คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่6
เช้าวันใหม่ที่โรงเรียน
ทุกคนกำลังคุยกันแต่เคนตะก็ขอปลีกตัวออกมาแล้วก็เรียกจูน
“นี่ๆจูนมานี่หน่อยสิ เรามีอะไรจะถามอ่ะ”เคนตะเรียกจูน
จูนเดินไปหาแล้วถามว่า”มีอะไรหรอ”(เย้ เคนตะเรียกเราแล้ว นานๆทีจะได้คุยกัน:จูนคิด)
“คือ...เทอเคยรู้สึกใจเต้นแรงเวลาได้คุยกับคนๆนึงป่าวอ่ะ”เคนตะถาม
“เออ...ไม่เคยจ๊ะ แต่ถ้านายมีอาการแบบนี้เทอคงรักคนๆนั้นไปแล้วละ”จูนถาม
“หา!!”เคนตะตะโกน
“เป็นไรไอเคน”เขื่อนตะโกนถาม
“ป่าวๆ”เคนตะตะโกนตอบตอบ
“ว่าแต่นายมีอาการกับใครหรอ เผื่อเราช่วยได้”จูน
“เออ...คือ...ปะ...แปลนน่ะ >/ / / /< ”เคนตะตอบ
“อะ..อืม งั้นเราขอตัวก่อนนะ”จูนพูดพร้อมวิ่งออกไปเละแล้วน้ำตาของจูนก็ไหล
(เป็นไรของยัยนั้นนะ:เคนตะคิด)แล้วเดินเข้ามาในห้อง
ปอนด์เห็นจูนวิ่งออกไปปอนด์เลยวิ่งตามวิ่งมาจนถึงที่ๆนึงที่ไม่มีคน
“ฮะ..ฮึก...ฮึก”จูนสะอื้นออกมา
“จูนร้องไห้ทำไมอ่ะ เป็นอะไรไปหรอ”ปอนด์ถาม
--------------------------กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(ออดเข้าเรียน)
ยังไม่ทันที่จูนจะตอบก็ถึงเวลาเข้าเรียนจูนจึงรีบเช็ดน้ำตาแล้วบอกปอนด์ว่า”ป่ะ ขึ้นห้องกันเถอะ ถึงเวลาเรียนแล้ว”
“อืมๆ” (เมื่อกี้คุยไรกันนะ หรือว่าจูนชอบเคนตะต้องใช่แน่ๆเลย แต่ปัญหาคือเคนตะชอบใคร ค่อยคิดดีกว่า:ปอนด์คิด)
เมื่อถึงห้องเรียนปอนด์เละจูนแยกย้ายไปนั่งที่
“ปอนด์ไปไหนมาหรอครับ”โทโมะถาม
“ไม่บอก”
“ปอนด์อ่ะT^T”โทโมะบ่นพลางงอล
“ทำไม มีปัญหาหรอ อยากงอลก็งอลไป”ปอนด์บอก
“ไม่งอลแล้วก็ได้ครับ”โทโมะบอก
“ดีมาก”ปอนด์บอก
“จูนเมื่อกี้ไปไหนมาหรอ”เคนตะถามจูน
“ออกไปเดินเล่นนิดหน่อยจ๊ะ”จูนบอก
“อืมๆ”
“เอาละนักเรียนงานที่ครูสั่งเมื่อวานอ่ะนะจ๊ะ ครูกำหนดส่งอาทิตย์หน้านะส่วนตอนเช้าจะให้เรียนปกติแล้วช่วงบ่ายจะให้เวลาทำอีกครั้งนะ เอาละเริ่มเรียนได้เละ”
“ครับ/ค่ะ”
เละก็เรียนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจนกระทั้ง
--------------------------------กริ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(ถึงเวลากินข้าว)
ขณะกำลังกินข้าวมดก็พูดขึ้นว่า“นี่ๆพุ่งนี้ก็วันหยุดแล้ว งานก็ทำกันเส็ดเละ ไปเที่ยวกันมะ”
“ไปสิไปๆ”ปอนด์บอก
“ถ้าปอนด์ไปผมไปด้วย”โทโมะตะโกนมา(ปล.โทโมะนั่งอยู่โต๊ะข้างๆ)
“ไม่ต้องเลยนายอ่ะ และก็ไม่ต้องทำหน้างอลด้วย”ปอนด์ตะโกนกลับไป
“เออ..มดครับ...ผมของไปด้วยนะครับ”จองเบถาม
“ละ..แล้วแต่นายอ่ะ”มดตอบกระตุกกระตักเพราะนึกถึงเรื่องเมื่อวาน
“ง่ามดอ่ะให้จองเบเด๋วคนอื่นก็มาด้วยหลอก”ปอนด์บ่น
“พวกนั้นอยากมาก็ให้มาสิ”มดบอก
“เออๆ ก็ได้ๆ”ปอนด์บอก
----------------------------กริ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(หมดเวลาพักเที่ยง)
ความคิดเห็น