Duo love คู่หูป่วนรักทักหัวใจแก๊งคุณชายสุดหล่อ

บทที่1    ความซวย !

      Help me please!  TOT

   ชีวิตของฉันมันน่าสงสารเสียนี่กระไร เกิดมาหน้าตาแบบพิ้งกี้แต่ดันมาจบชีวิตแบบพิ้งขี้ซะงั้น (เกี่ยวเรอะ - - )

ไม่ใช่อันใดหรอกท่านผู้ชมม ข้าพเจ้านี้ที่มีนามว่า 'พลีส' ได้สร้างประวัติการณ์โดยการทำลูกเบสบอลตกใส่กระถาง

บ้านคุณตาข้างสวนหย่อมแบบโนบิตะในการ์ตูนโดเรม่อน (บ้าแล้วว!) ><

   เค้าก็แค่วิ่งตัดหน้ารถสปอร์ตสุดหรูคันหนึ่ง แล้วเขาก็ขับเสียหลักชนต้นไม้จนรถบุบเอง เค้าไม่ผิดจริงๆน้าา! TT

จริงๆ มันเป็นเพียงแค่ทางผ่านไปโรงเรียนใหม่เค้าเฉยๆ  คนขับรถมาส่งแค่อีกฝั่งหนึ่งเพราะถูกเรียกตัวอย่างด่วน โดยปะป๊า

และด้วยความที่ไม่เคยเจอเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อนจึงได้แต่ยืนอึน อยู่ตรงเกาะกลางถนนเช่นนี้ นี่เอง

ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างพากันมามุงดูรถสปอร์ตสุดหรูคันนั้น พลางมองหน้าฉันสลับไปมา (นี่สินะที่เขาเรียกว่าไทยมุง  - -)

 ไม่นานบรรดาไทยมุงทั้งหลายก็เปิดช่องว่างให้กับอะไรบางอย่าง แล้วก็มีชายร่างสูงคนหนึ่งเดินแหวกออกมา และที่สำคัญ

   เขาเดินมาทางฉัน! ( เขาอาจจะเป็นพลังงานบางอย่าง ก็เป็นด้ายย -0- )

ด้วยสภาพที่โซซัดโซเซ ปานจะล้มมิล้มแหล่ ฉันก็ได้แต่ยืนมองตาปริบๆ ตาแดงก่ำอยู่ตรงเกาะกลางถนน ชายคนนั้นก็เดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ มีความรู้สึกมากมายปนเปกันไปหมด ทั้งกลัว ทั้งตื่นเต้น

และแล้วเขาก็เดินมาถึงที่ๆฉันยืนอยู่ โดยที่ฉันไม่ขยับเขยื้อนตัวไปไหน กระชับกระเป๋าหนังสือที่อกแน่น….

 " เธอ..."  เขายังยืนก้มหน้าและออกเสียงอย่างเบาหวิว

 " เอ่อคือ....O.O "  ฉันมองเขาอย่างอึ้งๆ เพราะเขาน่ะ ดูหล่อมาก ทั้งๆที่ยังก้มหน้าอยู่แท้ๆ เจนสัมผัสด้ายยย (- -)

และเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมา เชื่อว่าถ้าเป็นสาวๆทั้งหลายต้องลงไปแดดิ้น อยู่ที่พื้นแล้วเป็นแน่ เพราะเขาหล่อเกินบรรยายจริงๆ ><

   แต่สำหรับฉันในตอนนี้มันไม่ช่ายยย TOT  ใครจะไปหน้าบานในเวลาที่วิ่งตัดหน้ารถหรูแล้วทำให้รถเขาบุบได้หล่ะ (ไหนว่าไม่ใช่ความผิดเธอไง - - )

 " เธอทำรถฉันพัง... "  ถึงแม้ที่เขาพูดมานั้นจะไม่ใช่น้ำเสียงที่กระโชกโฮกฮาก แต่สัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตนิดๆ จากประโยคนั้น

 " นะ..นาย ขะ...ขับ ไปชนตะ...ต้นไม้เองนะ TT " ฉันพูดติดๆขัดๆ ด้วยความกลัว

กลัวจัง กลัวว่าเขาจะกระโดดมางับหัวฉันขาด =[]= ! โฮกกก

 " เเล้วทำไมข้ามถนน...ไม่รู้จักดูทางเล่า! "  ฉันหลับตาปี๋ทันทีเมื่อเขาตะคอกใส่หน้าฉันในประโยคสุดท้าย และหน้าตาของฉันต่อจากนั้นก็มีสภาพ เหมือนเด็กที่ถูกต่อว่า ประมาณว่า ญาติเสียทั้งตระกูลเลยจ้ะ T^T

จากนั้นเขาก็ดึงแขนฉันอย่างแรงลากเข้าไปยังที่เกิดเหตุ และตวาดใส่บรรดาไทยมุงที่ยืนขวางอยู่

" ไม่มีอะไรทำรึไงหาา!!! " โหด! แล้วเขาจะฆ่าหั่นศพฉันมั้ยเนี่ยย =[]=

จากนั้นไทยมุงก็กระจัดกระจายไปทันที และเขาก็ผลักฉันไปที่รถสปอร์ตสุดหรูคันนั้นอย่างแรง

" อึก...! "( เบาๆ หน่อยสิ ค่าตัวยัยนี่แพงนะเฮ้ยย ! : แพ็คคู่ )

จากนั้นเขาก็เอาแขนข้างขวามาขวางข้างๆ ตัวฉัน แล้วเมื่อฉันขยับหนีไปอีกฝั่ง เขาก็เอาแขนมาขวางอีกฝั่ง จนฉันไม่มีทางหนี แล้วฉันก็เลยหันมาประจันหน้า กับเขาตรงๆ มันจึงทำให้ฉันเห็นหน้าของเขาแบบชัดๆ ด้วยระบบ HD (- -)

ฉันจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเขา ในเมื่อฉันไม่สามารถหนีเขาได้ก็ต้องสู้ตายอย่างเดียวแหละวะ!!

" ขอโทษ... "

" ห้ะ? - -? " จะมาขอโทษฉันทำไมเนี่ย บ้าแล้วว

" ขอโทษฉันสิ! ฉันไม่ต้องการค่าเสียหาย ฉันต้องการคำขอโทษ จากปากนิ่มๆ ของเธอ! " พูดส่อซะ เคยมาสัมผัสตอนไหนไม่ทราบยะ เดี๋ยวตบเลยนี่ (ไอ้เราก็นึกว่าขอโทษเรา กวาดเศษหน้าแปบ -0- )

" เอิ่ม...ขะ...ขะ... " โอ๊ย ! มาติดอ่างไรตอนนี้เนี่ย บีบคอตายดีมั้ยเนี่ย -0-

" พูดสิ ถ้าไม่พูด..."

" ....? "

" พูดสิ " เขาพูดพร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

" O///O "

ไม่ถึงสามวินาที ใบหน้าของเขาก็โน้มเข้ามาหาฉันอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากที่นุ่มนิ่มนั่นสัมผัสกับริมฝีปากอวบอิ่มของฉัน และยังสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่ต้นคอและแก้มของฉัน   ทันใดนั้นเขาก็ถูกแรงผลักของใครบางคนดันออกจากฉันอย่างแรง ย้ำว่าแรงจริงๆ OoO!

" นายทำอะไร? " น้ำเสียงเรียบๆของใครบางคนดังขึ้นข้างตัวฉัน และเสียงนั้นก็เป็นเสียงผู้หญิง!!

เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นก็ปรากฎร่างสูงโปร่งของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่สวยสุดๆ ถึงแม้เธอจะทำหน้าเรียบเฉยแต่เธอก็ยังสวย สวยเสียจนฉันละสายตาไม่ได้เลยจริงๆ

" อะไรของเธอเนี่ย? เธอเป็นใคร? มาทำไม? ยุ่งอะไร? ไปไกลๆ? " (ไอ้คำสุดท้ายแน่ใจว่าเป็นคำถาม)

" ไม่ได้แข่งตอบคำถาม 3 วินะ - - " เธอคนนั้นทำหน้าเบื่อหน่ายพร้อมกับพยุงฉันขึ้น

" มากับฉัน " พูดจบเธอก็ดึงฉันตามไปติดๆ

       เมื่อเข้ามาในเขตโรงเรียน โชคดีที่พ้นจากนายนั่นมาได้แต่ที่ทำให้ฉันสยิวยิ่งกว่าอีตาบ้าเมื่อกี้นั่นก็คือ...

สายตาอันหวานหยดย้อยของบรรดานักเรียนชายที่ฉันเดินผ่าน สายตาพวกนั้นน่าขนลุกที่ซู๊ดด -0-

" เธอนี่มัน...อันตรายจริงๆ " 

" เอ๋ ? เธอว่าไงนะ ? "

" ชั้นชื่อ พั้นซ์ " อยู่ดีๆ เธอก็พูดชื่อตัวเองขึ้นมา ตามไม่ทันคะ บ่องตง -0-

" เอ่อ...พลีสนะ "  ฉันพูดพร้อมฉีกยิ้มกว้าง

เดินไปเดินมาสุดท้ายก็มาหยุดที่โรงอาหาร ซึ่งเป็นที่รวมตัวของนักเรียนหลายๆคน

คนมองเยอะจัง -0- จริงๆนะ ไม่ว่าจะเดินไปตรงไหนก็มีแต่คนมอง มีอะไรแปลกไปหรือป่าว หรือพั้นซ์เป็นนักโทษคดีฆ่าข่มขืน  -. .- 

แม้แต่พั้นซ์เองยังทำหน้าเซ็งๆ กับสายตาเหล่านั้นสายตาที่ประมาณว่า....

จะแด๊กฉันได้ทั้งตัวอยู่แล้ววว! =[]=

มองแล้วไม่พอมีการหันไปซุบซิบกันด้วย เดี๋ยวปั๊ดตบเรียงตัวเลย!

ฉันกับพั้นซ์เลือกนั่งที่โต๊ะตรงสุดทางของโรงอาหารนี่ สักพักฉันก็ได้ยินเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาวๆ มาแต่ไกล

ถ้าให้ฉันเดาคงไม่พ้น ' เรื่องผู้ชาย! ' (- -) คนในโรงอาหารส่วนใหญ่ก็หันมองตาม เสียงของสาวๆ ฉันจึงหันไปมองบ้าง

  โอ้วว จอร์ช! =[]= 



   โปรดติดตามตอนต่อไป... ขอบคุณที่เข้ามาอ่านคะ