(YAOI) Night Cantaloop รัตติกาลหวานจากเจ้าชายถึงสมายล์คิส

^^^^^^^^^^
ตอนถูกคำสาปให้กลายเป็นมนุษย์ยามพระอาทิตย์ขึ้น


ทีเดียส เจนิโรลก้ามาเส็ปเชิร์ป

"ลาสไนท์"

เจ้าชายองค์สุดท้องแห่งปราสาทเดียวดาย ตระกูลแวมไพร์ผู้เลื่องชื่อ เจนิโรลก้ามาเส็ปเชิร์ป ผู้ซึ่งได้รับฉายาว่าลาสไนท์ ผู้สามารถปลิดลมหายใจของศัตรูได้อย่างเลือดเย็นที่สุด เฉียบขาด และน่าเกรงกลัว ตัวอันตรายแห่งราตรีที่ยาวนาน รัตติกาลที่เยือกเย็นเหมาะกับเขาที่สุด ทีเดียส ลาสไนท์ ถือเป็นชายหนุ่นที่รูปงามที่สุดในปราสาทเดียวดายและในราชวงศ์แวมไพร์ และในตระกูลเจนิโรลก้ามาเส็ปเชิร์ป ด้วยเรือนผมสีเทาควันบุหรี่จนเกือบดำ บางคนเห็นเป็นสีน้ำเงินเขียวอมฟ้าจางๆ คิ้วทั้งสองข้างเฉียงขึ้นราวกับสุนัขจิ้งจอกผู้หิวโหยช่างน่าเข้าเล่ห์เหลือหลาย ดวงตาสีแดงที่แทบจะทำให้ผู้จดจ้องลึกเข้าไปในข้างนัยน์ตาแทบจะประสาทเสีย ดวงตาเย็นชาน่ากลัวไม่รู้ว่าคิดที่จะทำอะไรอยู่ จมูกโด่งสันของอสูรตัวฉกาจช่างเซ็กซี่เย้ายวน รับกับริมฝีปากปางแสยะยิ้มอยู่ตลอดเวลา เจ้าเล่ห์เพทุบาย เยือกเย็นโหดร้าย และดูเจ้าชู้ไปภายในเวลาเดียวกัน

ไม่แน่นะ ถ้าคุณได้เห็นเขา นั่นอาจจะเป็นคืนสุดท้ายของคุณก็ได้.........









^^^^^^^^^^
โปรดมองเป็นดวงตาสีม่วงระริกๆ ประกายๆ เจ้าชู้ๆ ด้วยนะน่ะๆ เจ้าค่ะๆ




ฟรีร์วูล์ฟ พินแน๊ฟ

"สโนว์ ไวท์ แวร์วูล์ฟ"

ราชาแห่งแวร์วูล์ฟผู้แข็งแกร่ง สุนัขจิ้งจอกเผ่าพันธุ์ขนสีขาว มนุษย์หมาป่าสีขาวเผ่าพันธุ์ชั้นสูงแห่งเหล่ามนุษย์หมาป่าหรือแวร์วูล์ฟด้วยกันนั่นเอง ฉะนั้นเขาจึงได้เป็นหัวหน้าเผ่าพันธุ์โดยไม่ต้องสงสัย อีกทั้งด้านศิลปะการต่อสู้ยังเป็นหนึ่งไม่เป็นที่สองรองต่อจากใครใดๆ เลยด้วยซ้ำ สัญชาติญาณการรับรู้ก็รวดเร็วว่องไว ผิดก็แต่ตรงที่กะล่อนหาตัวจับได้ยาก เหล่าลูกน้องให้ความเคารพยำเกรงในเรื่องต่างๆ รวมไปจนถึงไอ้เรื่องกะล่อนปลิ้นป่อนนี่นี้ด้วย ฟรีร์วูล์ฟ สโนว์ ไวท์ แวร์วูล์ฟ มีความหล่อสูสีกับองค์ชายคนเล็กแห่งปราสาทเดียวดาย คู่ปรับตลอดกาลของพวกแวร์วูล์ฟ มันเป็นทำเนียบไปซะแล้วที่แวมไพร์กับแวร์วูล์ฟจะต้องเกลียดกัน รวมไปจนถึงพวกเขา และทุกคนในยุคสมัยนี้ด้วย ฟรีร์วูล์ฟมีเรือนผมสีขาวสะอาดตา หู หาง และขน ที่ควรจะเป็นสีน้ำตาลก็กลับกลายเป็นสีขาวของหิมะดูสะอาดตา อีกทั้งยังมีผิวที่ขาว ใบหน้ากะล่อน รับกันไปหมด ตั้งแต่คิ้วที่ดูฉงนๆ ตลอดเวลา ดวงตาสีม่วงเปล่งประกายดูเจ้าเล่ห์และมากรัก จมูกโด่งสัน ริมฝีปากเซ็กซี่สีแดงของผลเชอร์รี่น่าลิ้มรส และนิสัยช่างเอาใจ ไหลลื่นตามน้ำไปได้เรื่อยๆ นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้มีแต่ใครๆ รักเขา ฟรีร์แวร์วูล์ฟ..........





เตอนธิเตอม อนาตาร์ส

พัฟเค้กยามเช้า อมยิ้มรสผลไม้รวมยาวเที่ยง นมสดอุ่นๆ ยามค่ำคืน

ดอกไม้ดอกน้อยๆ ผู้อ่อนไหวและสดใสร่าเริงอยู่ตลอดเวลาและเสมอๆ ด้วยดวงตากลมโตบ้องแบ๊วสีชมพู คิ้วตรงเฉียบดูเศร้าสร้อย จมูกดู ดื้อๆ รั้นๆ ชอบกลๆ ริมฝีปากตกงุ้มเล็กๆ น่ารักน่าหยอกและน่าแกล้งเป็นที่สุด อายุอานามก็ปาเข้าไปยี่เสือบเกือบๆ จะยี่สิบเอ็ดอยู่รอมร่อนี้แล้ว แต่ทว่าตัวและสมองกลับไม่พัฒนาไปตามวัยอย่างที่คิด เตอนธิเตอมยังมีความคิดที่เป็นเด็กๆ อยู่เลย แถมด้วยใบหน้าที่อ่อนกว่าวัยนั้นอีก น่ารักน่าหยอกซะไม่มีจริงๆ นะน่ะ หนุ่มน้อยคนนี้ หนุ่มน้อยที่เปรียบเสมือนเค้กหอมๆ ที่เพิ่งเอาออกมาจากเตาอบ หนึ่มน้อยที่เปรียบเสมือนอมยิ้มรสหวานอมเปรี้ยว ที่อมๆ ไปสักพักพอได้ลิ้มรสความหอมหวาน แต่พออมต่อๆ ไปเรื่อยๆ กลับได้ลิ้มรสของความเปรี้ยวแห่งผลไม้หลากหลายรส ใครจะเชื่อว่าหนุ่มน้อยติ้งต๊องๆ ปนเอ๋อๆ คนนี้ จะกลายเป็นฉนวนสงครามครั้งยิ่งใหญ่ระหว่าเผ่าพันธุ์ไปได้..........