[FIC]Heaven for their love......YJ MX MR

ลำดับตอนที่ #5 : Heaven for their love [part5] มึงอยากตายมาน่ะหรือไง

Heaven for their love ........V





ยุนแจ



“ยุนโฮ”อยู่ๆเสียงวานที่นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถเอ่ยขึ้นกับคนที่ตั่งหน้าตั่งตาขับรถคู่ใจของตัวเอง



“ว่าไงโบแจ”เสียงตอบรับทำเอาคนที่เรียกต้องหันกลับมามอง


“คิดยังงัยถึงได้เรียกฉันชื่อนี้”ก่อนจะหันไปตั้งคำถาม กับคนที่มองไปข้างหน้า


“ก็เรียกไปอย่างนั้นแหละ อยากรู้ว่ายังจำชื่อนี้ได้ไหม”ก่อนจะตอบแล้วทันมายิ้มให้กับคนตรงหน้าแล้วหันกับไปทำหน้าที่




“จำได้สิ ก็นั้นมันชื่อของฉันถึงจะไม่มีคนเรียกมานานแล้ว แล้วชื่อนั้นก็.......เออชั่งมันเถอะ” ก่อนจะมองไปข้างหน้าอีกครั้ง เรื่องที่อยากจะพูดกับร่างสูงตอนแรกเป็นอันต้องพับเก็บไปตามระเบียบ



“คิดถึงฝรั่งเศสจังเลย ถ้ายังอยู่ที่นั้นคงดีกว่าเยอะเลย”ก่อนร่างสูงที่ขับรถอยู่นั้นจะเปิดเรื่องไหม่ขึ้นมา


“นายชอบพูดถึงอดีตจัง แก่แล้วหรอเนี่ย ชอง ยุนโฮ”หันมาหัวเราะให้กับคนข้างๆ



“ที่พูดถึงไม่ใช่เพราะแก่ แต่เพราะความทรงจำที่น่าจดจำต่างหาก”พุดไปก็ยิ้มไปเมื่อคิดถึงบางเวลา



“ความทรงจำที่หน้าจดจำหรอ มันก็แค่อดีตที่ต้องเจ็บปวดเท่านั้นไม่ใช่หรอ” ก่อนจะถอดรองเท่าคู่เก่งแล้วยกเข่าขึ้นมานั่งกอดอยู่บนเบาะ ทำเป็นลูกแมวถูกทิ้งไปได้


“ใครบอก มันเป็นอดีตที่หน้าจดจำต่างมากหากละ คิดมากน่านายหญิง” หันมายิ้มก็จะหันหลับมาอีกครั้ง




“นายหญิงอีกแล้ว ทำไหมชอบเรียกแบบนี้จังน่า”ก่อนจะหันไปมองด้านข้างของคนที่ขับรถอยากตักอกตั้งใจขับเพราะโดนคันข้างหน้าแซงไป ชอง ยุนโฮ ยอมไม่ได้


“ก็นี้ชอง ยุนโฮน่ะคับ จะเหมือนคนอื่นได้หรอ นายหญิงเองก็รู้ รู้ดีมากซะด้วย”ก่อนจะทำท่าดีใจเหมือนถูกรางวัลใหญ่ เมื่อการแข่งรถเขาขนาดย่อมที่เขาคิดไปเอง และเขาก็เป็นฝ่ายชนะ ก็ใครบอกอยากมาแซงรถของชอง ยุนโฮ มันก็ต้องเป็นการท่าเข่งเป็นธรรมดา



“รู้แล้วว่า ชอง ยุนโฮ ถึงได้ไม่เหมือนคนอื่น ไม่เหมือนเลยจริงๆ”ก่อนจะว่างหน้าหวานๆของตัวเองลงกับเข่าของตัวเอง ท่านั่งเวลาอยู่ทีๆไม่มีใครจับตามอง กับคนที่ไว้ใจว่า ไม่มีใครเห็นความอ่อนแอ ก่อนมือหนานั้นจะเอื้อมมาขยี้ผมคนที่นั่งๆข้างๆนั้นให้ยุ่ง



“ผมฉันยุ่งหมดแล้วไอ้บ้า เอามือออกไปขับรถดีๆเลย เดี่ยวได้ตายทั้งคู่”ก่อนจะหันไปมองค้อนๆคนที่บังอาจทำผมสุดที่รักยุ่ง



“อะไรไหนเมื่อกี้ยังใจดีอยู่เลย” ก่อนจะหันไปตั่งอกตั่งใจขับรถต่อไป



“นายรู้ดีว่าเวลาที่ฉันใจดีมันเป็นยังงัย แล้วเวลาที่ใจร้ายนายเองก็รู้”ก่อนจะตะแคงหน้ามามองหน้าที่ขับรถอยู่



“รู้ดีคับนายหญิงเวลาใจดี ดีแค่ไหน แต่ว่าเวลาร้าย ก็ยัยตัวร้ายดีๆนี่เอง”ก่อนจะหันหน้ามาบีบจมูกคนข้างๆก่อนใบหน้าหวานนั้นจะหันหน้าหนีไปทางอื่น




“ยุนโฮระวังข้างหน้า”ร่างบางร้องเสียงหลงเมื่อหันกับมาจากการหลบมือร่างสูงกับเจอคนที่ไหนก็ไม่รู้นอนอยู่กลางถนน อีกไม่ไกล



“เฮ้ยยยยยยยยยย”พอหันกลับมาร่างสูงเองก็ร้องขึ้นเสียงดังก่อนจะเยี่ยบเบกแทบไม่ทันเหลืออีกไม่กี่ก้าวก็ร่างที่หน้าอยู่กลางถนนนั้นอาจจะเละเป็นโจ๊กแน่ถ้าเบคไม่ทัน




“ใครมันมาเล่นตลกอะไรตรงนี้ว่ะ”ร่างสูงพูดขึ้นเมื่อมองไปยังคนที่ไม่มีท่าทีจะลุกออกไปจากถนน แม้ว่าจะบีบแตดังแค่ไหนด็ตาม



“เดี่ยวฉันจะลงไปดูหน่อย นั่งอยู่ตรงนี้ห้ามลงไปเข้าใจไหม”ก่อนจะกำชับร่างบางที่กำลังใส่ร้องเท้าเพื่อจะลงไปกับร่างสูงด้วย



“เดี่ยวฉันไปด้วย”ก่อนจะร้องบอกคนที่เก้าออกไปจากรถ



“ไม่ต้อง นั่งอยู่ตรงนี้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นไม่ต้องลงไปเข้าใจไหม นั่งอยู่บนรถ ทำเป็นมองไม่เห็นอะไร”ก่อนจะลงปากรถปิดประตูเสียงดัง ก่อนจะเดินไปดูตรงหน้า



“นี่คุณ นี่ๆๆลุกสิ ผมจะกลับบ้าน”ก่อนมือหนาจะสะกิดคนที่นอนหน้าอยู่นั้น



“นี่คุณได้ยินไหม”ก่อนร่างสูงจะจับร่างนั้นพลิกกับมา แต่กับโดนคนที่คิดว่าไม่มีสตินอนอยู่นั้นเอาปืนจอที่ที่กลางหน้าอก



“โง่กว่าที่คิดไว้น่ะ ชอง ยุนโฮ”ร่างนั้นค่อยๆจอปืนให้ร่างสูงยืนเต็มความสูง ก่อนที่จะจับร่างสูงพลิกให้หันไปมองคนที่กำลังอยู่บนรถเมื่อเห็นถ้าไม่ดี กำลังจะลงจากรถ แต่กลับโดนร่างสูงที่ส่งร่ายตาไปบอกว่าไม่ต้องลงมา



ก่อนที่จะมีคนอีกไม่ต่ำกว่าสิบคนเดินออกมาจากมุมมืด ที่มือมีปืน ท่อนเหล็ก ไม้หน้าสามที่ครบมือ



“วันนี้นายบอกแค่เอาแค่สั่งสอน” ก่อนอจะจะตกหน้านั้ด้วยด้ามปืนลงไปยังหน้าของคนที่โดนยืนจับแขนไว้ด้านหลัง



“ไอ้หมาบ้า ชีวอน น่ะหรอ ไอ้หมารอบกัด”ก่อนร่างสูงพ่มน้ำลายใส่หน้าหน้าไอ้ที่ที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้านั้น


“ไอ้เวณ เดี่ยวมึงตาย”ก่อนที่จะฝาดไม้ตรงหัวของร่างสูงก่อนที่ร่างนั้นโดนปล่อยให้นอนลงไปกองกับพื้นก่อนสายตายเหยียดไปทางพวกหมาหมู่



“เดี่ยวก็รู้ว่าใคร มันจะตาย”ก่อนร่างสูงที่โดนคิดว่าหมดสภาพไปแล้ว กับเตะไปยังขาชายร่างใหญ่ที่สูงยืนอยู่ตรงหน้า



“อ๊าก……..”ก่อนที่ร่างสูงตัวสีดำนั้นจะใช่เท่าเตะเสยหน้าของยุนโฮ ก่อนจะว่างเท้าลงไปยังตัวของร่างที่นอนหอบอยู่นั้น



ร่างสูงที่โดนคิดว่าเสียท่านอนก่องอยู่นั้นก็จะจับไอ้คนที่เยียบร่างของของเขาอยู่หักให้ล้มลงก่องกับพื้นอีกเช่นกัน ก่อนจะขึ้นไปนั่งค่อมอยู่บ่นตัวแล้วเอามือของมันเองจอลงไปที่หน้าผาก



“ถ้าพวกมึงยังไม่อยากให้ไอ้นี้ตายก็หยุดชะ”ร่างสูงที่นั่งอยู่บนตัวนั้นมองไปรอบๆที่กลุ่มของหมาหมู่ยืนล้อมรอบพวกเขาอยู่



///ปัง///เสียงปืนที่เรียกความสนใจไปของทุกคนให้ทันไปมองไม่ใครทีไหน เป็นคนสวยที่ยืนอยู่หน้ารถลงมาจัดการยิงปืนขึ้นฟ้าหลังจาที่มองสถานการณ์ว่าร่างสูงนั้นเป็นรอง



“ถ้ายัง ไม่อยากจะตายตรงนี้ก็ว่างปืนของพวกมึงชะ ไม่งัยฉันยิงไม่เลี้ยงแน่ สาบาน”ก่อนจอดปืนไปตรงหน้า จ้องมองภาพที่ยุนโฮ นั่งค่อมร่างนั้นที่มี ปืนจอหัวมันอยู่



“เก่งเกินไปแล้วคนสวย”ร่างหนึ่งในกลุ่มนั้นทำท่าจะเกิดเข้าไปจัดการร่างบางนั้น ที่พวกมันบอกว่าไม่มีพิษอะไร แต่พวกมันจะรู้ไหม พิษนั้นมีมากกว่าหน้าตาน่ารักเยอะ



//ปัง//


//อ๊ากกกก......// เสียงปืนอีกนัดจากยุนโฮที่ยิงไปยังขาของคนที่คิดจะเดินไปหาร่างบางนั้นให้ทรุดลงกับพื้น ก่อนจะตามมาด้วยเสียงควรครางของคนที่โดนยิง



“กล้าดียังงัย เดินเข้าไปหาคนของกู อยากตายนักหรืองัย” ก่อนจะ ร่างสูงผิวคล้ำจะหันไปยิ่งยุนโฮที่ยิ่งเพื่อนในกลุ่มของมันไป



//ปัง// ปืนของคนสวยที่ยิงไปยังมือนั้นที่คิดจะทำร้ายยุนโฮ ยินให้ปืนหลุดออกจากมือนั้น และเลือดสีแดงสดของคนชั่วนั้นไหลออกมาแทน



“ถ้ายังไม่อยากตายละก็ พวกมึงกับไปได้แล้ว”ยุนโฮยอมลุกออกจากตัวเจ้านั้นก่อนจะค่อยๆเดินถ่อยหลัง
กับมาหาแจจุงที่ยืนถือปืนจอไว้ไม่ให้ใครได้ขยับจะ ไม่ให้ขยับไปไหน ถ้ากล้าแม้แต่หายใจเสียงดังละก็ยิงให้ตายไปเลยถ้ามีใครกล้าแม้แต่จะคิดต่อรอง



“ฝากบอกไอ้สารเลวชีวอนด้วยว่าอยากทำให้ตัวเองเหมือนหมาไปมากกว่านี้”ยุนโฮตะโกนบอกเจ้าพวกนั้นที่กำลังพยุงหัวหน้าตัวเองให้ยืนขึ้น



//ปัง// เป็นคนสวยที่ยิงไปยังพื้นที่ไกลๆพวกนั้นยืนอยู่ ก่อนพวกนั้นลนถ่อยหลังไปไกลอีก



“บอกไอ้บ้าซีวอนด้วย อยากคิดมาเล่นวิธิหมาหมู่กับพวกฉันอีก”ร่างนั้นจ้องอยากเอาเป็นเอาตาย ก็เมื่อหมาหมู่มาแบบนี้ก็อย่าหวังจะได้รับความปรานีจาก คิม แจจุง ก็แล้วก็



ก่อนที่ชายกลุ่มนั้นจะขึ้นรถตู้ที่วิ่งมาด้วยความเร็วสูงเพื่อมาจอกรับแล้ววิ้งออกไปอยากรวดเร็ว



“ไอ้พวกสารเลว”


//ปัง// ยังไม่วายที่ร่างบางจะยิงไปยังรถที่วิ่งออกไปก่อนที่ร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆจะนั่งลงหน้ารถข้างๆร่างบาง



“นายOKน่ะ”ร่างบางที่นั่งลงๆข้างก่อนจะจับใบหน้านั้นที่ก้มคอตกอยู่ให้มองมายังเขา ใบหน้าที่เต็มไปด้วยเลือด หางคิ้วแตก ปากแตก แล้วนี้หัวที่โดนไอ้พวกนั้นเอาปืนตบก็แตก เลือดไหลลงมาเป็นทางเลย



“บอกแล้วงัยว่าไม่ให้ลงมา ทำเป็นมองไม่เห็นอะไร ฉันจัดการได้”ร่างสูงที่นั่งซันเข่าข้างหนึ่ง หัวที่ดดูจะหนักไปกว่าทุกวัน ถูกว่างลงกับไหล่ของคนร่างบางที่นั้นอยู่ตรงหน้า



“ก็เห็นอยู่ว่านายกำลังเสียท่าให้พวกมันยังจะมาห่วงคนอื่นอีก”ร่างบางที่โวยวานนั้นเมือคนที่เจ็บอยู่นั้นเอาแต่ห่วงคนอื่น



“งัยก็ขอบคุณมากคับ นายหญิง”ก่อนจะเงยหน้าจากไหล่บางนั้นมายิ้มส่งให้ร่างนั้นสบายใจว่าเขาOK ดูเหมือนจะเจ็บที่แผลมากมายขนาดนี้ แต่กับไม่รู้สึกอะไร เหมือนอยากนี้ทุกทีที่มีเรื่องมันเป็นเรื่องธรรมดามาตั้งนานแล้วของชีวิตพวกเขา



“ยังจะมายิ้มอีก เจ็บมากละสิ”ก่อนจะจะเตะเบาๆที่แผลที่หางคิ้วร่างสูงนั้น ว่ามันลึกแค่ไหน


“ไกลหัวใจน่า ไม่ตายง่ายๆหรอ”ร่างสูงตอบยิ้มๆ กับสีหน้าเป็นกังวนนิๆของร่างบางตรงหน้า

“เก่งจริงน่ะ คุณนาย ชอง อย่าให้เห็นโดนยิงตายชะก่อนละ”ร่างบางพูดขำๆกับคนตรงหน้า รู้ดีว่าคนๆไม่ตายง่ายๆหรอ


“โอ๊ย.........เจ็บน่ะนายหญิงกดมาได้”ร่างสูงร้องเสียงหลงเมื่อร่างบางกดมือหนักลงไปที่แผลอย่างหมักใส่


“คนอยาก ชอง ยุนโฮ คนที่ฆ่าได้ก็มีแค่ตัวเองฉันเอง และก็นายเท่านั้นแหละ”


“หยุดพูดมาได้แล้ว ขื่นนายยังพูดไรสาระอีกระก็ฉันยิงนายแน่”ก่อนจะพยุงร่างสูงไปนั่งยังเบาะข้างคนขับ



“ขอบคุณน่ะ โบแจ”ก่อนร่างบ่างนั้นจะปิดประตูให้ร่างสูงเพื่อกับมายังตำแหน่งคนขับแทน รอยยิ้มที่มาพอชื่อนี้อีกแล้ว จะมีคนได้เห็นมันบางไหมว่าร่างบางนั้นกำลังยิ้มเมื่อได้ยินชื่อของตัวเองแท้ๆ




ก่อนที่รถคันงามราคาสูงลิบจะวิ่งออกไปถนนอีกทาง เพื่อตรงไปยังบ้านของร่างสูงแทน



To Be Continue

ผ่านไปแล่วก็ตอนที่เข้นมาจากสนองปลาทองของเรา

เม้นหน่อยน่ะค่ะ