ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    baramos ตอน การแสดงของป้อมอัศวิน

    ลำดับตอนที่ #7 : ความรู้สึกที่เริ่มเปลี่ยนแปลง( 100%)(Rewrite)

    • อัปเดตล่าสุด 27 มี.ค. 50


      เช้าวันหนึ่งณ.หน้าห้องอาหารดราก้อน



    " อรุณสวัสดิ์ซาเคียจัง " เสียงเรียกของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น



    " อรุณสวัสดิ์ค่ะ แองจี้ " ซาเคียตอบ



    " เดี๋ยวทานอาหารเสร็จแล้วก็มาเจอกันที่ลานตะวันแล้วกันนะ " มาทิลด้าพูด



    " แล้วก็ช่วยบอกคุณเฟรินให้ด้วยนะคะว่า ให้ไปเจอกันที่ลานตะวันหลังทานอาหารเสร็จ " เรนอนพูด



    " ได้ค่ะ " ซาเคียตอบแล้วเดินเข้าห้องอาหารไป



            ณ.ห้องอาหารดราก้อน



    " อรุณสวัสดิ์ ซาเคีย " ครี๊ด ธันเดอร์ทัก



    " อรุณสวัสดิ์ค่ะ " ซาเคียพูด แล้วเธอก็เดินไปซื้ออาหารที่หน้าเคาร์เตอร์ เมื่อเธอซื้ออาหารเสร็จ เธอก็มองหาที่นั่ง แล้วก็ไปหยุดอยู่ที่ๆกัสนั่ง



    อยู่ เธอจึงเดินเข้าไปหากัสแล้วพูดว่า



    " อรุณสวัสดิ์ค่ะ ขอนั่งด้วยได้ไหมคะ "



    " อรุณสวัสดิ์ นั่งสิ ไม่มีปัญหา " กัสบอก ซาเคียได้ยินดังนั้นจึงนั่งลงข้างๆกัสแล้วเริ่มลงมือทานอาหารของตน



    " เมื่อคืนหลับสบายได้คะ " ซาเคียเริ่มพูด



    " ก็นะ เป็นอย่างทุกคืนนั้นแหละ ไม่ค่อยหลับหรอก เสียงกรนของไอ้ครี๊ดหนะดังจะตาย " กัสตอบ



    " เฮ้ย!!! ไอ้กัส " ครี๊ดตะโกน ( แหมหูดีจิงๆ)



    " คิก คิก " ซาเคียขำน้อยๆแล้วกินต่อไป



    " แล้วเธอหละ " กัสถามตอบ



    " ก็ดีค่ะ " เธอตอบ



    " อืม " กัสพูด แล้วเฟรินก็เดินเข้ามาพอดี



    " โธ่ ซาเคีย จะมากินข้าวก็ไม่ปลุกกันเลยนะ " เฟรินโวยวาย



    " ก็ฉันปลุกแล้วแต่คุณเฟรินไม่ตื่นเองนิคะ " ซาเคียตอบ



    " โอเคๆ ฉันผิดเอง " เฟรินพูด ด้วยท่าทางที่คับคล้ายคับคราวว่าจะงอน



    " โธ่!! คุณเฟรินคะ ไม่มีใครว่าคุณเฟรินผิดน่อยนิคะ " ซาเคียพูด



    " อ่อใช่ คุณเฟรินคะ คือว่าคุณมาทิลด้าฝากมาบอกว่า ถ้าคุณเฟรินทาน

    ข้าวเสร็จเมื่อไหร่ให้ไปซ้อมกาแสดงที่ลานตะวันด้วยนะคะ " ซาเคียพูด



    " โอเค ว่าแต่ ซาเคียฮะ ไม่ต้องเรียกคุณข้างหน้าชื่อก็ได้นะฮะ เรียก

    เฟรินเฉยๆเลยดีกว่าฮะ ห้วนๆเลย " เฟรินพูด



    " ได้ค่ะ " ซาเคียพูด

                        **********************************

      ณ.ลานตะวัน

    " เฮ้อ ทำไม 2 คนนั้นมาช้าจัง " น้องนุชคนสุดท้อง แองเจลีน่า โรมา

    นอฟ บ่นขึ้น

    " มาแล้วนั้นไง " มาทิลด้าพูด

    " เฮ้อ กว่าจะมาได้นะพวกเธอ สายสนิท " แองจี้พูด

    " ขอโทษค่ะ " ซาเคียพูด

    " เอาน่าค่ะ ไหนๆคุณเฟรินกะคุณซาเคียก็มาแล้วนิคะ " เรนอนพูด

    " ใช่ๆ เริ่มซ้อมกันได้แล้ว " เฟรินพูด

    " จริงด้วยซิ ไปซ้อมกันเหอะน่า " ชาร์โดว์พูดแล้วชาร์โดว์ก็เดินไปเปิด

    วิทยุ และเมื่อทั้ง 6 เริ่มซ้อมกันได้สักพักก็

    " เฮ้ย 6 สาวพี่โรเวนเรียกไปประชุมโว้ยยยย " ครี๊ดตะโกน

    " ประชุม ? เรื่องไรอีกอะ " ชาร์โดว์ถาม

    " ก็เรื่องที่มีนักเรียนใหม่เข้ามาอีก 2 คนหนะ เห็นไอ้โรมันบอกนะ " ครี๊ด

    ตอบ

    " รีบๆไปกันเหอะ " เฟรินพูดพร้อมรีบเดินเข้าไปในป้อมทันที

        ณ.ห้องประชุมของป้อมอัศวิน

    " เอาละ จะเริ่มประชุมแล้วนะ " โรเวนพูด  แล้วทั้งห้องก็เงียบลงทันตา

    เห็น

    " เอาละวันนี้จะมีนักเรียนใหม่มาเรียที่นี่อีก 2 คน เอาเข้ามาได้ " สิ้น

    เสียงโรเวน ประตูของห้องประชุมก็เปิดออก เผยให้-

    เห็นร่างของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา 2 คน คนหนึ่งมีรูปร่างผอมเรียว
    ผิวสีขาวราวหิมะผมสีเงินยาว ซอยยาวประบ่านัยน์ตา

    สี ฟ้าใสดูออกเย็นชานิดๆ กับอีกคนมีรูปร่างดีไม่แพ้กันรูปร่างผอมได้รูป

    กับผิวสีขาวของเขา ผมสีดำสลวยยาวระต้นคอ นัยน์ตา

    สีม่วงอเมธิสดูเป็นประกายสดใส ดูร่าเริง

    " ฉันชื่อ เซลดา  เดอะ ปรินซ์ ออฟ พอยซันเทลล์ " เด็กหนุ่มเจ้าของ

    ผมสีดำนัยน์ตาสีม่วงอเมธิส

    " ฉันชื่อ เซลูดา เมเทอร์ลิส เดอะ ปรินซ์ ออฟ อควาไลท์ " เด็กหนุ่ม

    ผมสีเงินนัยน์ตาสีฟ้า

    " เฮ้ เซจัง เซลจัง " ซาเคียพูดพร้อมกระโดดกอดทั้ง 2 คนทันที

    " อ้าว ซาเคีย มาเรียนนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่อะ " เซลดาพูด

    " ซาเคียเทอรู้จักพวกนี้ด้วยหรอ " ครี๊ดถาม

    " อือ " ซาเคียตอบ

        เพล้ง เสียงแก้วตกลงมาจากมือของบุรุษบางคน

    " ซะ เซลู " เสียงสั่นๆของนักบวชที่น่าบูดที่สุดในป้อมเอ่ยขึ้น

    " พะ พี่ พี่ลอเรนซ์ " ต่อด้วยเสียงของบุรุษผู้ที่เข้ามาในป้อมสดๆร้อนๆ

    เอ่ยขึ้น

    " ฮึ.. หายหน้าหายตาออกจากบ้านไปนานขนาดนั้นแล้ว ยังจะมีน่าโผล่

    มาอีกนะ " ลอเรนซ์พูด

    " แล้วท่านพี่หละ ยังมีหน้ามาจะมาเรียนในเอดินเบิร์คอีกหรอ " เซลูพูด

    " นายนี่ ยังเถียงเก่งไปเปลี่ยนเลยนะ เซลู " ลอเรนซ์พูด

    " พี่ก็ยังปากดีไม่เปลี่ยนเลยนะ " เซลูพูดต่อ แต่ก่อนที่ทั้งคู่จะได้มี

    ปากมีเสียงกันมากกว่านี้ก้อได้มีเสียงสวรรค์ดังขัดขึ้นก่อน

    " เดี๋ยวๆ พวกนาย2คนอย่างพึ่งทะเลาะกัน มีเรื่องอะไรก็พูดมาได้ "

    เซลดาพูดขัดขึ้น

    " ไว้เดี๋ยวถึงเวลาพวกนายก้อจะรู้เอง " ทั้งคู่ตอบพร้อมกัน แล้วหันหน้า

    หนีไปนั่งคนละทาง

              ****************************

     สวัสดีคร้าบบบ

    ในที่สุดเค้าก้อได้เปิดคอมจนได้ หุหุ ( อันที่จิงก้อเปิดได้นานและ )

    แต่เค้าไม่มีเวลามาอัพเลยอะ ไหนๆก้อมาอัพและ ช่วยติดตามต่อด้วย

    น้า

                   ด้วยรักและเคารพผู้อ่านอย่างสูง

                                                            zaeluda ♥

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×