คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : การบ้าน(10/10/56)★Fantasy ❂ School ★
ร้านขายของจุกจิก
กรุ๊งกริ๊ง แอ๊ด
“ยินดีต้อนร- กรี๊ดดดดดดดดด”
เสียงกรี๊ดยิ่งดังขึ้นเมื่อประตูเปิดให้เห็นผู้มาใหม่เป็นหนุ่มหล่อ 3 คน คนแรกสวมเสื้อกล้ามสีขาวทับด้วยเสื้อสูทสีดำไม่ติดกระดุมเผยให้เห็นซิกแพคที่สวยงาม และใส่กางเกงยีนสีอ่อนบวกสร้อยเงินจี้รูปขนนกกับผ้าพันคอลายสก็อตสีแดงพันรอบคอไว้หลวมๆ ทำให้ความเท่ของนายแบบชื่อดัง ‘ฟรานซิส บี. สเกล’ เพิ่มมากขึ้น อีก 2 คนเป็นแฝดหนุ่มทั้งคู่ต่างกันที่สีผมดำ-ขาว สวมชุดสูทที่เสื้อเชิ้ตข้างในเป็นสีขาว ผู้ติดตาม ‘จี ดิออล’ และ ‘เจส ดิออล’ ฟรานส์เดินตรงไปยังล็อกหูฟังก่อนแล้วหยิบอันที่เข้าตา ซึ่งมันเป็นที่คาดผมหูแมวสีขาวแล้วมีหูฟังขนาดเล็กติดตั้งอยู่ เมื่อเลือกหูฟังเสร็จก็เดินไปล็อกตุ๊กตาต่อ
ตุ๊กตามีตั้งหลายตัวหลายแบบ แล้วยัยเมเม่ชอบแบบไหนล่ะ จะให้จีกับเจสเลือกก็กระไรอยู่ เพราะพวกนั้นเซ้นห่วยสุดๆ จีเลือกสีดำอะไรก็ได้แต่ต้องดำให้มากที่สุด ส่วนเจสไม่ต่างกันแค่เลือกสีขาว แล้วที่ฉันต้องมาเข้าร้านผู้หญิงแบบนี้ก็เพราะ...
เมื่อคืนก่อน
“ท่านฟรานส์ครับ จดหมายจากผอ.เมเม่ครับ”
“อีกแล้วเหรอ คราวนี้อะไรอีกล่ะ”
ฟรานส์พูดพลางเปิดซองจดหมายสีขาวที่จียื่นมาให้ออก
การบ้านGive a Gift Director.
ให้นักเรียนทุกคนทำหรือหาของขวัญที่ผอ. ชอบมาคนล่ะ4อย่าง
รายละเอียดของที่ผอ. ชอบ-1.เปียโน 2.เนื้อย่างเกาหลี 3.หูฟัง
4.โน๊ตบุ๊ต 5.อุปกรณ์ทำการ์ตูน 6.หนังสือโดจินUta no prince sama maji love 7.ตุ๊กตาหมี แมว หมา นกฮูก 8.ปากกาดำ 9.ภาพลายเซ็นพี่บี้ เดอะสตาร์ 10.โทรศัพท์โน๊ต2 11.ทีวีจอแบน~
รางวัลที่ได้-เงิน 500และ คะแนนอีก+10
ผอ.-รอของขวัญจากเหล่าเรียนอยู่นะ
จากเท่าที่ดูแล้วที่พอจะหาให้ก็มี 1.เปียโน 2.หูฟัง 3.หนังสือโดจิน 4.ตุ๊กตาแมว เปียโนหาจากห้องดนตรีก็ได้ หนังสือก็หาจากห้องสมุด แต่ที่เหลือเนี่ยสิ ตุ๊กตาจะทำเองก็ได้หรอก แต่คงยากทำเป็นที่ไหนล่ะ
“จี พรุ่งนี้ก่อนกลับหอ แวะร้านขายตุ๊กตาหน่อย”
“ครับ ท่านฟรานส์”
-----------------------------------------จบการย้อนความ----------------------------------------------------
ฟรานส์ยืนเลือกอยู่ 2 วิ ก็เบื่อหยิบตุ๊กตาที่อยู่ตรงหน้าไปจ่ายเงินทันที แล้วตุ๊กตาตัวนั้นก็คือจี้จัง-_-^ ตั้งแต่ฟรานส์เข้ามาในร้านและตอนนี้กำลังจะออกจากร้านเสียงกรี๊ดดังไม่ขาดสายบ่งบอกถึงความเป็นที่นิยมของเจ้าตัว
“ค..ขอ..ลายเซ็น..ได้มั้ยคะ” พนักงานแผนกแคชเชียร์พูดขึ้นแล้วยื่นนิตยสารที่มีรูป ฟรานส์เป็นหน้าปกกำลังโพสท่าเซ็กซี่แต่หน้านิ่ง
ฟรานส์หยิบกระดาษแผ่นนั้นมาเซ็นเงียบๆ แต่รอบข้างไม่เงียบเมื่อเห็นฟรานส์นายแบบดังเซ็นให้ผู้หญิงทั้งนอกและในร้านต่างกรูกันเข้ามาขอลายเซ็นและถ่ายรูปโดยมีจีและเจสคอยกันไม่ให้เข้าใกล้เจ้านายของพวกเขามากเกินไป
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง สถานการณ์เริ่มสงบขึ้นเมื่อฟรานส์ขอตัวจ่ายเงินและรีบกลับ เมื่อเห็นว่าให้เวลากับแฟนคลับมามากแล้ว แต่เจ้าของร้าน(ผู้หญิง)ไม่คิดเงินและแถมจี้จังอีกตัว เพราะช่วยเรียกลูกค้าเข้าร้าน
หอพัก
“เจส ฉันฝากเอาของพวกนี้ไปห่อของขวัญแล้วเอาไปวางในห้องผอ.กับจดหมายจากฉันฉบับนี้ผูกติดไว้ด้วยกันนะ”
“ครับ ท่านฟรานส์” เจสเดินออกไปพร้อมถุงตุ๊กตาและจดหมาย
“เดี๋ยว...เสร็จแล้วมาหาฉันด้วยนะ”
แต่ต้องชะงักเท้าเมื่อได้ยินเสียงเรียกของเจ้านาย ก่อนจะเดินไปทำตามที่สั่งต่อ
เอาล่ะ ต่อไปเปียโนในห้องดนตรีสินะ จะมีเปียโนเจ๋งๆ มั้ยนะ แต่เมื่อมาถึง
“เหมาะมาก จี ยกเปียโนตัวนี้ไปไว้ในห้องผอ.เลย เขียนไว้ด้วยว่าจากฉัน”
“ครับ ท่านฟรานส์”
ฟรานส์ยืนกอดอกพูดพลางมองไปที่เปียโนสีเขียวสดใสสำหรับเด็กก็หัวเราะหึออกมาเบาๆ แล้วเดินออกนอกห้องดนตรี ไปยังห้องสมุดต่อ
ห้องสมุด
ฟรานส์เดินตรงไปหาผู้หญิงผมดำยาวถักเปียที่นั่งก้มหน้าอยู่หลังโต๊ะไม้มอคคาตัวใหญ่
“เธอเป็นบรรณารักษ์ใช่ไหม?”
“นายอยากตายใช่มั้ย!? ชั้นเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง!!” เขายืนขึ้นตบโต๊ะดังปัง
“เหรอ นึกว่าใช่ J”
“วอนโดนตีนแบบนี้ ไปตัวๆกันข้างนอกดีกว่าม่ะ!”
“ก็ได้นะ แต่ขอทำธุระสัก 5 นาทีก่อนก็แล้วกัน^-^++”
“เชอะ ป๊อดนี่หว่า”
“รออยู่ตรงนี้แหละ เดี๋ยวฉันมาตัว ต่อ ตัวกับนายเอง หึหึ”
ฟรานส์เอื้อมมือไปจับปลายคางของอีกฝ่ายให้เงยหน้าขึ้นก็แหยะยิ้ม แล้วปล่อยคางของอีกฝ่ายเดินไปยังตู้หนังสือพวกการ์ตูนและนิยาย เดินผ่านไป 4 ตู้ถึงจะเห็นหนังสือโดจินUta no prince sama maji love แบบพิเศษที่หาอยู่ มันอยู่ในสุดและใต้สุดเลย มีเพียงไม่ถึง 20 เล่ม ฟรานส์ก้มลงหยิบมาเล่มหนึ่งแล้วดีดนิ้ว ฉับพลันจี ดิออลก็โผล่มาด้านหลังของฟรานส์
“จี จับบรรณารักษ์ผมดำนั่นไปมัดไว้ในห้องของฉันซิ”
“ครับ ท่านฟรานส์”
“วันนี้มีของเล่นแล้วสิเรา หึหึ”
ทันทีฟรานส์ก็ได้ยินเสียงของบรรณารักษ์โวยวายขึ้น 2-3 ประโยค ก่อนจะเงียบหายไป ฟรานส์ก็เดินออกจากห้องสมุดไปเงียบๆ เช่นกันในขณะที่ฟรานส์กำลังเดินกลับไปที่ห้องนั้น เจสก็โผล่มาตรงหน้าเขาก่อนจะโค้งให้
“เรียบร้อยแล้วครับ ท่านฟรานส์มีอะไรให้ผมทำอีกหรือเปล่าครับ?”
“นายคิดว่าฉันเขียนอะไรถึงยัยเมเม่นั่นล่ะ”
“ทุกอย่างที่ฉันเลือกสรรให้เธอ มันเข้ากับเด็กอย่างเธอมากเลยล่ะ ประมาณนี้หรือเปล่าครับ?”
“ถูก แต่ไม่ใช่ทั้งหมด ฉันเขียนเพิ่มว่า ‘ของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ฉันจะให้เธอ มันจะทำให้เธอนั้นแปดเปื้อน หึหึ ^^++”
“ดีใจจังที่ผมยังตอบถูกบ้าง”
“เพราะงั้นนายเอาหนังสือเล่มนี้ไปห่อของขวัญและไปวางที่โต๊ะยัยนั่นรวมกับของขวัญอื่นๆ นะ เดี๋ยวยัยเมเม่ไม่รู้ว่ามาจากฉัน”
“ครับ ท่านฟรานส์”
ฟรานส์รีบเดินกลับไปที่ห้องด้วยความตื่นเต้นกับของเล่นใหม่
ห้องของฟรานซิส บี. สเกล
“อื้อ ที่นี่มันที่ไหน?” หนุ่มผมดำถูกมัดมือตรึงไว้กับหัวเตียงพูดขึ้นเมื่อลืมตา
“ยินดีต้อนรับสู่ห้องของชั้น ฟรานซิส บี. สเกลคนนี้เองแหละ”
ฟรานส์ที่กำลังนั่งแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำที่อยู่ปลายเตียงพูดขึ้น และเมื่อหนุ่มผมดำเห็นตัวเองถูกมัดมือมัดเท้า แล้วยังอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้นก็ตกใจตะโกนดังลั่น
“นี่ นายจะทำอะไรกับชั้นน่ะ!”
“นายชื่ออะไร เรียกชั้นว่าฟรานส์ก็ได้นะ ชั้นไม่ถือ แต่ถ้า...อยากเรียกว่าเจ้านายละก็เต็มใจอย่างยิ่งเลยล่ะ” ฟรานส์พูดพลางเลียมุมปากตัวเอง
“ไม่มีทาง!! ตอบคำถามชั้นมาซะ”
“เอาหน่า แค่เล่นสนุกนิดหน่อยเอง นายชื่ออะไรล่ะจะได้เรียกถูก”
“เรเฟียร์ เอเค ดราโคนิก!”
“เอาล่ะ เรย์ นายรู้มั้ยว่าเราน่ะเผ่าเดียวกันนะ”
“ป...เป็นไปไม่ได้ ไม่เห็นรู้สึกเลยO_o”
“นั่นก็เพราะฉันเป็นเผ่าแวมไพร์ผสมกับมารน่ะสิ หึหึ”
“แล้วไง นายจับฉันมาทำไม”
“ก็บอกแล้วไง แค่เล่นสนุกนิดหน่อยเอง ฉันอยากรู้ว่าเผ่ามารเต็มตัวอย่างนายจะซาดิสเหมือนกับฉันที่เป็นเผ่ามารแบบผสมหรือเปล่านะ? แค่คิดก็สนุกแล้ว”
ฟรานส์พูดพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้เรย์มากขึ้น ฟีโรโมนของฟรานส์แผ่กระจายออกมาทั่วไปหมด ทำให้ร่างกายของเรย์ได้รับผลกระทบหรือก็คือเริ่มตื่นตัว
“โอ้ นายมีอารมณ์แล้วเหรอ นี่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรนายเลยนะเนี่ย”
“อึก อย่า...อย่าเข้ามานะ!”
ทันทีที่เรย์ตะโกนขึ้น ไอสีดำก็แผ่ออกมารอบตัวของเรย์ราวกับจะป้องกันอันตรายจาก ฟรานส์ แต่ฟรานส์ก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปมากกว่ากันเท่าไรนัก แผ่ไอสีดำแดงออกมาทั่วตัวเสียงครืนๆ ของการปะทะกันระหว่างไอมารดังก้องไปทั่วห้อง
“ยอดเยี่ยมจะยกเลิกให้ก็ได้นะ การแกล้งเล่นของชั้นน่ะ แต่ว่าฉันก็อยากลองดูสักครั้งเหมือนกันนะ เลือดของมารเนี่ย หึหึ^-^+++”
“ฉันไม่ยอมหรอก อึก”
“ไม่เอาหน่า ขอชิมนิดเดียวเองแล้วฉันจะปล่อยนาย”
ฟรานส์ไม่ว่าเปล่าเมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้เรย์ไม่เกิน 1 เมตรแล้ว
“ไม่! มี! ทาง!” เรย์ไม่ยอมแพ้เร่งไอมารจนทั้งห้องถูกปกคลุมด้วยไอสีดำทมิฬเต็มไปหมด
“หึหึ ถ้าฉันต้องการละก็ไม่มีอะไรมาขวางฉันได้!!” ฟรานส์กระโดดขึ้นคล่อมเรย์ในครั้งเดียว
“ไม่นะ ไม่ ไม่ ไม่ ม-อุ๊บ”
ฟรานส์ก้มลงจูบเรย์ในทันที เรย์เม้มปากแน่นจนกระทั่งยอมเผยอปากขึ้นมาเล็กน้อย เพราะฟรานส์ขบกัดริมฝีปากเรย์ทั้งบนและล่างเบาๆ เรียวลิ้นร้อนของฟรานส์แทรกตัวเข้าไปในโพรงปากของเรย์ที่เผยอขึ้น เรียวลิ้นร้อนนั้นกวาดต้อนไปทั่วปากหยอกล้อกับลิ้นเล็กของเรย์อย่างร้อนแรง เสียงจ๊วบจ๊าบดังก้องไปทั่วห้องเรียกไอร้อนสีแดงระเรื่อขึ้นบนแก้มเนียนใสของเรย์
ในขณะที่ทั้งคู่กำลังแสดงบทเลิฟซีนสุดร้อนแรงนั้น ไอมารสีดำและดำแดงของทั้งคู่ได้หายไป เมื่อเรย์ตกใจจนสติกระเจิงหายไปจากการถูกฟรานส์จูบแบบมาราธอน
“อื้อ อืม ปะ อื้ม”
เสียงครางหวานของเรย์ดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่ออากาศกำลังหมดไป ก่อนที่เรย์จะสลบเพราะถูกฟรานส์แย่งอากาศ ฟรานส์ก็ถอนริมฝีปากออกพร้อมกับเสียงหอบถี่ของเรย์ที่ดังขึ้น เมื่อฟรานส์ถอนจูบออกเผยให้เห็นถึงปากของเรย์ที่แดงเจ่อและตาหวานฉ่ำน่าลิ้มลองอีกรอบ
“หวานมาก แบบนี้เลือดคงจะอร่อยน่าดูเชียว หึหึ ^^”
“นายจะ...แฮ่ก แฮ่ก...ฆ่าชั้นหรือไง”
“ฉันไม่เคยฆ่าใครหรอกนะ แค่เกือบตายเองJ”
“ป..ปล่อยฉันซะทีสิ พอใจแล้วใช่มั้ย”
“ยัง ฉันยังไม่ได้ดื่มเลือดของนายเลยนะ”
ฟรานส์พูดจบ ก็แยกเขี้ยวสีขาวเป็นเงางามออกมาแล้วค่อยๆ ก้มลงสูดดมความหอมที่คอ เรย์หันหน้าไปทางอื่นพร้อมหลับตาปี๋ ฟรานส์แลบลิ้นเลียต้นคอเบาๆ แล้วค่อยๆ กดเขี้ยวลงบนคอสีขาวนวลนั้น
“อ๊า!” เรย์ครางออกมาเสียงต่ำ
เพียงพริบตาเดียวฟรานส์ก็ถอนเขี้ยวออกพร้อมแลบลิ้นเลียรอยแผลนั้นจนหายสนิท
“เสียวดีใช่มั้ยล่ะ เลือดนายหวานหอมถูกใจฉันมากเลยล่ะ”
“ปล่อยฉันได้แล้ว -////-+++”
ฟรานส์เอื้อมไปที่เชือกทีมัดขาของเรย์ก่อนจะกางกรงเล็บออกมาตัดเชือกอย่างรวดเร็วก่อนจะหันไปตัดเชือกที่มัดมือของเรย์ ทันทีที่มือของเรย์ถูกปลดปล่อยเขากางกรงเล็บมาข่วนที่หน้าอกและหน้าท้องของฟรานส์ทันที(เปลือยอยู่ทั้งคู่น่ะ : starfishT^T) แต่ฟรานส์ก็กระโดดหลบไปด้านข้างทำให้แผลรอยข่วนไม่ลึกมากนัก
“ฮึ่ย ยังกระโดดหลบทันอีก”
“ไม่ได้แอ้มฉันหรอก เจ้าแมวน้อย”
ฟรานส์พูดพลางรวบมือของเรย์ขึ้นพิงกับหัวเตียงก่อนจะซุกหน้าที่ซอกคอของเรย์ แล้วขบเม้มจนเป็นรอยแดง
“ฉันตีตราจองเจ้าแมวน้อยไว้แล้วนะ ห้ามเสียทีกับใครนอกจากฉันล่ะ หึ”
“ฮึ่ย ฉันไม่ยอมทั้งนั้นแหละ รวมถึงนายก็ด้วย ครั้งนี้ฉันแพ้ แต่ครั้งหน้านายจะต้องเสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้ เชอะ”
เรย์พูดพลางวิ่งหนีออกนอกห้องไปอย่างรวดเร็ว ไม่มีแม้น้ำตาสักหยดในดวงตา ในขณะเดียวกันฟรานส์ที่เริ่มอยู่ในห้องก็เริ่มหายใจหอบถี่ และล้มลงบนเตียง
“แสบนักนะ เจ้าแมวน้อยทาพิษไว้ที่เล็บด้วยรึเนี่ย หึหึ แต่แบบนี้แหละถึงจะสนุก”
สิ้นคำฟรานส์ก็สลบคาเตียงไปในทันที
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เปียโน-ของขวัญ
หูฟัง
ตุ๊กตาจี้จัง
หนังสือโดจินUta no prince sama maji love
(ใครอยากอ่านเต็มก็ไปที่นี่เลย----http://writer.dek-d.com/myureeyai/story/viewlongc.php?id=973082&chapter=59
ความคิดเห็น