คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ความฝัน
“…..โตะ”
“…ยูโตะ….”
เสียงใครน่ะ…
ร่างสูงค่อยๆลืมตาขึ้นมาและมองหาเสียงเรียกนั้น
“ใครน่ะ” ร่างสูงถามกลับไปยังอีกฝากหนึ่งของต้นเสียง
ร่างเล็กค่อยๆปรากฏขึ้นมา
“ชั้นน่ะหรอ…ชั้นคือ คนรักตามพรหมลิขิตของนายไง” หลังมีเสียงตอบก็เกิดแสงวาบจ้า จนร่างสูงต้องหรี่ตาลง
.
.
.
.
.
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด เสียงนาฬิปลุกดังขึ้น
“อ๊ะ…” ร่างสูงสะดุ้งตัวขึ้นหลังจากได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก
“ฝันเหมือนเดิมอีกแล้ว”
เค้าค่อยๆยันตัวขึ้นจากเตียงและไปอาบน้ำ เพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียน ซึ่งวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก หลังจากแต่งตัวเสร็จก็รีบกินข้าวเช้าและออกไปทันที
“ผมไปนะครับแม่”
นาคาจิม่า ยูโตะ นักเรียน ไฮสคูลปี 1 ห้อง A แห่งโรงเรียน โฮริ โคฮาคุชิ เกิดมาในตระกูลค่อนข้างมีฐานะ และหน้าตาดี
ณ ปี 1 ห้อง A
“อรุณสวัสดิ์ ชี่” หลังจากเข้าห้อง ยูโตะก็หันไปทักเพื่อนชายตัวเล็ก น่าหวานปานผู้หญิงคนหนึ่ง
“อ๊ะ ยูโตะคุง อรุณสวัสดิ์ มาแต่เช้าเลยนะ” จิเน็น ยูริ หรือ ชี่ ทักทายอย่างสดใส
“ก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะ” ยูโตะวางกระเป๋าลงที่นั่งข้างๆเพื่อนตัวเล็ก พร้อมหันหน้ามาคุยกัน
“นี่ ชี่ ชั้นฝันอีกแล้วล่ะ แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเมื่อครั้งก่อนๆเลย มันชัดเจนมาก”
“เอ๊ะ ที่ว่าชัดเจนมากเนี่ย นายหมายถึง เห็นหน้าคนๆคนนั้นแล้วหรอ” เพื่อนตัวเล็กทำตาโต หลังจากที่ฟังเพื่อนร่างสูงเล่าจบ
ใช่แล้วเมื่อเช้าที่ ยูโตะฝันไม่ใช่ครั้งแรก แต่หากเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว เจ้าตัวเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันแต่เขาก็ฝันแบบนี้มานานแล้ว ตั้งแต่เขาอายุ 15 ปี สลับสับกับฝันธรรมดาบ้าง แต่ช่วงนี้พอเข้าอายุ 16 เขาก็ฝันแต่เรื่องนี้มาตลอด แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้าเจ้าของเสียงเลยซักครั้งเดียว แต่ครั้งนี้เค้ากลับเห็น
“ใช่ ชั้นเห็นหน้าเค้าแล้วล่ะ แต่มันก็เหมือนไม่เห็นยังไงไม่รู้สิ”
“นายหมายความว่ายังไง ชั้นไม่เห็นเข้าใจเลย” ชี่ขมวดคิ้วอย่างสงสัย จากคำบอกเล่าของเพื่อนตัวสูง
“เฮ้อ ก็อย่างที่บอกแหละ ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน ชั้นเห็นหน้าเค้าแล้ว แต่เหมือนพอตื่นขึ้นมา ชั้นกลับจำไม่ได้น่ะสิ” ยูโตะ ถอนหายใจ พร้อมทำหน้าเซ็งๆอย่างเสียดาย
ชี่เงียบไปซักพักหนึ่งก็พูดต่อขึ้นมา
“นี่ ยูโตะ บางทีนะ วันที่นายจะได้เจอกับเค้าคนนั้นอาจใกล้เข้ามาแล้วก็ได้นะ” สิ่งที่ชี่พูดทำเอายูโตะสะดุ้งตัวขึ้นมามองเพื่อนหน้าหวาน
“มะ หมายความว่ายังไงชี่”
“ก็หมายความว่า ที่แล้วๆมา นายได้ยินแต่เสียง ไม่เคยเห็นหน้าซักครั้งมาเป็นปีๆแล้ว แต่วันนี้นายกลับเห็นหน้าเค้า แม้ว่านายจะจำไม่ได้ก็เหอะ ก็แสดงว่า นายอาจจะได้พบกับเค้าเร็วๆนี้ไงล่ะ”
หลังจากที่ฟังเพื่อนเล่าจบทำให้เขาหน้าแดงออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ก็คนในฝันเป็นคนรักตามพรหมลิขิตของเขานี่นา ระหว่างที่ร่างสูงกำลังเขินอายอยู่นั้น เพื่อนตัวเล็กก็หันไปทักเพื่อนผู้มาใหม่
“เคย์โตะคุง! ทางนี้ๆ”
“good moring” เด็กหนุ่มหน้าตาดีผู้หนึ่ง เดินเข้ามาทางพวกเค้า
“ไง เคย์โตะ วันนี้มาช้าจังเลยนะ วันเปิดเรียนแท้ๆ” ยูโตะ อดไม่ได้ที่จะเหน็บเพื่อนสนิทรูปหล่อของเขา ชื่อ ของเขาคือ โอคาโมโตะ เคย์โตะ พึ่งกลับจากการไปเรียนที่ อังกฤษเมื่อกลางปีที่แล้ว
“โทษทีๆ พอดีไปส่งริวจังมาน่ะ” ริวจังที่ว่า คือ โมริโมโตะ ริวทาโร่ รุ่นน้องอายุห่างกัน 1 ปี และเป็นหวานใจของเคย์โตะผู้นี้ (รีดเดอร์: เอาจนได้นะแก)
“แหมๆ รักกันจังเลยน้า ให้ตายสิ วันนี้ร้อนจริงๆเลย อ๊ะ! พี่ยูยะ” ชี่แอบแขวะเพื่อน แต่เมื่อตัวเองเหลือบไปเห็นหวานใจของตัวเองเดินมาบ้าง ก็ทิ้งเพื่อนหนุ่มทั้งสองให้นั่งเง็งอยู่กับที่เฉยเลย
“โถ่เอ๊ย ว่าแต่เรา ตัวเองก็เหมือนกันแหละ ว่ามั๊ยยูโตะ” เคย์โตะ เอือมเพื่อนตัวเล็กพลางหันไปขอความเห็นจากยูโตะ
“เฮ้อ เคย์โตะ ชั้นจะทำไงดีวะ” หลังจากนั้นยูโตะก็เล่าเรื่องความฝันที่ชัดเจนขึ้น และ ความเห็นของชี่ให้เคย์โตะฟัง
“เฮ้ย โตะ ดีนี่หว่า ชั้นเห็นด้วยกับชี่นะ ไม่แน่นะเว่ย วันที่นายได้เจออาจจะเป็นวันนี้ก็ได้”
“บ้าน่า เงียบไปเลย มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน” ไม่ทันขาดคำ เพื่อนตัวเล็กก็วิ่งเข้ามาหาพวกเขา
“เคย์โตะ ยูโตะ! มีข่าวใหญ่ๆ เห็นว่าวันนี้จะมีเด็กใหม่ย้ายเข้ามาแหละ พี่ยูยะบอกมา” ชี่พูดจบก็ทำท่าอย่างพอใจที่ตนรู้ข่าวเด็ดก่อนใคร ก็อย่างว่า หวานใจของเค้า พี่ทาคาคิ ยูยะ เป็นกรรมการนักเรียนนี่นา แต่นั่นทำเอายูโตะหน้าเหวอทันที
“เฮ้ย โตะ ชั้นว่าแล้ว สู้ๆนะเว่ย แล้วก็อย่าทำหน้าเวรกรรมแบบนั้นใส่เค้าล่ะ ความประทับใจที่พบกันครั้งแรกนั่นแหละคือสิ่งที่จะตัดสินเว่ย!”
“นั่นสินะ ชั้นเอาใจช่วย โอ๊ย ตื่นเต้นอ่ะ นี่เราจะได้เจอคนรักตามพรหมลิขิตของยูโตะแล้วหรือเนี่ย” ชี่พูดพลางเอามือนาบที่หน้าอกตัวเอง ประมาณว่าตื่นเต้น สุดๆ
“พะ พวกนาย ไปกันใหญ่แล้วจะรู้ได้ยังไงว่า เป็นเธอคนนั้นน่ะ” ถึงตัวเองจะพูดไปอย่างนั้นแต่ในใจน่ะ ร้อนรุ่มสุดๆไปเลย ก็ใช่น่ะสิ เพราะตลอดเวลา ปีกว่าที่ผ่านมาเขาตามหาเธอคนนั้นมาตลอด แม้จะมีแค่ความจำเสียงที่แสนเลือนลางแต่ยูโตะ ก็ยังคอยเฝ้าหาต่อไป หวังเพียงแค่จะได้พบกัน และแค่อยากจะบอกว่า แม้เขาจะได้แค่ยินเสียง และพบกันเฉพาะในฝัน แต่เค้าก็ตกหลุมรักเธอคนนั้นอย่างสุดหัวใจ ได้แต่เฝ้าหวังว่าซักวันนึง ถ้าเราเป็นคู่รักกันตามที่พรหมลิขิตกำหนดไว้จริงๆ เค้าก็เชื่อว่าซักวันจะต้องได้พบกันอย่างแน่นอน และซักวันนั้น ก็อาจจะเป็นวันนี้งั้นหรอ!
“เอ้า ทุกคนเงียบ! ” อาจารย์สาวเดินเข้ามา ทำให้สามหนุ่มต้องแยกกันกลับไปนั่งที่ของตัวเอง (ทั้งๆที่นั่งติดกันหมดเลย)
“อรุณสวัสดิ์นะ ทุกคน ยินดีต้อนรับสู่เทอมใหม่นะ” อาจารย์สาวเปลี่ยนเป็นใบหน้ายิ้มแย้มพร้อมส่งยิ้มให้กับเหล่าลูกศิษย์ที่ไม่ได้เจอกันมาตลอดปิดเทอม
“อรุณสวัสดิ์คร้าบ/ค่า”
“เอาล่ะจ่ะ วันนี้มีนักเรียนย้ายมาใหม่คนนึงจาก โยโกฮาม่านะจ๊ะ เป็นเพื่อนกับเค้าด้วยนะจ๊ะ”
“เอ้า เข้ามาสิจ๊ะ” อาจารย์สาวหันไปเรียกนักเรียนใหม่หน้าห้อง ทำเอานักเรียนในห้องเงียบกริบ
ตึก ตึก
และแล้วเค้าก็ก้าวเข้ามาในห้อง
.
.
.
.
.
.
.
.
“สวัสดีครับ ผม ยามาดะ เรียวสุเกะ ย้ายมาจาก โยโกฮาม่าครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”
To be con….
---------------------------------------
ดีจ้าเพื่อนๆ ในที่สุด นากายามะก็มาเยือน ฮ่าๆๆๆ พร้อมกับวันที่ฤกษ์ดีที่สุดในโลก วันนี้เป็นวันเกิด ไดกิงล่ะ!!! ฮ่าๆๆ
ขอให้พี่ชาย มีความสุขที่สุดในโลกเล้ยย ><
ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ และก็ขอบคุณที่รอคอย และให้การตอบรับเป็นอย่างดีกับ โอคาริว
ไรเตอร์จะไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ และจะขอแก้ตัวและปรับปรุงให้ดีขึ้น
เพื่อรีดเดอร์ทุกๆคนค่า ><
ความคิดเห็น