ที่ตรงนี้ (เรา )เคยรักกัน

เนื้อเรื่อง

    ลมหนาวโชยมาเอื่อยๆ แสงอาทิตย์ส่องมายังหน้าต่าง ที่มีเด็กน้อยผมสีน้ำตาลแรกเกิด นอนหลับไหลมา

ตั้งแต่ดวงอาทิตย์ขึ้นสู่ฟากฟ้าในยามวิกาล และหายไปเมื่อหอนาฬิกาลีนาเวสบอกเวลาเที่ยงคืน 1 นาที

ที่ห้องประสูติของราชินีตั้งแต่ราชวงศก่อนเต็มไปด้วยเหล่าองครักษ์นับพันนายและเหล่านางกำนัลจาก

ตำหนักต่างๆอีกนับร้อยคน

 " อุแว้  อุแว้ "

 " แฮก ๆ ลูกชายของข้าเขาเป็นลูกชายใช่ไม "

 " ............ "

 " ตอบมาซิ ! ไอตัวกินหญ้า"

 " ใช่พระเจ้าคะเป็นองค์ชาย "

 "  หึ....ในที่สุดข้าก็พ้นคำสาปแล้ว ฮะ ฮะ "

 
เสียงลากพื้นดังเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับกลิ่นคาวเลือด พระราชาวีเนสหันไปพร้อมมองกับภาพที่น่ารังเกียจเบื้องหน้า น้ำใสๆ ซึมออกมาแล้วไหลลงสู่พื้นดิน 

"  ด.... ด..ได้โปรด..ถ..เถอะ...อ..อย่าพราก...ลูกของเราไป "

" น...นีส ทำไมเจ้าถึงได้...... "
 
" หากจะทำจริงๆของให้พระองค์เอา องค์ชาวาเล่ได้ไม "

" ข้า...ข..ข้าทำไม่ได้ วาเล่จะต้องเป็นคนที่สืบเชื้สายต่อจากข้า "

"ม..ม..ไม่จริง พระองค์เปลี่ยนไป "

" หึ ข้า ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป เค้าเป็นคน ที่จะทำไห้ข้าพ้นคำสาป "