[FIC]Heaven for their love......YJ MX MR

ลำดับตอนที่ #9 : Heaven for their love [part9]มาทักทายตามภาษาคนรู้จัก

Heaven for their love ........9


ทางด้านน้องชายคนเล็กทั้งสองคนที่ขับรถคันงามของตัวเองมาจอดไม่ไกล้จากบ้านหลังใหญ่ของซีวอนมากน่ะ

“จะเข้าไปเลยใช่ไหมเนี่ยแม็ค”เสียงคนรักถามขึ้นเมื่อเห็นอีกคนเอาแต่นั่งจ้องมองไปยังบ้านหลังใหญ่อยู่นานสองนานแต่กลับไม่ได้ทำอะไรเลย

“OK ได้เวลาแล้ว ริคกี้อยู่รอบนรถน่ะ” ตอนแรกตกลงว่าจะมากันสองคน แต่จนแล้วจนรอด พอจะเอาเข้าจริงก็อดไมได้ที่จะเป็นห่วงคนตัวเล็ก ที่จะต้องเข้าไปด้วย

“อย่ามาตลกน่ะแม็ค เข้าไปด้วยกันนี้แหละ ไม่ต้องมาสั่งเลย”ก่อนจะทำหน้าดุใส่คนรักก่อนจะเดินนำไปยังรั่วหลังบ้านของ ซีวอนที่อีกฝัง จะมีลูกน้องเดินผ่านทุกๆ30 นาที หลังจากที่ร่างสูงได้พิจารน่าอยู่นาน ก็ถึงเวลาลงมือ ของตัวร้าย ฉบับคุณชายแล้ว

“จะเข้าไปจริงๆหรอริค รออยู่ข้างนอกก็ได้น่ะเดี่ยวก็กลับมาแล้ว”ก่อนจะถามให้แน่ใจอีกทีว่าคนรักไม่อย่างจะนั่งสบายๆอยู่บนรถดีกว่าไปเดินลับๆล่อๆ

“หยุดพูดชะ ชิม ชางมิน แล้วก็ไปกันได้แล้ว”ก่อนจะใช้เชือกที่มีตระขอโยนขึ้นไปให้เกาะเข้ากับกำแพงอีกทางก่อนจะบีนขึ้นไปก่อนคนตัวสูงที่ยื่นมออยู่ยิ้มๆ

มันกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้วสิน่ะกับเรื่องแบบนี้ รู้ทั้งรู้ต่อให้ห้ามยังงัย คนรักก็ไม่เคยฟังแต่มันก็อดห้ามไม่ได้ ไม่อยากให้ต้องเจ็บตัว

ก่อนที่ทั้งสองจะกระโดดส่งอีกฟากของกำแพงที่ไม่มีใครเลย หรืออาจจะเป็นเพราะยังไม่ถึงเวลาที่ต้องมาเดินตรวจแถนนี้ หรืออาจจะเป็นเพราะ ชเว ซีวอน กำลังนั่งรออยุ๋ข้างใน แล้วเปิดทางให้



“ระวังหน่อยแล้วกันน่ะ ที่รัก”ก่อนจะ หอมแก้มคนรักแล้วเดินนำร่างบางนั้นไป ก่อนจะเข้าสู้แผนที่ว่างไหวเล่นๆหน่อยกับการเข้ามาป่วนเล่นๆ


“เจ้าบ้าเอ๋ย จะหอมแก้มคนอื่น ช่วยรอให้คนอื่นเขาหอมกับบางไม่ได้หรืองัย”ก่อนจะเดินลูบหน้าตัวเองแล้วเดินตามไป




ก่อนจะเดินผ่านสนามหลังบ้านที่เหมือนไม่ค่อยจะได้ดูแลบริเวณนี้มาเลยด้วยซ้ำ แต่กลับมีสนามยิงปืนไม่ต่างจากบ้านของยุนโฮ บ้านหลังใหญ่ที่การตรวจตาไม่ค่อยจะดีเท่าไร

ประตูหลังบ้านสำหรับแม่ครัวเปิดอยู่เหมือนรอใครสักคน แล้วมีหรอ คนที่มาใหม่จะไม่เดินเขาไป นี้อาจจะเป็นแผน แต่มันก็ไม่ต่างจาก แผนที่เขาเองก็มีมาไม่น้อยเลยทีเดี่ยว ไม่รู้ว่างานนี้ ตกลงใครมันจะแน่กว่าใคร

แม็ค เด็กหนุ่มนักฆ่าส่งตรงจากอเมริกา พร้อมคนรักที่เป็น นักฆ่าที่ไม่แตกต่าง ฝีมือไม่เป็นรองใคร ถึงจะยังไม่ถึงขั้นพี่ชายทั้ง4 แต่ถ้าต้องฆ่าใครก็ไม่เคยพลาดเช่นกัน

“มันก็รู้สินะว่าเราต้องมา”ก่อนร่างสูงจะพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาห้องโถ่งใหญ่ที่ไม่มีใครเลย ทั้งๆที่ปกติมันไม่ควรจะเป็นแบบนี้

“รู้แล้วแม็ค แล้วเอางัยต่อเลยน่ะ รู้ก็ชังปะไร รู้สิดีจะได้เข้าหามันง่ายๆ” ก่อนจะเดินขึ้นไปตามบันใดที่ทอดยาวไปยังชั้นบนที่คาดว่าจะเป็นที่พักของพวกมัน โดยไม่รู้ร่างสูงที่กำลังสำรวจรอบตัวอยู่ ก่อนจะหันไปเจอกล้องวงจรปิด ของบ้านแล้วโบกมือส่งกลับไป รู้ดีว่าการกระของตนกำลังถูกจับตามอง แต่เขาเองก็รู้ว่ามันอยู่ในแผน จะแปลกอะไรถ้ามันจะอยู่ในแผนของ เช่นกัน


“ว่างัยจ๊ะ น้องชาย”ก่อนจะเป็นเสียงหวานของนายหญิงของบ้านหลังนี้ที่ยืนรอทั้ง สองอยู่ชั้นบนเอ๋ยทักทาย
ริคกี้ที่เดินขึ้นไปถึงก่อน

“มาบ้านคนอื่นแบบนี้ไม่ได้น่ะจ๊ะ” ก่อนจะจับร่างเล็กของผู้มาเยื่อนให้เอามือขัดไว้ที่หลังแล้วหันหน้าไปทางบันใดที่มีร่างสูงอีกคนเดินมาขึ้นมา

“นึกว่าไม่มีใครอยู่น่ะคับ”ก่อนร่างสูงจะเดินเข้าไปใช่มือใหญ่ดึงคนรักออกมาจาก คิม ฮีซอล ออกมาได้อย่างง่ายได้

“เข้ามาบ้านฉันแบบนี้ มีอะไรหรือป่่าวน้องชาย”ก่อนจะเป็นเจ้าของบ้านเปิดออกมาจากห้องอีกห้องพร้อมลูกน้อง

“แค่มาทักทายตามภาษาคนรู้จักน่ะ”ก่อนจะยิ้มส่งกลับไป รอบยิ้มที่หาความหมายในตัวมันไม่ได้

ก่อนจะเป็นร่างเล็กของริคกี้ที่เดินเข้าไปตบหน้าร่างสูงที่เอาแต่พูดอยู่แบบนั้น รู้ดีว่าร่างเล็กนี้ก็ไม่ได้ต่างจากพี่ชายที่ทุกครั้งที่เจอหน้า คนคนนี้ แล้วมีหรอเขาจะห้าม ใครก็รู้ว่าคนอย่าง ปาร์ค ยูฮวาน ห้ามไม่เคยได้ หรอถ้าเจ้าตัวเองไม่หยุดเอง

//ตุบ// ก่อนจะเป็นร่างเล็กอีกนั้นแหละที่นั่งกลองลงกับพื้นเมื่อเจอด้ามปืนของซีวอนตบลงตรงหน้า แต่ร่างนั้นก็เหมือนจะไม่รู้สึกเจ็บอะไร ร่างเล็กที่ยังลุกขึ้นไปต่อยหน้าซีวอน อีกครั้ง

//พลั่ว// บอกแล้วเวลาน่ารักก็ไม่มีใครเกินแต่เวลาเขาจะโหดเขาก็ไม่ฟังใคร แล้วก็ไม่แคร์แม้ตัวเองจะเจ็บ

//เพียะ// เป็นฮีชอลที่กระชากริคกี้ออกมาจากตัวซีวอนก็จะตบลงไปหน้าขาวนั้น

//เพียะ// แล้วเป็น ชิม ชางมิน ที่ตบไปยังหน้าของฮีชอลอีกเช่นกัน ถึงจะน่ารัก ถึงจะเป็นคนดีในสาวตาใครก็ตามแต่กล้าที่จะแตะต้องตัวคนรักของเขา ก็ไม่มีคำว่า สุภาพบุรุษสำหรับเขา ก่อนหน้าของฮีชอลจะหันไปตามแรงของมือใหญนั้น

แล้วก่อนที่ชางมินจะยกหมัดขึ้นจัดการกับซีวอนอีกครั้งกลับโดนปืนของซีวอนจ่อที่กลางหน้าผากชะก่อน

“พอแล้วสำหรับการทักทายน้องชายแล้วเจอกันพรุ่งนี้”ก่อนจะเดินกลับไปห้องพร้อมคิม ฮีชอลที่ ถ่มน้ำลายใส่ร่างสูงของ ชางมินที่ตอนนี้โดนลูกน้องของซีวอนล๊อคมือไว้ข้างหลังเรียบร้อง ก่อนจะพาทั้งสองร่างไปยังห้องที่จะจับขังเอาไว้

“....อึก...อือ....ฮืม” เสียงสะอื้นหวานของคนตัวเล็กที่กำลังนั่งก้มหน้าอยู่บนเตียงนั้น ห้องนี้จะหรูหราแค่ใหน แต่การจับมัดไว้เนี่ยเขาไม่เรียกการต้อนรับ หรือการทักทายหรอ

“เจ็บไหม” ถามคนรักที่เอาแต่ก้มหน้าอยู่นั้นอีก แต่กับได้กลับมาเพียงการส่ายหัวแรงๆไม่ยอมมองหน้าคนถาม

“แล้วที่รักจะร้องไห้ทำไหมคับ”ก่อนจะถามไปอีกครั้ง

“แม็คก็น่าจะรู้ว่าริคกี้ทำไหมต้องร้องไห้ แม็คก็น่าจะรู้ว่าริคกี้กำลังจะตายด้วยความแค้น”ก่อนจะเง้ยหน้าขึ้นมาตอบคนรักก่อน ชางมินเถิบเข้ามาไกล้ๆก่อนจะใช่ริบฝีปากนั้นซับน้ำตาคนรัก

“ผมรู้ว่าริคกำลังแค้น แต่ถึงเวลาเล่นสนุกแล้วคับ”ก่อนจะส่งยิ้มกลับไป

ร่างสูงจะยื้นขาไปให้คนที่นั่งมองอย่าง งง ก่อนจะเข้าใจดึงขากางเกงนั้นขึ้นก่อนจะพบมีดพกขนาดเล็กและจัดการกับเชือกทุกเส้นที่โดนมัดไว้

ไม่รู้ว่า ชเว ซีวอน ตั้งใจหรือป่าวที่จะมัดเขาไว้โดนเชือกเส้นเล็กๆ หรืออาจจะปารณีเขาจริงๆก็คนมันรู้จักกันมาก่อน

“พกระเบิดมากี่ลูก”ก่อนร่างสูงที่เดินรอบๆห้องจะถามคนรักที่นั่งอยู่เตียง

“ก็.....เดี่ยวน่ะ”ก่อนจะจับกระเป๋าเป้ใบไม่ใหญ่นักที่เขาพกทุกครั้งที่ต้องทำงานแบบนี้

“มีอยู่10กว่าลูกเองอะ มิคกี้เอาออกจากกระเป๋าเขาอะ”ก่อนจะโยนระเบิดขนาดเล็กสีเงินที่มีแรงระเบิด
ไม่มากนัก ระเบิดที่มีไว้แค่เปิดประตูบางทีที่เปิดอยากหน่อย หรืออาจจะมีคนมาจอดรถขว้างทางเท่านั้น

“หน้าจะพอที่จะให้ ซีวอนได้ซ้อมประตูสักบาน สองบาน”ก่อนจะเดินเข้ามานั่งลงข้างๆคนรัก

“งั้นก็จัดการเลยที่รัก” รู้ดีว่าคนรักขอบใช่อาวุธแบบนี้ เลยไม่อย่าจะแย่งานทำ

“เอาละน่ะ”ก่อนจะค่อยกลิ้มลูกสีงเงินนั้นไปหน้าประตู

//ตู้ม// ก่อนประตูราคาแพงจะล้มลง ไปทั้งแถบ ลูกน้องที่อยู่ไกล้ที่สุดวิ่มมาหน้าต้นเสียง แต่ซีวอนที่อยู่ไม่ไกลจากห้องนี้ก็เดินออกมาเช่นกัน

“นี้สำหรับ พ่อกับแม่ ฉันไอ้หมาบ้า”ก่อนร่างเล็กจะโยนลูกกลมส่งไปให้ร่างสูงนั้น ก่อนกระโดดหลบไปอีกทาง

“จัดการจับพวกมันชะสิ”ก่อนจะเป็นเสียงหวานของ ฮีชอลนางพญาของบ้านตะโกนขึ้น แต่อาจจจะช้าไปบางนิดหน่อย เพราะทั้งสูงร่างนั้นวิ้งลงบันใดลงไปแล้ว

“ไอ้บ้าซีวอนเอ๋ย ฆ่ามึงไม่ได้เล่นงานบ้านมึงไปก่อนแล้วกัน”ก่อนร่างเล็กจะรั่วทิ่งระเบิดนั้นส่งอีก สอง สามลูก

“จะรีบไปใหนละ”ก่อนจะมีร่างของลูกน้องซีวอนยืนจ่อมือมาทั้งสองร่าง

“จะกลับแล้ว หมดธุระแล้ว คับบบบบบบบบบบบบบบ” //พลัว// ก่อนจะจับร่างสูงจะทหลาปอยหมัดไปยังหน้าไอ้บ้านั้น ก่อนจะจัดการหนีบมือที่มีปืนนั้นไว้ด้วยขา ก่อนจะสะบัดตัวอย่างแรกให้แขนนั้นใช่การไม่ได้สักทัก

/ผลั่วะ/ ก่อนจะเป็นริคกี้ที่เกิดมาเตะปลายคางนั้นให้เห็นดาว

“คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ด้วย”ก่อนจะเกิดผ่านบางเฉย

“โทษที คนสวยของฉันอารมณ์ไม่ดี”มือนั้งลงลูบไปที่หัวก่อน จะจัดการหักคอนั้นชะ


แล้วจะใช่เท้าอีกข้างจัดการลูกน้องอีกคนที่เดินมาจัดการ เขาจากด้านหลัง

“โทษทีน่ะคนสวยของฉันเขาไม่มีอารมณ์จะอยู่แล้ว” ก่อนจะจัดการเตะร่างให้ไปนอนกรองอยู่กับพื้นอีกครั้ง ก่อนจะวิ่งออกไปจากบริเวณนั้นที่กำลังมีลูกน้องอีกมาวิ้งตาม

ก่อนจะเจอคนตัวเล็กที่กำลังยื่นอยู่บนกำลังแพง แล้วร่างสุงนั้นก็ตามขึ้นไป ทั้งสองยืนมองคนอีกไม่มากวิ่งตามออกมา บางคนก็กำลังเล่งปืนมาที่ทั้งสองที่ยืนอยู่กำลังแพงมองลงไปด้านร้าง

“ชเว ซวอน กูจะฆ่ามึง”ก่อน ร่างเล็กนั้นจะโยนระเบิดลงไป

//ตู้ม ตู้ม/// กลุ่มไฟสีสวยอีกทีของฝีมือของเจ้าตัวแสบเกิดขึ้นอีกครั้ง ก่อนทั้งสองจะกระโดนลงกำแพงอีกทาง ก่อนจจะเดินไปขึ้นรถด้วยอารม บูดของคนร่างเล็กกับทางท่าขำๆของชางมินที่กำลังยิ้มกับการกระทบของคนรัก

................................................
To Be Continue