(รีไรท์&yaoi ไม่มีncนะแจ็ะ มีแต่กาว) ดันกลับมาตอน ม. ต้น พร้อมระบบคนดังซะได้
ตอนที่ 11 : คอสเพลย์ (2)
"ฮัลโหลพี่น้ำ" นิลโทรหาพี่น้ำ
"เอ้อ นิลๆ พี่มีเรื่องให้ช่วยน่ะ มาหาพี่ได้มั้ย" เสียงของน้ำดังออกมาจากโทรศัพท์
"ได้ดิ ว่าแต่ช่วยเรื่องอะไรอะ" นิลถามด้วยความสงสัย
"เรื่องชุดคอสเพลย์ที่นิลประกาศขายทั้ง 2 ชุดในเฟสบุ๊คน่ะ พี่ขอยืมได้มั้ย?"
"ได้ๆ เดี๋ยวนิลจะเอาไปให้" นิลตอบตกลง
"ขอบใจจ้าน้องรัก"
สายตัดไปแล้ว
นิลเดินไปเอาชุดในตู้เสื้อผ้าออกมา มันถูกห่อด้วยพลาสติกอย่างดี ป้องกันฝุ่นและแมลงตัวเล็กเข้าไปทำให้สินค้าเสียหาย
ส่วนพวกดาบกับชุดเกราะของแอสโทลโฟ นิลยัดใส่กระเป๋าเดินทาง รูปทรงกระบอกไว้อย่างดี
อย่าเข้าใจผิดล่ะ! ที่เก็บรักษาไว้อย่างดีน่ะ ไม่ได้อยากเก็บไว้ใส่เองหรอกนะ!!....
นิลกำลังประสบปัญหาอย่างใหญ่หลวง
...เขาไม่มีรถไปหาพี่สาว...
"โว้ยยย!? คนยิ่งรีบๆอยู่เนี่ย อยากมีรถมอไซซักคันจังนะ..." นิลบ่นออกมาคนเดียว
นิลออกมาเดินเล่นในหมู่บ้าน ช่วงนี้คนในหมู่บ้านต่างรู้จักนิล เพราะนิลชอบมาช่วยพวกเขาอยู่บ่อยๆ ทุกคนเลยมองว่านิลเป็นเด็กอัธยาศัยดี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ทุกคนเลยตอบแทนนิลเป็นเงินค่าขนมเล็กน้อย
หารู้ไม่ว่าที่นิลทำไปก็เพื่อใช้ทักษะ[ขายบริการ] ระดับสีทองให้มีประโยชน์แค่นั้นแหละ
"หวัดดีหนูนิล" ยายแก่ๆทักทายนิล
"หวัดดีครับยาย สา มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ?" นิลเดินเข้าไปหายาย สา
ยายสาเป็นยายของเพื่อนสมัยเด็กของเขาที่ชอบมาเล่นด้วยกันตอนเด็กๆ ชื่อว่าฟลุ๊ค แต่พอขึ้น ม.ต้น ฟลุ๊คก็ติดเพื่อนทิ้งการเรียน ทำให้ต้องหยุดเรียน มาช่วยงานแถวบ้านแทน
ทั้งคู่คุยกันสัพเพเหระกันเรื่อยเปื่อย ถามไถ่สารทุกสุกดิบกันและกันตามประสาคนไม่เจอกันนาน
"นี่ก็สายแล้ว นิลไปส่งยายที่บ้านหน่อยนะยายจะกลับไปทำงานบ้านซักหน่อย" ยาย สา ขอให้ช่วย
"ได้สิครับยาย เดี๋ยวผมช่วยถือของนะครับ" นิลยิ้ม เขาช่วยอย่างเต็มใจเพราะสนิทกันอยู่แล้ว
นิลพายายสา เดินมาที่บ้านของยาย ตามเส้นทางที่ผ่านมานิลรู้สึกคิดถึงมันจริงๆ บรรยากาศ ถนนบ้านนอกที่มีขี้วัวตามทาง เด็กๆวิ่งเล่นตามที่โล่งข้างทาง
ต้นไม้มีอยู่ทุกบ้าน สร้างความร่มเย็น แผ่มาจนถึงถนน
เมื่อเข้ามาสู่ซอยที่บ้านของยายสาตั้งอยู่ ก็จะพบบรรยากาศสงบ ร่มเย็น มีบ้านเรียงกันไปขนาบกับถนนทั้ง2ฝั่ง มีคนแก่คอยเลี้ยงหลานตัวเล็ก ให้พ่อกับแม่เด็กที่ไปทำงานต่างจังหวัดได้อย่างสบายใจ
บรรยากาศของคนแก่ ทำให้นิลรู้สึกผ่อนคลาย
ในที่สุดก็มาถึงบ้านของยายสา เป็นบ้านสองชั้น ข้างล่างเป็นผนังปูน ส่วนข้างบนเป็นไม้
เป็นบ้านปกติที่พบเห็นกันทั่วไป และยังมีที่โล่งข้างๆบ้านให้เด็กๆวิ่งเล่นได้อีกด้วย
นิลพายายสาไปนั่งที่แคร่หน้าบ้านใต้ต้นมะยม และอยู่ๆยายสาก็หยิบเงิน100บาทมาให้ จากผลของทักษะ[ขายบริการ]แม้นิลจะไม่ต้องการ แต่ยายสาก็จะให้ นิลเลยต้องจำใจรับไว้
ฟลุ๊คที่เห็นยายกลับมาแล้ว ก็เลยตักน้ำเย็นๆ จากกระติกน้ำมาให้ยายสาย
เขาตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นหน้านิล
'ใครวะ น่ารักชิบเป๋ง'
ฟลุ๊คเป็นหนุ่มสูงตามมาตรฐาน สักลายไว้ที่หลังบ้าง เหมือนแม่ของเขา
ผมสีดำยาวนิดหน่อย มีหนวดเล็กน้อย หน้าตาคมเข้มตามฉบับหนุ่มไทย
"ยาย นี่ใครอะ" ฟลุ๊คถาม
"ก็นิลเพื่อนมึงไง ไม่เจอกันนานจำไม่ได้ก็ไม่แปลกหรอก" ยายสาตอบ
"ห้ะ!!?"
//อันที่ไอ้เวฟแต่งไว้หมดแล้วจ้า จะลงต่อพรุ่งนี้นะ อาจจะไม่สนุกเท่าไอ้เวฟ แต่ความกาวน่ะมากกว่าแน่นอน!!!!!!! ตอนนี้ขอไปกินข้าวก่อน
"เอ้อ นิลๆ พี่มีเรื่องให้ช่วยน่ะ มาหาพี่ได้มั้ย" เสียงของน้ำดังออกมาจากโทรศัพท์
"ได้ดิ ว่าแต่ช่วยเรื่องอะไรอะ" นิลถามด้วยความสงสัย
"เรื่องชุดคอสเพลย์ที่นิลประกาศขายทั้ง 2 ชุดในเฟสบุ๊คน่ะ พี่ขอยืมได้มั้ย?"
"ได้ๆ เดี๋ยวนิลจะเอาไปให้" นิลตอบตกลง
"ขอบใจจ้าน้องรัก"
สายตัดไปแล้ว
นิลเดินไปเอาชุดในตู้เสื้อผ้าออกมา มันถูกห่อด้วยพลาสติกอย่างดี ป้องกันฝุ่นและแมลงตัวเล็กเข้าไปทำให้สินค้าเสียหาย
ส่วนพวกดาบกับชุดเกราะของแอสโทลโฟ นิลยัดใส่กระเป๋าเดินทาง รูปทรงกระบอกไว้อย่างดี
อย่าเข้าใจผิดล่ะ! ที่เก็บรักษาไว้อย่างดีน่ะ ไม่ได้อยากเก็บไว้ใส่เองหรอกนะ!!....
นิลกำลังประสบปัญหาอย่างใหญ่หลวง
...เขาไม่มีรถไปหาพี่สาว...
"โว้ยยย!? คนยิ่งรีบๆอยู่เนี่ย อยากมีรถมอไซซักคันจังนะ..." นิลบ่นออกมาคนเดียว
นิลออกมาเดินเล่นในหมู่บ้าน ช่วงนี้คนในหมู่บ้านต่างรู้จักนิล เพราะนิลชอบมาช่วยพวกเขาอยู่บ่อยๆ ทุกคนเลยมองว่านิลเป็นเด็กอัธยาศัยดี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ทุกคนเลยตอบแทนนิลเป็นเงินค่าขนมเล็กน้อย
หารู้ไม่ว่าที่นิลทำไปก็เพื่อใช้ทักษะ[ขายบริการ] ระดับสีทองให้มีประโยชน์แค่นั้นแหละ
"หวัดดีหนูนิล" ยายแก่ๆทักทายนิล
"หวัดดีครับยาย สา มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ?" นิลเดินเข้าไปหายาย สา
ยายสาเป็นยายของเพื่อนสมัยเด็กของเขาที่ชอบมาเล่นด้วยกันตอนเด็กๆ ชื่อว่าฟลุ๊ค แต่พอขึ้น ม.ต้น ฟลุ๊คก็ติดเพื่อนทิ้งการเรียน ทำให้ต้องหยุดเรียน มาช่วยงานแถวบ้านแทน
ทั้งคู่คุยกันสัพเพเหระกันเรื่อยเปื่อย ถามไถ่สารทุกสุกดิบกันและกันตามประสาคนไม่เจอกันนาน
"นี่ก็สายแล้ว นิลไปส่งยายที่บ้านหน่อยนะยายจะกลับไปทำงานบ้านซักหน่อย" ยาย สา ขอให้ช่วย
"ได้สิครับยาย เดี๋ยวผมช่วยถือของนะครับ" นิลยิ้ม เขาช่วยอย่างเต็มใจเพราะสนิทกันอยู่แล้ว
นิลพายายสา เดินมาที่บ้านของยาย ตามเส้นทางที่ผ่านมานิลรู้สึกคิดถึงมันจริงๆ บรรยากาศ ถนนบ้านนอกที่มีขี้วัวตามทาง เด็กๆวิ่งเล่นตามที่โล่งข้างทาง
ต้นไม้มีอยู่ทุกบ้าน สร้างความร่มเย็น แผ่มาจนถึงถนน
เมื่อเข้ามาสู่ซอยที่บ้านของยายสาตั้งอยู่ ก็จะพบบรรยากาศสงบ ร่มเย็น มีบ้านเรียงกันไปขนาบกับถนนทั้ง2ฝั่ง มีคนแก่คอยเลี้ยงหลานตัวเล็ก ให้พ่อกับแม่เด็กที่ไปทำงานต่างจังหวัดได้อย่างสบายใจ
บรรยากาศของคนแก่ ทำให้นิลรู้สึกผ่อนคลาย
ในที่สุดก็มาถึงบ้านของยายสา เป็นบ้านสองชั้น ข้างล่างเป็นผนังปูน ส่วนข้างบนเป็นไม้
เป็นบ้านปกติที่พบเห็นกันทั่วไป และยังมีที่โล่งข้างๆบ้านให้เด็กๆวิ่งเล่นได้อีกด้วย
นิลพายายสาไปนั่งที่แคร่หน้าบ้านใต้ต้นมะยม และอยู่ๆยายสาก็หยิบเงิน100บาทมาให้ จากผลของทักษะ[ขายบริการ]แม้นิลจะไม่ต้องการ แต่ยายสาก็จะให้ นิลเลยต้องจำใจรับไว้
ฟลุ๊คที่เห็นยายกลับมาแล้ว ก็เลยตักน้ำเย็นๆ จากกระติกน้ำมาให้ยายสาย
เขาตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นหน้านิล
'ใครวะ น่ารักชิบเป๋ง'
ฟลุ๊คเป็นหนุ่มสูงตามมาตรฐาน สักลายไว้ที่หลังบ้าง เหมือนแม่ของเขา
ผมสีดำยาวนิดหน่อย มีหนวดเล็กน้อย หน้าตาคมเข้มตามฉบับหนุ่มไทย
"ยาย นี่ใครอะ" ฟลุ๊คถาม
"ก็นิลเพื่อนมึงไง ไม่เจอกันนานจำไม่ได้ก็ไม่แปลกหรอก" ยายสาตอบ
"ห้ะ!!?"
//อันที่ไอ้เวฟแต่งไว้หมดแล้วจ้า จะลงต่อพรุ่งนี้นะ อาจจะไม่สนุกเท่าไอ้เวฟ แต่ความกาวน่ะมากกว่าแน่นอน!!!!!!! ตอนนี้ขอไปกินข้าวก่อน
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
ด้อด:ไรท์เอากาวเพิ่มมั้ย?
นิล:แกต้องห้ามไรท์ดิฟะ!!!!!
อืมๆ ตัวข้านี้ฉลาดจริงๆ
สนุกดีแท้ ชอบๆ