Lamia ขุดหลุม(รัก) หัวใจนายเจ้าเล่ห์

ลำดับตอนที่ #3 : กลั่นแกล้ง ??

The monster with me

               สิ่งเดียวที่ฉันต้องทำในตอนนี้คือต้องมีสติอย่างเดียวสินะแต่ไอพวกนี้มันจะทำอะไรฉันหรือเปล่า คงไม่

ทำหรอก :) เพราะตราบใดที่เรายังมีรอยยิ้มน่ารัก ๆ แบบนี้ก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรเรา แต่พวกนี้มันปีศาจจะทำ

อะไรก็ต้องระวังไว้ ฉันน่าจะเชื่อฟังคำพูดของกิ๊ฟไว้ คงต้องปักใจเชื่อสักครั้ง โอ๊ยเมื่อไหร่ยัยกิ๊ฟจะโทรมาเนี่ย - -*


     ~  Will you marry me? I doWill you marry me? I doฉันรู้ใจตัวเอง หยุดลงที่เธอคนนี้ตลอดไป

Willyou marry me ? I doWill you marryme?Take togetherทั้งฉันและเธอจับมือเกี่ยวใจกันไว้จนวันสุดท้าย~ 


          " ขอรับโทรศัพท์ก่อนนะ :) "  ฉันหันไปพูดกับพวกมอนเตอร์และต้องรีบรับโดยด่วนเมื่อเบอร์ที่ขึ้นมามัน

เป็นเบอร์ของยัยกิ๊ฟนั้นเอง ขอให้แกมาถึงหน้าห้องผู้อำนวยการด้วยเถอะ ๆ ( - /\ - ) 


          " กิ๊ฟ อยู่ไหน รีบมาหน่อยจะได้ไหม ?? ฉันชักอารมณ์ไม่ดีแล้วนะ "


          " ( ฟินนี่ตอนนี้ฉันมาถึงโรงเรียนแล้ว แล้วแกอยู่ที่ไหนหน้าห้องผู้อำนวยการรึเปล่า รออยู่ตรงนั้นะ ) "


          " เปล่า ฉันอยู่ในห้องผู้อำนวยการ และไม่เจอผู้อำนวยการแต่เจอขยะ !! เต็มห้องไปหมดเลย :) " ฉันเน้น

คำว่าขยะใส่หน้าของเจลัน เพราะหมั่นไส้หน้าตาที่ทะเล้นออกหน้าออกตา  เจลันหันมาทำหน้าบูดบึ้งใส่ฉันแล้ว

สายตาสื่อเป็นนัย ๆ ว่า ' เห็นผมเป็นขยะได้ไงผมออกจะน่ารัก ' นี่แน่ใจหรอว่าน่ารัก(แต่เขาน่ารักจริง ๆ . . ) 


          " ( ขยะนี่หมายถึงพวกปีศาทนักเลงพวกนั้นใช่มั้ย ฉันบอกให้รอฉันไง ทำไมแกไม่รอฉันยัยฟินนี่ยัยเพื่อนบ้า
 
ถ้าพวกนั้น มันข่มขื่นแกคาห้องจะทำยังไง ฉันห่วงแกนะ !! แล้วนี้เป็นอะไรหรือเปล่า ) " 


          " ยัยกิ๊ฟแกจะบ่นให้ฉันหูหนวกหรอ ไม่มีใครทำอะไรฉันแค่ดักหน้าดักหลังและดักซ้ายดักขวา มันไม่น่ากลัว

เลยสักนิดจริงมั้ย :) " ทั้ง ๆ ที่กลัวแทบขาดใจแต่ก็ปากเก่งตามนิสัยแต่ไม่เป็นไรไม่มีใครอ่านใจเราออกนี่ 


         " ( นี่ไม่น่ากลัวของแกใช่มั้ย เอาล่ะฉันใกล้ถึงห้องผู้อำนวยการแล้วแค่นี้นะ ดูแลตัวเองด้วย ) "  ปิ๊บ คุยโทร

ศัพท์ทีนึงฉันว่าต้องหูหนวกแน่ ๆ ถ้าคุยนาน ๆ กับยัยกิ๊ฟเนี่ยโอเคมันไม่มีอะไรน่ากลัวก็แค่คนหน้าตาดีวัน ๆ ไม่มี

อะไรทำ  เรียนเก่ง ขี้เก๊ก หัวสมองไม่มี กินขี้เลื่อยเป็นอาหาร บ้านรวยหว่านเสน่ห์สาว ชอบแกล้งเด็ก ไม่ใยดีคนแก่
เตะหมาวันละตัว - - * ที่พูดมามันไม่น่ากลัวจริง ๆ ว่ามั้ย :) เอาล่ะแล้วทำใจไปนั่งตรงเก้าอี้ผู้อำนวยการที่เจลันนั้ง

อยู่ เพราะหมอนี่น่ากลัวน้อยที่สุดในนี้แล้ว ถึงแม้เซฟฟีลด์ จะสุภาพแต่รอยยิ้มของเขามันน่ากลัวกว่าฉันอีก มั้ง ??


         " นี่ เจลัน ออกไปฉันจะนั่ง - - * เมื่อยเข้าใจมั้ย " 


         " ว้าวเจลัน ฟินนี่   แอนด์ธิว  หลงรักนายแน่เลย >< น่าตื่นเต้นกับความรักของนายนะ " >>> แจมิน


         " แจมิน มันน่าตื่นเต้นมากจริง ๆ ล่ะ แต่ว่ารอยยิ้มของยัยนี่น่ากลัวเกินไป ฉันกลัว >< ฮะ ๆ " >> เจลัน


         " ออกไปได้แล้ว :) " 


         " พูดดี ๆ ก่อนสิ เดี๋ยวจะให้นั่งตักผมเลยนะครับ >< สนใจมั้ย ฮะ ๆ " >> เจลัน 


         " ไอ เจ ออกมาสิว่ะ รำคาญแล้วนะเว้ย เงียบหน่อยดิว่ะ " และนี่ไม่ใช่ใครที่ไหนโหด ๆ แบบนี้ซาอีร์ชัวร์จะ

ให้เงียบแต่ตัวเองก็เสียงดังเหมือนกันนั่นแหละ -3- หมั่นไส้คนหน้าตาดี ( นี่เราจะไปชมเขาทำไมเนี่ย ) 


         " เฮ้ ๆ เจ ออกมาเถอะ เดี่ยวลูกพี่จะโกรธ ฮ่ะ ๆ >.o " >>> แจมิน  


         " ฮ่ะ ๆ พี่เขาใจร้อน แต่ว่าพี่เขาจะโกรธทำไมนะ เอ๋....หรือว่า..... พี่ชอบฟินนี่หรอพี่ซา >< " >> เจลัน 


         ปึก โป๊ก โอ๊ย !! 

  
        " พี่ซา ผมเจ็บนะนี่มันหนังสือนะ T T ผมโดนแล้วทำไมไอแจมินมันไม่โดน ผมงอลพี่แล้วโป้ง -3- ">>เจลัน


         " ใครให้แกพูดแบบนั้นล่ะ มาต่อยกันเลยมา " >> ซาอีร์   พอซาอีร์พูดจบก็ลุกออกมาให้ฉันนั่ง ต้องขอบคุณ

ซาอีร์นะ ถือว่าให้ฉันได้นั่ง สักทีหลังจากที่ไอพวกนี้มันพูดไป 5 นาที แต่พอฉันนั่งได้ไม่ถึง 20 นาที ก็ได้ยินเสียง

ประตูเปิดมันทำให้รู้เลยว่า -*- ต้องเป็นยัยกิ๊ฟแน่ ๆ ฉันเลยชี้ไปที่หน้าทุกคนให้เงียบใครไม่เงียบตายเจลันกับ

แจมิน คำหน้าเรียบร้อยแล้วกลืนน้ำลายลงคอส่วนเซฟฟีลด์ก็พยักหน้าแล้วยิ้มให้ แต่ให้ตายเถอะรอยยิ้มนั่นเหมือน

ปีศาจชัด ๆ แต่ฉันก็หันกลับไปสั่งซาอีร์แต่หมอนั่นจะอ้าปากเถียงฉันเลยชี้หน้าให้เงียบ - - * หมอนั่นเลยพูด ??

ขยับปากแบบไม่มีเสียง -*- ยังจะพยายามน่านับถือ อะไรนะ ทำไมมันอ่านปากคนยากอย่างนี้ เนี่ยหงุดหงิด ๆ

อ้อ เขาพูดว่า ' รอให้ถึงตาของฉันก่อนเถอะ เธอตาย !! ' เชอะใครจะสนแค่ตาย ห่ะ อะไรนะ=[ ] = ตายเลยหรอ

 ' กลัวตายล่ะ ไอเหม็นเน่า ' ฉันตอบกลับไปแบบนี้แล้วเราก็เริ่มทำสงครามประสาทกันแต่ดันไปเห็นท่าทาง

ล้อเลียนของแจมิน กับ เจลันซะก่อนฉันเลย ส่งยิ้มที่น่ารักไปให้สองคนนั่นแบบนี้ :) และสองคนนั้นก็ทำท่ากลัว

-*- กลัวรอยยิ้มของฉันเนี่ยนะ ออกจะน่ารักจริงมั้ย :) 


          " ฟินนี่ ฮัลโหล ล ล ล ล แกอยู่มุมไหนโผล่หัวออกมานะ ยัยฟินนี่ฉันกลัวนะ " ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนแต่เป็น

เสียงเพื่อนฉันเองล่ะ อย่างนี้มันต้องมีแกล้ง ฉันขยับเข้าไปใกล้หลังชั้นวางหนังสือเพราะถ้ากิ๊ฟโผล่หน้าตาที่สวย

ออกมาล่ะก็จะทำให้ร้องเลยคอยดู :) 


         จึก จึก


          ฉันหันหลังไปมองจากแรงสะกิดปรากฎว่าไม่ใช่ใครที่ไหนแต่ก็ต้องตกใจ =[]= มันอะไรกันเนี่ย แจมิน กับ

เจลัน อีกแล้ว !! ย้ำว่ามันมาอีกแล้ว และมากระซิบที่ข้างหูฉันว่าจะทำอะไรหรอ = = ขอบคุณเถอะไม่รู้ว่าฉันจะทำ

อะไรแต่ก็มานั่งหลบหลังตาม และลอกเลียนแบบรอยยิ้มของฉันด้วย -*-  ไม่เป็นไรให้อภัยฉันเลยกระซิบบอกแผน

การให้ช่วยกันจัดการสองคนนี้ตั้งใจฟังมาก แล้วก็พยักหน้า ( นี่เราสนิทกันตอนไหน )  สรุปช่างมันเถอะนั่นยัยกิ๊ฟ

กำลังเดินมาฉันเลยชี้ให้สองตัว เอ้ย !! ไม่ใช่สองคน ดูว่าเหยื่อเรากำลังมา เข้ามาใกล้แล้ว 1 2 3 


         " จ๊ะเอ๋ :p " ทั้งฉันทั้งเจลันและแจมินพูดและกระโดดไปตัดหน้าของกิ๊ฟ ยัยนั่นทำหน้าตกใจแล้วก็ กรี๊ด ด ด

และทำท่าจะต่อยฉันแต่พอดีฉันรู้ทันเลยหลบได้แล้วหมัดจะไปโดนใครแหล่ะนอกจาก เจลัน :) แอบสะใจนิด ๆ

และสงสารหน่อย ๆ ฮ่ะ ๆ 


          " ใจเย็นเพื่อนรักนี่ฟินนี่เอง :) " ฉันพูดพลางปลอบไม่ให้กิ๊ฟที่กำลังจะยกมือต๋อยเจลันอีกครั้ง กิ๊ฟเลยหันมา

มองหน้าฉัน แล้ว.... = [ ] = ระ ..... ร้องไห้ เนี่ยนะ ?? ปกติไม่เห็นร้องแต่ทำไมครั้งนี้ถึง ต้องมีเรื่องอะไรแน่ ๆ


          " เฮ้ ๆ เจลัน แกเป็นอะไรหรือเปล่า " >> แจมิน


          " สมน้ำหน้าบอกให้อยู่เฉย ๆ ไม่เชื่อเป็นไงฉันไม่ต้องออกแรงต่อยแก แกก็เจ็บตัว - - + " >> ซาอีร์ 


          " ผมผิดตลอด แต่ทำไมไอแจมินมันไม่โดนบ้าง งอล ยกกำลังสอง " >> เจลัน

    
          " คุณเจลันทำตัวเองนะครับ อย่าไปงอลคุณซาอีร์สิครับ ^ ^ " >> เซฟฟีลด์ 


          " ฟินนี่ - -* นี่แกเล่นอะไร !! ฮือ ๆ ฮึก แก... ฮึก แกมันใจร้าย ฮือ ๆ " 


          " แกจะร้องทำไมใจเย็น ๆ ฉันขอโทษผิดไปแล้ว มันไม่น่าโกรธเพราะเรื่องแค่นี้หรอกจริงมั้ย :) " 


          " ฉันจะไม่เลี้ยงเค้กแกอีก ฮึก ไม่ต้องกินแล้วไอเค้กแพง ๆ ร้านนั้นน่ะ ไม่ต้องกินเลย !! T T " 


          " ได้ไง แกบอกเองนะว่าจะเลี้ยงถ้าไม่เลี้ยงไม่ต้องมาพูดกันอีกเลย " ฉันพูดพลางทำหน้าเศร้า


          " ได้ เอ่อ เรารีบออกไปจากห้องนี้เถอะ  ท่าทางจะไม่ปลอดภัยนะ " กิ๊ฟพูดเสียงสั่น ๆ แล้วหันไปมองพวก

ปีศาทมันทำให้ฉันรู้เลยว่ายัยนี่คงจะกลัวเอามาก ๆ 


          " โอเค เราจะไปกิน -*- แต่วันนี้ฉันคงต้องกลับบ้านแล้ว ฉันรู้สึกเหม็นเพราะอยู่กับขยะมาตั้งเกือบ ๆ

ชั่วโมง " ฉันพูดพลางหันหน้าไปมองพวกปีศาทที่เจลันที่กำลังร้องโอดโอ๊ยโดยที่แจมินกำลังปลอบ - * -
           
แค่โดน ต่อยต้องร้องโอดโอ๊ยขนาดนั้นเลยหรอนั่นช่างเว่อร์จริง ๆ นั่นหันไปมองเซฟฟีดล์เหมือนหมอนี้จะประสาท

ดีแค่หันไปมองก็รู้ว่าฉันกำลังมองเขาอยู่เขาเลยยิ้มให้ หันไปมองอีตาซาอีร์ อีตานี่ก็ยิ้มแบบกวนตีนใส่ เหอะ ไม่มี

ใครสมประกอบสักอย่าง


            " งั้นพรุ่งนี้เดี๋ยวฉันโทรไปนัดนะ แล้วแกกลับบ้านยังไง " 


            " กลับเอง ฉันรักคนขับรถมากน่ะ :) เลยไม่อยากรบกวน " ยัยกิ๊ฟทำหน้าไม่เข้าใจ แต่ก็พยักหน้าว่าตกลง

จะกลับเอง ?? ฉันเลยพยักหน้าแล้วออกออกจากห้องทันทีที่ขาฉันขยับแต่ไอพวกเจลันกับแจมินวิ่งมาดักขาฉันไว้

เลยทำให้ฉันสะดุดจะล้มลงพื้น กรี๊ด ด ด ด  แต่เสียงกรี๊ดไม่ใช่ของฉันแต่เป็นยัยกิ๊ฟ


             ปึก โอ๊ย  !! 


             ฉันรู้สึกเจ็บน้อยกว่าที่คิดแต่พอหันไปมองถึงรู้สาเหตุ = [ ] = ซะ....ซาอีร์ เขามารับตัวฉันก่อนตกพื้นไม่

น่าล่ะเพราะฉันทับตัววเขาอยู่เลยไม่รู้สึกเจ็บแต่เขาคงจะเจ็บน่าดู เลยล่ะ 


             " วี๊ด วิ้ว ว วว ว แจมิน >< คู่นี้รักกันดีเนอะ " >> เจลัน 


             " เจลัน ฉันว่างั้นแหละเหมาะสมกันดีจริง ๆ ><~ " >> แจมิน 


             " คุณแจมิน กับ คุณเจลันครับ อย่าเล่นแบบนี้สิครับ คนอื่นเขาได้รับบาดเจ็บนะครับ " >> เซฟฟีลด์


             " ยัยฟินนี่แกไม่เป็นไรใช่มั้ย !! " >> กิ๊ฟ 


             " ยัยบ้า เธอมันตัวซวยสำหรับฉันลุกได้แล้ว หนักจะตายอยู่แล้วเนี่ย จะให้ฉันแบนตายก่ออนใช่มั้ยถึงจะ

ลุกห่ะ !! ไอเจ ไอมิน พวกแกเล่นอะไรไม่รู้เรื่องกลับไปแกเจอดีแน่ ไอเซฟแกจะไม่ช่วยใช่มั้ยเดี๋ยวจะต่อยแก

แทนไอเจ กับ ไอมิน ช่วยกับเร็ว ๆ สิวะ "  ไอซาอีร์ ไอปากเสีย - -* ดี๋ยวจะไม่ลุกเลยนิ ยัยกิ๊ฟ มาช่วยพยุงฉันขึ้น

ส่วนเซฟฟีลด์ ก็มาช่วยพยุงซาอีร์เราสองคนต่างมองหน้ากัน หมั่นไส้ คิดว่าตัวเองหน้าตาดีตายเลย (แต่เขาหน้า

ตาดีจริง ๆ นะ ) เฮ้พออย่าชมเขาว่าหน้าตาดีจะได้มั้ย อีตาเจ กับอีตามินฉันขอหมายหัวเอาไว้เลยแก้แค้นแน่ ๆ 


            " ขอบใจซาอีร์ ฉันชอบนายก็วันนี้ล่ะ :) แจมินเจลัน ฉันเริ่มเกลียดนายมากกว่าเดิม :) ส่วน

เซฟฟีลด์ รอยยิ้มนายน่ารักกดีนะ :) " ฉันพูดพลางเหยียดยิ้ม 


            " แจมินฉันว่ารอยยิ้มนั่นมัน.....มันน่ากลัว เจกลัวอ่ะ มิน >< " นี่คือเรื่องน่ากลัวงั้นหรอนี่คือหน้าตาเวลา

ที่เจลันกลัวและพูดประโยคเหมือนเป็นเกย์อะไรแบบนั้นเลย - -* 


            " เจ กับ มิน ยัยฟินนี่ต้องแก้แค้นพวกนายสองคนแน่ระวังตัวดี ๆ ล่ะ " >> กิ๊ฟ   ขอบใจยัยกิ๊ฟมากที่พูด

ประโยคนั่นแทนฉัน ฉันเลยเหยียดยิ้มส่งท้าย :) แล้วลากยัยกิ๊ฟออกมาจากห้องนั้นแล้วให้ยัยกิ๊ฟไปส่งที่บ้านแทน

เรื่องนี้มันไม่จบง่าย ๆ หรอก โดยเฉพาะ เจลัน กับแจมิน นายไม่รอดแน่ :)