ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : น้องชาย!
“ไปบ้านพี่แล้วกัน เดี๋ยวพี่จะได้ทำแผลให้มันถูกสุขลักษณะมากกว่านี้”
“แต่ว่า...”
“แต่ว่าอะไร”
“ข้าว...กระสอบข้าว แซ็คจะแบกไปไงล่ะ” พร้อมทั้งเหล่ไปที่กระสอบข้าวใบโต แต่ว่า...ยัยพี่คนนั้้นกลับยิ้มร่า
“สบาย...ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ให้น้องถือมาส่งให้ก็ได้ ส่วนขาไปเดี๋ยวพี่แบกไปให้เอง ไม่ต้องกังวล โฮะๆๆๆ”
แล้วฉันก็ได้แต่ยืนมองอ้าปากค้าง เมื่อพี่สาวที่สุดแสนจะบอบบางแบกกระสอบข้าวสารด้วยท่าทีสบายๆ...แรงควายเหมือนกันนี่หว่า...น่ากลัวแฮะ และแล้วเราทั้งสองคน(หมายถึงฉันและพี่สาวที่ระหว่างทางถามชื่อมาเรียบร้อยแล้ว จะบอกให้รู้เลยก็แล้วกันว่า ยัยเจ๊ถึกนั่นชื่อพี่ยู แล้วก็มีน้องชายชื่อ วี แต่จริงๆแล้วฉันไม่ได้ถามเลยนะ อาเจ๊เล่นพ่นให้ฟังอย่างเดียว...ดูสิ น้ำท่วมแล้วเนี่ย)ก็เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง พี่ยูวางกระสอบทรายไว้ตรงหน้าบ้านแล้วก็กดกริ่ง ครั้งแรก...ไม่มีใครยอมมาเปิดประตูแต่ฉันก็ได้ยินเสียงพี่ยูบ่น
“ไอ้วีก็อยู่นี่หว่า เหอะๆๆ” แล้วหลังจากนั้นพี่ยูก็กดกริ่งรัวๆแรงๆไม่หยุด อย่างกับว่ากดกริ่งแล้วทองมันจะหล่นลงมางั้นแน่ะ ดู...กดซะ ถ้ากริ่งมันยุบเข้าไปข้างในจะไม่แปลกใจเล๊ยยยย แต่เอาเหอะ...ห้ามก็ได้ฟะ ห่วงสวัสดิภาพของเจ้ากริ่งน้อยนะเนี่ย
“พี่ยูพอเถอะ เดี๋ยวกริ่งก็เสียหรอก” แต่คำตอบที่ได้รับทำเอาฉันหน้าเหวอไปชั่วขณะ ก่อนที่จะทำใจเลิกห้าม...
“ไม่เป็นไรหรอก บ้านพี่เปลี่ยนบ่อยอยู่แล้ว” - -” ดูคำตอบเจ๊เค้าสิ ตอบมาด๊ายยยย ว๊ากกกก แล้วไอ้คุณน้องของพี่ยูก็ช่างทนดีเหลือเกินนะ
ทนไปได้...โดนพี่สาวกดกริ่งซะรัวขนาดนั้น ความรู้สึกมันช้าหรือว่าด้านไปแล้วฟะ
“พี่ไม่ต้องกดแล้ว ผมมาแล้วคร๊าบ...กดอยู่ได้ผมขี้เกียจซื้อมาเปลี่ยนใหม่นะ อันนี้ก็เพิ่งซื้อมาอาทิตย์ที่แล้วเอง” ผู้ชายตัวโตๆหัวยุ่งโผล่หน้าออกมามอง หลังจากตะโกนบอกโดยที่ยังไม่ทันได้รู้ว่าใครที่ยืนอยู่ข้างนอก...แสดงว่า มันรู้นิสัยกันดีแล้วนั่นเอง แป่ววว...
“แล้วอยากมาช้าทำไมล่ะ พี่ก็แค่จะลองฝึกความอดทนเท่านั้นเอง นายยังไม่มา พี่ก็ยังไม่เลิกกด”
“O.K.ครับ แต่วันหลังขอร้องเถอะ ช่วยกรุณาเอากุญแจไปหน่อยเหอะ นี่ถ้าผมไม่อยู่บ้านพี่จะทำยังไงห๊ะ”
“ก็ปีนเอาไง ยังไงก็ทำบ่อยอยู่แล้ว”
“แล้วทำไมครั้งนี้ไม่ทำล่ะ”
“ก็เห็นว่านายอยู่ไงยะ ไอ้คุณน้องวี!” ...ทำม๊ายยย ทำไมไม่มีคนสนใจฉันเลยซักคน เดี๋ยวเลือดก็แห้งหมดตัวตายกันพอดี มันยิ่งไหลไม่หยุดอยู่ด้วย ไอ้พี่น้องคู่นี้ สนใจคนรอบข้างบ้างสิโว๊ย เอาแต่ทะเลาะกันอยู่นั่นแหละ ทนไม่ไหวแล้วววว...
“แต่ว่า...”
“แต่ว่าอะไร”
“ข้าว...กระสอบข้าว แซ็คจะแบกไปไงล่ะ” พร้อมทั้งเหล่ไปที่กระสอบข้าวใบโต แต่ว่า...ยัยพี่คนนั้้นกลับยิ้มร่า
“สบาย...ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ให้น้องถือมาส่งให้ก็ได้ ส่วนขาไปเดี๋ยวพี่แบกไปให้เอง ไม่ต้องกังวล โฮะๆๆๆ”
แล้วฉันก็ได้แต่ยืนมองอ้าปากค้าง เมื่อพี่สาวที่สุดแสนจะบอบบางแบกกระสอบข้าวสารด้วยท่าทีสบายๆ...แรงควายเหมือนกันนี่หว่า...น่ากลัวแฮะ และแล้วเราทั้งสองคน(หมายถึงฉันและพี่สาวที่ระหว่างทางถามชื่อมาเรียบร้อยแล้ว จะบอกให้รู้เลยก็แล้วกันว่า ยัยเจ๊ถึกนั่นชื่อพี่ยู แล้วก็มีน้องชายชื่อ วี แต่จริงๆแล้วฉันไม่ได้ถามเลยนะ อาเจ๊เล่นพ่นให้ฟังอย่างเดียว...ดูสิ น้ำท่วมแล้วเนี่ย)ก็เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง พี่ยูวางกระสอบทรายไว้ตรงหน้าบ้านแล้วก็กดกริ่ง ครั้งแรก...ไม่มีใครยอมมาเปิดประตูแต่ฉันก็ได้ยินเสียงพี่ยูบ่น
“ไอ้วีก็อยู่นี่หว่า เหอะๆๆ” แล้วหลังจากนั้นพี่ยูก็กดกริ่งรัวๆแรงๆไม่หยุด อย่างกับว่ากดกริ่งแล้วทองมันจะหล่นลงมางั้นแน่ะ ดู...กดซะ ถ้ากริ่งมันยุบเข้าไปข้างในจะไม่แปลกใจเล๊ยยยย แต่เอาเหอะ...ห้ามก็ได้ฟะ ห่วงสวัสดิภาพของเจ้ากริ่งน้อยนะเนี่ย
“พี่ยูพอเถอะ เดี๋ยวกริ่งก็เสียหรอก” แต่คำตอบที่ได้รับทำเอาฉันหน้าเหวอไปชั่วขณะ ก่อนที่จะทำใจเลิกห้าม...
“ไม่เป็นไรหรอก บ้านพี่เปลี่ยนบ่อยอยู่แล้ว” - -” ดูคำตอบเจ๊เค้าสิ ตอบมาด๊ายยยย ว๊ากกกก แล้วไอ้คุณน้องของพี่ยูก็ช่างทนดีเหลือเกินนะ
ทนไปได้...โดนพี่สาวกดกริ่งซะรัวขนาดนั้น ความรู้สึกมันช้าหรือว่าด้านไปแล้วฟะ
“พี่ไม่ต้องกดแล้ว ผมมาแล้วคร๊าบ...กดอยู่ได้ผมขี้เกียจซื้อมาเปลี่ยนใหม่นะ อันนี้ก็เพิ่งซื้อมาอาทิตย์ที่แล้วเอง” ผู้ชายตัวโตๆหัวยุ่งโผล่หน้าออกมามอง หลังจากตะโกนบอกโดยที่ยังไม่ทันได้รู้ว่าใครที่ยืนอยู่ข้างนอก...แสดงว่า มันรู้นิสัยกันดีแล้วนั่นเอง แป่ววว...
“แล้วอยากมาช้าทำไมล่ะ พี่ก็แค่จะลองฝึกความอดทนเท่านั้นเอง นายยังไม่มา พี่ก็ยังไม่เลิกกด”
“O.K.ครับ แต่วันหลังขอร้องเถอะ ช่วยกรุณาเอากุญแจไปหน่อยเหอะ นี่ถ้าผมไม่อยู่บ้านพี่จะทำยังไงห๊ะ”
“ก็ปีนเอาไง ยังไงก็ทำบ่อยอยู่แล้ว”
“แล้วทำไมครั้งนี้ไม่ทำล่ะ”
“ก็เห็นว่านายอยู่ไงยะ ไอ้คุณน้องวี!” ...ทำม๊ายยย ทำไมไม่มีคนสนใจฉันเลยซักคน เดี๋ยวเลือดก็แห้งหมดตัวตายกันพอดี มันยิ่งไหลไม่หยุดอยู่ด้วย ไอ้พี่น้องคู่นี้ สนใจคนรอบข้างบ้างสิโว๊ย เอาแต่ทะเลาะกันอยู่นั่นแหละ ทนไม่ไหวแล้วววว...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น