คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เปลี่ยนแปลงแผนการแสดง นายนักเรียนใหม่ผู้ลึกลับ(Rewrite)
" เอาหละๆ อย่าพึ่งมากัดกันสิ พึ่งย้ายมาอยู่โรงเรียนเดียวกันนะ " เสียงโรเวนห้ามศึก
" พี่โรเวนฮะ จะให้เค้า2คนนอนห้องไหนหรอฮะ " เฟรินถาม
"ให้เออ..... " โรเวนพูดพลางคิด
" ให้เซลูดามานอนห้องผมก้อได้ " คาโลพูด
" อือ งั้นให้เซลูดาไปนอนห้องคาโล ส่วนเซลดา.... "
" เรียกผมว่า เซลูก้อได้ " เซลูพูด
" ให้ไปนอนห้องผมก้อได้ฮะ ดูท่าทางว่าถ้าเค้ามานอนห้องผมคงทำให้
คึกคักได้อีกเยอะ " ครี๊ดพูด
" โอเคๆ ตามใจก้อละกาน " โรเวนพูดแล้วก้อเดินออกไป
" เอาหละพวกนาย 2 คน คงรู้แล้วใช่ไม๊ว่าโรงเรียนของเราจะจัดการ
แสดงให้คิงบาโร " มาทิลด้าถาม
" แล้วป้อมของเราจะจัดให้มีคอนเสิร์ด " มาทิลด้าถามอีก
" อือ " ทั้งคู้ตอบ
" แล้วพวกนาย 2 คนก้อต้องไปอยู่ฝั่งผู้ชายด้วย "
" ทำไมต้องแยกฝั่ง " เซลูถาม
" ก้อความเหนไม่ลงรอย " มาทิลด้าตอบ
" ประสาท " เซลดาพูด
" แค่นี้ถึงกับต้องแยกฝั่งกันเลยเรอะ เดี๋ยวได้โดนตัดธงกันพอดี "
" ทำไมหละครับคุณเซลดา " หนุ่มน้อยซีบิลถาม
" ฐานที่ว่า ป้อมอัศวินไร้ความสามัคคีหละสิ " เซลดาบอก
ปึง!!!!!!!
" แล้วนายจะให้ทำยังไง " มาทิลด้าตวาด
" ก็ให้พวกผู้หญิงร้องแล้วพวกผู้ชายก็เล่นดนตรี ที่เหลือก็จัดการเรื่องชุดและกำกับการแสดงซะเซ่!!"
เซลดาตวาดขึ้นบ้าง
" เออนั้นดิ " ครี๊ดพูด
" แล้วใครจะเล่นกีตาร์กะเบสเป็นหละคะ " เรนอนถามบ้าง
" ฉันเล่นกีตาร์เป็น " คาโลพูด
" จิงดิ โหคาโล รู้จักกันมานานไม่เคยมีบอกอะ " คิลพูด
" ก้อไม่มีใครถาม " คาโลพูด
" เหลือมือเบสกะกลอง " แองจี้พูด
" ฉันเล่นเบสเป็น " เซลูพูด
" ฉันเล่นกลองเป็น " คราวนี้คิลพูดขึ้นบ้าง
" เอาหละงั้นเราก้อได้นักดนตรีและทีนี้ก้อเหลือแต่นักร้องที่จะให้ร้องเพลงอะนะ " ชาร์โดว์พูด
" นั้นแหละ ปัญหา เพราะนักร้องที่เลือกไว้มี2คน ไม่รู้จาเอาใครดี เพราะเสียงดีเหมือนกันอะ "
แองจี้พูด
" ก้อ เอามาทั้ง2คนเลยสิ " กัสพูด
" งืมงั้นก้อดะ " มาทิลด้าพูดแล้วก้อหันไปถามความเห็นเพื่อนๆ
" ว่าไงทุกคน " เธอตะโกน
" ก้อได้ ก้อดี " ทุกคนตะโกนกลับ ( เหมือนไม่มั่งใจแหะ )
" โอเค งั้นก้อไปซ้อมแล้วกัน ส่วนกัสกะซีบิลมาหาฉันทางนี้หน่อย " มาทิลด้าพูด
" อือ / คับ " ทั้งคู่ตอบ แล้วทั้งคู่ก้อเดินตามมาทิลด้าไปยังมุมห้อง
" นาย2คนทำหน้าที่จัดเตรียมชุดแสดงนะ แล้วก้อชุดของนักร้องต้องเป็นกระโปรงเท่านั้นห้ามมี
กางเกงเจือปนเด็ดขาด เข้าใจไหม แล้วก้อ อย่าให้เฟรินรู้เรื่องนี้นะ " มาทิลด้าพูด
" อือ " ทั้งคู่รับแล้วนั่งปรึษากันต่อไป
" เอาหละพวกนักแสดงก้อไปซ้อมกันซะ " มาทิลด้าพูด
แต่ละคนก้อนั่งทำงานกันอย่างเอาเป็นเอาตายมาก จนึงเวลา 2 ทุ่ม
ณ.ห้องหัวหน้าป้อม
" เฮ้อ เหนื่อยเป็นบ้าเลย " เฟรินที่นอนรอห้องน้ำว่างอยู่บนเตียงเอ่ยขึ้น
" นั้นดิ " คิลพูดแล้วหันไปมองเซลูที่นั่งรออยู่(รอห้องน้ำว่าง)
" เฟรินๆ "คิลกระซิบเรียก
" มีไร " เฟรินกระซิบตอบ
" ฉันคิดว่าห้องเราต้องเป็นขั้วโลกเหนือแน่เลยอะ " คิลกระซิบ
" ไมอะ " เฟรินถาม
" ก้อแกดูดิ เซลูมันท่าทางจะเป็นนักแช่แข็งเหมือนไอ้คาโลแน่เลยหวะ " คิลกระซิบ
" นั้นดิ ชักเริ่มหนาวๆและนะแก " เฟรินกระซิบ
" ไม่ต้องกลัวหรอก " เซลูพูดขึ้นมา
" ฉันไม่แช่แข็งพวกนายหรอกเพียงแต่พวกนายอย่าทำฉันโกรษเป็นพอ " เซลูพูด
" นะ นายได้ยินพะพวกเราคุยกัน ดะได้ไง " เฟรินพูดเสียงตะกุกตะกัก เนื่องจากตกใจ
" แล้วทำไมถึงอย่าทำให้นายโกรษ " คิลถามต่อ
" เดี๋ยวถึงเวลา พวกนายจะรู้เอง " เซลูพูด เมื่อเซลูพูดจบคาโลก้อเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี เซลู
จึงเดินเข้าไปในห้องน้ำต่อจากคาโล
" คาโล " เฟรินเรียก
" มีไร " คาโลตอบ
" ก็ฉันคิดว่าเซลูมันทำตัวแปลกๆอะนะ เหมือนหมอนั้นมันไม่เหมือนคนอื่นๆเค้าอะ "
" หมายความว่าไง " คาโลถามหลับ
" ก็หมายความว่า หมอนั้นมันมีอะไรไม่ชอบมาพากลอะดิ " คิลอธิบาย
" หรอ ฉันก็ว่ามันก็ปรติ มีแต่พวกนายสิที่ไม่ปรกติ " คาโลพูด
" ไอ้คาโล!!! " คิลตะโกน
" คาโล!!! ฉันเกลียดนายแล้ว " เฟรินตะโกน
" โธ่ ล้อเล่นน่า " คาโลพูดทำให้คิลเริ่มสงบลง แต่ไม่ใช่เฟรินแน่ที่สงบ
" เชอะ " เฟรินเริ่มงอน ( โห ฤทธิ์สาวแรงจริงๆ ขี้งอน ) คาโลจึงหมดหนทาง เลยงัดวิธีที่น่าจะดี
ขึ้นมาคือ...
" คิลๆฉันไปขอมาทิลด้ามาว่าพรุ่งนี้จะหยุดซ้อมแหละ "คาโลพูดคำที่ไม่น่าจะออกจากปากของเขาได้
" จิงดิดีหวะ " คิลตะโกน (อันที่จริงคาโลก้อไปขอมาจริงๆแหละ)
" อือ แล้วฉันว่าจะพาคนที่หายงอนแล้วไปเที่ยวอะนะ " คาโลพูด
" จิงดิงั้นฉันไปด้วยได้ปะ " คิลถาม
" ได้ดิ " คาโลตอบ
" เย้!!! " คิลตะโกนเป็นเด็กๆ(ปัญญาอ่อน= =)
" คาโลๆๆๆ ฉันหายงอนนายแล้วน้าาาาาาา ให้ฉันไปด้วยดิ " เฟรินกะโดดมาง้อคาโลทันควัน
( โห เห็นแกเที่ยวนี่หว่า * เหมือนเพื่อนเราเลย * )
" อะอือ " คาโลพูดอย่างยากลำบากเพราะต้องกลั่นหัวเราะเต็มที่ ต่างจากคิลที่กลับหัวเราะซะจน
น้ำหูน้ไตไหล และแล้วค่ำคืนนั้นก้อผ่านไปอย่างรวดเร็วโดยไม่มีใครรู้ว่าเบื่องหน้า
จะมีอะไรเกิดขึ้นที่อาจทำให้พวกเค้าจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้เลยตลอดไป
****************************************
แงๆๆๆ เค้าโดนเพื่อนบังคับให้ลงหงะ จิงๆยังไม่อยากลงเยยหงะ แงงงงงงงงงงงงงงงงงง
แต่ก้อเถอะ ช่วยเม้มด้วยน้าาาา ถ้าไม่เม้มไม่แต่งต่อและจะลบเรื่องทิ้งด้วยยยยยยยย
ด้วยความเคารพผู้อ่านอย่างสูง
Zaeluda Matalis ♦♣♠♥
ความคิดเห็น