คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ได้แผลก็มีดีในบางครั้งนะ ^ ^
The Monster with me
" โอ๊ย ๆ ฉันเจ็บนะกิ๊ฟ !! " เสียงฉันร้องดังจนคนข้างบ้านอาจจะฆ่าฉันได้ไม่เกิน 10 นาทีก็ได้แต่ที่ร้อง
ไม่ใช่เจ็บใจที่เจลัน กับ แจมิน ขัดขา ( ก็อาจมีส่วนเกี่ยวอยู่นิด ๆ ) แต่ที่เจ็บมากกว่านั้นคือขาฉันเลือดออก
T T ต้องเลือดออกตอนที่ฉันล้มทับหมอนั่นแน่ ๆ เลย ทำไมตอนแรกมันไม่รู้สึกเจ็บเลย - - แต่พอมาที่รถอีกที
รู้สึกเย็น ๆ แสบ ๆ ก้มลงไปมอง เลือดไหลเต็มขา ขนาดฉันที่ว่าตกใจแล้วกิ๊ฟสาวช่างเว่อร์อย่างเพื่อนฉันถึงกับ
ร้อง กรี๊ดกร๊าดตกใจแทนฉันเป็นอย่างมาก มันทำให้ฉันที่ตกใจอยู่อาการตกใจหายทันที ที่ร้องเจ็บ ๆ เนี่ยไม่ใช่
เพราะอะไรเลยแต่เป็นเพราะยัยนี่ทำแผลให้ฉันแล้วก็บ่น ๆ พอฉันเถียงนิดเถียงหน่อย ก็กดแผลอย่างแรงTT
เจ็บจี๊ดถึงทรวงในรอฉันเอาคืนก่อนเถอะแล้วแกจะจำได้ไม่มีวันลืมเลยล่ะยัยกิ๊ฟซี่ :)
" เสร็จแล้ว - - * คราวหลังจะไปบุกถิ่นคนอื่นก็ต้องดูดี ๆ ก่อน เป็นไงได้แผลกลับมา " เสียงบ่นที่รู้สึก
หงุดหงิด แต่ก็ปนไปด้วยความห่วงใย ซึ่งมันทำให้ฉันอดเหยียดยิ้มไม่ได้เพราะกิ๊ฟเป็นเพื่อนคนแรกตั้งแต่ที่ฉัน
ย้ายมาเรียนโรงเรียนนี้ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เราสองคนแม้แต่นิดเดียว ทำไมน่ะหรอ ?? ก็เพราะตอนนั้นฉันก็เป็น
เหมือนตอนนี้ ชอบเหยียดยิ้มที่น่ารักจนใคร ๆ ก็ไม่กล้าเข้าใกล้ ส่วนกิ๊ฟตอนนั้นแม้จะเป็นแค่ชั้นมธัยมต้นแต่ยัย
นี่ก็สวย เซ็กซี่ ฮอตจนใคร ๆ ก็อิจฉา เนี่ยละเลยเป็นสาเหตุให้เราได้มาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
" รู้ว่าห่วง ขอบคุณนะครับ :) " ฉันพูดพลางเข้าไปกอดกิ๊ฟอย่างหลวม ๆ เฮ้ !! อย่าเข้าใจผิดว่าฉันชอบ
ผู้หญิงด้วยกันนะแต่เราสองคนโดนหาว่าเป็นเลสเบี้ยน และไม่ใช่เลสเบี้ยนธรรมดานะ แต่เป็นเลสเบี้ยนที่ฮอต
ที่สุดในโรงเรียน จับมือนิดจับมือหน่อย ได้เป็นข่าวในนิตยสารว่าจะหวานไปไหนค่ะคุณน้อง - * - ตอนแรกก็
ตกใจมากที่อ่านข่าว แต่ยัยนี่ดันบอกกับฉันว่า ' ในเมื่อพวกเขาคิดก็ทำให้เป็นจริงไปเลยสิ ' นี่แหล่ะคือคำตอบ
ที่ฉันพึงพอใจมากสุด ๆ ไปเลยล่ะ : )
" ย่ะ ยัยบ้า ฉันกลับล่ะ พรุ่งนี้ไปเจอกัน ไหนมาจุ๊บที่หนึ่งสิ " กิ๊ฟพูดพลางเลื่อนหน้ามาใกล้ จนจมูก
ของกิ๊ฟโดนแก้มฉันยัยนี่ก็เดินออกจากห้องนอนทันที อ่าเหนียวตัวไปหมดเลยคงต้องอาบน้ำก่อนแล้วสินะ
แล้วฉันจะทำแผลก่อนทำไมเนี่ย ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวค่อยทำใหม่ก็ได้ - * - บังเอิญบ้านรวย มันเกี่ยวเรอะ - -
ก๊อก ก๊อก
" คุณหนูค่ะ คุณท่านขอสายคุณหนูน่ะค่ะ " เสียงแม่บ้านของฉันดังขึ้นหลังจากที่เคาะประตูเสร็จ
" เข้ามาเลยค่ะ ไม่ถือสา :) " เมื่อฉันพูดจบแม่บ้านก็เดินเข้ามาแต่ก็ทำท่าตกใจเมื่อเห็นแผลที่ขาฉัน
แล้วกำลังจะเผยปากพูดออกมาว่าขาไปโดนอะไรแต่ฉันก็ทำมือเป็นสัญลักษณ์ให้ว่าอย่าถามออกมาเชียวนะ
แล้วแม่บ้านก็ได้แต่พยักหน้าแล้วเดินจากไป
" สวัสดีค่ะคุณแม่ หายไปนานเลย อยู่ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง "
( สบายดีจ้ะที่นี่สวยมากเลย เราอยากเอาลูกมาด้วยจริง ๆ แต่รูปก็ยังเรียนไม่จบเทมอเลย ) แม่พูด
พลางเสียงเศร้า ที่นั่นที่นี่ ก็หมายถึงที่ กรุงโรม พ่อแม่ฉันไปทำงานพร้อมไปเที่ยวที่นั่นไปในตัวฉันรู้ว่าพ่อแม่
เป็นห่วงฉันมากเพราะกลัวว่าฉันจะสุ่มส่ามหรือก่อเรื่องจนได้แผลอย่างวันนี้ก็ว่าได้
" แม่ ไม่เป็นไรหรอกนะค่ะ ปิดเทมอเมื่อไหร่หนูจะบินไปหานะ :) "
(จริงนะ แล้ววันนี้ไปไหนมาหรอลูก แม่โทรมาหาหนูครั้งแรกแม่บ้านบอกว่าหนูไปโรงเรียนแต่แม่ก็ยัง งง
อยู่เพราะวันนี้วันหยุดไม่ใช่หรอ )
" อ้อ ไป....คุยกับ...ผะ...ผู้อำนวยการมาน่ะค่ะ " พูดเรื่องนี้ - - เสียงมันก็สั่นทำให้นึกถึงภาพพวกนักเลง
พวกนั้นโอ๊ย จะไปนึกถึงให้รกสมองน่ะสิไม่ว่า - - *
( ไปหาผู้อำนวยการ ?? ลูกไปทำอะไรมา ก่อเรื่องอีกแล้วหรอ )
" อ่า ไม่มีอะไรหรอกค่ะแค่ปรึกษาเกี่ยวกับงานแสดงต้อนรับปิดเทมอน่ะค่ะ "
( อ้อ งั้นก็ดีแล้วลูก อย่าก่อเรื่องนะพ่อแม่เป็นห่วง บลา ๆ )
" แม่ค่ะหนูง่วงขอตัวค่ะ ฝันดีนะ " ติ๊ด เฮ้อ เยอะแยะสารพัด - * - ฉันไม่ใช่คนเลวนะแค่ขี้เกียจฟังโอเค
อาบน้ำก่อนดีกว่า
ซ่า ซ่า
ฉันคงต้องแช่น้ำอุ่นแล้วแหละวันนี้รู้สึกเพลียจริง ๆ ปกติฉันไม่ได้อาบน้ำเหมือนผู้หญิงทั่วไปอาบกันหรอก
นะแต่วันนี้คงต้องเป็นข้อยกเว้นซะแล้วแหละ :) กลิ่นสบู่ที่คล้าย ๆกลิ่นเค้กสตอเบอรี่ ><~ มันช่างน่ากินอย่าง
โอเว่อร์ มาก ๆ สดชื่นสุด ๆ เลยล่ะ แต่ว่าเราจะจัดการกับพวกมอนเตอร์ยังไงดีนะ ที่แน่ ๆ ไม่มีวันหรอกเพลง
กับพวกนี้เด๊ดขาดเลย เพราะอะไรน่ะหรอ ?? เหตุผลคือ. . . . ฉันไม่รู้เหมือนกัน ฮะ ๆ ( ตลกกันมั้ย ) แต่ไม่รู้
แหล่ะไอพวกนี้ต้องตายโดยเฉพาะแจมิน กับ เจลัน บังอาจทำให้ฉันมีแผล T T ไม่เจ็บแต่ก็แสบ ( มันต่างกัน
หรอ ?? ) อ่าโอเครู้สึกผ่อนคลายขึ้นหน่อย ต้องแต่งตัวแล้วลงไปข้างล่าง
" คุณหนูยังไม่นอนหรอค่ะ "
" ป้าค่ะทำแผลให้หนูหน่อยสิค่ะ "
" ได้ค่ะ " ป้าแม่บ้านหายไปในครัวพร้อมเดินออกมากับกล่องยาที่อยู่ในมือ
" ขอโทษที่รบกวนป้านะค่ะ ^ ^ "
" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณหนู ว่าแต่คุณหนูไปโดนอะไรมาหรือค่ะแผลลึกสะด้วยสิ " ป้าพูดพลางจับขาฉัน
พลิกซ้ายพลิกขวาเพื่อดูแผล
" อ้อ อุบัติเหตุค่ะ "
" หัดดูแลตัวเองหน่อยสิค่ะคุณหนู เห็นมั้ยว่าขาสวย ๆ เนียน ๆ เป็นแผลหมดเลย ถ้าคุณผู้หญิงรู้ป้าต้อง
ตายแน่ ๆ เลย หรือจะให้บอดี้การด์ตามไปเฝ้าที่โรงเรียนคะ "
" ป้าค่ะ แม่ไม่รู้หรอกหนูโตแล้วนะคะ ไม่ต้องการบอดี้การด์หนูดูแลตัวเองได้จริง ๆ ค่ะ "
" เอ้าเสร็จแล้วถ้าคุณหนูมีแผลอีกป้าจะสั่งคนให้ไปเฝ้าคุณหนูที่โรงเรียนนะค่ะ "
" ค่ะ คุณป้า :( " นี่มันไม่ใช่เรื่องตลกเลยสักนิด ฉันโตแล้ว - * - จะเอาบอดี้การด์ไปเฝ้าเพราะมีแผลแค่
นิด
เดียวเองนะตามจริงที่ฉันมีแผลถ้าแม่รู้แน่นอนแหละบอดี้การด์ตามไปเฝ้าที่โรงเรียนแน่ ๆ หาว ว ว ง่วงนอนสุด ๆ
= = อยากให้ห้องนอนอยู่ชั้นหนึ่งแต่นี่อยู่ตั้งชั้น 3 ขอบคุณเหอะ
~ Will you marry me? I doWill you marry me? I doฉันรู้ใจตัวเอง หยุดลงที่เธอคนนี้ตลอดไป
Will yo marryme?I doWillyou marry me? Take togetherทั้งฉันและเธอจับมือเกี่ยวใจกันไว้จนวันสุดท้าย~
" ฮัลโหล ฟินนี่ แอนด์ธิว พูดค่ะ "
(ว้าว นี่เบอร์คุณจริง ๆ หรอ เนี่ยไม่น่าเชื่อ)
" ใครค่ะ ?? "
(พึ่งเจอกันวันนี้ลืมผมแล้วหรอ :( เสียใจมากเลยล่ะ )
" ซาอีร์ งั้นหรอฉันจำเสียงนายได้เอาเบอร์ฉันมาได้ยังไง !! " หลังจากที่รู้ว่าใครฉันแทบจะตกเตียงเลย
เกือบเจ็บตัวเพราะหมอนี่อีกแล้วสินะ - - *
(ประวัติคุณสืบยากมากขอบอกยากกว่าผมอีก กว่าจะได้เบอร์โทรคุณผมเกือบตายเหมือนกันนะ :) )
" แน่นอนฉันน่ะรอบคอบกว่านาย แต่นายน่าจะตาย ๆ ไปจะดีมากเลยนะ :) "
( แผลที่ขาของคุณหายหรือยัง ?? ) เอ๊ะ หมอนี่รู้ตัวด้วยหรอว่าฉันเป็นแผลขนาดฉันยังแทบจะไม่รู้สึก
ตัวเลย - * -
" ยังขอบใจมากที่สนใจฉันอยู่ :) แค่นี้นะ "
( เดี๋ยวสิ รีบหรอ - -* ตกลงจะร้องเพลงมั้ย )
" ไม่ร้องจะแลกอะไรฉันก็ไม่ยอม "
( นี่ !! ผมขอเหตุผลหน่อย ร้องกับผมมันจะตายมากใช่มั้ยห่ะ ) ขึ้นเสียง - -* งั้นหรอเดี๋ยวโดน
" จะมาขึ้นเสียงทำไม !! เหตุผมไม่มี จบมะ "
( คุณไม่หนีผมไม่พ้นหรอกนะ )
" ใครบอกว่าฉันจะหนีล่ะ คนอย่างพวกนาย ฉันไม่เกรงกลัวแม้แต่ปลายนิ้วเลยล่ะ "
( ปากเก่งไปเหอะ คุณหนีผมไม่พ้นหรอกเตรียมตัวได้เลย )
" อุ๊ยตายล่ะ !! คุณไปบอกเพื่อนของคุณไว้นะว่าเตรียมตัวได้เลยฉันจะแก้แค้นแน่ เตรียมตัวตายได้เลย
เหอะ !! ฝันดีนะ ไอตัวอันตราย : ) " ติ๊ด เฮ้อ ~ เหนื่อย พรุ่งนี้พวกนาย ไม่รอดแน่ไอพวกมอนเตอร์ - * - ง่วง
นี่เราจะประสาทกินเพราะพวกนี้หรือเปล่าเนี่ยแต่ยังไงก็ช่าง ฟินนี่ แอนด์ธิว คนนี้ไม่มีวันยอมแพ้นายแน่ถ้า
นายชนะฉันก็จะชนะ ถ้านายแพ้ฉันจะชนะยังไงล่ะ :)
ความคิดเห็น