คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ก็แค่อยากมีแฟน
“นั่นมัน....ยัยทิพย์...นี่......O_O!!!!” แอนนี่ทำท่าเหมือนจะรู้จักหญิงสาวที่ชื่อทิพย์
“แอนนี่รู้จักผู้หญิงคนนั้นด้วยหรอ?....” ติ๊กถามเพื่อนสาว
“รู้จักสิ ก็ยายทิพย์คนนี้นี่แหละ ปีที่แล้วมันเคยแย่งท็อป ไปจากแอน.....ไม่น่าเชื่อเลยว่าตอนนี้จะเป็นแฟนกับผู้ชายคนนี้” แอนนี่พูดจบแล้วหันไปมองลูกปลาซึ่งตอนนั้นนั่งก้มหน้านิ่งเงียบเหมือนคนสิ้นหวัง
“เห้ย! ลูกปลาอย่าเพิ่งหมดหวังสิ ไม่แน่ว่าเขาอาจจะเป็นเพื่อนกันก็ได้นี่ เนอะ เพื่อนๆ” แอนนี่พูดปลอบใจเพื่อน ลูกปลานิ่งเงียบไม่ได้มีคำพูดใดๆออกมาจากปากหญิงสาว เธอค่อยๆ ยืนขึ้น ก่อนที่จะก้าวเท้าลงจากอัฒจรรย์อย่างช้าๆ แล้วค่อยๆก้าวเดินออกไป โดยมีเหล่าๆ เพื่อนเดินตามหลังไปด้วย
เมื่อลูกปลากลับมาถึงบ้านเธอก็ค่อยๆ เดินขึ้นบันไดอย่างช้าๆ ด้วยสีหน้าเศร้าหม่น โดยไม่ได้ใส่ใจเลยว่ากิริยาอาการนี้อยู่ในสายตาของผู้เป็นน้อง
“ทำหน้าอย่างกับคนอกหักแน่ะ.....^ ^” อากรแซวพี่สาวเล่น แต่เขาไม่รู้หรอกว่าที่เขาพูดออกมานั้นมันได้เกิดขึ้นแล้ว
ลูกปลาทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงโต๊ะเครื่องแป้งในห้องนอนของเธอ สายตาเธอจับจ้องไปที่กระจกเงาด้านหน้า มันเป็นรูปหญิงสาวคนหนึ่งที่หน้าตาดูไม่สดใสเอาเสียเลย
“ทำไมนะ ?.....ฉันถึงไม่สวยเหมือนคนชื่อทิพย์บ้าง....?” ลูกปลาพูดกับตัวเอง
“ไม่สิ! เราจะย้อมแพ้อะไรง่ายๆไม่ได้ ถึงเราจะไม่สวยเท่าผู้หญิงคนนั้น แต่เราต้องทำให้เขามองเห็นเสน่ห์ในตัวเราให้ได้ ^o^ สู้ๆ!นะ ลูกปลา เธอต้องสู้”
ลูกปลาให้กำลังใจตัวเอง แต่เธอก็รู้ตัวเองดีว่า มันจะเป็นไปได้อย่างไรเล่า ในเมื่อหนุ่มอ๊อฟคนนั้นมีคนรักแล้ว ถึงแม้วันหนึ่งเขาเกิดเปลี่ยนใจหันมาชอบเธอแล้ว แต่ในความรู้สึกของหญิงสาวรู้ว่ามันผิด เพราะไม่อยากไปแย่งชิงคนรักของใคร......เธอเข้าใจดีว่าการถูกแย่งคนรักมันเจ็บปวดมาก ถึงแม้เธอจะไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องนี้ แต่เธอก็เคยเจ็บปวดที่เห็นแอนนี่เพื่อนสาวของเธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น
แสงแดดอ่อนๆ ในตอนเช้าที่ดูสดใสเหลือเกินในความรู้สึกของใครหลายคน แต่มันมิได้ทำให้หญิงสาวผู้หนึ่งสดใสและสดชื่นตามอากาศยามเช้านั้นเลย.....ลูกปลาเดินหอบหนังสือเรียนเดินเข้าไปในมหาลัยด้วยท่าทางที่อ่อนล้า ก็จะไม่ให้หญิงสาวอ่อนล้าได้อย่างไร ในเมื่อตอนกลางคืนหญิงสาวไม่ได้นอนหลับพักผ่อนเหมือนคนอื่น เจ้าหล่อนนอนไม่หลับเพราะเอาแต่คิดถึงภาพบาดตาบาดใจที่ได้ประสบพบเจอที่สนามฟุตบอลเมื่อวานนี้นั่นเอง......
ลูกปลาเดินคอตกก้มหนา พลางแสดงอาการหาวนอนไปด้วย แต่เมื่อหญิงสาวเงยหน้าขึ้นแล้วเบิกตามองไปด้านหน้า ความง่วงเหงาหาวนอนในตอนแรกกลับหายไปเป็นปลิดทิ้ง ความตื่นเต้นเข้ามาแทนที่ o_Oหญิงสาวรู้สึกหัวใจเต้นแรงเมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้าเธอ ใช่แล้ว! เขาคือ อ๊อฟ
“อ๊อฟ!........” ลูกปลาตะโกนชื่อเขาออกไป ชายหนุ่มที่กำลังเดินอยู่ได้ยินเสียงเรียกก็หยุดเดินแล้วหันกลับมามองที่ต้นเสียงนั้น
อ๊อฟ มองมาที่หญิงสาว เขานึกในใจว่าทำไมหญิงสาวผู้นี้หน้าตาคุ้นๆ เหมือนเคยเจอ เอาเข้าแล้วสิ เขาจำเธอไม่ได้ เขาพยายามนึกอยู่นาน แต่เมื่อเขาเห็นหญิงสาวกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามาหาเขา อ๊อฟถึงบางอ้อทันทีที่เห็นลักษณะการวิ่งแบบนั้น นักฟุตบอลหญิง มาแล้ว!....อ๊อฟคิดในใจ
“หวัดดี.....” ชายหนุ่มส่งเสียงทักทาย
“เอ่อ! เรื่องที่คุยวันก่อน......”
“เธอให้คำตอบได้แล้วใช่มั้ย?.....” เขาถามหญิงสาวด้วยท่าทางตื่นเต้น อาการของเขาตอนนี้มันบันทึกไว้ในเมมโมรี่สมองของลูกปลา คนบ้าอะไร น่ารักชะมัด!! ^ ^ หล่อนคิดในใจ
“เราเข้าชมรมฟุตบอลไม่ได้หรอก เพราะว่าเรา........”
“ก็แล้วแต่!......ไม่ได้บังคับ” ชายหนุ่มพูดสวนออกมาโดยที่ไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวได้พูดเหตุผลให้จบ ตอนนั้นเขาเปลี่ยนสีหน้าใหม่ที่ทำให้หญิงสาวเกิดอาการอึดอัดขึ้นมาทันที เขาไม่ได้พูดอะไรอีก แล้วเขาก็เดินหนีไปโดยไม่เอ่ยถ้อยคำใดๆสักคำทิ้งให้หญิงสาวยืนงงอยู่ตามลำพัง คนบ้า! ไม่มีมารยาท....>_< หญิงสาวนึกตำหนิเขาอยู่ในใจ
อ๊อฟสาวเท้าเดินไปข้างหน้า เขานึกถึงคำตอบของลูกปลาที่ปฏิเสธการเข้าชมรมกับเขา มันทำให้เขานึกหงุดหงิดขึ้นมา น่าเสียดาย...ชายหนุ่มนึกในใจ หากเขาพูดจาดีๆ กว่านี้หล่อนอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้....อ๊อฟ นึกตำหนิตัวเองอยู่ในใจ เพราะด้วยความที่เป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง ไม่เคยแคร์ใคร และไม่เคยง้อใครแม้แต่คนรักของเขาเอง ชายหนุ่มบอกตัวเองว่าเขาจะต้องหานักฟุตบอลหญิงคนอื่นๆ มาได้อย่างแน่นอน......
“อ๊อฟ!” เสียงใครอีกคนเรียกชื่อเขา ชายหนุ่มหันไปยิ้มหวานให้กับเจ้าของเสียง
“ไม่มีเรียนหรอ” อ๊อฟถามทิพย์ ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเขา
“ไม่มีค่ะ วันนี้อาจารย์ไม่อยู่” ทิพย์เดินเข้าไปโอบแขนชายหนุ่มด้วยท่าทางสนิดสนม เจ้าหล่อนไม่ได้สนใจสายตาคนอื่นๆเลยว่า ตอนนี้พฤติกรรมของหล่อน ถูกจับตามองมาอย่างอิจฉาในสายตาของเหล่าหญิงสาวหลายคนที่ชื่นชอบในตัวอ๊อฟ
“เย็นนี้เราไปเดทกันนะ อ๊อฟปฏิเสธทิพย์มาหลายครั้งแล้วนะ>_<” ทิพย์ส่งสายตาออดอ้อนเหมือนเด็ก ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆ
“ทิพย์ก็รู้ ว่าอ๊อฟต้องซ้อมฟุตบอล...อาทิตย์หน้าอ๊อฟต้องไปแข่งอีกแล้ว.....”
ทิพย์ปล่อยมือที่กุมแขนชายหนุ่มออกทันที แล้วหน้าตาที่ดูสวยสดใสยิ้มแย้มในตอนแรก ตอนนี้ช่างดูบึ้งตึง ชายหนุ่มเองก็ไม่ชอบที่เห็นแฟนตัวเองทำหน้าตาเหมือนเด็กถูกแย่งตุ๊กตาแบบนี้
“อ๊อฟก็เป็นแบบนี้ทุกทีอ่ะ โอเค....ถ้าไม่อยากไป....ทิพย์ไปกับคนอื่นก็ได้!! ” หล่อนประชดเขา
“ก็แล้วแต่ทิพย์สิ” คำพูดของเขามันช่างขัดใจหญิงสาวเสียจริงๆ หล่อนคิดว่าเขาจะเปลี่ยนใจหันมาเอาใจหล่อนเหมือนคนอื่นๆที่หล่อนเคยคบหาด้วย
“อ๊อฟไม่เคยแคร์ทิพย์เลย อ่ะ ทำเหมือนทิพย์ไม่ใช่แฟน” หญิงสาวพูดตัดพ้อต่อว่าชายคนรักของหล่อน
“แคร์......แล้วไง?” อ๊อฟถาม
“นี่หรอที่เรียกว่าแคร์ อ๊อฟเคยใส่ใจทิพย์บ้างมั้ยว่าทิพย์ต้องการอะไร หรืออ๊อฟมีคนอื่น....ก็บอกกันมาตรงๆ ไม่ต้องแสดงอาการหมางเมินแบบนี้ ทิพย์อึดอัด เข้าใจมั้ย? 0_0” หญิงสาวโพล่งออกมาด้วยความน้อยใจ
“นี่จะชวนทะเลาะใช่มั้ย? ถ้าจะชวนทะเลาะอ่ะ อ๊อฟไม่คุยด้วยแล้วนะ ไว้ค่อยเจอกันนะทิพย์”
ชายหนุ่มพูดจบแล้วเดินหนีไป ทิพย์โมโหสุดขีดหญิงสาวกำมือแน่นด้วยความโกรธ เพราะเขา!.....เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่กล้าเดินหนีหล่อนไปแบบนี้ กล้ามากนะทัตเทพ! หญิงสาวคิดในใจ........O^O
เย็นวันหนึ่งในขณะที่ลูกปลาไปออกกำลังกายที่สนามตรงบริเวณเดิมที่เธอเคยไป สายตาของหญิงสาวกวาดมองไปยังผู้คนรอบๆ เหมือนกำลังมองหาใครสักคน ใช่แล้ว! จะเป็นใครได้อีกนอกจาก หนุ่มหล่อนามว่าอ๊อฟ คนนั้น คนที่เธอเอาแต่เพ้อถึงเขา....เขาอยู่ที่ไหนกันนะ O=O!และแล้วเธอสายตาเธอก็ได้มองเห็นบุคคลที่เธอปรารถนาจะพบเข้าแล้ว ชายหนุ่มกำลังวิ่งออกมาจากสนามฟุตบอล เมื่อเขาวิ่งมาทางหญิงสาว เธอก็หลบไปที่หลังพุ่มไม้ทันที
“จะหลบทำไมนะเรา ต้องกล้าเข้าไว้สิ” ลูกปลาพูดกับตัวเอง
หญิงสาวเดินออกมาจากพุ่มไม้แล้วเดินตามเขาไปโดยที่ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าในขณะนั้นมีหญิงสาวผู้หนึ่งแอบตามเขามา ไม่ได้คุยกัน แต่ขอให้ได้มองก็ยังดี! ลูกปลาคิดในใจ
ชายหนุ่มวิ่งเร็วขึ้น ลูกปลาที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งก็พยายามตามเขาเร็วขึ้นเช่นกัน หญิงสาวพยายามถามตัวเองว่าจะตามมองเขาอยู่อย่างนี้เพื่ออะไรกัน? คำตอบที่ตอบออกมาจากหัวใจของเธอคือ เธอมีความสุขเมื่อได้เห็นหน้าเขา………
“ไปทางไหนแล้วนะ? ....” แล้วชายหนุ่มก็วิ่งหายไปโดยที่ลูกปลาไม่รู้ว่าเขาวิ่งตามไปทางไหน โท่! เธออุตส่าห์วิ่งตามเขามา แต่ก็ตามไม่ทันแล้ว ……..แต่และแล้ว
“เธอตามเราทำไม?”
เสียงทุ้มห้าวของใครบางคนที่ได้ยินมาจากด้านหลังหญิงสาวจำได้ดีว่ามันเป็นเสียงของใคร คำถามที่มาจากต้นเสียงนั้นทำให้ลูกปลาก้าวเท้าต่อไม่ได้ เธอได้แต่ยืนนิ่งๆ แล้วค่อยๆ หันไปมองอย่างช้าๆ หญิงสาวเงยหน้ามองร่างสูงของอ๊อฟ แล้วก็ต้องหลบสายตา เธอก้มหน้ามองมือตัวเอง เอาอีกแล้วสิ! เขินอีกแล้วนะลูกปลา!
“เธอชอบเราหรอ.....^ ^” ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้ามากระซิบใกล้ๆ หูหญิงสาว คราวนี้มันยิ่งทำให้ใบหน้าของเธอเลือดฝาดขึ้นมาจนสังเกตเห็นได้ มันช่างเป็นภาพที่ทำให้เขานึกขันเสียจริงๆ
“บ้า! หลงตัวเอง” ลูกปลาพูดออกมา เธอพยายามทำเสียงดังๆ ไม่ใช่เพื่อข่มเขา แต่เพื่อข่มความรู้สึกของตัวเอง พูดจบหญิงสาวก็วิ่งหลบไป
“เดี๋ยวสิเธอ ไม่วิ่งกับเราแล้วหรอ” เสียงของอ๊อฟตะโกนตามมาจากด้านหลัง
ลูกปลารู้สึกอายมากที่ถูกชายหนุ่มจับได้ว่าเธอแอบตามเขา แต่ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาจะรู้บ้างไหมหนอว่ามีหญิงสาวผู้หนึ่งที่คอยแต่จับตามองเขาทุกที่เพื่อที่จะได้เห็นหน้าเขา เขาจะรู้บ้างไหมว่ามีหญิงสาวผู้หนึ่งที่ชอบเขามากแม้ยังไม่รู้จักเขาดีพอ......หญิงสาวยอมรับและรู้ดีว่า อ๊อฟไม่ใช่ชายหนุ่มคนแรกที่เธอรู้สึกดีด้วย เพราะตั้งแต่หญิงสาวเจริญวัยก้าวเข้าสู่วัยรุ่น จนถึงปัจจุบันนี้อาจจะถือได้ว่าเธอโตเป็นผู้ใหญ่แล้วเพราะอายุของเธอก็บรรลุนิติภาวะแล้ว ที่ผ่านมาเธอเคยแอบชอบใครหลายคน แต่ก็เป็นเพียงแค่การแอบชอบเขาข้างเดียว ด้วยเธอเองเป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เพราะเธอคิดเสมอว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่มีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามเอาเสียเลย....
วันต่อมาลูกปลาก็ได้เล่าเรื่องราวที่เธอถูกอ๊อฟจับได้ว่าแอบตามเขาให้เพื่อนๆ ฟัง
“เขาต้องเกลียดฉันแน่ๆ เลย แบบนี้ฉันก็ไม่กล้าเจอหน้าเขาอีกแน่ T_T”
“คิดดูอีกที...ฉันว่าเธอตัดใจเถอะ ได้ยินข่าวว่ายัยทิพย์นั่น หวงก้างยังกับอะไร วันก่อนนะแอนเห็นแม่นั่นตามไปวีนสาวๆ ที่เคยมาเชียร์อ๊อฟด้วย” แอนนี่แนะนำเพื่อน
ลูกปลาไม่ได้พูดอะไรออกมาเธอได้ทำหน้านิ่งเหมือนคนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ นี่เธอต้องยอมแพ้แล้วจริงๆ หรือลูกปลา ! เธอถามตัวเองในใจ เพราะเธอรู้ว่าถึงอย่างไรชายหนุ่มก็ไม่มีวันหันมามองเธออย่างแน่นอน…………..
“แต่ฉันว่า..... มันก็ไม่แน่นะ” ติ๊กพูดขึ้นหลังจากที่นั่งเงียบอยู่นาน
“พวกเธอดูนั่นสิ……!”
หญิงสาวทั้งหมดหันไปมองสิ่งที่ติ๊ก เพื่อนสาวของพวกเธอบอก พร้อมกัน และหญิงสาวถึงกับอ้าปากค้าง ในสิ่งที่เห็น.....
***********************************************
>>>>พวกเธอจะเห็นอะไร และเกิดอะไรขึ้นโปรดติดตามด้วยนะคะ
ความคิดเห็น