คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter.4 ทำให้เชื่อ
ผมเดินออกมาจากห้องของพี่เก่งด้วยความรู้สึกที่โมโห แต่ผมรู้ว่าพี่เก่งหมายถึงเรื่องอะไร
ใช้พี่เก่งพูดถึงเรื่องอย่างว่า เรื่องแบบนี้ผมบอกตรงๆเลยก็ได้ว่า ผมไม่เคย เพราะถ้าผมจะมีอะไรกับใครสักคนมันต้องเกิดจากความรักของคนทั้งสองคน ไม่ใช่เพียงใครคนใดคนหนึ่งมันจึงทำให้ผมไม่กล้าที่จะทำอะไรเค้า
ถึงแม้ว่าผมจะแอบหวั่นไหวกับเค้าบ้างก็ตาม
ผมกลับมายังห้องนอนที่มีชายร่างเล็กนอนอยู่ ผมนั่งมองเค้าได้สักพักก่อนที่เค้าจะรู้สึกตัว และตอนนี้เค้าก็กำลังจะตื่น
“ ตื่นแล้วหรอ” ผมตัดสินใจถามออกไป
“โอ๊ย!!ปวดหัว ” ผมเห็นร่างเล็กตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่เวียนศีรษะเล็กน้อยก่อนสายตาของเค้าจะมองไปรอบๆห้องและตอนนี้เค้าเห็นผมที่ กำลังนั่งอยู่ทางปลายเตียง
“นี่นา..นายเป็นใครและฉันมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง” ผมมองร่างเล็กที่กำลังเขยิบถอยหลังไปชิดหัวเตียงด้วยความตกใจ
“ นายใจเย็นก่อนนะ มันเกิดเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อย”
“อ๋อ ฉันจำนายได้แล้วที่ฉันชนนายใช่ไหม แค่นี้นายกับจะทำร้ายฉันเลยหรอ”
“มันไม่ใช่อย่างนั้น”
“ก็ฉันขอโทษนายแล้วไง”
“ เอ่อ..คือนายเข้าใจผิด ถ้าฉันพูดไปนายก็คงไม่ฟังฉันสินะ งั้นเดี๋ยวฉันมา” ผมตัดสินใจเดินออกมาจากห้องนั้นทันที่ ก็ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เค้าเข้าใจ ผมจึงเดินไปหาป้าภาคนเก่าคนแก่ของบ้านหลังนี้เพื่อให้ป้าภาช่วยพูดให้อีกแรง
“ป้าภาครับผมมีเรื่องยากจะให้ป้าภาช่วยผมหน่อย”
“ได้ค่ะคุณหนู”
“คือพี่เก่งเข้าใจผิด เลยจับตัวมาผิดคน” ผมจำเป็นจะต้องโกหกป้าภาว่าจับตัวมาผิดคน
“ว้าย คุณหนูเก่งเล่นอะไรอีกแล้ว”
“ป้าภารีบเข้าไปเถอะครับ ผมไม่อยากให้เค้าโวยวาย”
“ได้ค่ะ และตอนี้เค้าอยู่ไหนคะ คุณหนู”
“อยู่ในห้องผม และถ้าเค้าใจเย็นลง ช่วยมาบอกผมด้วย ” ผมเห็นป้าภารีบเดินไปยังห้องของผม ผมได้แต่หวังว่าป้าภาคงจะพูดให้เค้าใจเย็นลงบ้าง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!! “ป้าขออนุญาตเข้าไปหน่อยนะคะ” ป้าภาคนเก่าคนแก่ของที่นี้พูดก่อนที่จะเดินไปหาชายร่างเล็กที่ในตอนนี้เค้ากำลังกอดเข่าร้องไห้อยู่บนเตียง
“ไม่ต้องร้องนะคะป้ามาปลอบหนูแล้ว และป้าต้องขอโทษจริงๆ ที่คุณชายบ้านนี้เข้าใจผิดเลยจับตัวหนูมาผิด”
“จับตัวมาผิดหรอครับ” ริทที่ในตอนแรกนั่งกอดเข่าร้องให้เงยหน้าขึ้นมาถามด้วยความสงสัย
“ค่ะ เป็นการเข้าใจผิดนิดหน่อย หนูไม่ต้องกลัวนะคะที่นี้ป้า อาวุโสที่สุดไม่มีใครกล้ามาทำร้ายหนูในบ้านหลังนี้หรอกค่ะ หายร้องไห้ได้แล้วนะคะ ดูสิหน้าตาเลอะหมดเลยไม่น่ารักเลยนะคะ เนี่ย มาๆเดี๋ยวป้าเช็ดให้นะ”
ป้าภาพูดจบก็ใช้มือของเธอมารูปบริเวณใบหน้าหวานนั้นก่อนจะพูดเป็นการขอตัว
“ป้าขอตัวก่อน ไม่ต้องกลัวนะคะเดี๋ยวก็มีคนพากลับบ้านไม่ร้องแล้วนะ” ร่างเล็กทำได้เพียงแค่พยักหน้าเป็นการว่าเข้าใจ
“เป็นยังไงบ้างครับป้าภาอาการของเค้าสงบบ้างหรือยัง”
“ป้าคิดว่าคงดีขึ้นแล้วค่ะคุณหนู คุณหนูลองเข้าไปดูสิคะ”
“ครับ ผมขอบคุณป้าภามากเลยนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณหนู มีอะไรก็เรียกใช้ป้าได้ตลอด”
“ขอบคุณอีกครั้ง งั้นผมขอตัวก่อน” ชายร่างสูงพูดจบ ก็เดินมาที่ห้องของเค้าทันที่ โดยที่เค้าหวังว่า
“หวังว่าเราคงจะพูดกันรู้เรื่องนะ” ชายหนุ่มพูดออกมาเบาๆ ก่อนที่มือของเค้าจะเอือมไปเปิดประตู
สายตาของคนทั้งคู่หันมาสบตากันพอดี จึงทำให้ชายร่างสูงหลบสายตาคู่นั้นของร่างเล็ก
Tono:
ผมรู้สึกใจเต้นแรงเมื่อเห็นสายตาคู่นั้น มันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ เพราะมันเป็นความรู้สึกที่มันไม่เคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อน
“นายจะพาฉันกลับบ้านได้หรือยัง”
“ฉันมาถึงนายก็อยากกับเลยนะ”
“ก็ป้าคนเมื่อกี้และก็นายบอกว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด งั้นนายก็พาฉันกลับบ้านได้แล้ว”
“ ” ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ใจนึงก็อยากจะพาเค้ากลับแต่อีกใจนึงก็อยากจะอยู่กับเค้าก่อน
“ แล้วทำไมนายถึงต้องจับตัวฉันมาด้วยล่ะ เอ่อ..! ฉันหมายถึงคนที่พวกนายจะจับตัวที่คิดว่าเป็นฉันน่ะ”
อยู่ดีๆเค้าก็ถามผมขึ้นมาเฉยเลยคงสงสัยสินะ
“ แล้วไม่อยากกลับแล้วหรอ”
“อยากสิ แต่ฉันแค่สงสัย”
“คือ.......”
“คือ คืออะไร”
“คือพี่ของฉันเข้าใจผิดคิดว่านายเป็นคนที่ฉันแอบชอบ เค้าก็เลยจับตัวมาให้ฉัน” ผมพูดจบก็ลงนั้งที่โซฟาข้างเตียง
“พี่นายจะทำอย่างนั้นไปทำไม”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก “ ไอ้โน่ๆ” ผมได้ยินเสียงพี่เก่งเคาะประตู เค้าจะมาทำไมนะ
“ ชู..ชู......เงียบก่อน” ผมนำนิ้วชี้มาปิดที่ริมฝีปากของผมเพื่อบอกให้คนที่อยู่บนเตียงเงียบเสีย ผมเตรียมตัวถอดเสื้อปดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงลง เพราะผมต้องการให้พี่เก่งเชื่อว่าเรามีอะไรกันแล้ว ขณะที่ผมรูปซิปกางเกงลงทำให้คนร่างเล็กทำตาเบิกโพงโตด้วยความตกใจ
“นา..นายจะทำอะไร นายอย่าทำอะไรฉันนะ”
“ชู.......เงียบก่อนได้ไหม นอนลงไปและห่มผ้าให้มิดด้วยเดี๋ยวฉันมา” หลังจากที่ผมสั่งคนบนเตียงผมก็เดินไปเปิดประตูที่มีพี่เก่งยืนรออยู่
“ไง ไอ้โนไปสวรรค์ชั้นไหนแล้ว”
“พี่มาก็เพราะมีเรื่องแค่นี้หรอ”
“กูแค่มาดูให้แน่ใจ ว่ามึง..”
“ว่าผมอะไร”
“กูเข้าไปดูหน่อยได้ไหมว่ะ”
“พี่จะเข้าไปทำไม”
“เพื่อความแน่ใจไงล่ะ มึงหลบไป”
“เค้าโป๊อยู่”
“ เออ เค้าโป๊อยู่แต่มึงแค่ถอดเสื้อมันยังไงกัน”
“ผมเสร็จแล้ว ผมเลยใส่กางเกงก่อนหรือพี่จะให้ผมแก่ผ้ามาเปิดประตูให้พี่”
“ถึงยังไงกูก็ขอเข้าไปดูหน่อย” พี่เก่งพูดจบก็พยายามเดินเบียดผมเพื่อจะเข้าไปในห้องแต่ผมจับแขนพี่เก่งไว้เสียก่อน
“ของๆผม ผมไม่ชอบให้ใครมาเห็นหรือมายุ่งกับของๆผม” ผมตัดสินใจพูดเสียแข็งออกไป
“ ยังไม่ทันไรมึงก็ตะคอกใส่กูแล้วหรอวะ เออกูไม่เข้าไปดู ก็ได้กูขอให้มึงอยู่ผ่านคืนนี้ไปถึงสวรรค์ชั้น 7 เลย
กูไปล่ะ”
ความคิดเห็น