ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    • Stop Heartbeat!! สยบใจผู้ชายพันธ์เถื่อน!! •

    ลำดับตอนที่ #1 : Stop Heartbeat1 :unemployed

    • อัปเดตล่าสุด 8 พ.ย. 57


     
    คำอธิบาย: Flash AnimationStop Heartbeat EP:1
     




     unemployed...
     

    ฉันไล่คุณออกค่ะ!!!”

    (-_- ‘’)….”

     

    ฉันเดินออกมาจากที่ทำงานด้วยหน้านิ่งเฉย จะบร้าไปแล้วนี่ฉันโดนไล่ออกจากงานนะทำไมยังมีหน้ามาทำหน้าไม่สะทกสะท้านอะไรอีกTOT โฮ๊ะๆๆๆๆๆๆ งานจร้าหายไปกับสายลมมันจะมีอะไรที่แย่กว่านี้อีกไหมเนี้ย

     

    ณ โรงแรม Kitty

     

    ฉันกลับมาที่พักด้วยอาการตายอยากโดนมีมาม่าติดมือมา3-4ห่อเพราไม่รู้ว่าถ้าตังค์หมดจะเอาอะไรกิน-,.- เห็นแก่กินว่างั้น

     

    นี่คุณแป้งพายฉันมาเก็บค่าห้องค่ะ

     

    หืม อะไรกันก็เดือนนี้จ่ายไปแล้วนี่หน่าแต่ถ้าเก็บตอนนี้ฉันคงไม่มีเงินจ่ายอะค่ะ เพราะฉันมีเงินติดตัวอยู่500เองT^T” ฉันพูดพร้อมกับเบ๊ะปากเรียกร้องความสงสาร

     

    ถ้าอย่างงั้น!”

     

    อิเจ๊สุดโหดดีดนิ้วเป๊ะเดียวก็มี รปภ.สุดหล่อลากดิน?3คนโยนข้าวของของฉัน

    ออกมาจากในห้อง O[]O!!

     

    “ม๊ายยย!! โฮ้ยเจ๊ของอีกเดือนเดี๋ยวนะๆเดี๋ยวฉันจะจ่ายรวบยอดให้TT” ฉันอ้อนวอนพร้อมกับกอดกระเป๋าของตัวเองแน่น

     

    “ฮึ! ไม่มีทางย่ะ!!!

     

    ยัยเจ๊กระทืบเท้าใส่ฉันแล้วก็เดินลงไปโดนเอากุญแจล๊อคห้องฉันไว้ด้วย โหยยแม่เจ้าห้องฉันห้องฉันห้องฉ๊านนนT^T

     

    แล้วทีนี้ฉันจะไปอยู่ที่ไหนเนี้ยห้องข้างๆของฉันก็พึ่งจะย้ายออกไปเมื่อวานเพราะค่าห้องแพงเกินไป เอ๊ะ!แต่ก็ยังมีอีกห้องนึงนี่หน่า!!

    หน้าห้อง619

     

    ฉันใช้เวลาในการตัดสินใจไม่นานเพราะตอนนี้ฉันอยู่หน้าห้องนั้นเรียบร้อยแล้ว แต่ฉันไม่กล้าเคาะประตูนี่สิ ฉันเลยตัดสินใจเอาหูแนบประตูเพื่อดูเสียงภายในห้อง

     

    “เห้ยย!! ลูกอมกูนะไอทิม”

     

    “แค่ลูกอมทำเป็นหวงไปได้ ไอสัสเจตส์มึงอย่าคร่อมกูเดี๋ยวกูถีบ!!!!

     

    O_O!!!ส่องๆ

     

    ฉันแอบเอาตาเข้าไปส่องในตาแมวของประตูห้องเห็นผู้ชายสองคนกำลังแย่งลูกอมกันอยู่ ฉันก็พึ่งรู้ว่าข้างห้องของฉันเป็นรสนิยมแบบนี้

     

    จิ๊กๆๆ

     

    “วุ้ย! จะมาสะกิดทำไม!คนกำลังยุ่งอยู่ไม่เห็นหรือไง”

     

    จิ๊กๆๆ

     

    “วุ้ย!!ก็บอกแล้วไงว่า!!!.....”O[]O!

     

    ฉันปัดมือที่สะกิดหลังฉันออกแล้วหันกับไปดูหน้าคนที่สะกิดฉันแต่พอหันกับไปถึงกับต้องตกใจ ตายแล้ว เจ้าของห้องมาT^T

     

    “เอิ่ม...ขอโทษค่ะฉันขอตัวก่อนนะค่ะ”

     

    ฉันรีบมุดตัวออกมาพร้อมกับเตรียมวิ่งแต่แล้วฉันก็พบว่าตัวฉันลอยได้(> )( > <)

     

    “ไอบ้า!!!ปล่อยฉันนะๆ!!!!!!!

     

    ปัง!

     

    เสียงถีบประตูดังลั่นพร้อมกับร่างสูงวางฉันลงกลางห้อง

     

    O_O!!!

     

    แล้วสายตาทุกคนในห้องก็จ้องมาที่ฉัน โฮ๊ะๆๆๆแม่เจ้าแป้งพายอยากร้องไห้ใครก็ได้เอาแป้งพายสุดสวยออกไปจากห้องกรองทัพคนหล่อๆทีได้ไหมT^T

     

    “ยัยนี่มาย่องๆมองๆหน้าห้องเราสงสัยสนใจพวกมึง ใครอยากได้เอาไปแต่อย่าให้ยัยนี่หนีออกไปได้!!

     

    ร่างสูงพูดแบบไม่มีเยื้อใยก่อนจะเดินเข้าห้องปล่อยฉันไว้กลางหนุ่มๆทั้งหลายอ๊ากกกกก TTOTT


    farry 1000%
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×