ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic ดิโอเมน (ไม่ต้องเข้ามาอ่านแล้ววว)

    ลำดับตอนที่ #4 : ความในใจของแอมเบอร์

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ค. 49


    เมื่อถึงเวลางาน ทุกคนต่างแยกย้ายไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เอลไลย่าถอนหายใจเบาๆเสื้อสีขาวอมฟ้ายาวระพื้น เรือนผมสีน้ำตาลปล่อยสยายเกือบถึงเอว มีโบว์ผูกแซมบ้าง แล้วเดินไปสมทบกับพวกผู้หญิงและทุกๆคน พอไปถึง

    "เอลไลย่าสวยจังจ๊ะ"เมอลินด้าเอ่ยชม ตอนนี้เอลไลย่าเหมือนเทพธิดาจริงๆ ชุดกระโปรงแขนกุดยาวระพื้น มีผ้าคลุมบางสีฟ้าอ่อนคลุมทัพบริเวณไหล่ ถุงมือสีขาว เรือนผมสีน้ำตาลปล่อยสยาย ส่วนเมอลินด้าก็ดูน่ารักดี ชุดสีชมพูอ่อนแขนกุด มีโบว์สีขาวอันใหญ่ผูกบริเวณเอว เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนถูกมัดเป็นมวยครึ่งหัว

    "อย่างนี้ค่อยเหมาะกับตระกูลแอชเชอร์หน่อยนะเอลลี่"จินไนแซว แล้วเรียกชื่อเดียวกับที่เคอัสเรียก

    "เฮ้ย พี่จินไนก็ติดเชื้อมาจากเคอัสด้วยหรอ"แอมเบอร์ร้องออกมา เธออยู่ในชุดสีแดงเกาะอก แล้วก็ถุงมือยาว เรือนผมสีน้ำตาลอ่อน กลัดด้วยกิ๊บน่ารักๆไว้

    "หมายความว่าไงแอมแอม"เคอัสหันมาถามเสียงแข็ง ครูฮานน์ที่มาด้วยยกมืออุดหูทันที

    "กรี๊ดดดดดดดด หนอยแน่ ลิง มาตั้งชื่อใหม่ให้ชั้นทำไมย่ะ"แอมเบอร์ร้องเสียงแหลมจนทุกคนต้องอุดหูกันระนาว

    "สงครามอุบัติขึ้นแล้ว"นาธานถอนหายใจเบาๆอย่างปลงอนิจจัง

    "ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะพวกเธอเนี่ย"เสียงชายหนุ่มดังขึ้น พอหันไปปุ๊ป ชายหนุ่มผมสีทอง นัยน์ตาสีฟ้า

    "รุ่นพี่ดีมิทรี!!!"

    ดีมิทรียังไม่เปลี่ยนแปลง เป็นคนใจดีอยู่เสมอ ข้างๆหญิงสาวนางหนึ่ง ผมสีชมพูอ่อน นัยน์ตาสีน้ำตาลแดง

    "แฟนพี่หรอ"เอลไลย่าถามพลางชี้ไปที่ผู้หญิงผมสีชมพู

    "ใช่ เธอชื่อ อาริเซีย ราลเวล"

    "แต่งงานยังพี่"เคอัสถามจนดีมิทรีเขกหัวให้

    "เป็นเด็กเป็นเล็ก"

    "จะไปกันได้ยังจ๊ะ"เสียงไลเดียดังขึ้น วันนี้เธออยู่ในชุดสีชมพู

    "ครับ/ค่ะ"

    แล้วเจมิไนก็ลากเอลไลย่าไป จูปิไตเดินเดี่ยวๆ นาธาน เคอัสและคนอื่นๆยกเว้นเมอลินด้าและแอมเบอร์ที่ยืนน้ำตานองหน้าแต่คนละอารมณ์ มองแผ่นหลังของเจมิไนไป แล้วก็แยกย้ายกันไปที่อื่น โดยที่ไม่ไปที่งานเลย


    ในงาน

    "เมอลินด้าและแอมเบอร์ล่ะ"เอลไลย่าถามขึ้น เมื่อไม่เห็นอีกสองสาว

    "จริงด้วย"จูปิไตเริ่มสังเกตได้ พอกวาดสายตาไปทั่วงานก็ไม่พบ

    "ไปเข้าห้องน้ำมั้ง เดี๋ยวก็มาเองนั่นแหล่ะ"เคอัสบอกปัดๆแต่ในใจก็แอบเป็นห่วงใครบางคน



    ทางแอมเบอร์

    "ฮึก ฮืออออ ทั้งๆที่เราชอบเจมิไนอยู่แท้ๆทำไมถึง..."แอมเบอร์ร้องสะอึกสะอื้นอยู่คนเดียว แต่แล้วก็ต้องหยุดคิด เอ ถ้าเราชอบเจมิไนทำไมถึงไม่สารภาพรักหว่า เอ เวลาอยู่ใกล้เจมิไนไม่เห็นรู้สึกแปลกๆเลย แต่ว่า พออยู่กับไอลิงเกย์สมองไข่มดนั่น (นอกรอบหน่อยนะ

    เคอัส:ไอyushi แกตาย
    yushi:ง่า พี่ชายอย่าแกล้งน่า นะนะ สงสารเหอะ พี่เคอัส
    แต่เคอัสไม่ยอมรามือไฟปรากฏในมือยังดีที่จูปิไต นาธานและเจมิไนมารั้งไว้ได้ทัน
    yushi:งึ พญายม 
    เคอัส:ไอเด็กบ้า มาว่าชั้นเป็นลิงเกย์สมองไข่มดได้ไงหึ อายุแค่สิบสองอย่ามาว่าคนโตกว่า ว๊าก
    คนแต่งได้เรียกร่างแอมเบอร์มาปรากฏหน้าเคอัสเต็มๆ แบร่ สมน้ำหน้า
    yushi:อิๆ ออลซอร์ทหนูก้อมีน้า ออลซอร์ทเออ เรียกว่าพลังจิตดีกว่า เป็นพลังจิตในการสร้างวิญญาณเทียมไงล่ะ
    แอมเบอร์:สมน้ำหน้า yushiจ๋า มาเถอะจ๊ะมากับพี่ดีกว่า จะได้มีสมาธิแต่งต่อไง
    เคอัส:ชั้นว่าyushiเค้าจะเสียสมาธิเพราะเจ๊มากกว่า
    แอมเบอร์:กรี๊ดดดดดด
    yushi เกาหัวแกรกๆ แล้วจะหาที่สงบได้มั้ยเนี่ย แต่งต่อไม่ได้ง่า คราวนี้จูปิไตกับเมอลินด้าเลยกวักมือเรียก ฉันเลยวิ่งไปหาพร้อมกับโนตบุ๊คในมือ ที่นั่น มีเอลไลย่า เมอลินด้า นาธาน เจมิไน และจูปิไตนั่งอยู่
    เมอลินด้า:นั่งที่สงบตรงนี้ดีกว่าจ๊ะ ว่าแต่จะแต่งยังไงต่อดีจ๊ะ
    yushi:แล้วพี่ๆอยากให้หนูแต่งแบบแนวไหนล่ะคะ เออ ถ้าหวานมากไม่ไหวนะคะ แต่ว่าถ้าอยากแต่งหวานๆหนูคงต้องขอให้พี่ช่วยนะ อยากเอาคู่ใครเป็นหลักล่ะ เอามีเอลลี่กับพี่เจมิไนอีกม่ะ

    โป๊ก

    ทั้งเอลไลย่าและเจมิไนทุบกำปั้นใส่เต็มๆ

    yushi:ล้อเล่นน่า เอ้าๆพี่สองคนช่วยแต่งก็แล้วกัน
    เอลไลย่า:โอ้ของชอบเลยล่ะ
    เจมิไน:(มีรอยยิ้มอยู่ที่มุมปาก ได้โอกาศล้างแค้นในสิ่งที่ทำเอาไว้แล้ว)
    แล้วทั้งสามก็ซุบซิบเตรียมแกล้งเคอัสและแอมเบอร์กัน)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×