่อยู่เบื้องหลังเขา 

                “นายท่าน....เหล่านักรบเตรียมพร้อมแล้วขอรับ” ไม่มีเสียงตอบจากชายหนุ่มร่างสูงสง่า

                “นายท่าน เพียงท่านออกคำสั่งเพียงคำเดี่ยว พวกเราจะติดตามท่านไป ไม่ว่านั่นจะเป็นเส้นทางสู่ยมโลกก็ตาม” นายทหารผู้นั้นมองนายของตนที่ยืนนิ่ง ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด  ที่ทำให้ยอดนักรบผู้นี้ได้แต่ยืนมองทะเลอยู่เช่นนี้ เพราะสตรีนางนั้นผู้เดียว ที่ได้นำหัวใจติดตามไปกับนางด้วยยามที่เดินทางสู่แดนอันเป็นนิรันดร 

                “นายท่าน.....”  ก่อนที่เขาจะพูดมากไปกว่านี้ ชายหนุ่มก็หันกลับมา แสงสีแดงอมส้มแห่งเทพสุริยันยามเย็นที่ส่องมาจากทางด้านหลัง ได้บทบังใบนั้นจนเกือบหมด

            “เราไปกันได้แล้ว.....มันจะได้สิ้นสุดเสียที เพราะข้าเกลียดการรอคอย” นั้นคือคำพูดอันมั่นคงของเขา แต่ในใจกลับบอกว่า ‘แต่ถ้าเป็นเจ้า.....ไม่มีคำว่านานเกินไปที่จะรอ....เจ้าเพียงผู้เดียวเท่านั้น’ ชายหนุ่มเดินไปยังม้าศึกสีดำสนิท และควบลงไปจากยังเบื้องล่างของเนินเขาที่เขายืนมองทะเล ไปยังเหล่านักรบเรือนแสนที่รอ เขาเพียงคนเดียว กองทหารนับแสนบนเรือรบหลายร้อยลำ ก็เคลื่อนขบวนไปยังสมรภูมิรบ และแล้วเสียงเป่าเขาสัตย์อันเป็นสัญญาณ แห่สงคราม โอ......สงครามเริ่มขึ้นแล้ว