ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผู้ชายที่ชื่อ แ ป้ ง พั ฟ กำลังจะเข้ามาอยู่ในชีวิตฉัน!!!

    ลำดับตอนที่ #1 : ++++ ตอนที่ 1 ++++ ผู้ชายที่ชื่อ แ ป้ ง พั ฟ กำลังจะเข้ามาอยู่ในชีวิตฉัน!!!

    • อัปเดตล่าสุด 22 เม.ย. 57


    ตอนที่ 1 มารู้จักตัวตนของฉันกันก่อนนะ

              

     สวัสดีทุกคน ฉันชื่อ อลิซ (อลิซ่า ศาสินี ) ชื่อฉันเหมือนฝรั่งใช่ไหมละ แต่ป่าวเลย ฉันเป็นคนไทยแท้ๆ

    ไม่มีเสี้ยวฝรั่งแต่อย่างใด แต่ฉันได้ชื่อนี้มาเพราะแม่ฉันดูหนังฝรั่ง แล้วชื่อนี้สดุดหูแม่ฉัน -.- แล้วตอนที่ฉันเกิด แม่บอกกับพ่อว่าจะให้ฉันชื่ออลิซ  พ่อฉัน ท่านเห็นด้วยทันที พ่อเล่าให้ฟังว่า ตอนฉันเกิด หมอตกใจมาก เพราะฉันขาวมาก และหน้าตาฉันก็เหมือนฝรั่งมาก ไม่มีส่วนคล้ายพ่อแม่เลย เดินไปไหนก็มีแต่คนถามว่า ลูกใครหรอคะ น่ารักจังเลย แม่ฉันบอกว่าไม่ชอบคำถามนี้เลย เพราะมีคนถามบ่อยมาก ช่วงแรกๆ ที่พ่อกับแม่เล่าให้ฉันฟัง เอาจริงๆนะ ฉันไม่คิดว่าตัวเองหน้าเหมือนฝรั่งเลย แต่ยิ่งโตมาก็ยิ่งมีคนทักเยอะขึ้น ทักกับตัวฉันเอง ฉันเลยเพิ่งเชื่อ ว่าฉันหน้าไม่เหมือนคนไทยเลย ฉันขาวกว่าคนอื่นๆ และฉันสวยมาก วะฮาฮ่า บางทีก็อดหลงตัวเองไม่ได้ ><’ แต่อย่ามาว่าฉันไม่ใช่ลูกพ่อกับแม่นะ ฉันโกรธจริงๆด้วย L

     

    หน้าตารูปร่างฉันหรอ ก็ไม่มีดีอะไรมากหรอ ก็แค่ขาว จมูกโด่ง ตาโต ขนตาดำ หนา ยาวมาก และฉันมีขอบตาสีดำเข้ม เอาง่ายคือฉันไม่ต้องกรีดอายไลเนอร์ ไม่ต้องปัดมาสคาร่า ก็เหมือนแต่งหน้าจะตายอยู่แล้ว ปากเล็ก ปากสีแดงอมชมพูธรรมชาติ เหมือนทาลิปยังไงยังงั้น แก้มมีเลือดฝาดบางๆ ยังกับปัดแก้ม ตั้งแต่เกิดมาสิวไม่เคยขึ้นมาอยู่บนหน้าฉัน  ค่อนข้างเว่อร์ อันนี้ไม่ค่อยมีคนเชื่อเท่าไหร่ มีแต่คนหาว่าเข้าคลินิกบ่อย แต่เปล่าเลย....

    หุ่นก็คงจะดีมั้ง มีแต่คนบอกอย่างนั้น หน้าอก 36 เอว 24 สะโพก 35 บางคนก็บอกว่าขาฉันเรียวกว่านางแบบดังๆสะอีก

     

    เอาละ ได้เวลาแนะนำตัวอย่างเป็นทางการละ ^^ ก็อย่างที่บอกไปว่าฉันชื่อ อลิซ (อลิซ่า ศาสินี ) ฉันอายุ 17 ปี  บางครั้งขอเรียกแทนตัวเองว่าลิซนะ สลับไปๆมาๆ  J ตอนนี้ครอบครัวลิซกำลังจะย้ายบ้าน เพราะพ่อเปลี่ยนงานใหม่ เศรษฐกิจมันแย่นะ ช่วงนี้  พ่อลิซทำงานบริษัทคะ ไม่ใช่พนักงานทั่วไปนะคะ เป็นผู้จัดการบริษัทแห่งหนึ่ง แม่เป็นแม่บ้านคะ ครอบครัวฉัน ฐานะค่อนข้างดี แต่ก็ไม่ใช่ว่ารวยอะไรนะ พอดีๆ บริษัทเก่าที่พ่อทำ เมื่อก่อนเป็นบริษัทที่มั่นคงมาตลอด ตอนไม่รู้ทำไม อยู่ดีดี เจ๊งสะงั้น ทำไมต้องมาเจ๊งตอนที่ฉันกำลังจะขึ้นม.5ด้วยเนี่ย ให้ฉันเรียนจบก่อนไม่ได้รึไง ฮึ่มมมม L ก็เท่าที่เล่าไปนั่นแหละ ทำให้พ่อฉันต้องหางานทำที่บริษัทอื่น ซึ่งมีบริษัทแห่งนึงที่จังหวัดเชียงใหม่ แล้วพ่อฉันก็ตัดสินใจย้ายไปทำงานที่เชียงใหม่ ซึ่งก็ต้องย้ายกันไปทั้งบ้าน (ปกติฉันอยู่ชลบุรี ตั้งแต่เกิด) ตั้งแต่ที่ฉันย้ายไปอยู่เชียงใหม่ ฉันต้องปรับตัวใหม่กับสภาพแววดล้อมใหม่ ต้องปรับตัวกับบ้าน กับคนรอบข้าง ชีวิตฉันทุกอย่างมันเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปหมด เปลี่ยนมากๆ และที่สำคัญที่สุดคือ....ฉันจะต้องหาโรงเรียนใหม่!  

     

    ฉันเป็นขี้บ่นหน่อย ถ้าคนสนิทจริงๆ จะรู้ว่าฉันไม่ใช่คนคิดเล็กคิดน้อย แต่ตอนฉันอยู่โรงเรียนเก่า ฉันได้ตำแหน่งดาวโรงเรียนตลอด ทุกปี และก็ได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้าห้องทุกปี ตั้งแต่เด็กยันโต บางทีฉันก็เบื่อนะ -.- ยัง ยังไม่พอ ฉันยังได้เป็นกรรมการนักเรียนตั้งม.1 ซึ่งจริงๆกรรมการนักเรียนจะมีแค่ม.4 ถึงม.6 ฉันป็นคนเดียวที่อยู่ม.1 แต่ได้เป็นกรรมการนักเรียน อาจจะเป็นเพราะฉันเรียนดี และมีความรับผิดชอบมาก บางทีก็มากเกินไป เพราะตำแหน่งต่างๆของฉันในโรงเรียนนี่แหละ มันเลยทำให้ฉันค่อนข้างติดนิสัยโหดๆ ทั้งกับรุ่นน้องและรุ่นพี่ ซึ่งทุกคนให้ความเคารพฉัน ก็แน่สิ ทุกคนที่ฉันโหดใส่ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่มีความผิดติดตัวนี่! บางคนก็พ่นสีใส่กำแพง บางคนก็ชกต่อย บางคนก็เขียนประตูห้องน้ำ จะไม่ให้ฉันโหดใส่ได้ไง --' แต่มุมดีดีของฉันก็มีนะ ฉันค่อนข้างฮอตในโรงเรียน มีแฟนคลับเยอะพอสมควร แต่ก็มีคนแอนตี้บ้างและฉันมีอีก 2 หน้าทีเสริมในโรงเรียนเก่าคือ ที่ปรึกษาทางใจให้น้องๆ และติวหนังสือ บางครั้งก็มีรุ่นพี่มาอ้อนวอนขอให้ฉันติวให้เลยทีเดียวนะตอนที่ข่าวฉันกระจายไปทั่วโรงเรียน ว่าฉันจะย้ายโรงเรียน ก็มีทั้งรุ่นน้องและรุ่นพี่เอาดอกไม้มาให้กับเยอะแยะไปหมด รุ่นน้องผู้หญิงบางคนถึงกับร้องไห้ O.o พอละ ไม่เล่าแล้วดีกว่า ไว้รอดูชีวิตใหม่ของฉัน ในตอนต่อไปนะ J

     

    แล้วอยู่ดีดีชีวิตฉันก็มีผู้ชายชื่อแป้งพัฟ เข้ามาอยู่ในชีวิต... ผู้ชายบ้าไรชื่อแป้งพัฟวะ ฮ่าๆ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×