ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    THE CURSE ROOM

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3

    • อัปเดตล่าสุด 19 พ.ค. 49


    งั้นไปกันเลย นางพยาบาลพูดขึ้นพลางยื่นมือมาที่เด็กสาวผู้ยังคงลังเลในการตัดสินใจในเสี้ยววินาทีของตัวเองอยู่ จนถึงตอนนี้เธอยังคงรู้สึกสับสน แม้เธอจะให้คำตอบไปแล้วก็ตาม แต่ก็มีเพียงสิ่งเดียวที่เธอมั่นใจในตอนนี้คือ ผู้หญิงที่อยู่หน้าเธอตรงนี้ไม่ใช่นางพยาบาลอย่างแน่นอน และคงไม่ใช่คนปกติธรรมดาด้วย

                เด็กสาวบนเตียงยื่นมือออกไป จับกับมืออันเรียวเล็กที่ยื่นมาอย่างกระชับพลางดันตัวลุกขึ้นออกจากเตียงอย่างรวดเร็ว เธอก้าวลงจากเตียงและมุ่งหน้าไปที่ประตูตามการลากจูง

                    หญิงในชุดขาวยื่นมืออีกข้างจับที่ลูกบิดประตูพร้อมกับหันมากล่าวด้วยสีหน้าที่จริงจัง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม อย่าอยู่ห่างจากชั้นเป็นอันขาด เด็กสาวพยักหน้ารับ ในตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกไว้วางใจนางพยาบาลลึกลับนี้อย่างน่าประหลาด ทั้งๆที่เธอเองยังไม่รู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ไม่ทันที่เธอจะเริ่มฟุ้งซ่านอีกครั้ง ประตูหน้าห้องถูกเปิดออกและทั้งคู่ก็มุ่งหน้าออกจากห้องอย่างรวดเร็ว

                    แสงสว่างจ้าจากหลอดไฟที่ถูกติดเรียงกันไว้มากมายบนเพดานทำให้เด็กสาวในชุดผู้ป่วยแสบตาและ รู้สึกเวียนหัว  แต่เธอก็พยายามฝืนลืมตาขึ้นมาเพื่อให้สายตาคุ้ยเคยกับแสงสว่างจ้าที่ทางเดิน ตอนนี้เธอไม่รู้สึกถึงความเจ็บป่วยใดๆในร่างกายของเธอเลย มันคงจริงอย่างที่พยาบาลคนนี้พูด เธอคงหายแล้วจริงๆ

                    เด็กสาวพยายามก้าวขาตามให้ทันการเดินของหญิงสาวที่เดินนำหน้าเธออยู่ เธอหันกลับไปมองที่ประตูหน้าห้องที่เธอเพิ่งเดินจากมาด้วยสายตาที่เริ่มจะกลับเป็นปกติ 304หมายเลขนี้ทำให้เธอรู้ว่าที่นี่คือชั้น3ของโรงพยาบาลอะไรซักอย่างที่เธอยังไม่รู้

                    ทั้งสองเดินตามทางเดินไปเรื่อยๆจนถึงเคาน์เตอร์สีขาวที่อยู่หัวมุม พยาบาลสาวหยุดเดินก่อนถึงเคาน์เตอร์ เธอหันไปกระซิบกับเด็กสาวที่อยู่ข้างหลังด้วยเสียงอันแผ่วเบา คลานผ่านเคาน์เตอร์ไป แล้วยืนรอชั้นที่หน้าประตูบันไดหนีไฟทางซ้ายนั่น เด็กสาวขมวดคิ้วและทำสีหน้างงงวยกับสิ่งที่ได้ยินและพูดท้วงขึ้น .............. เธอพบว่าร่างกายเธอปกติดีทุกอย่างแล้วยกเว้นเสียงของเธอ มันยังคงไม่กลับคืนมา

                ขอร้อง..... ได้โปรดเชื่อใจชั้น พยาบาลสาวกระซิบบอกอีกครั้ง ด้วยสีหน้าที่จริงจัง

                    คำพูดนั้นทำให้สีหน้าของเด็กสาวผ่อนคลายลง เธอถอนหายใจหนึ่งทีก่อนจะก้มลงที่พื้น คลานอย่างช้าๆผ่านเคาน์เตอร์ตรงหัวมุม แล้วเลี้ยวซ้ายเพื่อตรงไปที่ประตูบันไดหนีไฟ ในหัวของเธอตอนนี้กำลังคิดว่า เธอกำลัง พยายามทำอะไรอยู่ ทำไมเธอถึงต้องมาคลานหลบๆซ่อนๆอยู่ตรงนี้ แล้วนี่มันคือการช่วยเหลือหรือลักพาตัวกันแน่ เธอเองยังไม่รู้สึกถึงความอันตรายใดๆที่พยาบาลสาวพูดเลย นอกจากอันตรายที่อาจเกิดมาจากหญิงชุดขาวที่น่าพิศวงคนนั้น เมื่อคลานไปถึงหน้าประตูเหล็กเธอยืนขึ้นข้าง ๆกับถังดับเพลิงและมองกลับไปที่พยาบาลสาวผู้ต้องสงสัยที่ยืนตรงเคาน์เตอร์

                    เป็นไงบ้างทำงานวันแรก....เหนื่อยมั้ย ? ” หญิงร่างท้วมในชุดขาวที่ยืนหลังเคาน์เตอร์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร

                    ก็นิดหน่อยค่ะ พยาบาลสาวลึกลับตอบกลับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ขณะกำลังเขียนอะไรบางอย่างอยู่บนเคาน์เตอร์

                    บทสนทนานั้นทำให้เด็กสาวที่ยืนมองเกิดความสับสนขึ้นอีกครั้ง ตกลงว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่ ในตอนแรกดูเหมือนจะเป็นใครซักคนที่ปลอมตัวมาเป็นนางพยาบาล แต่ในตอนนี้เธอกลับดูเหมือนเป็นแค่นางพยาบาลธรรมดาๆคนนึงเท่านั้น

                    ครืน....ประตูลิฟต์ที่อยู่ไม่ห่างจากเด็กสาวนักเลื่อนเปิดออก ทำให้เธอที่ยืนครุ่นคิดอยู่หันไปมองที่ต้นเสียง ชายในชุดสูทสีดำท่าทางภูมิฐานเดินออกมาและมุ่งหน้าตรงไปที่เคาน์เตอร์ โดยไม่ทันได้สังเกตเด็กสาวในชุดคนป่วยที่ยืนห่างจากลิฟต์เพียงไม่กี่ก้าว อาจเพราะเธอเงาจากเสาต้นใหญ่ที่บดบังร่างเล็กๆของเธอจนมิด  

                    ชายชุดดำเดินไปถึงที่เคาน์เตอร์และหยุดยืนข้างๆนางพยาบาลที่ยังคงก้มหน้าก้มตาเขียนสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเธออยู่อย่างตั้งอกตั้งใจ

                    มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ พยาบาลร่างท้วมคนเดิมกล่าวพร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

                    คือผมอยากทราบว่าเด็กผู้หญิง เนล  พักอยู่ที่ห้องไหนครับ ชายชุดสูทเอ่ยถามด้วยท่าทางสุขุม

                รอซักครู่ นะคะ หญิงหลังเคาน์เตอร์ตอบ พร้อมก้มลงดูเอกสารที่อยู่ข้างหน้าเธอ

                    พยาบาลสาวที่กำลังง่วนอยู่กับการเขียนปล่อยปากกาในมือเธอทันทีหลังจากที่บทสนทนาจบลงพร้อมหันขวับไปมองหน้าชายที่ยืนข้างเธอ และพอดีกับที่เขาหันไปหาเธอเช่นกัน

                เปรี้ยง!!!!! พยาบาลสาวซัดหมัดของเธอใส่ชายชุดดำสุดแรง กำปั้นของเธอซัดเข้าใส่ใบหน้าของชายข้างๆเธออย่างจัง ทำเอาเขาล้มลงกองกับพื้น

                พยาบาลหลังเคาท์เตอร์อึ้งกับสิ่งที่เห็น เธอยืนนิ่งอ้าปากค้างแต่ก็ไม่ได้ส่งเสียงร้องใดๆออกมา ไม่ต่างกับเด็กสาวข้างถังดับเพลิงที่มีท่าทางไม่แตกต่างกันมากนัก

                    หญิงชุดขาวพุ่งตัวกระโจนข้ามร่างชายที่กองอยู่ที่พื้นอย่างไม่สนใจใยดี เธอวิ่งตรงไปที่ประตูบันไดหนีไฟอย่างรวดเร็ว สายตาที่เบิกโพลงของเธอจ้องเขม็งไปที่เด็กสาวที่ยืนรออยู่

                    เนล.............วิ่ง!!!!!!!!!!!!!!!!!”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×