คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ไฟต์ที่ 4 ของความจริง
ไฟต์ที่ 4 ของความจริง
ชายลึกลับคนนั้นก็นำเรนอนเดินตามไปยังทางทางหนึ่งซึ่งพอเดินไปเดินไปก็เริ่มเห็นแสงสว่างอยู่รำไร
“นี่นายจะพาชั้นไปไหน” เธอถาม
“ที่ที่พระองค์จะได้รู้ต่อไปในไม่นานนี้” ชายลึกลับตอบ
แสงสว่างที่เคยเป็นเพียงจุดเล็กๆนั้นบัดนี้ ค่อยๆสว่างขึ้น สว่างขึ้น และ วาบ........... เธอก็ได้หลุดพ้นจากความมืดที่เคยรายล้อมตัวเธอมาเป็นเวลานานพอดู
เธอออกมายังที่ชุมชนแห่งหนึ่งที่ผู้คนพลุกพล่านมากพอดูที่นั่นคือ ไฟต์โรด นั่นเอง ถนนที่เป็นศูนย์รวมของเหล่าไฟเตอร์ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับไฟเตอร์จะมารวมตัวกันอยู่ที่นี่และเป็นที่ตั้งของสำนักงานสมาพันธ์ไฟเตอร์เช่นเดียวกัน
“เชิญเสด็จทางนี้กระหม่อม” ชายลึกลับพาเรนอนตรงไปยังสำนักงานไฟเตอร์
“พาชั้นไปที่นั่นทำไมกันน่ะ” ความเงียบเป็นคำตอบ เรนอนทำอะไรไม่ได้มากนอกจากเดินตามชายลึกลับนั่นไปแต่โดยดี
ที่นี่มีไฟเตอร์เดินกันพลุกพล่านขวักไขว่เต็มไปหมดแต่ละคนต่างทำงานไม่ว่าจะตรวจพิมพ์เอกสาร ส่งของ ผลิตอาวุธ ลงอาคม และอื่นๆอีกมากมาย
“นี่ๆชามาลอยู่ไหนน่ะ” ไฟเตอร์ชราผู้หนึ่งเอ่ยถามไฟเตอร์สาวน่าตาจิ้มลิ้มที่นั่งพิมพ์งานอยู่ที่โต๊ะหน้าห้องที่มีป้ายติดไว้ว่า ชามาล เดอลาปัว
“ท่านไปพบท่านผู้เฒ่าแล้วค่ะ ท่านผู้เฒ่าไม่พบท่านหรอคะ” เลขาสาวสวยหน้าห้องเอ่ย
“อืม ไม่เป็นไรคงสวนกันน่ะ เธอก็มาด้วยกันสิ เรนนีซ่า”
“ค่ะ ท่านผู้เฒ่า”
แล้วไฟเตอร์สาวคนนั้นก็เดินตามไฟเตอร์ชราไปพวกเค้าก็เดินตามไปโดยดี
“นี่ๆทำไมเค้าถึงนามสกุลเดียวกับชั้นล่ะ” เรนอนเอ่ยถามชายลึกลับ
“เค้าผู้นั้นคือ หัวหน้าฝ่ายปราบปราม ชามาล เดอลาปัว บิดาของพระองค์”
“ว่าไงนะ นี่นายจะบ้ารึป่าว พ่อชั้นชื่อ นิโครัส เดอลาปัว ไม่ใช่เค้า ชั้นว่านะ นายไม่เมาก็มึนอะไรซักอย่างแน่เลย”
“แล้วพระองค์จะเข้าใจ กระหม่อม”
ตอนนี้พวกเค้าเดินตามไฟเตอร์สองคนนั้นไปถึงห้องๆหนึ่งซึ่งมีโต๊ะกลมยาวใหญ่หนึ่งตัว และมีเก้าอีเลื่อนลายล้อมอยู่เต็มไปหมด มีจอพลาสมาขนาดใหญ่อยู่ใจกลางโต๊ะและมีไฟเตอร์หลายคนนั่งรออยู่พร้อมแล้ว
“เอาล่ะทุกคนมาพร้อมแล้วใช่มั้ย เอาล่ะเราจะเริ่มประชุมกัน” ไฟเตอร์ชราเอ่ย
“ข้าในนามของประธานสมาพันธ์ไฟเตอร์
ข้าคิดว่าพวกเราจำเป็นที่จะต้องอัญเชิญดวงวิญญาณขององค์ราชาและองค์ราชินีให้มากำเนิดบนโลกไปนี้แล้ว เพราะพวกบราตอสเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งหนึ่งแล้ว ข้าคิดว่าราชาของพวกมันก็คงจะกลับมาอีกครั้งเช่นกัน ทุกท่านคิดเช่นไร”
“ข้ามีความคิดว่าเราน่าจะจัดการกับบรรดาทาสรับใช้ของราชาแห่งบราตอสให้สิ้นซากเสียก่อน” ชายวัยกลางคนผมคำขลับยาวถึงต้นคอเสนอความคิดเห็น
“มีใครมีความคิดอย่างไรอีก” ชายชราถาม “ในเมื่อไม่มีแล้ว ข้าจะเอาทั้งสองวิธีนี้ไปเข้าที่ประชุมของท่านอาวุโสอีกครั้งหนึ่งได้ความเช่นไรข้าจะมาประกาศให้ทุกท่านทราบอีกครั้งปิดประชุม” “เดี๋ยวก่อนชามาล เรามีเรื่องจะคุยกับท่าน”
“เราคิดว่าทางท่านอวุโสยังไงก็คงคิดเช่นเดียวกับเรา เราจะให้องค์ราชินีไปอยู่กับท่านและให้องค์ราชาไปอยู่กับโจนาธาน ฮิลตัน ตกลงมั้ย”
“และแต่ท่านจะสั่งเถิด ข้าน้อยพร้อมรับคำบัญชา” ชามาลตอบพร้อมก้มตัวลงเล็กน้อยเพื่อเป็นการให้เกียรติ
“ดี เราหวังว่า ท่านจะดูแลองค์ราชินีเป็นอย่างดี”
แล้วทั้งสองคนก็แยกย้ายกันไป แต่หารู้ไม่เลยว่ามีคนแอบฟังทั้งสองคุยกันอยู่
“นี่ๆ ชั้นไม่เห็นจะเข้าใจทำไมต้องให้ราชากับราชินีไปอยู่กับคนโน้นคนนี้ แล้ว บราตอสคือใคร ชั้นงงไปหมดแล้วเนี่ย” เรนอนถามอย่างงงงวย แต่ความเงียบก็เป็นคำตอบจากชายลึกลับอีกครั้ง
เคร้ง!!!!!!!!
“นั่นใครน่ะ” ชามาลถาม ขณะที่กำลังเดินออกจากห้องประชุม
“ขะ...ข้า...เอง นิโครัส” ชายร่างบางเตี้ยม่อต้อเดินออกมาจากที่ซ่อน “ข้าบังเอิญเดินผ่านมาน่ะชามาล อย่าทำอะไรข้านะ”
“ท่านบังเอิญผ่านมางั้นหรอ”
“ใช่ๆ ข้าบังเอิญ ข้าไปแล้วนะ หวังว่าข้าคงไม่ได้ทำให้ท่านไม่พอใจ”
แล้วนิโครัสก็เดินจากไปด้วยหน้าตาที่เยาะเย้ยอย่างน่ารังเกียจที่สุด
วาบ......................
ตอนนี้สถานที่เปลี่ยนไปเป็นห้องห้องหนึ่งที่สวยหรู มีเตียงเสาสี่ต้น ผ้าม่านสีชมพูระเรื่อ โต๊ะเครื่องแป้งหินอ่อน ตู้เสื้อผ้าจากหินแกรนิตมันวาว มองออกไปนอกหน้าต่างกระจกบานใหญ่เป็นวิวชายทะเลที่สวยสดงดงามมากในเวลาพลบค่ำ พื้นจากหินอ่อนหลากลวดลายสะท้อนแสงพระอาทิตย์อัศดงเป็นประกายระยิบระยับ ที่ประตูห้องและหน้าต่างกระจกบานใหญ่มีม่านลูกปัดประดับอย่างสวยงาม
“ที่นี่ที่ไหนอีกเนี่ย มันช่างสวยงามอะไรเช่นนี้ ถ้าชั้นมีโอกาสได้นอนในห้องนอนแบบนี้บ้างก็คงดี ชั้นคงหลับไม่ตื่นเลยล่ะมั้งเนี่ย” เรนอนพูดกับชายลึกลับผู้นั้น แต่ไม่ทันที่ชายลึกลับจะตอบ ก็มีดังขึ้น
เอี๊ยด..............
ประตูห้องเปิดออกพร้อมกับหญิงสาวและชายหนุ่มที่เข้ามาในห้อง
“นี่เรนนี่ที่รัก คุณรู้มั้ยว่าเรามีข่าวดี” ชามาลเอ่ยกับเรนนีซ่าภรรยา ขณะที่เดินเข้ามาในห้องและนั่งลงบนเตียงพร้อมกับกอดภรรยาที่นั่งอยู่บนตัก
“อะไรหรอคะ”
“เรากำลังจะมีลูก”
“เอ๋? เรากำลังจะมีลูกงั้นหรอคะ”
“ใช่ องค์ราชินีกำลังจะมาเป็นลูกของเรา เรากำลังจะได้ทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ คือ เราจะต้องดูแลองค์ราชินีตัวน้อยให้ดีที่สุด ให้เติบใหญ่ขึ้นมาเป็นองค์ราชินีที่พร้อมรับกับสิ่งที่พระองค์ต้องทำ”
“ทำไมถึงเป็นเราล่ะคะ”
“อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เราได้รับหน้าที่นี้มาแล้ว เราก็ต้องทำให้ดีที่สุดใช่มั้ยที่รัก”
“ค่ะ แต่....”
“แต่อะไร”
“เออ...เราจะมีองค์ราชินีได้ยังไงล่ะคะถ้าไม่........”
“โธ้....เรื่องแค่นี้ ไม่มีปัญหา ดับไฟล่ะนะ”
และ.....................................................................................................
พอไฟดับรอบๆตัวของเรนอนและชายลึกลับก็เริ่มหมุน บิดเบี้ยว และ
วาบ....................................
ทั้งสองคนยังอยู่ที่เดิมแต่
แหวะ......อัวะแหวะ.......
เรนนีซ่ากำลังอ้วกอยู่ที่ห้องน้ำห้องนอนซักพักเธอก็เดินออกมานั่งที่เตียงและ
แหวะ......อัวะแหวะ.......
เธอก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปอ๊วกอีก และเป็นอย่างนี้หลายรอบ
“เรนนี่ เป็นอะไรมากรึเปล่า” ชามาลถามด้วยความเป็นห่วงภรรยาสุดที่รัก
“มันเวียนหัว มึน ไม่มีแรงเลยค่ะ แล้วน้ำหนักก็ขึ้นด้วย”
“เอ๊ะ! แปลก ทำไมอ๊วกขนาดนี้แต่น้ำหนักขึ้น รึว่า........”
“อะไรคะ”
“เรนนี่ท้อง!!!”
“หา...จริงหรอคะ”
“เราไปหาหมอกันดีกว่าเรนนี่ที่รัก” แล้ชามาลก็พาเรนนีซ่าออกจากห้องไป
วาบ..................................
สถานที่เปลี่ยนเป็นห้องห้องหนึ่งทั่วทั้งห้องล้วนแต่เป็นสีเงินมันวาวใช้แทนกระจกได้ โต๊ะตัวหนึ่งมีผู้ชายใส่เสื้อกาวสีขาวนั่งคุยอยู่กับชามาลและเรนนีซ่า
“คุณครับยินดีด้วยนะครับ คุณผู้หญิงท้องได้หนึ่งเดือนแล้วนะครับ รักษาสุขภาพด้วยแล้วกันนะครับ หมอให้ยาบำรุงครรภ์แล้วก็คู่มือที่ควรรู้นะครับ”
“ขอบคุณครับคุณหมอ ผมจะดูแลภรรยาผมอย่างดีเลยครับ”
“พระองค์ทรงจุติลงมาแล้วกระหม่อม ในครรภ์ของเรนนีซ่า เดอลาปัว เพราะฉะนั้นบิดามารดาที่แท้จริงของพระองค์ก็คือ นายชามาลและนางเรนนีซ่า เดอลาปัว ไฟเตอร์ฝ่ายปราบปรามอันดับต้นๆของสมาพันธ์
“ไม่จริง ไม่มีทาง ไม่ใช่แน่ๆ เค้าจะเป็นพ่อแม่ของชั้นได้ยังไง ไม่มีทาง ไม่ใช่ ต้องไม่ใช่ ราชินงราชินีอะไรกัน ชั้นเรนอน เดอลาปัว เด็กผู้หญิงธรรมดา เด็กธรรมดา เด็กธรรมดา ไม่ใช่ราชินี ไม่มีพ่อแม่เป็นไฟเตอร์ ไม่มี ไม่ใช่ ม่าย......................................................”
ความคิดเห็น