ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้นจากคำว่า...เพื่อน
คุณ...เป็นคนดี ดีเกินกว่าที่จะหันมารัก นางร้ายอย่าง...ฉัน ยังไงพระเอกก็ต้องคู่กับนางเอกวันยังค่ำ เพราะฉะนั้นคนอย่างฉันก็คงจะไม่จำเป็น สัญญา ว่าจะพยายามเป็นแค่เพื่อน...ให้ได้
“ชินนนนนนนนนน ฮือออออ วันนี้ใหญ่เขาเมินซินล่ะ ฮึก...เขาดึงมือซินออก...” สราริล สาวสวยลูกครึ่ง ไทย-อิตาลี ซบหน้าลงกับโต๊ะแล้วรีบระบายให้เพื่อนชายที่ซี้กันสุดฟัง...ซึ่งเขาก็ฟังและให้คำแนะนำกับเธอมาตลอดเป็นอย่างดี ในความคิดส่วนตัวของเขานั้น...คิดอยู่แทบจะตลอดเวลาว่า ซิน...เพื่อนสาวของเขาคนนี้ไม่น่าจะชื่อซิน(ซินเดอเรลล่า)เลย เพราะแม่คุณออกแนวเป็นตัวร้ายในเรื่องซินเดอเรลล่าซึ่งก็คือ สองพี่น้องลูกสาวของแม่เลี้ยงมากกว่า(ขอสงวนชื่อไว้เพราะ...จำไม่ได้แล้ว) ยัยซินเพื่อนของเขาคนนี้ ทั้งร้าย ทั้งขี้อิจฉา ทั้งแสบไม่ธรรมดาเป็นพิเศษ...แต่สิ่งที่ทำให้เธอเป็นนางร้ายได้อย่างสมบูรณ์แบบก็คือ ความสวยที่มีอยู่ในตัว ถ้าไม่รู้จักเธอมาก่อนแล้วล่ะก็...มักจะคิดว่า เธอเป็นนางฟ้านางสวรรค์ก็มิปาน...ซึ่งในละครทุกเรื่องที่สังเกตดูมาตลอด นางร้ายก็มักจะสวยกว่านางเอกเสมอ จริงไหม?
“โอ๋ๆ ซิน ยังชอบใหญ่อยู่เหรอ แต่ใหญ่มันมีแฟนแล้วนะ รู้สึกจะชื่อ แซ็ค*ใช่มั้ย” เมฆินทร์ถามยิ้มๆกลั้วหัวเราะ ในขณะที่สริลเงยหน้าขึ้นมาจ้องเพื่อนตาขวางแล้วพูดแบบกระแทกเสียง
“ก็ใช่น่ะสิ กะโปโลก็ปานนั้นแถมยังห้าวอีกต่างหาก ชอบเข้าไปได้ยังไงนะ”
“ซิน ความรักมันไม่ได้เลือกกันที่หน้าตานะ มันอยู่ที่หัวใจต่างหาก ถ้าเป็นเราไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะหน้าตาเป็นยังไงนิสัยไม่ดีแค่ไหน ถ้าเรารัก ก็คือรัก...”
“ก็ใช่...แต่ว่าซินรักเขานี่ ทำไมเขาถึงไม่หันกลับมามองซินบ้างล่ะ และถึงเขาจะมีแฟนแล้วก็เถอะ ยังไงก็ตามซินจะแย่งมาให้ได้” หญิงสาวตอบด้วยสีหน้าอันมุ่งมั่นยิ่งนัก แต่นั่นก็ทำให้เขาส่ายหน้าอย่างจนใจ
“ถ้าซินรักใหญ่จริง ทำไมซินถึงไม่อยากให้เขามีความสุขกับผู้หญิงที่เขารักล่ะ ทำไมซินต้องแย่งเขามาเป็นของตัวเองด้วย”
“ซินทำไม่ได้หรอก ถ้ารัก...ซินก็อยากเป็นเจ้าของหัวใจเขา จะให้ทำเป็นคนดีเสียสละน่ะเหรอ ยากส์...”
“555 เราก็รู้ว่าซินเป็นอย่างนั้น และถ้ามีใครแอบชอบซินแล้วซินรักเขาล่ะก็นะ คงมีความสุขกันน่าดู” เสียงนุ่มๆในแบบผู้ชายพูดกลั้วหัวเราะเต็มที่ สราริลเผลอมองตาม ผู้ชายตรงหน้านี้ มองโลกในแง่ดีตลอด หน้าตาก็ไม่ได้เลวร้าย เป็นถึงเดือนของคณะด้วยซ้ำ ทำไมยังไม่มีแฟนอีกนะ... แล้วเธอก็รีบส่ายหน้าเพื่อลืมเลือนความคิดนั้นเสีย ดีแล้วที่เขายังไม่มีใคร เขาจะได้อยู่กับเธออย่างนี้ตลอดไป...
“ชินจ๋า ไปส่งซินที่บ้านได้มั้ยเอ่ย” ชายหนุ่มหัวเราะให้กับท่าทางออดอ้อนนั้น...ก่อนพยักหน้าแล้วจูงมือเธอไป ภาพนี้เป็นภาพที่ดูจะชินตาสำหรับทุกคนในคณะ จนทำให้เพื่อนๆต่างพากันคิดว่าคู่นี้เป็นแฟนกันอย่างช่วยไม่ได้
“ขอบคุณนะชินที่มาส่ง กลับบ้านดีๆนะจ๊ะ” เมฆินทร์ส่ายหัวพลางหัวเราะ ไม่ว่าผู้หญิงคนนี้จะร้ายกับใครยังไง แต่ก็ยังเป็นเพื่อนที่น่ารักสำหรับเขาอยู่ดีนั่นล่ะนะ
“ชินนนนนนนนนน ฮือออออ วันนี้ใหญ่เขาเมินซินล่ะ ฮึก...เขาดึงมือซินออก...” สราริล สาวสวยลูกครึ่ง ไทย-อิตาลี ซบหน้าลงกับโต๊ะแล้วรีบระบายให้เพื่อนชายที่ซี้กันสุดฟัง...ซึ่งเขาก็ฟังและให้คำแนะนำกับเธอมาตลอดเป็นอย่างดี ในความคิดส่วนตัวของเขานั้น...คิดอยู่แทบจะตลอดเวลาว่า ซิน...เพื่อนสาวของเขาคนนี้ไม่น่าจะชื่อซิน(ซินเดอเรลล่า)เลย เพราะแม่คุณออกแนวเป็นตัวร้ายในเรื่องซินเดอเรลล่าซึ่งก็คือ สองพี่น้องลูกสาวของแม่เลี้ยงมากกว่า(ขอสงวนชื่อไว้เพราะ...จำไม่ได้แล้ว) ยัยซินเพื่อนของเขาคนนี้ ทั้งร้าย ทั้งขี้อิจฉา ทั้งแสบไม่ธรรมดาเป็นพิเศษ...แต่สิ่งที่ทำให้เธอเป็นนางร้ายได้อย่างสมบูรณ์แบบก็คือ ความสวยที่มีอยู่ในตัว ถ้าไม่รู้จักเธอมาก่อนแล้วล่ะก็...มักจะคิดว่า เธอเป็นนางฟ้านางสวรรค์ก็มิปาน...ซึ่งในละครทุกเรื่องที่สังเกตดูมาตลอด นางร้ายก็มักจะสวยกว่านางเอกเสมอ จริงไหม?
“โอ๋ๆ ซิน ยังชอบใหญ่อยู่เหรอ แต่ใหญ่มันมีแฟนแล้วนะ รู้สึกจะชื่อ แซ็ค*ใช่มั้ย” เมฆินทร์ถามยิ้มๆกลั้วหัวเราะ ในขณะที่สริลเงยหน้าขึ้นมาจ้องเพื่อนตาขวางแล้วพูดแบบกระแทกเสียง
“ก็ใช่น่ะสิ กะโปโลก็ปานนั้นแถมยังห้าวอีกต่างหาก ชอบเข้าไปได้ยังไงนะ”
“ซิน ความรักมันไม่ได้เลือกกันที่หน้าตานะ มันอยู่ที่หัวใจต่างหาก ถ้าเป็นเราไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะหน้าตาเป็นยังไงนิสัยไม่ดีแค่ไหน ถ้าเรารัก ก็คือรัก...”
“ก็ใช่...แต่ว่าซินรักเขานี่ ทำไมเขาถึงไม่หันกลับมามองซินบ้างล่ะ และถึงเขาจะมีแฟนแล้วก็เถอะ ยังไงก็ตามซินจะแย่งมาให้ได้” หญิงสาวตอบด้วยสีหน้าอันมุ่งมั่นยิ่งนัก แต่นั่นก็ทำให้เขาส่ายหน้าอย่างจนใจ
“ถ้าซินรักใหญ่จริง ทำไมซินถึงไม่อยากให้เขามีความสุขกับผู้หญิงที่เขารักล่ะ ทำไมซินต้องแย่งเขามาเป็นของตัวเองด้วย”
“ซินทำไม่ได้หรอก ถ้ารัก...ซินก็อยากเป็นเจ้าของหัวใจเขา จะให้ทำเป็นคนดีเสียสละน่ะเหรอ ยากส์...”
“555 เราก็รู้ว่าซินเป็นอย่างนั้น และถ้ามีใครแอบชอบซินแล้วซินรักเขาล่ะก็นะ คงมีความสุขกันน่าดู” เสียงนุ่มๆในแบบผู้ชายพูดกลั้วหัวเราะเต็มที่ สราริลเผลอมองตาม ผู้ชายตรงหน้านี้ มองโลกในแง่ดีตลอด หน้าตาก็ไม่ได้เลวร้าย เป็นถึงเดือนของคณะด้วยซ้ำ ทำไมยังไม่มีแฟนอีกนะ... แล้วเธอก็รีบส่ายหน้าเพื่อลืมเลือนความคิดนั้นเสีย ดีแล้วที่เขายังไม่มีใคร เขาจะได้อยู่กับเธออย่างนี้ตลอดไป...
“ชินจ๋า ไปส่งซินที่บ้านได้มั้ยเอ่ย” ชายหนุ่มหัวเราะให้กับท่าทางออดอ้อนนั้น...ก่อนพยักหน้าแล้วจูงมือเธอไป ภาพนี้เป็นภาพที่ดูจะชินตาสำหรับทุกคนในคณะ จนทำให้เพื่อนๆต่างพากันคิดว่าคู่นี้เป็นแฟนกันอย่างช่วยไม่ได้
“ขอบคุณนะชินที่มาส่ง กลับบ้านดีๆนะจ๊ะ” เมฆินทร์ส่ายหัวพลางหัวเราะ ไม่ว่าผู้หญิงคนนี้จะร้ายกับใครยังไง แต่ก็ยังเป็นเพื่อนที่น่ารักสำหรับเขาอยู่ดีนั่นล่ะนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น