ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Lamia ขุดหลุม(รัก) หัวใจนายเจ้าเล่ห์

    ลำดับตอนที่ #5 : วันโชคร้ายในรอบปี !!!

    • อัปเดตล่าสุด 19 พ.ค. 55


      

    ตอนที่ 5


    วันโชคร้ายในรอบปี



     




               ฉันตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่ทันขัน ไก่มันยังแพ้ฉันเลยล่ะ :) ( อยากชนะซาอีร์จนบ้าไปแล้ว ) ที่ตื่นเช้าเพราะนอน

    ไม่หลับน่ะสิ T T ทั้ง ๆ ที่ง่วงจนลืมตาไม่ขึ้นอยู่แล้ว เพราะไอพวกสัตว์ประหลาดพวกนั้นมันโทรมาหาฉันทุกคน

    เน้นว่าทุกคน !! ทั้งคืน !! เลยน่ะสิ


    เช่น เจลัน

                 ( มหากาฬแห่งความชั่วร้ายรับสายผมแล้ว ) ก็เพราะว่าถ้าไม่รับนายก็จะโทรมาจนไม่ได้นอนไง - - + 

                
                 " โทรมาทำไม - * - " 


                 ( ง่ะโหดก็เพราะผมตกหลุมรักเจ๊ไง รอยยอ้มที่น่ากลัวมันยังตรึงตาตรึงใจผมอยู่นะ )


                 " งั้นตายไปเถอะ !! ฉันไม่มีวันรักนายแถมยิ่งเกลียดอีกต่างหาก " 


                 ( โหใจร้ายจัง T ^ T ผมแค่เหงาเลยโทรมาหา ) 


                 " ก็ไปหาเพื่อนพี่น้องของนายสิ มาหาฉันทำไม - - * " 


                 ( ก็ไอพวกนั้นมันแย่งผู้หญิงของผมไปหมดเลย ) 


                 " สมน้ำหน้าไอคนไร้น้ำยา " 


                 ( จี๊ด เลยอ่ะเจ๊ !! เพราะฉะนั้นมาเป็นผู้หญิงของผมเถอะนะ ><~ ) 


                 " ที่โทรมาเนี่ย คุยแค่นี้หรอ  = = ; ; ; ;  " 


                 ( อ่าวเจ๊ไม่โวยวายเหรอ ผมอยากได้ยินเจ๊โวยวาย ^ ^ ) 


                  " ไร้สาระ  - - *   " 


                  ( เชอะ !! งอลอย่ามาพูดกับผมนะ ) ตู๊ด ๆ ฉันอยากถามว่าใครกันแน่ที่เริ่มคุยก่อน = = ; ; ; 



    ตามมาด้วย แจมิน = = ; ; ; 


                  ( เจ๊ใหญ่ขอโทษที่เจลันโทรมากวนนะ ) 


                  " นายก็โทรมากวนตอนฉันจะนอนเหมือนกัน = =  " 


                  ( ใจร้ายกับผมจัง T T ) 


                  "  นาย 2 คนพี่น้องทำขาฉันเป็นแผล " 


                  ( อ๊ะ !! ผมไม่ได้ตั้งใจ ><~ . . . แค่อยากแกล้งเจ๊เล่น ๆ ) 


                  " เล่นนี่คือเลือดไหลอาบใช่มั้ย ??  " 


                  ( อ่าเจ๊อ่ะนิดหน่อยเองอย่าเครียดสิครับ ) 


                  " เหอะ !!  " 


                  ( เจ๊ !! ให้อภัยผมเถอะ ) 


                  " ไม่ !! นายหมดสิทธิ์ นายตายแน่ :) " 


                  ( มะ . . . ม่าย ย ยย ย ย  TOT ทำไมรอยยิ้มนั่นมันน่ากลัวอย่างนี้ ผมไปดีกว่า ) ตู๊ด ๆ พวกนี้คงไม่มีอะไร

    จะทำจริง ๆ สินะ ถึงได้โทรมาหาคนอื่นไปทั่ว = = zzZZ ขอนอนก่อนแล้วกัน ง่วงอะไรอย่างเนี้ย 


    ผ่านไป 10 นาที เซฟฟีลด์ก็โทรมา ><~ 


                 ( ผมเซฟฟีลด์นะครับ ต้องขอโทษแทนเจ้า 3 คนพวกนั้นที่โทรมาหาคุณตอนกำลังจะนอนแบบนี้ ) 


                  " นายก็โทรมากวนฉันเหมือนกัน - - *   " 


                 ( แต่พรุ่งนี้โรงเรียนหยุดผมโทรหาคุณได้ใช่มั้ย ) 


                 " ไม่ " 

        
                 ( คุณห้ามพวกผมยังไงก็ยังโทรอยู่แหละครับ ^ ^ ) 


                  " หน้าด้าน " 


                 ( เอ๋ เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหาคุณตอน 10 โมงดีมั้ยนะ  ^ ^  ) 


                  " ไม่ฉันไม่อยากคุยกับพวกนาย - - *   " 


                  ( ใจร้ายกับพวกผมจัง ^ ^  ) 


                  " เหอะ !! ฉันเกลียดพวกนายยิ่งกว่า ขี้อีก " 


                ( ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมคุณถึงไม่ยอมร้องเพลงร่วมกับผม . . . และคุณจะเกลียดพวกผมยังไงก็หนี

    การร้องเพลงครั้งนี้ไม่พ้นหรอกนะครับ ผมเชื่อว่ายังไงซาอีร์ก็ต้องทำให้คุณเปลี่ยนใจอยู่ดีแหละครับ เอาแหละ ๆ 

    ผมไม่กวนคุณดีกว่าดึกแล้วถ้าซาอีร์มันรู้ว่าผมโทรมาตอนดึก ๆ ผมต้องโดนมันต่อยแน่ ๆ เลย ฝันดีครับ ^ ^  )  ตู๊ด 

    พูดอะไรของเขานะ - - * พูดซะจริงใจและน่ากลัวที่สุดที่เคยเจอมาเลย T T เหอะแต่จะให้ฉันมาเปลี่ยนใจร้องกับ

    พวกนายไม่ได้หรอกก็เพราะว่าฉันมีเหตุผลน่ะสิ :) 



                กลับมาปัจจุบันที่แสนเจ็บปวด T ^ T 


               จะบ้าตาย T T ง่วงนอนอย่างถึงที่สุด ตามจริงก็นอนต่อได้อ่ะนะ = = ;;; ( แล้วทำไมไม่นอน - - * ) ก็เพราะ

    ต้องลุกไปเสริมสวยยังไงล่ะ - - * ( เอ้าเสริมสวยทำไม ) ก็มีงานเลี้ยงวันพรุ่งนี้ยังไงล่ะ !! ถึงวันพรุ่งนี้จะต้องไป

    เรียนก็ตามแต่เรียนแค่ครึ่งวันเท่านั้นพูดง่าย ๆ ว่าเรียนถึงเที่ยงแล้วก็เลิกเรียนส่วนเวลาที่เหลือเขาให้นักเรียนแต่

    ละคนไปแต่งตัว แต่งหน้า มางานเลี้ยงยังไงล่ะ และงานเลี้ยงที่ว่าเป็นงานเลี้ยงก่อนปิดเทอมเท่านั้น แต่ก็ต้องไป

    เพราะฉันร้องเพลงในงานนี้ แถมเพลงไม่ธรรมดาซะด้วย > ____ <  อยากรู้ล่ะสิ :) จะบอกดีมั้ยนะ ( ยัยเล่นตัว )

    บอกก็ได้ก็บางคู่ก็มาจ้างให้ฉันร้องเพลงแบบ . . . ขอผู้หญิงเป็นแฟนอะไรแบบนี้ - * - ตอนแรกก็ไม่รับงานนี้หรอก

    แต่เพราะว่าผู้ชายพวกนั้นบอกว่าจะซื้อเค้กร้านโปรดให้ฉันทั้งปี :) มีหรือที่ฉันจะไม่เอา เค้กเลยนะเค้ก !! ร้องเพลง

    อะไรหรอไม่รู้เหมือนกันอ่ะ - * - 


               " คุณหนูจะไปไหนครับหน้าตาเหมือนหมีแพนด้าเลย " 


               " เอาเถอะวันนี้ไม่มีแรงเถียงด้วยยอมวันหนึ่งก็แล้วกัน :) " 


               " นี่ขนาดยอมนะครับ รอยยิ้มข่มขู่มาแต่ไกลเลย ^ ^  " 


               "  ไปห้าง XXX  ฉันจะไปทำผมที่นั่น " 


               " คุณหนูไม่ต้องแต่งมากหรอกครับแต่งยังไงก็น่าเกลียด เอ้ย !! น่ารักน่ะครับ ^ ^ " 


               " ขอบใจ :) ไม่ต้องชมฉันรู้ตัวดี ถึงเมื่อไหร่ปลุกด้วยล่ะ " ตอนนี้ขอนอนพักก่อนก็แล้วกัน หาว ว ว ว


    ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ก็ถึงห้าง XXX 


              " คุณหนูครับถึงแล้วครับ คุณหนูตื่นสิครับ อ๊าก  ก ก ก คุณหนูบีบคอผมทำไมครับ อั๊ก อั๊ก "  คนขับรถตกใจ

    ที่อยู่ดี ๆ  คุณหนูของเขาก็ลุกมาบีบคอของเขาเอง


              " แกไอนักเลงปัญญาอ่อน !! แกตายซะเถอะอย่าอยู่เลย " ออกแรงบีบขึ้นเรื่อย ๆ 


              " คุณหนูครับผมเป็นคะ...คนขับรถ อั๊ก อย่าบีบแรงสิครับจะตายแล้ว T O T  " 


              " อ่าว - * - แล้วนี่มาจับมือฉันทำไม - - * คิดอะไรไม่ดีเรอะ " ฟินนี่เมื่อได้สติก็ปล่อยมือทันที่เราทำอะไรไป

    ว่ะ - - * 


              " นักเลงปัญญาอ่อนของคุณหนูคือใครล่ะครับ !!  " 


              " จะพูดเรื่องนี้ให้ได้ทำเตี่ยนายเรอะ - - + " 

     
              " ก็คุณหนูบีบคอผมแล้วก็พูดว่า '  แกไอนักเลงปัญญาอ่อน !! แกตายซะเถอะ '  อย่างนี้นิครับ " 


              " ช่างมันเถอะถือว่าฉันบีบคอแล้วจะโชคดีก็แล้วกัน "  ฟินนี่บอกอย่างปัดก่อนจะทำท่าเหมือนจะลงรถ


              " แล้วจะให้มารับมั้ยครับ " 


              " ถ้าจะกลับเดี๋ยวจะโทรไปหาเอง " 


             " ครับ " 


             - - * นี่ฉันเผลอไปทำอะไรมิดีมิร้ายคนขับรถหรือเนี่ย เพราะไอพวกนั้นมันยังตามมาเข้าฝันฉันอยู่น่ะสิ TOT

    เอาล่ะคงต้องไปต่อผมให้ยาวขึ้นสินะ ตามจริงกิ๊ฟเป็นคนพาฉันมาตลอดแต่ตอนนี่ยัยนั้นไปหาคู่ควงถ้าจะเรียกว่า

    แฟนก็คงไม่ใช่เพราะแค่ 1 อาทิตย์ยัยนั่นก็โยนทิ้งแล้ว น่าสงสารคนโดนทิ้งเหมือนกันนะ แต่สะใจดี :) 



               " สวัสดีค่ะ คุณฟินนี่ เอ๋วันนี้คุณกิ๊ฟไม่มาด้วยหรอค่ะ " พอฉันเดินเข้ามาในร้านประจำพนักงานก็ยังต้อนรับ

    ฉันดีเหมือนเช่นเคย


               " กิ๊ฟไม่ต้องทำอะไรมากก็สวยอยู่แล้ว " 


               " อ่า . . . งั้นเรามาแล้วแปลงโฉมเลยนะค่ะ " 


               " ค่ะ ตามสบาย ๆ แต่งหน้าให้ด้วยเลยก็ได้ชุดขอเดรสดำรัดรูป ส่วนวันพรุ่งนี้ฉันจะมาประมาณบ่ายโมงเธอ

    รู้ใช่มั้ยว่าพรุ่งนี้โรงเรียนของฉันมีงาน ??  "


               " รู้ค่ะแล้วชุดออกงานจะใส่สีอะไรดีค่ะ " 


              " สีอะไรก็ได้ที่เหมาะเอาไปร้องเพลงขอคนเป็นแฟนน่ะ - - * " 


              " เอ๋ ?? จะขอใครเป็นแฟนหรอค่ะ " 


              " งานน่ะ :) เราเริ่มทำผมสักทีเถอะไม่อยากกลับบ้านช้า เพราะฉันต้องแวะไปกินเค้กต่อ " 


              " ได้ค่ะ "  พูดจบฉันก็นั่งอยู่บนเก้าอี้พนักงานก็ทำนู่นทำนี่จนฉันก็เผลอหลับไปอีกครั้ง


    ผ่านไป 3 ชั่วโมง ( เร็วเหมือนโกหก ) 


     
              " คุณฟินนี่ค่ะเสร็จแล้วค่ะเหลือแต่เปลี่ยนเสื้อผ้ามีอะไรให้ช่วยก็เรียกนะค่ะ "


              " อ้อ . . . อืม "  ชุดตัวนี้ - - * ดูเน้นสัดส่วนไปมั้ยนะ  เอาเหอะรีบใส่แล้วรีบไปกินเค้ก ><~ ฉันใส่ชุดเสร็จก็

    เดินไปจ่ายเงินแล้วก็เสร็จเรียบร้อย เค้กจ๋ารอฉันสักพัก จะเป็นไรมั้ย ~ 


              " เฮ้ย !! หยุดนะเว้ย " อยู่ดี ๆ ก็มีเสียงโวยวายจนฉันและคนรอบข้างหันไปดูก็ว่าได้แต่สิ่งที่เห็นคือไอพวก

    นักเลงปัญญาอ่อนกำลังวิ่งหนีพวกมาเฟียต่างชาติที่มีร่างกายบึกบึนน่ากลัวมาก O _ O ภาพที่ฉันเห็นมันเหมือน

    สโลวอะไรแบบนั้นก็ว่าได้ แจมิน เจลัน วิ่งนำหน้ามาก่อนคนแรก ตามด้วยซฟฟีลด์  และคนสุดท้ายก็คือซาอีร์

    แจมินและเจลันวิ่งผ่านก็หันมามองฉันน้อย ๆ เซฟฟีลด์ ก็มองฉัน เอ๊ะ !! จริงสิเราเต็มเป็นผู้หญิงเต็มตัวนี่หว่าใคร

    จะจำได้แต่พอฉันจะหันหลังกลับก็โดนใครฉุดมือให้วิ่งไปด้วย มันไม่ใช่มือใครนอกจาก . . . ซะ . . . ซาอีร์ ไอหมอ

    นี่มันจำเราได้ด้วยเรอะ - * - ไม่น่าจะใช่คงเป็นเพราะว่าฉุดผิดคนแหละมั้ง ??  


              " นี่นาย .  . . เฮ้ ๆ ปล่อยฉันนะ เอาฉันมาเกี่ยวได้ยังไงเนี่ย " ซวย ซวย อีกแล้ว อ๊าก ก ก ก = [ ] = วิ่งจน

    เท้าจะบวมแล้วมั้งเนี่ย ดูสภาพฉันสิ T T เดรสสีดำรัดรูป รองเท้าส้นสูง 3 นิ้ว สีเทา ผมที่ต่อยาวถึงเอว บัดนี้ทุก

    อย่างกำลังจะเละ T T มันจะเอาฉันมาเกี่ยวอะไรด้วยว่ะเนี่ย เหนื่อยเฟ้ย  !! 


             " ส้นสูงจะใส่ทำไมห่ะ สูงเท่าผู้ชายแล้วยังจะใส่ส้นสูงอีก " อยู่ดี ๆ ซาอีร์ก็หันมาตะคอกใส่ฉันอย่าบอกนะว่า

    = [ ] = หมอนี่จำฉันได้ 


             " นายจำฉันได้ !!  " 


             " ใครจำไม่ได้ก็เว่อร์แล้ว วิ่งเร็ว ๆ สิพวกมันจะตามมาแล้ว "


             " ก็ปล่อยฉันสิ ฉันซวยทุกครั้งที่เธอพวกนายจริง ๆ " 


             " ไม่ปล่อย :) " ไอหมอนี่ - * - มันยิ้มยียวนกวนประสาทมาให้ฉันก่อนที่จะ O_O 


             " เฮ้ ๆ ปล่อยฉันนะ นายจะทำอะไรไอพวกสัตว์ประหลาดติ๊งต๊อง " อยู่ดี ๆ ซาอีร์ก็อุ้มฉันฟาดบ่าแล้วออกตัว

    วิ่งเร็วมาก ถ้าฉันกระโดดลงไปมีหวังตายแน่ ๆ = = เลยให้เขาอุ้มอยู่เฉย ๆ ไม่โวยวายแต่พอมองหน้ามองนี่ใกล้ ๆ

    คนอะไรหน้าเนียนเป็นบ้า ไม่มองพอเลยเราจะมองหาอะไรเนี่ยฉันเลยหันกลับไปมอง = [ ] = ไอมาเฟียพวกนั้นมัน

    ยังตายมาอยู่ ติดหนึบเป็นบ้า 

     
    My bad I like to pretend  I like making people believe implicitly  was the victim of a sudden I snap~ 


            เสียงโทรศัพท์ของซาอีร์ดังและความหมายของริงโทนเขามันน่ากลัวจริง ๆ มันแปลว่า ' ฉันร้าย ฉันชอบ

    แกล้งคนอื่น ฉันชอบทำให้คนอื่นตายใจ พอเหยื่อของฉันตายใจ ฉันก็จะตะครุบเหยื่อของฉันทันที ' มันน่ากลัวมาก

    แต่ฉันเหมือนจะไม่ค่อยสะทกสะท้านเท่าไหร่ - - ( ขอให้มันจริงเหอะแม่นางเอก ) 


            " เจอกันที่บ้านของเจลันนะ "  ฉันได้ยินเขาพูดแต่ไม่รู้ว่าพูดอยู่กับใครเลือดในหัวของฉันกำลังจะคลั่ง T T 


            ( . . . . ) ฉันไม่ได้ยินเสียงของคนที่คุยโทรศัพท์กับซาอีร์ 


            " เออ ๆ แล้วเจอกันที่นั่น "  ซาอีร์พูดโทรศัพท์ตอบรับอย่างเบื่อหน่ายก็จะหันมามองฉันแล้วยิ้มมุมปาก ??

    ไอหมอนี่มันลอกเลียนแบบรอยยิ้มของฉันนี่หว่าอย่างงี้ก็สวยน่ะสิ ( จะสวยได้ไงเขาเป็นผู้ชาย = = ) ใครบอกหมอ

    นี่เป็นผู้ชายเป็นตุ๊ดน่ะสิไม่ว่า หลังจากที่วิ่งไปได้สักพัก หมอนี่ก็ยัดฉันใส่รถสีป้ายแดง ฟังไม่ผิดหรอกขอเน้นย้ำให้

    ชัด ๆ ว่าหมอนี่มันจับฉันยัดใส่รถ !! ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรก็นั่งเงียบ ๆ ( วิธีการโกรธของนางเอกคือไม่พูดอะไร) จน

    มาถึงหน้าบ้านของใครก็ไม่รู้แต่ที่รู้ ๆ มันใหญ่มาก ๆ แถมหน้าบ้านยังมีตำรวจยืนเฝ้าล้อมรอบเต็มไปหมดเหมือนจะ

    เตรียมสู้รบก็ว่าได้ - * - น่ากลัวที่สุด ( เคยกลัวอะไรด้วยหรือไง ) เมื่อซาอีร์ลงจากรถก็จับมือฉันลากเข้าบ้านทันที

    ไอ้หมอนี่มันจะสนอยู่มั้ยนะว่าฉันจะตายหรือยังไม่ตาย - - * ลาก ฉุด วิ่งมาตั้งนานเท้าก็เจ็บเหมือนกันนะเฟ้ย !! 


            " ว้าว พี่ซา พาใครมาด้วยเนี่ยสวยจัง " เอ๊ะ !! เสียงนี้มัน - - * ฉันหันไปก็พบกับเจ้าตัวแสบก็คือเจลันและ

    แจมินที่เดินเข้ามาใกล้ฉัน มะ . . . มันใกล้ไปแล้วนะเฟ้ย ฉันสะบัดหน้าหนี แล้วเขยิบไปอยู่หลังของซาอีร์ รู้สึกว่า

    ตัวเองปลอดภัยขึ้นเยอะเลย T O T  สงสัยไอพวกนี้จำฉันไม่ได้แน่ ๆ แต่ทำไมซาอีร์ถึงจำฉันได้นะ - - * ช่างเหอะ

    นึกวิธีแก้แค้นไอพวกนี้ออกแล้วล่ะ :) เสร็จแน่ หึ หึ ( นางเอกเป็นบ้าไปแล้ว )  ฉันสะกิดหลังของเขาเบา ๆ เหมือน

    เขารู้ว่าฉันมีอะไรจะพูดด้วยเลยก้มตัวให้หูของเขาอยู่ตะ. . . ตรงปาก ฉันเลยเขยิบเข้าไปใกล้แล้วพูดเสียงเบา ๆ

    ไม่ให้เจลันและแจมินได้ยิน


             " นี่ ๆ นายอย่าพึ่งไปบอกพวกนั้นนะว่าเป็นฉัน ฉันอยากจะแก้แค้นสักหน่อย " ( เป็นมิตรกันตั้งแต่เมื่อไหร่?)


             " แล้วทำไมฉันต้องเชื่อฟังเธอล่ะ "  เขายิ้มมุมปากอีกแล้วให้ตายสิ - - *  น่าหงุดหงิดชะมัด


             " โทษฐานที่นายฉุดฉันมายังไงล่ะ :) " 


             " นี่แต่งตัวเป็นผู้หญิงน่าหวานก็ช่วยให้เป็นผู้หญิงได้มะ ยิ้มน่าเกลียดแบบนี้ผู้ชายที่ไหนเขาจะชอบ " ใช่สิ

    นายก็คงไม่รักฉันเหมือนกันนั่นแหละ 


             " เรื่องของฉัน - - * " 


             " พูดให้มันเหมือนผู้หญิงสิ ค่ะ จ้ะ อะไรแบบเนี่ยพูดไม่เป็นหรือไง " 


             " เป็นแต่ไม่พูดกับนาย !! " 


             " ใครบอกให้พูดกับฉันเธอจะล่อแจมินกับเจลันให้ติดกับไม่ใช่หรอ  "  โดนรู้ทันซะล่ะ เซ็ง - - *


             " . . . . . " 


             "  เจลันกับแจมินชอบพูดหญิงขี้อ้อน พูดหวาน ไม่ชอบพูดหญิงยิ้มน่าเกลียด ๆ แบบนี้หรอนะ ^ ^ " 


             " เฮอะ !! เข้าใจแล้ว . . . ค่ะ ^ ^ "  ฉันพูดแล้วก็ยิ้มหวานไปให้ - * - ยอม ๆ ไปก่อนเถอะถึงตานายแล้วจะ

    รู้สึก


             " แต่ก่อนที่เธอจะแก้แค้นไปทำแผลก่อนดีมั้ย ??  "  แผล ?? ฉันมีแผลอะไรงั้นเรอะ 


             " แผล ?? แผลอะไร - - * "


             " คงไม่รู้ตัวสินะ  " 


             " O__ O ?? " 


             " แผลที่ขายังไงล่ะเห็นมั้ยว่าเลือดซึมออกมาแล้ว . . . เท้าเป็นแผลตอนที่ใส่ส้นสูงวิ่งใช่มั้ย ?? ไปทำแผล

    ก่อนแล้วกัน  " 


             " เฮ้ ๆ นายจะทำอะไรห่ะ "  ฉันรีบโวยวายเพราะหมอนี่พึมพำอะไรสักอย่างแล้วอุ้มฉันไปทำแผล เลือดไหล

    จริง ๆ ด้วยทำไมฉันรู้สึกล่ะเนี่ย - * - 


             " เป็นผู้หญิงเข้าพูดตอนตกใจแบบนี้หรอ ?? เหอะ !! พึ่งรู้ก็วันเนี่ยแหละ " 


             " ฉันทำแผลเองได้ย่ะ !! ปล่อยสิเว้ย " 


             " ผู้หญิงอะไรพูดเว้ย !! -*- ถ้าเธอไม่หยุดดิ้นให้ฉันทำแผลฉันจะบอกความจริงกับไอเจและไอมิน " 


             " ทำเร็ว ๆ สิ ^ ^ ค่ะ " 


             " หึ พูดให้มันเพราะ ๆ อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ก็แล้วกันแล้วเธอจะทำอะไรก็ทำได้ถ้าหลังจากทำแผลเสร็จ " 


             " รีบทำเร็ว ๆ สิ . . . จ้ะ " แหวะ กระดากปากที่ต้องพูดคำพวกนี้ออกมาแต่ยังไงก็สาสมที่ฉันได้ได้แก้แค้นคืน

    หึ หึ ๆ อย่าพึ่งหนีไปไหนนะ แจมิน และ เจลัน การแก้แค้นครั้งนี้นายแพ้จนยอมมากราบเท้าฉันเลยก็ว่าได้ ชัยชนะ

    ของฉันมันเริ่มมาถึงแล้ว ช่างน่าสนุกอะไรเยี่ยงนี้นะ  :)







    โปรดติดตามตอนต่อไป



     





    Talk Me  


               ><~ สวัสดีรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน

    เนื้อเรื่องก็เริ่มเข้มขึ้นขึ้นเรื่อย ๆ เนอะ ตอนหน้านางเอกของเราได้แก้แค้นแล้ว

    เป็นตอนที่อาจจะสนุกและเข้มขึ้นมาก อาจจะมีความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงไป ??

    เปลี่ยนไปยังไง นางเอกจะแก้แค้นยังไง ติดตามตอนต่อไปนะจ้ะ ^ ^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×