เรื่องวุ่นๆโซลอีทเตอร์ ฉบับรวมเรื่องแต่งเอง

ลำดับตอนที่ #3 : ถือกำเนิด!!!คู่หูผู้ถูกเลือก!!! (ตอนต่อจากบทนำ)

อััพต่อเนื่องค่าาาาา~~~
____________________________________________________________________
� � � �ในครั้งอดีตเมื่อ100ปีก่อนโลกที่ถูกปกคลุมไปด้วยคิชินทั้งมวล...ได้มีผู้เฒ่าคนหนึ่งทำนายอานาคตของโลกเอาไว้ว่า"อีก100ปีข้างหน้า...จะมีอาวุธและผู้ใช้อาวุธที่ถูกเลือกปรากฎตัวขึ้นและจะช่วยกันปัดเป่าความชั่วร้ายออกไปจากโลกได้"ซึ่งคำทำนายนั้น...ก็ได้สืบทอดมาปากต่อปากจนถึงปัจจุบัน"
____________________________________________________________________
� �100ปีต่อมา (ปัจจุบัน)
Soul:
21.45pm.
� ผมเพิ่งเดินแยกตัวมาจากแบลคสตาร์ได้เมื่ิอสักครู่นี้เอง...ตอนนี้ผมกำลังมุ่งหน้ากลับบ้านของผม
แอด~~~ปัง~~!!
� ผมเดินเข้ามาในบ้านวางสัมภาระเสร็จก็ตรงไปหญิบเสื้อผ้าอาบน้ำทันที...
22.10pm. (ไวเหมือนโกหก:Write)
� ผมอาบน้ำเสร็จก็ตรงไปที่ห้องครัวหาอะไรทาน(อยู่บ้านคนเดียวไม่มีใครทำให้กินอ่ะ:โซล)...หลังจากกินข้าวเสร็จผมก็เดินไปล้างถ้วยล้างจานให้เรียบร้อยแล้วก็เตรียมตัวทำการบ้านที่ห้องรับแขก...
0.30am.
� ในที่สุดผมก็ทำการบ้านเสร็จแล้ว...นี่ก็ดึกมากแล้วด้วยแต่จู่ๆก็...
ปัง ปัง ปัง!!!!
� ผมจึงเดินออกไปเปิดประตูให้...แต่สิ่งที่ผมเห็นคือร่างของเด็ผู้หญิงน่าจะรุ่นเดียวกับผมยืนโงนเงน ตัวเต็มไปด้วยรอยแผลถลอกและที่หนักก็คงจะเป็นที่แขนข้างขวาแพราะดูแล้วเหมือนกับโดนอะไรเฉือนเอา
มากะ:ชะ...ช่วยด้วย
� ผมยังไม่ทันได้ตอบอะไรเธอก็ล้มลงมา ดีที่ผมรับไว้ได้ทัน...ผมจึงไม่มีทางเลือกอุ้มเธอขึ้นไปบนห้องของผม(อย่าคิดลึกนะ:Write)และเริ่งรักษาเธอ
วันต่อมา (ไวเหมือน5วิฯ)
8.00am.
� โชคดีวันนี้เป็นวันหยุดผมไม่ต้องไปโรงเรียน ผมเดินลงมาข้างล่างทำกับข้าวให้เผื่อสำหรับของผมกับของผู้หญิงเมื่อวานด้วย
ตึก ตึก ตึก!!!
มากะ: เออ...ขอโทษนะคะ
โซล:อ้าว...ตื่นแล้วหรอ
มากะ:ค่ะ...ต้องขอโทษด้วยนะคะที่มารบกวน...เออ..คุณ?
โซล:ไม่เป็นไรหรอก ฉันชื่อโซล แล้วเธอล่ะ
มากะ:ฉันมากะ
โซล:ok...ยังไงๆก็มากินข้าวก่อนละกัน ทำเผื่อไว้แล้ว
มากะ:ไม่ล่ะ...ขอบคุณ ฉันต้องรีบไปแล้ว
โซล:ก็ได้ๆ งั้นเดี๋ยวไปส่งละกัน
มากะ:ขอบคุณ
� หลังจากนั้นผมก็ขี่มอร์ไซค์ฯไปส่งเธอ...กลางป่า!!!??
โซล:ฮะ...เฮ้ย
มากะ:หือ?
โซล:แน่ใจนะ...ว่าที่นี่?
มากะ:ใช่สิ
โซล: .....
มากะ:ไปก่อนนะ
โซล:ฮะ...เฮ้ ฉันไปด้วยละกัน
มากะ:เอ๋~~~
Maka:
� หลังจากนั้นตานี่ก็เดินตามฉันมาเฉยเลย แล้วตานี่จะตามฉันไปถึงไหนเนี่ย!!!
มากะ:เออ...!!จริงสิ...นายน่ะเป็นผู้ใช้หรืออาวุธล่ะ
โซล:เป็นอาวุธ แถมเป็นเคียวปีศาจด้วยนะ!!!เจ๋งไปเลยใช่ไหมล่ะ 555+
มากะ:หรอ 555+ เอ่อ มาส่งแค่นี้ก็พอแล้วล่ะนะ บาย~~
โซล:เอ่อ บาย~~
21.00pm.
� ดึกแล้ว...ฉันกำลังเตรียมตัวนอนและก็นอนหลับไป
.............
!!!!!!??
� จู่ๆฉันก็ตื่นขึ้นมาเจอตัวเองใส่ชุดราตรียืนอยู่ในห้องโถงใหญ่สีดำ...พอลองเงียบหูฟังฉันก็ได้ยินเสียงเปียโนดังมาจากไกลๆฉันจึงเดินตามเสียงเพลงไปดู
มากะ:นาย...
� หลังจากที่เดินมาจนสุดทางฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งผมสีเงินออกขาว ดวงตาสีแดง กำลังดีดเปียโนอยู่...ใช่แล้วนั่นคือ โซล
กึก!!!!
� โซลหยุดดีดเปียโนและหันมาทางฉัน
โซล:นี่แหละ คือตัวตนของฉัน...
!!!
มากะ: ........
มากะ:ฮึ...งั้นหรอกหรอ
โซล: .......
มากะ:นายน่ะคงไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นสินะ
โซล: ........
มากะ:ฮึ ดูออกด้วยหรอ
โซล:ก็นะ...ก็ดูไม่อยากนิ
มากะ: ......หึ ชักน่าสนใจแหะ
� หลังจากนั้นฉันก็หยิบไวโอลินข้างๆขึ้นมาและเริ่มสีมัน...จนจบ
โซล: .....
มากะ:และนี่...คือตัวตนของฉัน
โซล:หึ...งั้นหรอ...มิน่าล่ะ
มากะ: .....
� ฉันไม่พูดอะไรได้แต่เดินเข้าไปหาโซล ยื่นมือออกๆไปและบอกว่า
มากะ: งั้น...มาเป็นคู่หูกับฉันไหมคะ?
โซล:หึ...ด้วยความยินดีคร้าบ



เวลาเดียวกัน ทั้งคู่ไม่รู้ตัวว่าถูกจับตามองอยู่
??? 1:หึ...ถือกำเนิดขึ้นแล้วสินะ....จะเป็นไปตามคำทำนายเมื่อ100ปีก่อนรึป่าว? มาดูกันหน่อยไหมล่ะอาบิโนะเอ๋ย?ว่าคำทำนายของเจ้า จะเป็นจริงหรือไม่?
??? 2:ท่านคิดจะเอายังไงต่อคะ
??? 3:พวกเราทั้งหมดพร้อมจะทำตามคำสั่งของท่านครับ
??? 1:ไม่ล่ะ ยังไม่ต้องทำอะไรทั้งสิ้น...ตอนนี้พวกเรามีหน้าที่จับตาดูคู่หูในคำทำนายไปก่อน
??? 2/3:ค่ะ/ครับ
__________________________________________________________________
เสร็จแล้วเย้~~~
มาลุ้นกันว่าใครเป็นเจ้าของเสียงที่สนทนากันอยู่นะคะ
สำหรับวันนี้ BYEค่าาาาาา