คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เมื่อเรารู้ชื่อของกันและกัน
เดินทางไปเมกาต้องใช้เวลา 12 ชั่วโมง แน่นอนว่าผู้ชายคนนั้นที่คุณไม่รู้จักชื่อ กับคุณก็ต้องมีเรื่องปวดหัวกันอีกแน่นอน.. แหม ก็แหงสิ แค่ขึ้นเครื่องก็หาเรื่องปวดหัวให้คนทั้งเครื่องแล้ว ฮ่าๆ
‘โอ๊ย หิวจังเลย พนักงานนี่ก็เสิร์ฟเร็วๆหน่อยไม่ได้รึไงเนี่ย’ คุณที่นั่งบ่นกับตัวเอง ก็ไมรู้ว่าไปกระทบกระเทือนคนข้างๆตรงไหน จนเขาต้องเอาหูฟังออกแล้วมาบ่นใส่คุณ
‘รอหน่อยจะเป็นไรไป กินเยอะเดี๋ยวก็อ้วนหรอก เมื่อกี้ที่นั่งทับฉัน ฉันก็เจ็บจะตายอยู่แล้ว’
‘แล้วที่ฉันบ่นไปกระทบไส้ติ่งนายรึไง ฉันบ่นของฉัน นายก็เสียบหูฟัง ฟังเพลงไปสิ’ คุณที่สุดจะทนกับความกวนของผู้ชายคนนี้ไม่ไหว เลยบ่นกลับบ้าง
‘อ้าว ก็คำพูดของเธอมันกระทบเข้ามาในหูฉันพอดี ฉันผิด?’
‘เออๆ ขี้เกียจคุยด้วยละ’
ผ่านไปได้ห้านาที
‘จะรับเครื่องดื่มอะไรดีคะ’ พนักงานหน้าสวยเข็นรถมา พร้อมหน้าตายิ้มแย้มเดินเข้ามาถาม
‘โค้กครับ/ค่ะ’ คุณกับผู้ชายสุดหล่อตอบพร้อมกัน ทำให้พนักงานคนนั้น จากที่ยิ้มแล้ว ตอนนี้ปากฉีกไปแล้ว(?)
พอพนักงานเสิร์ฟเสร็จก็เดินออกไป ถึงฉากสุดหล่อต้องกวนอีกแล้วไง..
‘นี่ เธอมาสั่งตามฉันทำไม’
‘แหม คุณ เครื่องดื่มก็มีอยู่แค่นั้นอ่ะ น้ำส้ม น้ำโค้ก น้ำแอปเปิ้ม สไปร์ท แล้วก็น้ำเปล่า ถ้าไม่ให้ฉันสั่งน้ำโค้ก แล้วจะให้ฉันสั่งอะไรล่ะ แหม หล่อแต่ไร้สมอง อย่าหล่อเลยพ่อคุณ’
‘ก็ยังมี น้ำส้ม น้ำแอปเปิ้ม สไปร์ท แล้วก็น้ำเปล่า ทำไมไม่สั้งเล่า!’
‘นี่ ถ้าฉันรู้ว่านายจะสั่งโค้กฉันก็ไม่สั่งหรอกย่ะ แล้วอีกอย่าง ฉันแค่อยากกินโค้กบ้าง เพราะบ้านฉันไม่ได้รวยขนาดที่จะซื้อโค้กมากินได้ทุกวันนะ’
‘…….’ ผู้ชายสุดหล่อคนนั้น กินจุดไปชั่วขณะ เพราะ เถียงไม่ออก
ผ่านไปสองชั่วโมง ได้เวลารับประทานอาหารแล้ว
อีกห้าชั่วโมงก็จะถึงแล้ว
ขณะนี้คุณและผู้ชายคนนั้นกำลังเขียนใบขาเข้าอยู่
‘เห้ย นานายชื่อโอเซฮุนอ๋อ?’ คุณหันไปเห็นชื่ออย่างไม่ระวัง
‘เห้ย แล้วเธอชื่อ……อ๋อ?’ เซฮุนเลียนแบบคุณอย่างกวนๆ
‘อืม ใช่ ฉันชื่อ…..’
‘ชื่อเชยอ่ะ’ เซฮุนพูดไปแบบไม่ระวังปาก
‘แม่ฉันตั้งให้ สำหรับนายมันเชย แต่สำหรับฉัน มันคือชื่อที่ดีที่สุด’ คุณตอบออกไปด้วยความเสียใจ ที่เซฮุนล้อชื่อคุณอย่างนั้น
‘ขอโทษ’ เซฮุนพูดออกมาอย่างเสียใจ
‘ไม่เป็นไร เออ ว่าแต่นายนี่ก็พูดคำว่าขอโทษเป็นกับคนอื่นได้ด้วยเหมือนกันเนอะ 55555’ คุณเปลี่ยนจากความโศกเศร้ามากลายเป็นรอยยิ้มสะงั้น
‘อ่าว ก็ฉันรู้สึกผิดนี่’
‘อ่ะๆ เคๆ 5555’
..ผ่านไปห้าชั่วโมง.. (เร็วยิ่งกว่าวันปิดเทอม)
‘เห้อ ถึงสักที’ คุณพูดออกมาเพราะรู้สึกเหนื่อย
‘หวังว่าจะไม่ได้เจอยัยนี่หลังลงเครื่องนะ’ เซฮุนพูดไปแบบไม่ได้คิดเลยว่าคุณก็ไม่ได้อยากเจอเขาเหมือนกัน
‘ที่พูดนี่คิดบ้างมั้ยเนี่ย อย่างกับฉันอยากเจอนายอย่างนั้นแหละ’
เนื่องจากเพียงสองคอมเม้นที่ทำให้ไรท์มีกำลังใจ อัพต่อแล้วนะคะ เร็วใช่ป่าว 555555
ติดต่อกับไรท์ได้ที่ Twitter เลยนะคะ ‘pyxlh’ หรือจะ IG ‘pyxlh’ ก็ได้ รักคนอ่านทุกคนนะคะ คอมเม้นเยอะ ก็อัพเยอะน้า บรัยยยยส์ ฮ่าๆ
ความคิดเห็น