คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 1 : เลี้ยงหุ่นยนต์นี่ยากเป็นบ้า !! (15%)
บทที่ 1
เลี้ยงหุ่นยนต์นี่ยากเป็นบ้า !!
“ยัวตุ้งนับ .. กลัวกุ้งครับ..!”
ฉันสะดุ้งเฮือกขึ้นมาเพราะเสียงที่ดังจนทำให้ฉันต้องหันไปมองงงๆที่เจ้าของเสียงก่อนจะขมวดคิ้วนิดๆ
“เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ -*-?”
นายนั่นยิ้มกว้างเหมือนเด็กน้อยก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงน่ารักที่ไม่ค่อยเหมาะกับหน้าตา(?)ออกมาว่า
“ผมกำลังเรียกชื่อของคุณน่ะครับ คุณ..เอ่อ..กลัวกุ้ง เอ..หรือยัวตุ้งนะครับ ^ ^;;”
ฉันว่าฉันชื่อตัวยุ่งนะ ไม่ได้ชื่อกลัวกุ้งหรือยัวตุ้งอะไรนั่นที่ตาบ้านี่พูด =___= บางทีหมอนี่ควรจะไปเช็คระบบในสมองตัวเองใหม่นะ รวนมั่วซั่วไปหมด TT !
“ฉันชื่อตัวยุ่ง ฟังนะ ! ตัว-ยุ่ง !”
“ตะ..ตัว..บุ้ง ?? ชื่อน่ารักดีนะครับ (‘ ‘)”
001 มองฉันด้วยหน้าตาใสซื่อ ... ฉันควรจะโกรธนายนี่มั้ยเนี่ย ที่มาเรียกฉันตัวบุ้งเนี่ย =__= !!
“โอเค ...!! ช่างชื่อฉันเถอะ เอาเป็นว่าพ่อส่งนายมาที่นี่ทำไม แล้วสรุปคือนายเป็นหุ่นยนต์ แล้วสรุปคือ ..!”
ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ 001 ก็พูดขึ้นมาว่า
“พ่อของคุณตัวบุ้งส่งผมมาดูแลคุณครับ ^O^”
“-__- . . .”
ฉันมองด้วยหน้านิ่งเฉย กอดอกมองคนข้างหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า
บางทีนะ ... ฉันว่านายควรจะแลตัวนายเองก่อน และควรจะเรียกชื่อฉันให้ถูกด้วย(โว้ย!!)
“อย่างนายเนี่ยนะ ?? นายทำอะไรเป็นบ้าง?? นอกจากนั่งยิ้มแป้นเป็นเด็กเอ๋อให้ฉันมองเนี่ย !!”
“ผมไม่เด็กแล้วนะครับ ผมโตแล้ว =O=”
โอเค...หมอนี่มันเอ๋อสุดๆไปเลย ...
“แต่ฉันก็โตแล้วเหมือนกัน ฉันไม่ต้องการคนมาดูแลฉันสักหน่อย =*=”
“อ๊ะ .. ว่าแต่คุณตัวกุ้งทานข้าวรึยังครับ?”
แหน่ะ..เปลี่ยนเรื่อง - - แต่เมื่อกี้ก็เรียกฉันบุ้งคราวนี้มากุ้งเรอะ !! ย.ยักษ์มันออกเสียงยากมากนักรึไงหา TT___TT !!?
“นายเรียกฉันว่าตัวยุ่งสิ..เอาให้มันถูกๆสักทีได้มั้ย !!”
“ตัวยุ่งก็ได้ครับ .___.”
“เออ = = !”
เรียกถูกก็ได้นี่หว่า ไอ้หุ่นยนต์บ้า
ฉันมองอาหารเย็นบนโต๊ะที่ 001 ทำให้ด้วยสายตาที่ ... เห็นใจในสภาพอาหารและสงสารในความพยายามของ 001 ที่พยายามจะทำข้าวผัดให้เป็นข้าวไหม้เกรียมๆ ..
“001 …”
“ครับ (‘ ‘)? ผมตั้งใจทำสุดฝีมือเลยนะ !!”
คือ ... มันดำมากเลย...นี่แน่ใจนะว่านายผัดให้ฉันกินไม่ได้เอาข้าวไปย่างมา TT___TT !!
. . . . . l o a d i n g . . . . .
(ยังไม่จบ ตอนนี้ยังมีความฟินต่ออีกนะ :p)
ความคิดเห็น