love me รักฉันต้องแลกด้วยคำสาป

ลำดับตอนที่ #2 : เริ่มต้น

"ไอรินตื่นดิ ฉันบอกให้ตื่นไงเว้ยยย ไหนบอกจะไปเที่ยวไงแล้วทำไมให้ฉันมาปลุกเนี่ยห๊ะ ?!!'' ใครมาแหกปากปลุกฉันแต่เช้าว่ะเนี่ยยย รำคาญนะโว๊ยยย 
"รินจะตื่นมั้ย ไม่ตื่นฉันถีบ -_- '' 
''.....'' เรื่องไรจะตื่น คนจะนอนเว้ย
''ไอ้รินนน''
โครมมม !!!!   มันถีบจริงอ่ะ เจ็บอ่าาาาาา ไอ่บ้านี่ ถีบมาได้คนนะ - -*
''อะไรของแกว่ะนิกกิปลุกให้มันดีดีดิ -[]- ปลุกแบบนี้มันเจ็บนะเว้ย'' ฉันโวยวายใส่นิกกิเพื่อนของฉันที่มันกล้าถีบฉันตกเตียง -...-
''ก็ปลุกแล้วไม่ตื่นเองอ่ะ ฉันก็ต้องใช้วิธีนี้แหละ - - ไปอาบน้ำแต่งตัวไปฉันจะพาแกไปเที่ยว  ^^ '' ไปเที่ยว ? อีกแล้วหรอว่ะ เออจริงด้วย วันนี้บอกว่าจะไปเที่ยวนี้หว่า 
''เออๆ  เดี๋ยวลงไปรอที่ห้องนั่งเล่นก่อนไป เดี๋ยวแต่งตังเสร็จเดี๋ยวลงไป '' แล้วฉันก็เดินหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
ปังๆ !! ปังๆ !!  
''ไอ่รินโว๊ยยย  เสร็จยังเนี่ยยแอบหลับในห้องน้ำไง อาบน้ำบ้าไรของแกเนี่ยย 30 นาทีแล้วนะ '' นิกกิมันจะพังประตูห้องน้ำฉันไงว่ะ 
'' เดี๋ยวๆกำลังใส่เสื้อผ้าเว้ย รอก่อนดิจะรีบไปตายไง ! '' ฉันตะโกนกลับไปแล้วเสียงของนิกกิก็เงียบไป เห้อออ ตื่นขึ้นมาก็เจอเรื่องวุ่นวายเลยหรอเนี่ย

''นิกกิๆ อยู่ไหนเนี่ยยยยยย''ฉันเดินลงมาที่ห้องนั่งเล่น แต่ก้ไม่เจอนิกกิ ไปไหนว่ะเนี่ยยยย  หืมมม  นั้นจดหมายไรว่ะ ฉันมองไปเห็นจดหมายเล็กๆที่ว่างไว้ที่โต๊ะกระจกในห้องนั่งเล่นเท่านั้น ไรอ่ะ ฉันหยิบมันขึ้นมาอ่าน
'รินฉันมีธุระว่ะ เดี๋ยวฉันจะมารับแกไปกินข้าวเย็นแทนนะเว้ย โทษทีว่ะ เครียมตัวไว้เดี๋ยวตอนเย็นมารับ แล้วเจอกัน..' สั้นๆ แค่นี้เลยหรอว่ะ เห้ย! แล้วที่มาปลุกฉันอ่ะ ไรเนี่ยยยย  เห้อออ  ก็ได้ว่ะ รอตอนเย็นก็ได้ ชิ! ยัยเพื่อนบ้า =.=