ห้องใต้ดิน '

ลำดับตอนที่ #5 : - CHAPTER l

เมื่อไหร่กันที่เขาชอบ ‘ กินเลือดมนุษย์ ‘

                มันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน .. ลองขบคิดย้อนกลับไปในเหตุการณ์ของการเริ่มต้นนั่น มันเป็นวันที่เขาได้ลิ้มรองรสชาติ และได้สัมผัสกลิ่นของคาวเลือดที่ชวนน่าหลงใหล จนไม่อาจจะห้ามใจไว้อยู่

                ร่างของเขาที่พุ่งเข้าไปแทงเหยื่ออย่างไร้ความปราณีพร้อมกับกรีดรอยยิ้ม เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วอาณาบริเวณ บ้างก็กระเด็นมาเบื้อนหน้าและเสื้อผ้า ...ตอนนี้เขากำลังยืนอยู่หน้าศพของหญิงสาวที่เขาพึ่งฆ่าไปหมาดๆ โลหิตสีแดงฉานค่อยๆไหลออกมาจากบาดแผลใหญ่ที่เขาสร้างไว้ เลือดนั้นก็ค่อยซึมไปในดินอย่างช้าๆ เขาก้มย่อลงไปข้างศพนั่น นิ้วเรียวแตะลงไปที่โลหิตที่ไหลพรุ่งพรูออกมาจากแผลของศพหญิงสาว

                อร่อย .. นั่นคือความรู้สึกแรกหลังจากที่ได้เลียเลือดบนมือตัวเอง

                เพียงลิ้มรสครั้งแรก ก็ต้องมีครั้งต่อไป .. เขายังคงกินเลือดนั้นต่อไป จนรู้ตัวอีกทีศพของหญิงสาวนั้นก็ซีดเผือดไป ราวกับไร้เลือดไหลเวียน ร่างสูงหยุดนิ่งก่อนค่อยๆยันตัวเองขึ้นมา

                “ หมดแล้วงั้นเหรอ ? .. ทั้งๆที่ยังไม่อิ่มเลยแท้ “ เขาพูดก่อนจะเดินจากศพของหญิงสาวนั้นไป

                ความต้องการที่บ้าคลั่ง ..เริ่มเปลี่ยนไปเห็นความกระหายที่โหดเหี้ยม เขาเริ่มจะลงมือสังหารเหล่าผู้คนไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นทั้งเหยื่อที่เขาควรฆ่าหรือไม่ก็ตาม ฆ่าแล้วก็ดื่มเลือด .. วกวนไปมา แต่ถึงอย่างงั้นเขากลับไม่รู้สึกอิ่มเอิบกับมัน .. ถึงจะฆ่ามาเยอะแต่ก็ไม่รู้สึกอิ่ม เขาเลยลองอะไรที่แปลกใหม่

                ไม่ว่าจะเป็น .. เลือดของเด็กทารก เลือดของเด็กหญิงพรหมจรรย์

                ไหนจะเลือดของคนที่ไม่มีทางสู้ ผู้ชราภาพและอีกสารพัด

                เขากำลังอิ่มเอมกับรสชาติเลือดที่ไม่ซ้ำกัน .. เขาไม่สนว่าจะฆ่าไปซักกี่คน ขอแค่มีเลือดรสชาติดีตามที่จะสนองความกระหายของเขาก็เพียงพอ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาอยากจะหาเหยื่ออีก .. เขาไม่ได้กลับบ้านมานานแล้ว ไม่สิ เรียกว่าอย่าให้กลับไปเลยดีกว่า เพราะน้องชายของเขา .. ที่ซึ่งเขาเกลียดยิ่งกว่าอะไรในโลกนี้ ชนิดที่ว่าน่าจะตายๆไปด้วยซ้ำ เขาเคยคิดจะฆ่าน้องชายตนหลายรอบแต่ก็ไม่สำเร็จ ..

หากแต่วันนี้..มันแปลกไปจากทุกที เหยื่อของเขาหายไปไหนหมด .. ในขณะที่กำลังคิดอยู่ รู้ตัวอีกทีก็มีเหล่ากำลังตำรวจมาล้อมไว้ซะแล้ว คราวนี้มาเยอะกว่าที่ผ่านๆมาพร้อมกับอาวุธปืนที่จ่อมาทางเขาทุกกระบอก ลำพังเขาก็มีเพียงแค่มีดเล่มหนึ่งคงยากจะต่อกรกับพวกเขา .. เพียงชั่วครู่ตำรวจต่างก็วิ่งกรูกันเข้ามาหาเขาพร้อมใช้ทั้งที่จับคุมขังสวมข้อมือเขา ไหนจะผ้าสีทึบที่ถูกเอามาบดบังดวงตาของเขาอีก โชคร้ายที่วันนี้เขาไม่ได้พกอะไรมาเพื่องัดแงะกุญแจมือที่คล้องอยู่ที่แขนกับเท้า อีกอย่างตอนนี้ดูเหมือนแขนขาของเขาก็เหมือนถูกรัดไม่ให้ขยับไปไหนได้

“ แกถูกจับแล้ว อัลซาส!! “ เสียงแข็งของตำรวจนายหนึ่งพูด

                เขาพอมีแรงเหลือ .. เล็กน้อย เขาจึงใช้แรงที่ว่ากัดเข้าไปที่คอตำรวจคนหนึ่งแล้วเลียเลือดที่ไหลออกมา ไหนๆก็จะถูกจับอยู่แล้ว .. ครั้งนี้คงไม่รอดจากการถูกจำคุกตลอดชีพ อย่างน้อยก็ขอลิ้มรสเลือดก่อนจะเข้าคุกก่อนเถอะ ก่อนร่างของเขาจะถูกยิงด้วยกระสุนจากกระบอกปืนไปนัดหนึ่ง ซึ่งมันก็ทำให้แรงของเขาหดหวบจนสามารถถูกจับกุมได้

                “ แต่ก็เอาเถอะ .. ฉันหวังนะว่าในคุกคงมีเลือดให้ฉันกินอีกนะ หึหึหึ “ นั่นคือสิ่งที่เขาพูดก่อนปากของเขาจะถูกปิดผนึกด้วยเทปกาวหลายชั้น จนไม่อาจจะขยับปากพูดได้เพียงแต่ปล่อยให้ร่างตนถุกพาไปอย่างไม่อาจขัดขืน

 

?TF