ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ได้สมาชิกเพิ่มรวมเป็นสองสาว
【 Chapter 7 】
หลัาทำเวสปราบมัรแเสร็ผม็ไ้เือนเอาิ้นส่วนเามัรมา เพื่่อไปยืนยันารทำเวส ถึะไ้ิ้นส่วนมามาถึ 31 ัว็เถอะนะ และที่สำัผมไ้สมาิปาร์ี้มาใหม่เป็นหิสาวที่ื่อ ฟรีเวีย และเธอืออีอมมารเมื่อ 300 ปี่อน นี่สินะำมที่ว่าอายุเป็นเพียัวเล ่าน่าลัวริๆ
สรุป็ืออนนี้ปาร์ี้ผมลายเป็นปาร์ี้ที่มีสมาิร่วมสามน
ระหว่าทา็นั่พัิน้าวันบ้า
" อ้า~ รู้สึีัเลยนะ เ้ามอเอร์ไ์เนี่ย~ "
" นั่นสินะะ ฟรีเวียเอ็ิเหมือนันสินะะ "
" อืม! ีว่านั่บนรถม้าั้เยอะ! อ๊ะ ถึะำไม่ไ้ว่านั่ล่าสุี่ร้อยปี็เถอะนะ แหะๆ "
" พวเธอ่วยหยุุยันแล้วมา่วยผมะไ้รึเปล่า "
ผมทัสอสาวทีุ่ยันสนุสานแล้วปล่อยให้ผมทำอาหารอยู่นเียวให้มา่วยผม แ่...
" ็ันไม่เยทำนี่นา~ "
" ือว่า...ันทำไมเป็นนะะ... "
สรุปนี่ผม้อทำนเียวใ่มั้ยเนี่ย! ให้ายเถอะ!
ผมนำวัถุิบออา่อเ็บอ มันเป็นวัถุิบที่ผมื้อมาาลาในระหว่าเินเที่ยวับไอร่าเมื่อวาน ผมหยิบผัึ้นมาปลอเปลือหั่นผัอย่าสมส่วน ่อนะนำมันลไป้มในหม้อที่ผมสร้าึ้นมา ผมอยู่ัวนเียวมา 6 ปีผมึสามารถทำอาหารินเอไ้ ถึส่วนให่ะินพวอาหารเวฟเอ็เถอะนะ ผมทำอาหารที่ผมอบมันือแระหรี่ที่นี่ปุ่นอบินัน ส่วนัวผมอบอาหารอหลายๆประเทศแ่ละประเทศ็แ่าันไป แ่แระหรี่ผมทำบ่อยสุ็เลยเลือเมนูนี้มาทำ
สอสาวูผมทำอาหารอย่าใใ่อ
เวลาผ่านไปผมเปิฝาหม้อึ้น ส่ลิ่นหอมระายบนอาาศ
" เสร็แล้ว! "
" ว้าว! น่าินัเลย่ะ! "
" ไม่เยเห็นมา่อนเลยนะเนี่ยแ่็ูน่าินมาเลยล่ะ! "
ผมแระหรี่ราลบน้าวแล้วส่ให้ับไอร่าและฟรีเวีย
พวเธอั้าวึ้นใส่ปาเี้ยวอย่าละมุน
" อร่อย! " " อร่อยมาเลยะ! "
พวเธออุทานออมาพร้อมัน
หุหุ อย่าูถูนโสที่อยู่มานานสิ ถึอนนี้ะเปลี่ยนสถานะลายเป็นมีนรัแล้ว็เถอะนะ
พวผมนั่ินอาหารนหมนั่พัรออาหารย่อยพลาุยเรื่อ่าๆันไปมา ส่วนผม็นำาบาานะมา【เอ็นานท์】ใส่สิลลไป ผมใส่สิลทั้ 6 ธาุลไปในาบมันทำานเหมือนระบวนารอนร่ายเวทย์ เพียผม้อาร็สามารถปล่อยเวทย์อทั้ 6 ธาุามในึแ่ไม่สามารถปล่อยเวทย์ระับที่มาว่า 5 ึ้นไปไ้ ไม่ั้นาบาานะะแออ าารทลอและประสบผลสำเร็าบเล่มนี้็ไ้ลายมาเป็นาบประำัวผม
" นี่ิน นั่นือาบอะไรเหรอรูปร่าพิลึั? "
" มันือาบาานะน่ะะ ันเอ็มีเหมือนันนะะ นี่ไ "
ไอร่าหยิบาบาานะที่ผมทำให้ึ้นมาให้ฟรีเวียู เธอื้นเ้นับรูปร่าและสิ่ใหม่ๆ
" ในปัุบันมีเ้านี่ใ้ทั่วไปเลยเหรอ? "
" เปล่าหรอะ ินเป็นนสร้าึ้นมาเอน่ะ่ะ "
" ริเหรอ! นี่ินสร้าให้ันบ้าสิ อยาไ้อะ "
" ็ไ้อยู่หรอ ไว้ลับไปถึเมือแล้วผมะทำให้นะ "
" อืม อบุนะิน "
ฟรีเวียส่ยิ้มให้ผม รอยยิ้มอเธอูสวยามูอ่อนโยนแ่็ูมีเสน่ไปพร้อมๆัน ใบหน้าอเธอเผยรอยสีมพูึ้นบนแ้มอเธอ ไอร่าที่เห็นท่าทาอฟรีเวีย็้อมอ้วยวามสสัย ส่วนผม็นั่ปรับแ่าบาานะึไม่ไ้สนใมอเธอ
เวลาผ่านไปเือบเย็นหลัาเที่ยวไปเรื่อยเปื่อย พวผม็นั่รถมอเอร์ไ์ลับมาเมือ ผมอให้ฟรีเวียับไอร่าอย่าพูเรื่อที่ผมสร้ามอเอร์ไ์ออไป เพราะมันะเป็นปัหาสำหรับผม พวเธอ็พยัหน้าอบลามำออผม
เมื่อมาถึเมือพวผม็เินทาไปที่ิล์มาสเอร์ทันที พอไปถึิล์มาสเอร์็โนสายาานรอบ้าับ้อมาที่พวผมอีแล้ว เพราะมีผู้หิเพิ่มึ้นมาอีนน่ะสิ พอผมหันไปมอไอร่าับฟรีเวีย พวเธอ็ุยันอย่าสนุสนานไม่สนใสิ่รอบ้าะั้น ผมนำิ้นส่วนเามัรออมาสามสิบส่วนอีอันเ็บเอาไว้แล้วยื่นส่ให้ลี่าที่เาน์เอร์ อนผมนำออมา็เธอ็ใอึ้สัพัให่่อนะนำิ้นส่วนไปึ้นเินโยไม่ถามผมไปมาว่านี้ ผมนึอบุเธอในใ เพราะไม่ั้นนอื่นๆมอผม้วยสายาแปลๆแน่ๆ เมื่อผมไ้รับเินมาร่วม 60 เหรียทอ ัวละ 2 เหรียทอ เพราะมันเป็นมัรแที่สู้้วยยาน่ะนะ ปิ้อใ้นำนวนมาถึะล้มไ้ทีละัว แ่ว่านั่นแหละนะ... เผลอล้มไปหลายัวแล้วน่ะสิ ถึที่เหลือฟรีเวียะใ้ไฟทมิฬอเธอัาร็เถอะนะ พอรับเินาลี่าผม็นำเินเ็บเ้า่อเ็บอและเินลับโรแรม ระหว่าทาึ้นห้อ็โนุิลเวียยิำถามใส่ยให่ผม็อบไปบ้าบาำถามส่วนำถามที่เหลือ็ไ้แ่อบปิเสธไป ว่าะหนีมาไ้็ินเวลานานพอัวสุท้าย็มาถึห้อนอนสัที เหนื่อยะมัเลยวันนี้
" เห๋... นี่ือห้อนอนอไอร่าับินเหรอเนี่ย "
ฟรีเวียร้อออมา้วยวามื่นเ้น
" อา... ทำัวามสบาย็แล้วัน ผมอัวไปนอน่อนล่ะ เอแ่เรื่อทั้วันเลย "
" อ๊ะ! ินะอย่าลืมอาบน้ำ่อนสิะ! "
ฟรีเวียมอผมสลับับไอร่าไปมาพลาหัวเราะอย่าั่วร้าย
" นี่พวเธอมีอะไรันแล้วสินะ "
" เห้ย! พูอะไรออมาเนี่ยฟรีเวีย! "
" ใ่แล้ว่ะ! "
" นี่็่วยอย่าอบแบบนั้นไปะไ้มั้ยรับ! "
" ถึไม่บอัน็ใ้เวทย์อ่านวามทรำเอา็ไ้หรอนะะบอให้ "
้วยำอบอไอร่า ฟรีเวียหรี่าลรึ่หนึ่เินรมาที่ผมและผลัผมลบนเียานั้นเธอ็เินมาึ้น่อมผมเอามือหน้าอผมเอาไว้
" น...ะทำอะไรเนี่ยฟรีเวีย! "
" หุหุ ันัะสนในายึ้นมาแล้วสิ ะว่าไปนายเอ็รสเปันเหมือนันนะ "
" ย่าล้อเล่นสิฟรีเวีย! "
ผมหัวเราะเบาๆ
" หน้าาันเหมือนนล้อเล่นั้นเหรอ? "
" อึ... "
พอหันสายาไปมออวาม่วยเหลือาไอร่า ไอร่า็ยิ้มแล้ว็พูว่า
" ม...ไม่ไ้นะะฟรีเวีย ินน่ะเป็นอันนะะ! "
" แ่ันเอ็รัินเหมือนันนี่นา "
" เอ๋! แ่ฟรีเวียพึ่เอับินวันแรเอนะะ! "
" อืม... นั่นสินะ นั่นไไอนั่นไ รัแรพบไล่ะ! "
" เอ๋!!!! "
ผมฟัพวเธอสอนุยันโยไม่สนใผมเลยสันิ พอเถียันไปมาไอร่า็หยุเถียแล้วทำท่ารุ่นิอะไรบาอย่า
" เ้าใแล้ว่ะ แ่ัน้อเป็นภรรยาหลวนะะ ถ้าฟรีเวีย้อารละ็ "
" เี๋ยวๆ อบลเยเลย! "
" เห๋... ถึันะมาทีหลัแ่ินอาะิใร่าายอัน็ไ้น้า~ "
" ถึอนนั้น่อยว่าัน่ะ "
านั้นไอร่า็ึ้นมานั่้าๆผมที่ำลัโนฟรีเวียึ้น่อมอยู่
เห้ยๆ สนใผมหน่อยสิรับ ับปลาสอมือเรอะผมไม่อยาเป็นนแบบนั้นนะ! แ่ะว่าไปฟรีเวีย็สวยน่ารัไปอีแบบนอาไอร่านะ ไม่ๆๆๆๆ! นี่ผมิอะไรลไปเนี่ย
" หุหุหุ ถึะเป็นผู้หิแ่โนผนึไปนาน็มีวาม้อารเหมือนันนะ "
" ฟรีเวียะ มาเริ่มันเถอะะ "
โอ้ย!! ไม่มีทีท่าะหยุล พวเธอสอนเริ่มรุหนัึ้นเรื่อยๆ ็ไ้ะเอาแบบนี้ใ่มั้ย ผมวาแผนะหลอทำเป็นเล่น้วยให้พวเธอายใและแอบหนีออไปอนพวเธอเผลอ
ผมลุึ้นผลัทั้สอนลไปนอนบนเียและเริ่มลูบไล้ส่วน่าๆอพวเธอ
" อืม.... "
" อร้า~ รนั้นมัน "
เสียร้ออทั้สอผสานันนทำให้ผมื่นเ้นและหัวใเ้นรัว
ไม่ไ้ๆ ะทำมาว่านี้ไม่ไ้ อนนี้แหละที่้อ....ห...หนี
เอ๊ะ... ทำไมาอผมรู้สึมัวๆันนะ หรือว่าวันนี้ะเหนื่อยเินไป ผมไม่ไ้ิอะไรไปมาว่านี้
และสิอผม็ไ้ับวูบลไปโยที่เรื่อ่อานั้นผม็ไม่รู้รายละเอียอะไรเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น