รักใสๆของหัวใจ 4 ดวง

ลำดับตอนที่ #6 : 1 วันที่ได้เจอ ทำให้รักเธอหมดหัวใจ : ค้างบ้านโน

"อืมบาย"ผมพูดเบาๆก่อนจะหันหลังเดินกลับบ้านตัวเอง //ซ่า.....// ฝนจากไหนไม่รู้ 
(จากฟ้าสิยะ จาก ผู้แต่ง)เทกระหนำลงมาชนิดที่ว่าไม่มีทางหยุดตกได้ง่ายๆ ทำไม
ต้องเป็นตอนนี้ด้วยฟะ ผู้คนแถวนั้นเริ่มหันมามองผมที่ยืนเอ๋อเหรอยอมให้ฝนเทลงมา
จนเปียกไปหมดหนำซำยังทำให้เห็นเนื้อที่อยู่ข้างในด้วย
"แน็ก อย่าเพิ่งกลับบ้านเลย แม่ฉันบอกให้นายมารอที่บ้านจนกว่าฝนจะตก"โนนิ
วิ่งออกมาพร้อมกับร่มสีฟ้าพูดขึ้น
"อื้อ"ผมตอบรับแล้ววิ่งตามโนที่วิ่งเข้าบ้านของเธอไปทันที บ้านของโนนิตกแต่ง
ด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่เน้นโทนสว่างโดยเฉพาะสีขาว และดูสะอาดตาขึ้นไปอีกเพราะ
สิ่งขิงถูกจัดเป็นระเบียบและไม่มีอะไรเกะกะทางเดิน
"สวัสดีครับ"ผมกล่าวอย่างนอบน้อมเมื่อเห็นหญิงสาววัยกลางคนที่นั่งสง่าอยู่
บนโซฟาสีขาวในห้องรับแขกซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นแม่ของโนนิ
"อ้าว...เป็นยังไงบ้างจ๊ะ ดูซิเปียกปอนหมดเลย นา ไปหยิบผ้าขนหนูมาซิ"แม่ของโนเมื่อ
หันมาเห็นผมก็รีบเข้ามาถามไถ่อย่างเป็นห่วงซะเหมือนกับเป็นลูกตัวเอง
"ค่ะ"เด็กสาวเจ้าของชื่อซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นน้องสาวของโนตอบรับแล้วเดินเข้าไป
ในห้องๆหนึ่งก่อนจะออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูผืนสีชมพูอ่อน เอ่อ...น้องเลือกได้เข้า
กับพี่จริงๆเลย
"รบกวนหน่อยนะคับ"ผมพูดพลางซับผม ตัว และใบหน้าให้แห้ง
"ไม่รบกวนอะไรเลยจ้า เพื่อนของโนก็เหมือนลูกแม่ต้องดูแลให้ดี เอ่อ...สงสัยว่าฝนจะ
ไม่หยุดตกง่ายๆ ยังไงค้างที่นี่นะ"โอ้พระเจ้า นี่คนหรือนางฟ้าเนี่ยนอกจากจะสวยแล้ว
ยังใจดีอีก
"เอ่อ..ครับๆ งั้นผมโทรไปบอกแม่ก่อนนะครับ"ผมเด้งตัวออกจากโซฟาแล้ว
หยิบโทรศัพท์มือถือออกมากดเบอร์อย่างคล่องแคล่ว เสียงต่อสายดังขึ้นเป็นระยะๆ
ก่อนที่จะมีคนรับ
[ฮัลโหล ใครคะ]
"เอ่อแม่ แน็กเองครับ"
[อ๋อแน็กหรอ ทำไมยังไม่กลับอีกล่ะ]
"เอ่อตอนนี้ผมอยู่บ้านเพื่อนฝนตกหนักมาก ผมขอค้างบ้านเพื่อนนะครับ"
[อืม อาๆค้างก็ได้แล้วอย่าทำให้เค้าเดือดร้อนหรือลำบากใจล่ะ แค่นี้นะ]
"ครับ"
[ตู๊ดๆ]ผมกดวางสายเมื่อได้ยินเสียงนี้ แล้วยัดมือถือเข้ากระเป๋ากางเกง
"เป็นไงบ้าง"
"ได้ครับ แม่อนุญาต"
"งั้นไปอาบนำแล้วลงมากินข้าวนะ"
"ครับ"
"โนไปเอาเสื้อพี่นัทมาให้เพื่อนใส่ แล้วพาไปอาบนำด้วย"โหคุณแม่ครับพูดเหมือนผม
เป็นหมาเลยต้องพาไปอาบนำ
"ค่า ตามมาสิ"เมื่อโนพูดจยบก็กวักมือให้ผมเดินตามไป ผมก็รีบเดินไปอย่างว่าง่าย
เฮ่อบ้านนี้ดูอบอุ่น ใจดีทั้งนั้นเลย ชักเกรงใจแล้วสิ (งั้นหมายความว่าตอนที่เพิ่งมา
นายไม่เกรงใจสินะ จาก ผู้แต่ง)
"ห้องนี้หรอ"
"ก็ใช่น่ะสิ ฉันไม่พานายมาอาบนำที่ห้องเก็บของหรอก"
"เข้าแล้วนะ"
"เตรียมของเข้าไปรึยังไม่ใช่ต้องโป๊ออกมาหยิบของนะ"
"ระดับนี้แล้วไม่ลืมหรอก"ผมตอบรับแล้วยักคิ้วให้โนที่ยืนกอดอกมองผมอย่างหมั่นไส้
"ให้มันำด้อย่างที่พูดเถอะ"
"รู้แล้วน่า"
"แล้วจะอาบมั้ย ฉันรออาบต่อนะ"
"อืมๆ"
"ไปสิ"
"ไปแล้ว"ผมเดินเข้าไปในห้องนำโดยไม่ลืมที่จะเอาของที่เตรียมไว้เข้าไปด้วย
"ล๊อกกลอนด้วย"
"โหสั่งจัง"
"งั้นฉันอาบก่อนนะ"
"ไม่ได้ ฉันโป๊แล้ว"
"อี๋ อีตาบ้า ทุเรศ"
"555+"
"หัวเราะอะไร มันขำนักเรอะ"
"เปล่าๆ"
"แล้วไป"ทันทีที่โนพูดจบผมก็เริ่มชำระสิ่งสกปรหออกจากร่างกายทันที
~เมื่ออาบนำเสร็จ~
"แย่แล้ว โน"