คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ทำไมต้องเป็นนายTT_TT
"งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่เซ็ลทรัลพระราม2แล้วกันนะ"ชั้นพูดขึ้นในขณะคุยโทรศัพท์เพราะพรุ่งนี้กลุ่มของชั้นจาไปเที่ยวฉลองปิดเทอมวันสุดท้าย(เกี่ยวมั้ยเนี่ยแค่อ้างเฉยๆ)
"อือ ก็ได้เราจารอ แต่ต้องมาให้ได้นะบีมห้ามสายด้วย"เพื่อนชั้นเองชื่อแพตสาวเปิ่นๆ หน้าหวาน-ผิวขาว-ตาโต-คิ้วเข็ม-ปากอิ่มๆ(สเป็คหลายคนนะเนี่ย)
"จ้า...จ้า สุดหล่อคนนี้ขอสาบานจาไม่ให้คุณแพตคุณโดนัทและน้องลี่ต้องรอ"
"ฮะ น้องลี่ไปด้วยหรอบีม แล้วเราจามีความสุขมั้ยเนี่ย"แล้วน้องลี่สุดที่รักชั้นไม่ดีตรงไหนกันฮะ
"แล้วทำไมหรอ??แพตน้องลี่ไม่ดีตรงไหนกัน"ไม่ต้องแปลกใจนะฮะอยู่กับสาวเปิ่นๆต้องพูดจาดีๆอยู่แล้ว
"ป่าว!!!เลยเราก็ดีแล้ว แต่พรุ่งนี้เราอาจจะไม่อยู่กับบีมและน้องลี่ได้นานหรอกนะไม่อยากเป็น กขค หน่ะ"เสียงเธอไม่ให้คำแบบนี้นี่หว่าเสียงแบบกระต่ายตื่นตูมงั้นแหล่ะ
"งั้นแค่นี้นะบ๊ายบายจ้า"
"จ้าบ้ายบาย"เฮ้ยกว่าจาวางได้แทบอยากตายเลยนะเนี่ย เปิดเอ็มเล่นกับน้องลี่ดีกว่าเยอะเลย ก้ากๆๆๆ
l3E@M !! จาแทนกันได้มั้ยกับใครในฝันเธอ ; ; บีมลี่ says:
หวัดดีจ๊ะน้องลี่
l3E@M !! จาแทนกันได้มั้ยกับใครในฝันเธอ ; ; บีมลี่ says:
จำพี่ได้มั้ยจ๊ะ
l3E@M !! จาแทนกันได้มั้ยกับใครในฝันเธอ ; ; บีมลี่ says:
เป็นไงบ้างอ่ะน้องลี่กลับมาจากชะอำเป็นไงจาไปโรงเรียนแล้วน้าคิดถึงจังเลย
ChErRy ส่งเป็นข้อความนี้ให้เธอคนนี้จากคนเขินๆคนนึง says:
หนุกดีค่ะพี่บีมไปกับลี่ไม่ใช่หรอ
l3E@M !! จาแทนกันได้มั้ยกับใครในฝันเธอ ; ; บีมลี่ says:
ทำอะไรอยู่หรอจ๊ะน้องลี่
l3E@M !! จาแทนกันได้มั้ยกับใครในฝันเธอ ; ; บีมลี่ says:
คิดถึงพี่ป่าว??
ChErRy ส่งเป็นข้อความนี้ให้เธอคนนี้จากคนเขินๆคนนึง says:
กำลังเก็บเข้าที่ค่ะพี่บีม คิดถึงค่ะ เราไปเที่ยวกันมาตั้ง1เดือนกว่าๆแล้วหรอเนี่ย
l3E@M !! จาแทนกันได้มั้ยกับใครในฝันเธอ ; ; บีมลี่ says:
แต่พี่คิดถึงลี่มากๆเลยนะ
ChErRy ส่งเป็นข้อความนี้ให้เธอคนนี้จากคนเขินๆคนนึง says:
ค่ะลี่รู้ เดี๋ยวลี่จาไปแล้วนะคะลี่จาไปเก็บของหน่ะค่ะ
l3E@M !! จาแทนกันได้มั้ยกับใครในฝันเธอ ; ; บีมลี่ says:
จ๊ะ บ๊ายบาย
ChErRy ส่งเป็นข้อความนี้ให้เธอคนนี้จากคนเขินๆคนนึง says:
บ๊ายบายค่ะ
น้องลี่ไปแล้วไปลับ จะอยู่คุยกับใครต่อละเนี่ยในลิชก็มีแต่แฟนคลับทั้งนั้นไม่เอาแล้วไปแล้ว รีบไปนอนดีกว่า
~mOrNiNg~
ตื้ด ตื้ด ตื้ด
"ตื่นแล้ว ตื่นแล้วนี่มัน เพิ่งจา 9 โมงห้างยังไม่เปิดเลย"แต่แต่งตัวรอหน่อยก็ดี
เ ซ็ ล ท รั ล
"มาแล้วหรอบี๋มาไวกว่าปกตินะ"คิดว่าชั้นมาช้าตลอดปีตลอดชาติเลยหรือไงกัน
"คุณโดนัทแล้วหัดเรียกชื่อชั้นถูกๆด้วยชั้นชื่อบีม"
"จ้า บีมน้องลีลี่ยังไม่มาหรอหรือว่าเ ค้าไม่มา"
"ไม่รู้สินะชั้นก็ยังไม่เห็นเลย แต่แก็งค์เราก็มาครบแล้วนะ 3 คน"ชั้นมองแล้วก็นับๆนับก็ครบหนิหว่าไม่เป็นไรรอน้องลี่คนเดียวเอง
"นั่นไงน้องลี่มาแล้วนั่นไง"แพตพูดแล้วก็ชี้มือไปที่น้องลี่ที่กำลังมุ่งหน้ามาสู่คนหล่ออย่างชั้น
"เอองั้นเดี๋ยวเราแยกกันตรงนี้นะเรากับแพตมีธุระคุยกันนิดหน่อยแล้วเจอกันตรงนี้แล้วกันนะ บาย"พอโดนัทพูดเสร็จก็เดินจากไปโดยไม่ฟังความเห็นของคนอื่นบ้างเลยจายร้ายที่สุดแต่เราอยู่กับน้องลี่สองคนก็ดีแล้ว
"นี่น้องลี่จ๊ะจาไปซื้ออะไรมั้ยพี่ว่าร้านนี้ก็ดีนะเข้าไปดูกันมั้ยจ๊ะ"แน่นอนผู้หญิงน่ารักๆเหมือนลี่ต้องชอบสีอ่อนหวานอยู่แล้ว
"ดีเหมือนกันค่ะ เพราะว่าลี่เพิ่งซื้อกระเป๋าตังค์ใบใหม่มาพี่บีมช่วยลี่เลือกของกิ๊ฟช็อปหน่อยได้มั้ยค่ะ"
"ได้สิ เราเข้ากันเลยนะ"แน่นอนที่ผู้ชายหน้าตาดีแบบชั้นจาควงผู้หญิงหน้าหวานสดใสหน้ารักไม่ได้
"พี่บีมค่ะว่าอันนี้สวยมั้ยค่ะ ลี่ว่ามันดูเรียบๆง่ายๆไปนะค่ะพี่"น้องลี่พูดแล้วก็ยกที่ห้อยโทรศัพท์มือถือสีแดงรูปหัวใจ(ผู้หญิงนี่ก็ชอบอยู่ไม่กี่สีหรอกไม่แดงก็ชมพู:ผู้แต่ง)
"ก็น่ารักดีนะ แต่พี่ว่าอันนี้สวยกว่ามั้ย"ชั้นพูดแล้วก็ยกตัวการ์ตูนน่ารักๆ(กับผีอะไร)
"ลี่ว่าอันนั้นมันดูแมนไปนะค่ะ ลี่ว่าแบบนี้แหล่ะค่ะสวยแล้ว"อ่าว!แล้วมาให้เราเลือกสุดท้ายก็บรรเจิดอยู่กับความคิดของตนเอง สายตาอันแหลมคมของชั้นดันไปสะดุดกับคนที่ถือตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ ทำไมหน้าตาคุ้นๆนะเหมือนเคยเห็นที่ไหน
"นี่ไอแก็ปมาดูตลกประจำโรงเรียนสิวะมานี่เร็ว"นายหน้าคุ้นนั่นรู้จักชั้นเพราะเค้าชี้นิ้วมาที่ชั้นอ๋อรู้แล้วนายนี่คือนึกหน้าได้แต่นึกไม่ออกว่าชื่ออะไร
"ไหนวะมอสให้เราดูบ้างเด่"ปิ้งปองนายนี่คือมอสหวานใจเด็กทั้งโรงเรียนนี่หว่าเราไม่ค่อยถูกกันด้วยชั้นทอมนี่ผู้ชาย(แท้ๆ)ไม่เข้ากันอยู่แล้ว(เหมือนน้ำแข็งกับไฟ)
"นี่นายว่าใครเป็นตลกประจำโรงเรียน"
"ก็ว่าเธอไงเป็นผู้หญิงหน้าตาหน้ารักบอบบางดีๆไม่ชอบ ชอบแมนๆโธ่!คิดว่าซอยสั้นแล้วจามีคนรักคนหลงหรือไงกัน"แน่นอนอย่างน้อยก็พอๆกับนาย
"ถ้าชั้นเป็นตลกไปอยู่คาเฟ่แถวบ้านแม่นายนู่นแล้วไม่มาเรียนหรอก เปลืองตังค์"สุดท้ายชั้นอารมณ์ขึ้นสูงแบบจัดจดจาเป็นหมัดเทวดาได้แล้ว
"หรอเผอิญว่าเธอเช็คข่าวผิดแล้วบ้านแม่ชั้นไม่มีคาเฟ่นะ มีแต่บ้านแม่เธอต่างหากที่มี"จริงสิบ้านชั้นมีคาเฟ่อยู่ไกลประมาณ50กิโลเมตรเดินทางแค่ครึ่งชั่วโมงก็ถึงแล้ว
"หรอบ้านแม่ชั้นมีคาเฟ่ด้วยหรอชั้นอยู่ตั้งนานยังไม่รู้เลยแล้วนายเป็นคนแถวไหนหล่ะเนี่ยถึงรู้ว่ามี ใครกันแน่ที่เช็คข่าวผิดนายนี่หน้าแตกหมอยังไม่อยากรับเย็บเลยนะเนี่ย"เช้อบ้านชั้นไม่เคยมีย่ะ ก้ากๆๆๆ
"พี่บีมค่ะลี่จ่ายตังค์เสร็จแล้วละค่ะ"น้องลี่พุ่งตรงมาชั้นทันทีแต่ว่า "สวัสดีค่ะพี่มอสไม่เจอกันนานสบายดีมั้ยค่ะ"น้องลี่จาถามทำไมละจ๊ะ
"ลี่พี่สะ..."=ชั้นไม่ให้นายตอบหรอกยะจาบอก
"น้องลี่จ๊ะตอนที่เราไปเที่ยวกันหน่ะมอสเค้าบอกพี่ว่ามอสเค้าโคม่าอยู่ห้อง ICU ตั้งนานหน่ะจ๊ะ"
"หรอคะข้างไหนหล่ะเนี่ย"ไม่รู้สิจ๊ะเพราะเค้าไม่ได้เป็น
"พี่ว่าเรารีบไปกันดีกว่ามั้ย ตุ๊กตาของนายถ้าไม่เอาชั้นขอนะ"
"จาเอาไปทำไม"ไอบ้าชั้นไม่เอากางเกงในนายก็ดีเท่าไหร่แล้วชั้นแค่ขอตุ๊กตาไปดูเล่นเอาไว้ให้สุนัขหน้าบ้านกัดเท่านั้นเอง
"อ๋อพอดีว่าโซๆชั้นหน่ะ มันอยากกัดตุ๊กตาเลยอยากซื้อให้มั้นหน่อยหน่ะจ่ะ"
"ใช่ค่ะโซๆหน่ะเป็นสุนัขที่น่ารักมากเลยนะค่ะน่ารักเหมือนพี่บีมเลยแต่ว่ามันดุไปหน่อยหนะค่ะ"ใช่จ่ะแต่ขอแก้ข่าวนะจ๊ะน้องลี่โซๆเป็นสุนัขที่ดุมากๆถ้าใครบอกว่าไม่ดุไปประกวดชิงรางวัลคนแผลเยอะได้เลยนะเนี่ย
"อ้าว!บีมอยู่นี่กันเองหรอแพตกับเราตามหาอยู่ตั้งนาน"โดนัทพูดขึ้นแล้วนัทก็ถือของมาเต็มมือเลย นัทกำลังจาหยิบน้ำมาให้ชั้นพอดี แต่ขาของนัทกับเดินหลีกทางไปหลีกทางมาพันกันมั่ว(ล้อเล่นค่ะล้อเล่น)
"อุ้ย!!!ขอโทษนะพอดีนัทไม่ได้ตั้งใจหน่ะแก็ป"โดนัทเป็นคนซุ่มซ่ามประจำกลุ่ม ทำน้ำมะนาวหกใส่เสื้อเชิ๊ตของนายนั่น นายนั่นจ้องตาเขม็งจนหน้ากลัว(แต่นายนั่นไม่มีวันโกรธได้เพราะว่าแก็ปชอบโดนัทอยู่นะเซ่ ก๊ากๆ)คิดไม่ออกเลยถ้าสองคนนี้เป็นแฟนกันแก็ปต้องซื้อเสื้อใหม่วันละกี่ตัว
"ไม่เป็นไรครับโดนัท ว่าแต่โดนัทเถอะเป็นอะไรมั้ยให้เราช่วยหรือป่าว"
"ไม่เป็นไรหรอกนัทไม่เป็นไร แต่เสื้อแก็ปเลอะนะ เดี๋ยวนัทซื้อใหม่ให้มั้ย"
"ไม่เป็นไรหรอกโดนัทแก็ปเค้ามีปัญญาเค้าซื้อเองไม่เห็นหรอเค้าออกจาเรียนเก่งลำเลิศชาตินี้เค้าคงไม่อดตาย"ก็นายนั่นสอบได้ที่พอๆกับชั้นหนิต้องชมเข้าไว้เราจาได้เรียนเก่งบ้าง
"เออไม่เป็นไรหรอกโดนัทเราไม่เป็นไร เลอะแค่นิดหน่อยเอง"ใช่เลอะแค่นิดหน่อย(ถ้านายไม่ได้เป็นเพื่อนนายมอสนั่นชั้นจาบอกว่าครึ่งหลังเลยนิดหน่อยอะไรกัน)
"นี่มันไม่นิดหน่อยนะ มันครึ่งหลังเลยงั้นเดี๋ยวแก็ปเรานัทแปปนึงนะเดี๋ยวนัทจาไปซื้อเสื้อตัวใหม่ให้"พูดเสร็จยัยนัทก็เดินออกไปดีนะเนี่ย้าวของไม่เสียหาย ถ้าเสียหายขนหน้าแข้งนัทก็ไม่ล่วงบ้านมันใหญ่จาตาย
"น้องลี่จ๊ะเราไปทานข้าวกันก่อนดีมั้ยพี่บีมหิวจนไส้ขาดแล้วง่ะ"
"ดีเหมือนกันค่ะพี่บีมลี่ก็อยากทานข้าวเหมือนกันเลย"
"งั้นเราไปกันเลยนะ ให้น้องลี่เลือกแล้วกันอยากทานที่ไหน"ชั้นพูดแล้วก็เดินหนีไปเลยแต่ว่าสายตาอันแหลมคมของชั้นดันมองไปเจอนายนั่นเดินตามหลังมา มันตามมาเพราะอยากให้น้องลี่กับชั้นเลิกกันหรอ(แต่ก่อนลี่เป็นแฟนกับมอสหนะแล้วตอนนั้นชั้นก็กำลังเปลี่ยนตัวเองจากหญิงสาวผู้เลอโฉมเป็นผู้ชายที่หล่อเหลา)
"พี่บีมค่ะลี่ว่าพี่บีมพาลี่เดินรอบห้างเลยนะค่ะ"ก็น้องลี่จ๊ะพี่กำลังพยายามหนีนายนั่นอยู่ไง
"เออ งั้นน้องลี่ไปรอพี่ที่ mk ก่อนแล้วกันเดี๋ยวพี่มานะ"
"อ่าวแล้วพี่บีมจาไปไหนละค่ะ"แล้วเราจาไปไหนดีหว่า??ปิ้งปอง
"อ๋อพี่ปวดท้องหนะจ๊ะเดี๋ยวขอเข้าห้องน้ำแปปนึง"คำว่าปวดท้องถ้าอีกฝ่ายไม่ปวดก็จาไม่ตามเรามา
"งั้นเดี๋ยวลี่ไปรอก่อนก็ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะค่ะ"พูดเสร็จน้องลี่ก็เดินไปรอที่ mk รอนานหน่อยนะจ๊ะลี่เดี๋ยวพี่กลับไปจ่ายตังค์ ชั้นมองซ้ายมองขวาเห็นว่ามีนายนั่นอยู่ด้วย(ตอนแรกชั้นคิดว่านายนั่นจาเดินไปตามน้องลีลี่ซะอีก)นายนั่นเดินตามชั้นมาเรื่อยๆ(อย่าคิดว่าชั้นโง่เลย)ชั้นพานายนั่นชมรอบห้างพูดเสร็จชั้นก็ไปสดุดตากับร้านแห่งนึงชื่อร้านเป็นภาษาอังกฤษว่าอะไรไม่รู้(อ่านไม่ออก)ชั้นเดินเค้าไป
"อันนี้ดีกว่าน้า"ชั้นหยิบตุ๊กตาแมวน่ารักตัวนึงขึ้นมา(โซๆอยากได้)
"นี่เธอหยิบอันนั่นให้ชั้นหน่อยเซ่"เสียงประหลาดของผู้ชายน่าประหลาดดังกระทบประสาทหูชั้นนายนั่นชี้ไปที่แมลงสาป(ร้านที่เป็นของเกียวกับสัตว์มีทุกชนิด)
"นี่ชั้นไม่ใช่คนใช้ของนายนะอยากได้ก็หยิบเองเซ่"ชั้นพูดจาประชดชระชันใส่นายนั่น
"พูดผิดหรือป่าวชั้นต่างหากคนใช้เธอหนะคนที่ถูกใช้"นายนั่นพูดเสียงปลนหัวเราะออกมา ไอบ้ากวนประสาท(คนถูกใช้มีด้วยหรอวะเนี่ย)
"งั้นนายก็หยิบเองเซ่มีมือมีเท้าเท่ากัน หรือว่านายไม่มีมือแต่ชั้นก็เห็นนะว่านายมีเท่ากับชั้นยกเว้นน่าตาชั้นดีกว่านายมากๆ"ก๊ากๆแต่มันก็จริงผู้ชายอย่างนายห้องนึงก็แค่เจ็ดแปดคนเองแต่ผู้หญิงที่50กว่าๆเลยเพราฉนั้นนายจึงขายออกกว่าชั้น(เพราผู้ชายมีน้อยนายนั่นถือว่าดังที่สุดของผู้ชายในโรงเรียนก็ว่าได้)
"เช้อ!น่าตาชั้นดีกว่าเธอเยอะยะตกลงจาหยิบมั้ย"
"ชั้นไม่หยิบจามีอะไรมะ นายจาทำไรได้"เช้อ!!!!ชั้นไม่มีวันหยิบหรอกไม่มีวัน
"ชั้นจาตบเธอด้วยปากเลยคอยดู"
"เหมือนชั้นกลัวนายตายแหล่ะนายมอส คิดว่าตัวเองชื่อเหมือนมอสปฏิภาณแล้วจาหล่อเท่าหรอไม่มีวัน"ใช่มอสปฏิภาณคือหวานใจตัวจริงของบี๋บีมเลย(ชื่อชั้นเต็มๆชื่อบี๋บีม)
"ชั้นหน้าตาดีกว่ามอสปฏิภาณร้อยล้านเท่าหยิบมาบอกว่าให้หยิบมาไง"ก็บอกแล้วไงว่าชั้นไม่หยิบไม่หยิบและชั้นจาไม่มีวันหยิบ
"ชั้นไม่หยิบก็บอกแล้วไง อุ๊บ."อี๋!!เฟิสคีสของชั้นต้องให้นายนี่แล้วหรอเนี่ยชั้นสาบานว่าจาไม่แต่งงานกับนายนี่อย่าที่พูดไว้กับแม่ 'ถ้าใครจูบหนูคนแรกหนูจายอมแต่งงานด้วย'
"ไอบ้า โรคจิต ชอบฉวยโอกาศ นายนี่มันขวางโลกมนุษย์ที่จริงนายหน้าจาไปเกิดบนยุคไนโดเสาร์นะชั้นว่ามันเหมาะกับนายมักมากเลย"
ผวะ ผวะ ผวะ ตุ๊บ
ชั้นตบนายนั่นสามทีต่อยอีกที(เพราะชั้นรู้ว่าหนักมันไม่ค่อยจาแรง)
"จะมีใครที่ไหนบ้างที่จาเอาผู้หญิงปากร้ายแถมน่าตาก็ไม่ได้เรื่องอย่างเธอ"
"นี่มันเรื่องของชั้นหน้าตาแบบชั้นก็ดีที่สุดในทอมแล้วละ จาบอกให้"
"ถ้าหน้าตาเธอดูดีที่สุด ป่านี้น้าทั้งโลกก็ไม่ต้องแย่งผู้หญิงกันหรอก"
"ชั้นไม่สนคิดว่าฟายมันร้องเราฟังไม่ออก บ๊ายบายชั้นจาไปจ่ายตังค์แล้ว"ชั้นเดินไปจ่ายตังค์พอดูนาฬิกาที่ร้านเกือบบ่านหนึ่งแล้วน้องลี่รอตายเลยพอจ่ายเสร็จชั้นวิ่งออกมาเร็วยิ่งกว่านักวิ่งทีมชาติซะอีก(90กิโลเมตรต่อวันเพราเหนื่อย)
"น้องลี่พี่ขอโทษนะจ๊ะ เออคือว่าพี่เออ"ตายแล้วน้องลี่ไปไหนแล้วอะชั้นนี่ก็ด้านไม่มีววันหยุดจริงๆในร้านต่างกันมองเพราะชั้นตะโกนหน้าร้าน แต่น้องลี่ไปไหน
"อ่าวบีมมาแล้วหรอ เร็วรีบเข้าไปสิจ๊ะ"แพตสาวน้อยหน้าหวานพูดึ้นเมื่อเห็นชั้น
"น้องลี่ไปไหน แพต น้องลี่ไปไหน"
"อ่าวเมื่อกี้ยังอยู่นี่อยู่เลย สงสัยไปเดินเที่ยวละมั้ง งั้นเดี๋ยวเราขอตัวแปปๆเดี๋ยวๆนะจาไปดูของร้านนู้นหน่อยหนะ"พูดเสร็จแพตนี่ไม่ฟังความเห็นของใครเดินลอยหน้าลอยตาลอยจมูกลอยปาก(ไม่ใช่กระสือน้า)
"น้องลี่หายไปไหน??แล้วจาไปหาที่ไหน"แต่ว่าน้องลี่หายไปหรือว่าจาถูกจับตัวโอ้!ไม่น้าลี่จ๋าถูกจับตัวได้ไงอย่าถูกเลยน้าเพี้ยง
"อ่าว!!พี่บีมค่ะทำไมไม่ไปละค่ะ"น้องลี่พูดหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส
"แล้วน้องลี่ไปไหนมาละรู้มั้ยพี่เป็นห่วง"
"ก็ไม่เห็นพี่บีมมาซักทีเลยเดินไปตามดูหนะค่ะแล้วพี่บีมไปไหนมาหรอค่ะ"
"อ๋อพี่ไปซื้อตุ๊กตาให้โซๆมันหนะจ๊ะเห็นว่ามันอยากได้"
"งั้นเราเข้าไปทานกันเลยเถอะค่ะ"
~mOrNiNg~
วันนี้ต้องไปโรงเรียนแล้วหรอเนี่ย ยังไม่อยากตื่นเลย
โรงเรียน
ม.3/5
"บีมมาแล้วหรอเป็นไงบ้างเมื่อวานนี้ พอดีว่าอยู่ไม่ทันกินข้าวหนะ"
"ก็ไม่มีไรมากหรอกโดนัทแล้วเมื่อวานนี้นัทไปซื้อเสื้อตัวใหม่ที่ไหนหรอ"
"ไม่รู้สิ แต่ว่าแก็ปไม่ยอมให้นัทซื้อให้หนะ"ก็แน่นอนแหล่ะแต่ว่านายแก็ปก็แปลกนะมีแต่คนอยากให้คนที่เราชอบซื้อของให้แต่นายนี่ไม่เลย
"หรอ เห็นแพตยังอ่ะ"
"นัทยังเลยไม่รู้ว่าแพตอยู่ไหนไม่เห็นตั้งแต่เมื่อวานตอนบ่ายสามแล้วอะ"
"หรอ งืมๆ งั้นเดี๋ยวเรามานะ"ชั้นไม่เข้าใจเลยเพื่อนชั้นคนนึงเปิ่นคนนึงยิ่งกว่าซะอีกเฮ้ยอยากตายจริงหนอหัวใจ แพตไปไหนของเค้าน้า
"อ่าวพี่บีมค่ะนี่ค่ะปลายซื้อของขวัญมาให้วันแรกของการเปิดเรียน"ปลายบ้าหรือป่าววะเนี่ยไม่ใช่วานเลนทายซะกะหน่อยแล้วมาซื้อให้
"ขอบคุณจ๊ะ ปลายพี่ขอบคุณนะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
กริ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
"เข้าเรียนแล้วหรอเนี่ย"ชั้นเดินคอตกเลยเมื่อเข้าเรียน
"นี่ทุกคนจ๊ะวันนี้อาจารณ์พานักเรียนใหม่มาแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกันนะเค้าชื่อ แนะนำตัวเลยจ๊ะ"นักเรียนใหม่เดินเข้ามาในห้องเรียน
"สวัสดีครับผมชื่อวีรชัชครับ"นายวีรชัชนั่นสงสัยนายนี่จาได้นั่งข้างยัยแพตชัวๆไม่มั่วนิ่มเพราะแพตไม่มีคนนั่งข้างด้วยเพราะชั้นมาจองที่ข้างโดนัทเอาไว้ก่อนแล้ว
"อะวีรชัชเธอไปนั่งข้างอภิชญาไป"ถูกเป๋งนายนี่ต้องนั่งข้างแพตโตขึ้นเป็นหมอดูดีกว่าเรา
"สวัสดีครับผมอ๊อฟครับ"นายนั่นแนะนำตัวกับยัยแพตซะเสียงดังเข้าหูชั้นเลย
"สวัสดีค่ะชั้นชื่อแพตค่ะ"แต่ละคนอ่อนน้อมเป็นกุลสตีกับสุภาพบุรุษ อาจารณ์ก็นั่งสอนไปเถอะชั้นก็ไม่เคยสนใจอยู่แล้วนั่งหลัวสุดหนิชั้นก้มหน้าอ่านหนังสืออย่างเดียว(นิยาย)
"นี่วรรณวินิดเธอทำอะไรหนะ??"อาจารณ์ถามเสียงดังจนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาเข้าตรงหน้าทะลุข้างหลังเลย
"อ๋อคือหนูแค่อ่านหนังสือหนะค่ะ"
"ไม่ใช่หนังสือเรียนใช่มั้ย"
"เออ ใช่ค่ะหนูอ่านหนังสือนิยาย"ก็ชั้นกลัวอ่านไม่จบเน่หว่า
"เธอย้ายที่เลยเธอย้ายที่เลย ไปนั่งข้างทัศวัตนู้นไปจาได้ไม่ต้องอ่านแล้วทัศวัตต้องห้ามให้วรรณวินิดเอาหนังสือพวกนี้ขึ้นมาอีกนะ"
"อาจารณ์ค่ะอาจารณ์ไม่ถามความคิดเห็นของหนูและนายนั่นเลยอยู่ดีๆอาจารณ์ก็จับหนูย้ายมันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย"
"มันมีคือเธอนั่นแหล่ะเธอทำตัวของเธอเองไม่ใช่ชั้นจับให้เธออ่านหนิ"
"อะไรอะอาจารณ์คอยดูนะถ้าหนูนั่งกับนายนั่นรับรองได้เลยว่าหลังคาแดงยังไม่เอาหนูเข้าเลย"
"นี่เธอโทษชั้นก็ไม่ถูกนะ ตอนนี้เหมือนหลังคาแดงเอาเธอเข้าแล้วงั้นแหละ"
"นายเงียบไปเลยนะชั้นบอกตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่าชั้นฟังภาษานายไม่ออก"
"เธอนั่นแหล่ะเงียบไปต้องใช้เหตุผลนะ จริงมั้ยครับอาจารณ์"
"ชั้นจาตัดสินเองเธอย้ายไปแทนที่กรินทร์แล้วนายกรินทร์ย้ายมานั่งแทนวรรณวินิดเข้าใจมั้ย"สรุปแล้วชั้นต้องนั่งกับนายมอสแล้วโดนัทก็ต้องนั่งกับแก็ป(สู้ๆนะแก็ป)แล้วแพตก็นั่งกับสุภาพบุรุษ(นายอ๊อฟ)
"ทำไมชั้นต้องนั่งนายด้วยน้า แทนที่ชั้นก็ไม่อยากนั่งนายก็ไม่อยากอาจารณ์ยังบังคับให้ติดกันอีก"
"ใครบอกชั้นไม่อยาก ชั้นอยากจาตายเธอจาได้คลั่งชั้นจาได้บ้าหนุกดี"
"ไอบ้าโรคจิตชอบความมันใช่มั้ยเดี๋ยวนายไม่ต้องไปไกลถึงไหนเลยมาหนิ"นายนี่เชื่อคนง่ายยื่นหน้ามา
โป๊ก โป๊ก โป๊ก
ชั้นเคาะหัวนายนั่นสามทีพึ่งจารู้สึกว่านายนี่หัวแข็งชะมัดไม่รู้สึกไรเลย
ความคิดเห็น