คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 1 วันแรกเจอ ทำให้รักเธอหมดหัวใจ : หวานๆ
"จะไปกินข้าว 2 คน หรือว่าไปกินกับพวกต้าดีล่ะ"
"2 คนดีกว่า(ฉันเข็ด)ดีกว่า"ฉันตอบยิ้มๆ แค่คิดถึงคราวที่แล้วที่กินโต๊ะเดียวกันยังขยะ
แขยงไม่หายเลย อี๋.........
"งั้นฉันไปหาที่นั่งนะ นายรู้ใช่ไหมว่าฉันกินอะไร"
"3 ปีน่ะนานแล้วนะ แต่ก็จำได้ เอาเป็นว่าฉันเลี้ยงละกัน"แน็กพูดแล้วเดินออกไป เขา
ยังจำได้ฉันรู้สึกดีใจจัง เมื่อแน็กไปแล้วฉันก็เดินหาที่นั่งเพื่อจะได้นั่งรับประทานอาหาร
กลางวัน แต่เพราะวันนี้พระเจ้ากำหนดให้คนมากินข้าวกันเยอะจนไม่มีที่นั่งให้ฉันได้หาเจอ โอย...ทำไมต้องเป็นวันนี้>-< รู้มั้ยว่าคนหิวน่ะมันน่ากลัวนะ
"อ้าวยังไม่ได้ที่นั่งอีกหรอ"แน็กที่เดินมาพร้อมกับขนมปังและนำเปล่าในมือถามแล้วมอง
ซ้ายมองขวาเพื่อเช็คว่ามีที่นั่งว่างรึเปล่า
"ไปกินที่ใต้ต้นไม่ก็ได้นี่"
"ไอเดียแจ๋ว"
"งั้นก็ไปกันเลย"ฉันรับขนมปังจากแน็กแล้วเดินไปยังใต้ต้นมะม่วงบริเวณสนามบอล ที่ฉัน
คิดว่ามีคนน้อยที่สุด
"ทำไมเลือกที่มีคนน้อยล่ะ"
"ขัดขวางการกิน"ฉันพูดง่ายๆก่อนจะนั่งลงกินขนมปังโดยฉีกเป็นชิ้นเล็กๆแล้วยัดเข้าปาก
โอ้พระเจ้าบอกซิว่านี่มันขนมปัง อร่อยอะไรขนาดนี้ ยี่ห้อฟาร์มเต่านี่อร่อยจริงๆ
"อร่อยงั้นเหรอ"
"ชิมดูมั้ยล่ะ อ้าปากนะ อ้า...^o^"ฉันอ้าปากกว้างเพื่อเป็นตัวอย่างให้แน็กทำตาม แน็ก
พยักหน้าตกลง
"อ้า...>o<"แน็กอ้าปากกว้างมากๆ กว้างกว่าฉันอีกเผลอแน็กอาจกินขนมปังฉันทั้งชิ้นก็
ได้ ฉันดึงขนมปังเป็นชิ้นใหญ่ปานกลางแล้วใส่มันเข้าปากแน็ก หรือเรียกง่ายๆว่า ป้อนนั่น
เอง แต่ฉันเขินน่ะเลยไม่อยากเรียก
"อร่อยเปล่า"
"อืมอย่อย"แน็กตอบรับทั้งๆที่ขนมปังยังเต็มปากอยู่ ทำให้ฉันอดหมั่นไส้ในความน่ารัก
ของเขาปานกลางถึงขั้นสูง อิฉาคนหน้าตาดีโว่น> <
"แหม เคี้ยวให้หมดก่อนสิ"ฉันพูดแล้วหยิกกแก้มแน็ก ก่อนจะกินขนมปังให้หมดอย่าง
รวดเร็วปานฉี่ไหล
"อ่าอยากกินอีก"แน็กที่กลืนขนมปังลงกระเพาะไปแล้วก็อ้าปากแล้วร้องเรียกที่จะกินต่อ
เหมือนเด็กอ้อนแม่
"เอ่อ แน็กสุดหล่อไม่มีใครเกิน"
"จ๋าจ๊ะ"
"ฉันกินหมดแล้ว"
"อ๋า...-3- ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ"
"เหลือนำนี่"
"กินนำขวดเดียวกันเนี่ยน่ะ ไม่ดีมั้ง"
"งั้นฉันให้ก็ได้"
"Thank you"
"กลับห้องกันเถอะ"
ความคิดเห็น