คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 1 วันที่ได้เจอทำให้รักเธอหมดหัวใจ : ใกล้ชิด
"แย่แล้ว โน"
"ทำไมล่ะ นายเจอคางคกรึไง"
"ฉันลืมเสื้อไว้ในห้องของเธอ"
"สมนำหน้า ทำเป็นบอกว่า เตรียมแล้ว มั่นใจ ชิ"ปากของฉันก็บ่นๆ เท้าและขาของฉัน
ก็ก้าวๆ ตาของฉันก็สอดส่าย ก้นและเอวก็บิดๆ จมูกก็สูดๆ คิ้วก็ย่นๆ หนังก็เหี่ยวๆเอ้ย
ไม่ใช่ แล้วนี่จะมีส่วนไหนไม่ขยับบ้างเนี่ย แต่เรื่องนี้ช่างมันเถอะ เรื่องที่สำคัญคือไอเสื้อ
ตัวนั้นมันอยู่ที่ไหนกันนะ ฉันเดินกลับมาที่ห้องนำอีกครั้งหวังจะบอกแน็กให้ใส่ตัวอื่น
แต่แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็น เสื้อลายทางที่ถูกเหยียบจนเหมือนผ้าขี้ริ้วก็ว่าได้กอง
อยู่บนพื้นหน้าห้องนำ โอ้พระเจ้าช่วย กล้วยพูดได้ นี่ฉันอุตส่าห์หาเสื้อตัวนี้จนเครียด
แต่มันดันมากองอยู่บนพื้นหน้าห้องนำซะนี่ โฮยากจะบ้าตายToT
"ได้ยัง"
"อื้อ...นายเปิดประตูมาเอาสิ แล้วก็..."//ปัง// ไม่ทันที่ฉันจะบอกให้เขาเอาผ้าเช็ดตัวคลุม
ตัวเอาไว้ ประตูก็ถูกเปิดอ้าซ่ากาง 180 องศา พร้อมกับชายหนุ่มหุ่นดีที่เปลือยท่อนบน
ก้าวออกมาจากข้างในอย่างไม่อายใคร กรี้ดด Sexy Boy เอ้ยไม่ใช่ นายทำบ้าอะไรเนี่ย
ถ้าแม่ฉันมาเห็นเข้าล่ะก็มีหวังะพ่อตกกระป๋องแน่>//<
"อะไร ฉันเซ็กซี่ใช่มั้ยล่ะ"แน็กพูดจบก็เผยยิ้มเจ้าเล่ห์ เพลย์บอย เจ้าชู้ แบะอีกมากมายที่
พร้อมจะบอกได้ว่าเขาไม่ได้คิดดีแน่
"บ้าเอาเสื้อไปใส่ซะ ฉันจะอาบบ้าง"ฉันยัดเสื้อใส่มือเขาก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนำ
พร้อมกับของที่เตรียม ไว้ให้ตายสินายนี่แย่จริง ไม่คิดบ้างหรือไงว่าฉันจะรู้สึกอะไรบ้าง
ฉันเองก็เขินเป็นนะ
"โนนี่เด็กจัง ใส่เสื้อนอนลายกระต่ายสีชมพู"แน็กทักแล้วยิ้มขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินออกมา
พร้อมชุดนอนที่มีกระต่ายสีชมพูติดอยู่มุมซ้าย
"ช่างเถอะฉันหิวข้าวจะแย่อยู่แล้ว"ฉันพูดตัดบทแล้วเดินลงไปชั้นล่างตรงไปยังห้องครัวทันที
"เป็นไงบ้างเสื้อพอดีมั้ย"
"ครับใส่แล้วสบายดี"
"เสื้อพี่อาจจะดูเรียบๆ ไม่โดนใจวัยรุ่นหรอก"พี่ชายคนโตที่อายุ 16 ปี นามว่า นัท ของฉัน
พูดขึ้นด้วยนำเสียงใจดี
"เปล่าเลยครับ แบบนี้ถึงจะไม่โดนแต่ผมก็ชอบ"
"แหมเข้ากันได้ดีจริงๆ กินข้าวเถอะเดี๋ยวจะเย็นกันหมด"แม่พูดอย่างปลื้มๆที่พี่นัทเข้ากัน
ได้ดีกับแน็ก น่าดีใจตรงไหนเนี่ย
~เมื่อกินกันเสร็จ~
"โนไปล้างจานนะ แน็กก็ไปช่วยด้วยแล้วกัน ส่วนนัทไปอาบนำ นาไปนอนกับแม่ 3 คนนี้
ถ้าทำธุระเสร็จก็นอนๆซะ"
"ค่า/ครับ"
"แม่เธอดูใจดีจัง"แน็กพูดขึ้นขณะที่กำลังล้างจานกันอยู่
"อืมๆ"ฉันตอบรับเพราะไม่อยากจะแสดงความคิดเห็นอะไรมากมาย
"อื ใบสุดท้านซะที ง่วงชะมัด ฮ้าววว"แน็กมือขางที่ว่างป้องปากตัวเองแล้วหาว ทำให้
ฉันอดยิ้มไม่ได้ ดูๆแล้วเขาก็มีส่วนน่ารักเหมือนกันนะ
"คิคิ"ในที่สุดฉันก็หลุดขำออกมาทำให้แน็กหันมามองอย่างเอาเรื่อง
"อะไร ขำอะไรฮะ"
"อ๊ะ! ล้างจานเสร็จแล้วไปนอนดีกว่า"ฉันพูดแล้วรีบวิ้งขึ้นบันไดโดยไม่รอแน็กที่จัดจานบนตะแกรงอยู่
"เฮ่ อย่าหนีสิ บอกมาก่อนว่าหัวเราะอะไร"แน็กที่รีบจัดจานจนเสร็จวิ่งตามฉันขึ้นบัน
ไดแล้วพูดอย่างเอาเรื่อง
"แหมๆวัยรุ่นสมัยนี้นี่เผลอไม่ได้เลย จีบกันทุกที"
"แหม ก็พี่นัทมันรุ่นแก่นี่ คนอะไร อายุอค่ 16 ทำยังกับอายุ 60แหน่ะ ระวังหน้าจะเหี่ยว
นะคะ นาย นัฐพงษ์ สรยานนท์"ฉันล้อพี่นัทที่ทำตัวเหมือนคนแก่ทั้งๆที่เป็นวัยรุ่น ทำ
ให้พี่นัทถึงกับฟิวส์ขาดวิ่งมาสมทบกับแน็กเพื่อไล่ฉัน แล้วสลัดคราบคนแก่เมื่อกี๊ทิ้ง
"นี่ยังจะเล่นกันอยู่อีกเหรอ ไปนอนได้แล้ว"แม่ซึ่งบัดนี้ไม่เหลือคราบนางฟ้าอย่างที่แน็ก
ชมพูดด้วยเสียงทรงพลังอำนาจทำเอาฉันและทุกคนถึงกับค้างแล้วพากันเดินเข้าห้องนอน
"แล้วจะนอนกันยังไงล่ะ"
"ผมนอนพื้นก็ได้"เสียสละจังเลยนะยะแต่ฉันจะแกล้งพี่นัทกับนายเข้าใจมะ
"งั้นพี่นัทกับแน็กนอนเตียงเดียวกันนะ"
"เฮ่ย ใครรู้ก็หาว่าพี่เป็นเกย์สิ"
"จะยอมดีๆหรือจะไปนอนนอกห้อง"ฉัดด้วยเสียงเย็นเฉียบจนน่ากลัวไม่แพ้แม่ ทำให้
พี่นัทถึงกับถอยกรูดไปติดกำแพง ส่วนแน็ก็ยืนมองฉันอย่างหวาดๆ
"จ้าๆงั้นนอนกันดีกว่านะ"ว่าแล้วเราทุกคนก็ปิดไฟนอนแล้วพากันหลับ
ความคิดเห็น