คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : S E P E L
ใบสมัคร(เซเปล)
ชื่อ-สกุล : อาซาเซล โดเรม (Azazel Dorem ) *ชื่อหมอนี่มีที่มา(?) อาซาเซล มาจากชื่อของเทวดาตกสวรรค์ ผู้เป็นหัวหน้าของเหล่าปีศาจแพะ
สีผม/สีตา : สีดำ ตาแดง
ส่วนสูง/น้ำหนัก : 179/67
เพศ : ชาย
อายุ : 24
สายพลัง : สายกายภาพ
*อาวุธ : ปืนคู่
ลักษณะนิสัย : อาซาเซล หรือ อาเซล เซเปลหน้าตาดีเป็นหนุ่มสมวัย นิสัยหากให้บรรยายนั้นจะแบ่งออกเป็น 2 จำพวกคือนิสัยที่ดี และนิสัยที่เลวบัดซบก็ว่าได้-- เริ่มจากนิสัยที่ดีคือ อาเซลเป็นคนที่เข้าหาคนง่าย ชนิดว่าฉีดยาแล้วไม่กัดนะครับ(?) เป็นคนที่ปั้นยิ้มได้ดี นั่นคือนิสัยที่ดีต่อมานิสัยอันเกินจะบรรยายของอาเซลบ้างเริ่มจาก แม้ยิ้มแย้มแต่ใจจริงก็โคตรอำมหิต ชนิดว่า หน้าเนื้อใจเสื้อ ปากปราศรัยใจเชือดคอก็ว่าได้ อีกทั้งประกอบกับรสนิยมซาดิสม์นั่น ความซาดสม์ที่เขาโปรดปรานเวลามองเหยื่อผู้เคราะหืร้ายคือ เสียงกรีดร้อง ประมาณว่า " ทำให้ฉันมีความสุขด้วยเสียงกรีดร้องของเธอซะสิ " มันยิ่งทวีคูณความน่ากลัวเข้าไปอีก ความฉลาดและความมากแผนแต่เอาไปใช้ในทางที่ผิดเสมอไป อาเซลมีวิธีจัดการเหยื่อให้ศิโรราบด้วยคำพูด ชนิดปากหวานก้นเปรี้ยว หว่านเสร็จก็เชือดซะ อะไรเถือกนั้น (?) อีกทั้งยังเป็นคนที่มีศิลปะทางวาทศิลป์ที่น่ากลัวคนหนึ่ง ชนิดกวีมาเกิดเองชัดๆ พูดบางทีมันยังคล้องกันเป็นแถบ ไม่ก็หว่านได้หว่านดีชนิดพืนผลงอกงามยังได้(?) แต่มันก็ใช้ในทางผิดอีกนั่นละ สมแล้วกับฉายาอันไพเราะที่ถูกกล่าวขานสมชื่อว่า อาซาเซล แพะปีศาจนั่นละ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรที่ไม่ดีเขาก็หาแพะมารับแทนเขาได้ตลอด ซาตานในคราบเทพบุตรที่เป็นอันตรายต่อสาวๆและทุกคน(?)
แต่ถึงจะเห็นแบบนั้นเขาก็ยังมีมุมที่อ่อนโยนในบางที ท่าทีที่แสดงออกไปเป็นเพียงผลกระทบจากอดีตอันขมขื่นที่ยากจะลืมเลือน อีกทั้งเขายังเป็นคนที่หากให้เชื่อใจใครแล้ว จะเชื่อให้ถึงที่สุด แต่ถ้าคิดทรยศก็ไม่คิดจะหันกลับไปเชื่อใจอีกไม่ว่าจะอ้อนวอน ร้องไห้จะเป็นจะตายอย่างไรก็ตาม ในบางครั้งที่เขานึกถึงอดีตนั่นเขาก็อดที่จะร้องไห้ออกมาไม่ได้ .. มันช่างน่าเศร้าเกินกว่าจะทนไหว
ประวัติโดยคร่าว : เมื่อก่อนอาเซลหาใช่คนจิตใจทรามเช่นนี้ ที่เขาเป็นเช่นนี้มันมีผลมาจากความแค้นทั้งสิ้น .. เขาถูกข่มเหง เขาถูกล่อลวงไปในทางที่เกินจะรับได้ในหลายครั้ง จนในที่สุดความเกลียดก็พลันเปลี่ยนเป็นความแค้น จากปมอดีตนั้นเขาเคยมีน้องสาวที่น่ารักอยู่คนหนึ่งแต่แล้วเะอก็หายไป หลังจากทราบข่าวอีกทีนั้นก็พบว่าน้องสาวเขากลายเป็นศพเน่าเฟะไปเสียแล้ว พอลองสืบสานก็พบกับองค์กรหนึ่ง องค์กรของมนุษย์พวกหนึ่ง .. แต่นั่นก็ทำให้มุมมองของอาเซลเปลี่ยนมากนัก เขาเพียงแค่เข้าไปเก็บกวาดพวกนั้นให้สิ้นซากเป็นการแก้แค้นให้น้องสาวของเขาก็พอ ถึงหัวหน้าองค์กรจะหนีไปได้ก็ตามที แต่เขาก็ตั้งปณิธานไว้ว่าจะกำจัดทุกคนที่เกี่ยวข้องกับมันก็เป็นอันพอ แม้บัดนี้จิตใจยังคงรังเกียจพวกมนุษย์อยู่มากมายนักก็ตามที แต่เขาก็เพียงเมินเฉยต่อมันไปแล้วดำเนินตามปณิธานของตนต่อไปก็เท่านั้น
จนครั้นเมื่อเขาตามล่ามาถึงตัวหัวหน้าได้ มันก็จับคนที่เขารัก แต่ทว่าคนรักคนนั้นเมื่อยามจะตายเธอก็สารภาพไปว่า เธอไม่ได้รักเขาแม้แต่น้อย ที่ทำไปเพราะเพื่อตบตาให้เขาตายใจ เพื่อที่จะล่อลวงมาหาหัวหน้าองค์กรนั้นเท่านั้น ความรู้สึกนั้นเหมือนกับมีใครเอามีดมาแทงเขาจังๆ สรุปที่เขารักเธอไปนั้นมันก็ไม่มีอะไรเลย สุดท้ายเขาจึงตัดสินใจที่จะยิงทั้งเธอและหัวหน้าองค์กรนั้นตายไปพร้อมกัน
ชอบ/เกลียด/กลัว : เสียงกรีดร้อง,น้องสาว/ความเงียบ,คนทรยศ,มนุษย์/-
งานอดิเรก : นั่งฟังเสียงกรีดร้อง (เป็นอะไรที่น่าอภิรมย์ใจนัก)
เพิ่มเติม : เขามีเครื่องอัดเสียงที่ขโมยมาเอาไว้อัดเสียงกรีดร้อง
บทสัมภาษณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ
01 ) ข้าจะไม่ให้เสียเวลามาก ก่อนอื่น เจ้าคิดอย่างไรกับพวกมนุษย์หรือ?
คำตอบของเจ้าคือ? พวกนั้นยังไงก็แค่สิ่งใจทรามที่เหยียบย่ำบนความทุกข์คนอื่นก็เท่านั้น .. แต่ ยังไงมนุษย์หลายคนก็น่าสนใจกว่าไอ้พวกนั้นอยู่ละนะ โดยเฉพาะเสียงกรีดร้องนะ เพราะฉนั้นพวกมนุษย์ก็ยังพอมีค่าเป็นของเล่นให้พอสมควรเลยละ หึหึ
02 ) แล้วเรื่องเล่าเกี่ยวกับพันธะสัญญาต้องห้ามเล่า เจ้ามีความเห็นว่าอย่างไร?
คำตอบของเจ้าคือ? มันเป็นสิ่งที่ขนาดฉันยังเข้าใจกับมันยากเลย ช่างมันประไร
03 ) ขอบคุณสำหรับคำตอบ จะว่าไป ข้าก็ลืมเลยเชียว ก่อนจากกัน ช่วยแนะนำตัวเองหน่อยได้ไหม? ข้าอยากรู้ว่าเจ้าเป็นใคร แต่เจ้าคงไม่ต้องรู้จักข้าหรอกกระมัง? (ยกยิ้ม)
เช่นนั้นตัวเจ้าคือ...? ข้า อาซาเซล .. เซเปลผู้เกลียดมนุษย์มากกว่าสิ่งใดไงละ ?
ความคิดเห็น