คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อาหารมหาภัย!!!!o[]o/วิกฤตินรกของชิมิสึ!!!!(25%)
หญิงสาวหันขวับไปทางวิญญาณซามูไรหนุ่ม แม้เธอจะไม่ได้เป็นผู้มีพลังวิญญาณ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เห็นผี โยชิฮาระก้มหัวทักทาย
"มีอะไรให้ช่วยหรือขอรับ"
มาซาโกะหันซ้ายหันขวา วิญญาณซามูไรหนุ่มเริ่มสงสัยแล้วว่า เป็นอะไรของเค้า แถมไอ ท่าทางมีพิรุธอีก
"ก็ชิมิสึอยู่รึเปล่า กินข้าวรึยัง"เสียงถามรัวเร็วมาจากหญิงสาวโยชิฮาระส่ายหัวดิกๆ โดยที่ไม่รู้เลยว่า คุณเธอมีแผนชั่วๆซึ่งทำให้ผู้นำโซเคนโยต้อง...
"ดี"แล้วหญิงสาวก็หมุนตัวไปทางห้องครัวทันที โยชิฮาระลอยตามอย่างรวดเร็ว เพราะเริ่มรู้สึกว่ามันมีอะไรไม่ชอบมาพากลซะแล้ว เอาว่ะ ตามๆ ทันทีที่มาถึงห้องครัว โยชิฮาระถึงกับตาค้าง เพราะมาซาโกะมารื้อทั้งกระทะสารพัดอย่างมากองเต็มห้องครัว พวงผมยาวมัดรวบไว้ลวกๆ ขณะยืนผูกผ้ากันเปื้อน ดวงตาสีนิลสาดส่องหาของบางอย่าง ก่อนจะหยิบกระทะแล้วจุดไฟ
"ทะ ท่านมาซาโกะจะทำอะไรหรือขอรับ"โยชิฮาระหลังจากหายอึ้งแล้ว คนถูกถามไม่ตอบอะไร เพียงแต่ตอกไข่ป๊อกๆ แล้วทอดๆ
"เออ ช่างฉันเหอะน่า แกน่ะ ไปบอกชิมิสึมันด้วยว่าฉันจะทำอะไรให้ แล้วให้รอที่โต๊ะอาหารเข้าใจ๋"
วิญญาณซามูไรหนุ่มขมวดคิ้ว
"บ๊ะ แกนี่ บอกให้ไปเรียกก็ไปเรียกเซ่"มาซาโกะหันมาแว้ด โยชิฮาระสะดุ้งโหยงก่อนจะรีบลอยหนีไปจากรัศมีอาฆาตของแม่เจ้าประคุณทันที มาซาโกะหัวเราะหึๆ ขณะยิ้มเจ้าเล่ห์
มือเรียวหยิบบางสิ่งขึ้นมา นั่นก็คือ น้ำผลไม้ หญิงสาวเทราดลงไปแทนน้ำมัน หยอดซีอิ๊วสารพัดอย่างลงไป แถมด้วยเทไข่ พร้อมกับใส่วาซาบิสามก้อนเบ้อเริ่มo[]oลงไปในไข่ผสมๆ (พระเจ้าช่วย นั่นอาหารหรอ!) จากนั้นก็กลับอย่างคล่องแคล่ว จากนั้นก็หยิบซอสใส่วาซาบิอัดเข้าไปในเนื้อแล้วม้วนๆอีกที จากนั้นก็ยกไข่ออกมา ต่อมา มือเรียวก็ทำซูชิ เอาสาหร่ายใส่น้ำตาลสามช้อนม้วน (นี่กะจะให้เป็นเบาหวานรึไงวะ!) ต่อมา ข้าวก็ทำใส้วาซาบิ ใส่สารพัดของที่จะใส่ได้ แถมด้วยเกลืออีกสี่ช้อน(อ๊าก เบาหวานยังไม่พอยังโรคไตอีกเรอะ) ต่อมาก็มาจัดอาหารให้เรียบร้อยน่าทาน(ภายนอกนะภายนอก ย้ำ)
จากนั้นก็หัวเราะหึหึก่อนนำไปที่โต๊ะอาหาร...
ชายหนุ่มเจ้าของดวงตาสีน้ำเงินเบือนสายตามามองอาหารในจานอย่างสงสัย มาซาโกะยิ้มหวานให้ แต่รอยยิ้มนี่ทำเอาเขาใจไม่ดี มันต้องมีอะไรแน่ๆ โยชิฮาระรเมรู้สึกร้อนๆหนาวๆ อาหารน่ะ ถึงมันจะดูน่าทาน แต่ว่า... เคยได้ยินไหม ไอสำนวนที่ว่า ข้างนอกสุกใส ข้างในเป็นโพรงน่ะ
"เธอทำเองรึไง"ชิมิสึถามเสียงเครียด
"เออดิ ฉันนะ ปรมาจารณ์เชียวนะโว้ย"มาซาโกะสาธยายสรรพคุณตัวเองอย่างสนุกปาก
ดวงตาสีน้ำเงินตวัดมาอย่างไม่ไว้ใจ
"แผนกระจอกๆอย่าคิดว่าฉันจะดูไม่ออก คิดแผนตื้นๆ"ชิมิสึพูดเสียงเรียบ
"หึ กลัวล่ะสิ นี่หรอผู้นำโซเคนโย กลัวแม้กระทั่งการกินอาหารที่คู่หมั้นทำ"
ดวงตาสีน้ำเงินคมและสีนิลคู่โตจ้องกันอย่างไม่ลดละ ราวกับว่ามันจะเริ่มสงครามเย็นกันยังไงอย่างงั้น วิญญาณซามูไรหนุ่มทำตัวไม่ถูก เพราะไม่รู้จะเอายังไงดีกับว่าที่สามีภรรยาคู่นี้ ก่อนที่ชิมิสึจะต้องจำใจตักอาหารเข้าปากเพราะว่า วันนี้พ่อครัวลาพัก เอาว่ะ รสชาติอาจจะไม่น่าอภิรมย์ แต่ก็ กินก็กิน
ก่อนที่ชายหนุ่มจะตักอาหารเข้าปาก
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และหวานๆของมาซาโกะขยับรอยยิ้ม....
ทันทีที่อาหารถูกส่งเข้าปาก ดวงตาสีน้ำเงินเบิกกว้าง ก่อนที่จะ...
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก"
สรุปว่าวันนี้ก็คือวันซวยของผู้นำโซเคนโยอีกรอบ
.......................................................................
"หึหึ ฮ่าๆๆ โอ๊ย หลงกลได้ไง อยากจะหัวเราะให้ฟันหัก"หญิงสาวหัวเราะร่าอย่างไม่อายสายตาชาวบ้านชาวช่องใครเขา
ความคิดเห็น