ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : สิ่งที่เหลือไว้
"กอเรียล ข้ามีงานจะให้เจ้าทำ"เสียงแหบสั่ง
"ขอรับ"
"ไปพาตัวเจ้าหญิงนั่นมา"
"ได้ขอรับ ท่านซีเลส"
พอกอเรียลหายวับไป ซีเลสก็ยิ้มเหยียด
"หึ เจ้าหญิงอาลีน่า พลังของท่านจะแกร่งแค่ไหนเชียว แต่ว่า ข้าน่ะไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆหรอกนะ 5555"
"เอ๋ ไม่ไปเรียนของพวกเจสเทิร์นหรอ"รีเนลร้องถาม เมื่อเห็นลีน่าเดินตามมาที่ชั้นฮอยเต้ด้วย
"เห็นเป็นเด็กอีกแล้ว"
"ก็หน้าตาเธอน่ะ ความจริงเหมือนอายุสิบห้าเลย ว่าแต่ตอบคำถามมาได้ยัง"
เด็กสาวมีสีหน้าเบื่อโลกทันที
"ความจริงหนูอยู่ เบอมอเกนแล้วนะเป็นรุ่นพี่พวกพี่ซะด้วยซ้ำ"
"หา"เฟมีลหันขวับมาทันที "ทำไมถึง"
"ความจริงสอบเข้าที่นี่ตั้งแต่อายุ12ค่ะ พอดีหนุสามารถแบ่งวิญญาณมาที่นี่ได้ เลยเรียนให้จบๆไปเลย"
สัตว์ประหลาดชัดๆ ทีแรกก็มาสเตอร์ไซเอน นี่ก็ เฮ้อ ท่าทางจะไม่ใช่แค่ตระกูลฟรานเชสก้าแล้วล่ะมั้ง มีเอนเซลกับกูตเร็ตอีก เฮ้อ
จนกระทั่งมาถึงห้องเรียน มาสเตอร์รอลตาร์เริ่มกล่าวถึงการเรียนหนักหนาสาหัส เรียกเสียงโวยวายจากเด็กๆกันถ้วนหน้า ถึงจะเรียนแค่เดือนเดียวก็ตามเถอะ จนกระทั่งตารางสอนถูกแจกจ่ายไป เฟมีลหันมาทางเด็กสาวผมเงินที่นั่งอยู่ข้างๆ
"ดีจังอ่ะ เรียนแค่วิชาเวทแห่งแสงอย่างเดียวเอง กับวาโยเวท โห"
"เฟมีล สำหรับคนที่อยู่เบอมอเกนไม่แปลกหรอกที่จะเรียนน้อย"มอรีลอธิบายอย่างหน่ายๆกับเพื่อนสาวที่ไม่รู้จักอะไรซะเลย
"นี่ลีน่า เธอเป็นจอมเวทอะไรหรอ"รีเนลถามอย่างสนใจ "จอมเวทวาโยรึเปล่า"
"ปิ๊งป่อง ถูกต้องแล้วค่า แหม ฉลาดจริงๆ ตอนนี้ก็ช่วยทางสปีเย่อยู่น่ะค่ะ งานสนุกมากเลย พี่รีเนลสนใจหรอ เดี๋ยวจะลองดูให้เอาม่ะ"
"ดีๆ แหม ลีน่าจังน่ารักที่สุด"
"แล้วเธอถนัดเล่นอะไรหรอ เครื่องดนตรีน่ะ"เฟมีลถามอย่างสนใจ
"ฟลุท ปียาโน่ และฮาร์ปค่ะ"
โพลารูม
ลีน่าแยกไปที่ห้องอีกห้องนึง เพราะเธอต้องฝึกซ้อม เฟมีลก็แสนจะโชคดีเพราะได้ไปเล่นดนตรีเป็นเพื่อน เสียอย่างเดียวคือลีโอตามมาด้วย จนเกิดเสียงทะเลาะกันเยอะทีเดียว
"โอ๊ยจะบ้าตาย"เฟมีลบ่นอย่างหมดอารมณ์ "จะเล่นเพลงะไรอีกล่ะ ลีน่า มีอะไรให้เล่นป่ะ ของกินก็ดี"
"เธอก็เอาแต่กิน"ลีโอพึมพำเบาๆ
"ว่าไงนะ"
เฟมีลแว้ดใส่ จนเด็กสาวอีกคนมีสีหน้าแหยงๆ สงครามบังเกิดซะแล้ว แต่แล้วก็นึกถึงเพลงอะไรขึ้นมาได้ จริงสิ
"พอดี เห็นว่าเล่นพวกเปียโนได้เลยอยากให้ช่วยเล่นอะไรหน่อยอ่ะคะ"
สงครามยุติลง คนทั้งคู่หันมาทางลีน่าอย่างฉงน
"เพลงอะไรหรอ"
"ฟังนะคะ"
นิ้วเรียวกดคีย์ปียาโน่ทันที เป็นเพลงเศร้า ยิ่งฟังยิ่งเศร้าอีก
"เอาล่ะค่ะ ลองมั้ยเอ่ย"
"ก็ได้"เฟมีลชกมืออย่างมั่นใจ ลีน่าหัวเราะขำ พลางเสกเปียโนอีกตัวให้อีกคน
"เริ่มน้า เอา 1 2 3"
..............................................................................
14ปีก่อน
"เอ๋ เพลงหรอ"เด็กหญิงผมแดงถามอย่างประหลาดใจขณะนั่งคุยกับเด็กหญิงผมเงิน กับเด็กชายอีกสามคน
"ใช่ค่ะ ลองกันดีกว่าน้า"
"เล่นให้ฟังก่อน"
"แงง ก็ได้"
ก่อนที่เด็กหญิงผมเงินจะลุกไปยังปียาโน่แล้วเล่น เป็นเพลงนั้น
...............................................................................
ลีโอ เบิกตากว้าง เพลงนี้มัน เขาเคยฟังมันมาก่อนไม่ใช่หรอ เพลงที่เด็กหญิงจอมวางแผน ลีน่า เอนเซล เล่นให้พวกเขารวมทั้งเด็กหญิงผมสีเพลิงเล่นอีก
http://my.dek-d.com/Writer/story/viewlongc.php?id=68041&chapter=149
ฟังที่นี่น้า พี่กัลขา ขอยืมหน่อยนะ
"ขอรับ"
"ไปพาตัวเจ้าหญิงนั่นมา"
"ได้ขอรับ ท่านซีเลส"
พอกอเรียลหายวับไป ซีเลสก็ยิ้มเหยียด
"หึ เจ้าหญิงอาลีน่า พลังของท่านจะแกร่งแค่ไหนเชียว แต่ว่า ข้าน่ะไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆหรอกนะ 5555"
"เอ๋ ไม่ไปเรียนของพวกเจสเทิร์นหรอ"รีเนลร้องถาม เมื่อเห็นลีน่าเดินตามมาที่ชั้นฮอยเต้ด้วย
"เห็นเป็นเด็กอีกแล้ว"
"ก็หน้าตาเธอน่ะ ความจริงเหมือนอายุสิบห้าเลย ว่าแต่ตอบคำถามมาได้ยัง"
เด็กสาวมีสีหน้าเบื่อโลกทันที
"ความจริงหนูอยู่ เบอมอเกนแล้วนะเป็นรุ่นพี่พวกพี่ซะด้วยซ้ำ"
"หา"เฟมีลหันขวับมาทันที "ทำไมถึง"
"ความจริงสอบเข้าที่นี่ตั้งแต่อายุ12ค่ะ พอดีหนุสามารถแบ่งวิญญาณมาที่นี่ได้ เลยเรียนให้จบๆไปเลย"
สัตว์ประหลาดชัดๆ ทีแรกก็มาสเตอร์ไซเอน นี่ก็ เฮ้อ ท่าทางจะไม่ใช่แค่ตระกูลฟรานเชสก้าแล้วล่ะมั้ง มีเอนเซลกับกูตเร็ตอีก เฮ้อ
จนกระทั่งมาถึงห้องเรียน มาสเตอร์รอลตาร์เริ่มกล่าวถึงการเรียนหนักหนาสาหัส เรียกเสียงโวยวายจากเด็กๆกันถ้วนหน้า ถึงจะเรียนแค่เดือนเดียวก็ตามเถอะ จนกระทั่งตารางสอนถูกแจกจ่ายไป เฟมีลหันมาทางเด็กสาวผมเงินที่นั่งอยู่ข้างๆ
"ดีจังอ่ะ เรียนแค่วิชาเวทแห่งแสงอย่างเดียวเอง กับวาโยเวท โห"
"เฟมีล สำหรับคนที่อยู่เบอมอเกนไม่แปลกหรอกที่จะเรียนน้อย"มอรีลอธิบายอย่างหน่ายๆกับเพื่อนสาวที่ไม่รู้จักอะไรซะเลย
"นี่ลีน่า เธอเป็นจอมเวทอะไรหรอ"รีเนลถามอย่างสนใจ "จอมเวทวาโยรึเปล่า"
"ปิ๊งป่อง ถูกต้องแล้วค่า แหม ฉลาดจริงๆ ตอนนี้ก็ช่วยทางสปีเย่อยู่น่ะค่ะ งานสนุกมากเลย พี่รีเนลสนใจหรอ เดี๋ยวจะลองดูให้เอาม่ะ"
"ดีๆ แหม ลีน่าจังน่ารักที่สุด"
"แล้วเธอถนัดเล่นอะไรหรอ เครื่องดนตรีน่ะ"เฟมีลถามอย่างสนใจ
"ฟลุท ปียาโน่ และฮาร์ปค่ะ"
โพลารูม
ลีน่าแยกไปที่ห้องอีกห้องนึง เพราะเธอต้องฝึกซ้อม เฟมีลก็แสนจะโชคดีเพราะได้ไปเล่นดนตรีเป็นเพื่อน เสียอย่างเดียวคือลีโอตามมาด้วย จนเกิดเสียงทะเลาะกันเยอะทีเดียว
"โอ๊ยจะบ้าตาย"เฟมีลบ่นอย่างหมดอารมณ์ "จะเล่นเพลงะไรอีกล่ะ ลีน่า มีอะไรให้เล่นป่ะ ของกินก็ดี"
"เธอก็เอาแต่กิน"ลีโอพึมพำเบาๆ
"ว่าไงนะ"
เฟมีลแว้ดใส่ จนเด็กสาวอีกคนมีสีหน้าแหยงๆ สงครามบังเกิดซะแล้ว แต่แล้วก็นึกถึงเพลงอะไรขึ้นมาได้ จริงสิ
"พอดี เห็นว่าเล่นพวกเปียโนได้เลยอยากให้ช่วยเล่นอะไรหน่อยอ่ะคะ"
สงครามยุติลง คนทั้งคู่หันมาทางลีน่าอย่างฉงน
"เพลงอะไรหรอ"
"ฟังนะคะ"
นิ้วเรียวกดคีย์ปียาโน่ทันที เป็นเพลงเศร้า ยิ่งฟังยิ่งเศร้าอีก
"เอาล่ะค่ะ ลองมั้ยเอ่ย"
"ก็ได้"เฟมีลชกมืออย่างมั่นใจ ลีน่าหัวเราะขำ พลางเสกเปียโนอีกตัวให้อีกคน
"เริ่มน้า เอา 1 2 3"
..............................................................................
14ปีก่อน
"เอ๋ เพลงหรอ"เด็กหญิงผมแดงถามอย่างประหลาดใจขณะนั่งคุยกับเด็กหญิงผมเงิน กับเด็กชายอีกสามคน
"ใช่ค่ะ ลองกันดีกว่าน้า"
"เล่นให้ฟังก่อน"
"แงง ก็ได้"
ก่อนที่เด็กหญิงผมเงินจะลุกไปยังปียาโน่แล้วเล่น เป็นเพลงนั้น
...............................................................................
ลีโอ เบิกตากว้าง เพลงนี้มัน เขาเคยฟังมันมาก่อนไม่ใช่หรอ เพลงที่เด็กหญิงจอมวางแผน ลีน่า เอนเซล เล่นให้พวกเขารวมทั้งเด็กหญิงผมสีเพลิงเล่นอีก
http://my.dek-d.com/Writer/story/viewlongc.php?id=68041&chapter=149
ฟังที่นี่น้า พี่กัลขา ขอยืมหน่อยนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น