รักร้ายๆ...ของนางร้าย(ที่)รัก

ลำดับตอนที่ #2 : แผนร้าย

                  เช้าวันรุ่งขึ้น สราริลรีบไปมหาวิทยาลัยแต่เช้าตรู่ แล้วเธอก็ไปเห็นหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังยืนคุยกันอยู่โดยที่ฝ่ายหญิงนั้นก้มหน้ามองดูมือตัวเองที่บิดไปมา ในขณะที่ฝ่ายชาย ซึ่งเธอเห็นแค่แผ่นหลังกว้างเท่านั้นก็ทำให้เธอรู้สึกคุ้นๆแปลกๆ และเมื่อเขาพูดขึ้น สราริลก็ตกใจแทบจะล้มทั้งยืนเมื่อผู้ชายคนนั้นคือเพื่อนสนิทของเธอเอง และผู้หญิงคนนั้นที่กำลังบอกรักนายชินอยู่ก็คือ ดาวคณะบัญชี!



“ชิน ฝนรักชินมาตั้งแต่ปี 1 แล้วล่ะ”



“งั้น...เราคบกันมั้ย เพราะว่าเราก็ชอบฝนเหมือนกัน”



“อ้าว ชินไม่ได้คบอยู่กับซินหรอกเหรอ” ถามเท่านั้นหนุ่มอารมณ์ดีก็หัวเราะดังลั่น แล้วกลับมามองร่างเล็กๆตรงหน้าอีกครั้ง



“ซินไม่ใช่แฟนเราหรอก เป็นเพื่อนสนิทน่ะ ว่างๆเดี๋ยวพาไปคุยด้วย รายนั้นดูเหมือนจะหยิ่งๆหน่อย แต่จริงๆแล้วนิสัยดีนะ” อยู่ๆเธอก็รู้สึกเจ็บ

แปลบที่หัวใจขึ้นมาดื้อๆ แต่ก็อดยิ้มไม่ได้เมื่อฟังประโยคหลังของเพื่อนหนุ่ม



“จริงเหรอ ชินจะคบกับฝนจริงๆเหรอ ฝนดีใจที่สุดเลย” แล้วเจ้าของหน้าหวานก็คว้าหมับเข้าที่แขนขงชายหนุ่มและควงกันไปตั้งแต่วันนั้น ซึ่งก็ทำให้เธอและเขาห่างกันไปเรื่อยๆ อย่างมากก็ทำได้แค่ทักกันระหว่างเดินสวนเท่านั้น และถ้าเห็นชินเมื่อไหร่ก็จะต้องมียัยดาวคณะติดมาด้วยทุกครั้ง จนเธอหงุดหงิดขึ้นมาเป็นอย่างมาก และในที่สุดก็หาโอกาสอยู่กันตามลำพังกับเขาได้



“ชิน พักนี้เราไม่ค่อยได้คุยกันเลยเนอะ จะทิ้งซินแล้วใช่มั้ย ก็ได้นะ แค่จะพูดแค่นี้แหละ” สริลใช้มารยาสาวที่มีแกล้งทำเป็นงอนเพราะรู้ว่าเขาจะต้องยอมลงให้กับเธอแน่ๆ ดีล่ะ คราวนี้จะได้ล้างแค้นยัยดาวคณะที่คราวก่อนแม่นี่ก็แย่งแฟนเธอไป (แต่แฟนคนที่คบกันก่อนคบกับใหญ่)



“ซิน เราไม่ได้จะทิ้งซินนะ โธ่” เขารีบคว้าข้อมือเธอไว้ และเธอก็ได้แต่ลอบยิ้มในใจ เพราะยิ้มมากไม่ได้เดี๋ยวรู้หมด ว่าเธอแกล้ง



“งั้นวันอาทิตย์นี้ ชินต้องอยู่กับเราทั้งวันด้วย” เธอรู้ว่าประโยคนั้นทำให้เพื่อนคนนี้ต้องชะงักเงียบ เพราะวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้เธอเองก็ได้ยินมาว่า เขานัดเดทกับแฟนของเขาอยู่เหมือนกัน...



“ไม่เป็นไร เรารู้ว่านายคงไม่ว่าง ช่างมันเถอะ” เธอได้แต่สะบัดหน้ากลับและตั้งใจจะออกเดินอีกครั้ง แต่แล้วมือใหญ่ ก็คว้าหมับเข้าที่ข้อมืออีกครั้ง



“ก็ได้ เสาร์นี้เราจะอยู่กับซินทั้งวันเลย ดีมั้ย” รอยยิ้มหวานๆถูกส่งไปให้เขาเหมือนเคย ทั้งที่รู้สึกอย่างนั้น แต่เขากลับรู้สึกได้ถึงลางสังหรณ์บางอย่างที่ไม่ดีเอาเสียเลย

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*ใจเย็นๆนะครับ อย่าเพิ่งเกลียดตัวเอก(นางร้าย)ของเราเอา เพราะมันจะร้ายกว่านี้อีกมาก...