คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ตอนที่ 15.5 ความหลังของยูริ
ปัง!!
เสียงปืนดังขึ้นร่างสูงก็ค่อยๆล้มลงอย่างช้าๆ แววตามองผู้เป็นพ่อที่ไร้วิญญาณอยู่ก่อนที่ร่างนั้นจะล้มลงในที่สุด
“ พ่อ…” เสียงพูดที่แผ่วเบามากๆ ที่ไม่มีใครได้ยินเรียกผู้อันเป็นที่รักที่สุด เพราะว่าความไว้ใจที่มีต่อผู้หญิงคนนั้นมันทำให้พวกเขาเป็นแบบนี้
ว่าแล้วยูริสลบไป โดยที่แทยอนคิดว่ายูรินั้นตายแล้ว ตอนนั้นเธอถูกยิงที่ท้อง เมื่อเวลาผ่านไป ตอนนี้ไม่มีใครแล้วเพราะว่าแทยอนได้อยู่ที่โรงพยาบาล
“ อ่ะ อูย” ยูริลุกขึ้นมาเอามือกุมที่ท้องเธอต้องห้ามเลือดก่อน เธอรีบค้นหาไฟแช็คหรืออะไรก็ได้ที่มีความร้อนเมื่อเธอหาเจอ เธอรีบใช้มันจุดแล้วจ่อที่มีดของเธอ เมื่อมันร้อนจนแดง เธอมองมันอย่างกลัวๆ แต่ก็ต้องทำใจ
แปะ!!
อ๊ากกกกกกกกกกกก!!
ยูริร้องลั่นเมื่อเธอเอามีดแดงๆร้อนทาบไปที่แผลเพื่อห้ามเลือด แบบไวที่สุด (วิธีนี้เอามาจากในเกมนะนี่ แฮะๆ) เธอต้องรีบออกจากที่นี่ เธอรู้สึกว่าอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว เธอรีบโดดลงหน้าต่างเราะนั่นน่ะทางหนีประจำของเธอที่พุ่มไม้มีเตียงอยู่
ตุบ!!
“ อุ๊บ” เมื่อโดดลงยูริร้องออกมาเบาๆ เพราะว่าเธอโดดลงมาจากที่สูงแผลจึงได้รับความกระทบกระเทือน
ตอนนี้เธอออกมาที่ไหนไม่รู้มันเป็นซอยเธอเดินไม่ไหวแล้วไม่มีแรงแล้วเธอจึงนอนสลบไป
“ อ่ะ อือ” ยูริลืมตาขึ้นมาเธอพบกับแสงสว่างของไฟ ไม่ใช่โรงพยาบาล ที่นี่มันที่ไหน ยูริลุกขึ้นมา ท้องของเธอถูกพันด้วยผ้ากอซสีขาวสะอาด ยูริมองสำรวจที่ห้อง แต่กลิ่นอาหารชวนน่ากินก็ลอยเข้ามา ยูริเดินตามกลิ่นอาหารชวนน่าอร่อยก็พบกับหญิงสาวที่ทำอาหารอยู่ รูปร่างของเธอดูบอบบางผมสีบลอนด์ทองใบหน้าดูน่ารัก ยูริมองอย่างหลงใหล นี่ถ้าไม่ติดว่าเธออยู่ในสถานะอะไรป่านนี้เธอคงเข้าไปข่มขืนแล้วมั้ง (เฮ้ย 0.0!!) ล้อเล่นน่ะ
“ หืม คุณฟื้นแล้วหรอค่ะ” เสียงหวานใสเอ่ยขึ้นมายูริยังมองเหม่อไม่เลิกจนเจสสิก้าเดินเข้าไปโบกมือขึ้นลงสองสามครั้ง ไม่เป็นผลยูริตกหลุมเสน่ห์ของเจสสิก้าไปแล้ว
“ คุณค่ะ!!” เจสสิก้าพูดเสียงดังขึ้นทำเอาคนที่มองเหม่อถึงกับสะดุ้ง
“ คะ ค่ะ!!”
“ เป็นอะไรรึเปล่า”
“ ปะ เปล่าค่ะ” แค่เผลอตกหลุมที่คุณขุดเอาไว้โดยไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง ประโยคหลับยูริเก็บเงียบเอาไว้
“ คุณสลบไปตั้งวันหนึ่งแน่ะ คุณคงยังไม่ได้กินอะไรชั้นทำอาหารให้คุณแล้วเชิญกินได้เลย” ยูริพยักหน้าสองสามทีก่อนทีหญิงสาวจะขอตัวไปทำงานก่อน
ตอนทำงานของสิก้า
“ นี่สิก้าวันนี้ชั้นขอค้างที่ห้องเธอได้มั้ย” สิ้นเสียงทำให้เจสสิก้าชะงัก ทำให้เธอต้องนึกถึงร่างสูงฉับพลัน
“ โทษนะชัน เจสให้ค้างด้วยไม่ได้อ่ะ” เจสสิก้าเอ่ยปฏิเสธไป ทำให้ชันนี่เกิดความสงสัยทันทีแต่ต้องเก็บเงียบเอาไว้
“ งั้นก็ไม่เป็นไร”
แกร๊ก
“ กลับมาแล้วเหรอ” เสียงเย็นจนน่าขนลุกก็เอ่ยขึ้นมาเมื่อเจสสิก้าเปิดประตู
“ อะ อืม” ทำไมไม่เหมือนตอนเช้าเลยฟะ
“ ขอบคุณนะที่เก็บชั้นมา แถมยังทำอาหารให้ทานอีก”
“ มะ ไม่เป็นไร” มันจะมาไม้ไหนวะ
“ ไหนๆ ก็ไหนๆ ถ้าคุณไม่รังเกียจ เอ่อ ชั้นขออยู่ที่นี่ได้มั้ย?” สิ้นเสียงเจสสิก้าตาโตทันที
“ หะ ห๊ะ คุณ”
“ น้าๆๆๆๆ ชั้นไม่มีที่อยู่แล้ว คนอื่นเค้าคิดว่าชั้นตายไปแล้วนะ” ยูริวิ่งเข้าไปอ้อนเจสสิก้า อืม น่าเห็นใจ แต่เอ๊ะ คิดว่าตายไปแล้วงั้นหรอ
“ หมายความว่าไงที่คุณบอกว่าญาติของคุณคิดว่าตายไปแล้ว”
“ คุณเปิดดูข่าวสิ” ว่าแล้วเจสสิก้าก็ไปเปิดทีวี
‘ เหตุการณ์น่าสลด เมื่อท่านประธานบริษัทคิมกรุ๊ป ได้ถูกสังหารลง ส่วนลูกสาวคนเล็กได้หายสาบสูญไป เหลือไว้เพียงแต่ลูกสาวคนโตที่ตอนนี้กำลังฟื้นตัวอยู่ในโรงพยาบาล บลาๆๆๆ’ ว่าแล้วก็มีรูป ซึ่งไปรูปชายวัยกลางคนกับร่างสูงที่อยู่ตรงหน้า ห๊ะ ร่างสูงที่อยู่ตรงหน้า
เจสสิก้าหันมามองยูริที่นั่งชึมเศร้าเหมือนลิงอดกล้วย อย่างช่วยไม่ได้
“ เอ่อ คุณ ชั้นจะให้อยู่ด้วยก็ได้” ว่าแล้วลิงก็ยิ้มดีใจ กระโดดโลดเต้นแต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อ
“ แต่มีข้อแม้”
“ อะไรอ่า ข้อแม้อะไรอ่า”
“ 1. ตอนวันหยุดห้ามรบกวนการนอนของชั้นเด็ดขาด
2. คุณต้องทำงานบ้านให้ชั้น เดี๋ยวชั้นจะแบ่งเวรทำให้
3. อันนี้สำคัญ ห้าม!!!! เปิดประตูให้ใครเด็ดขาด”
“ ไม่ว่าใครทั้งสิ้น” ยูริเสริมขึ้นมา
“ ใช่ไม่ว่าใครทั้งสิ้น”
“ ตกลง” ว่าแล้วก็ยิ้มแฉ่งเหมือนเด็กได้ขนมอร่อยๆ
“ ถ้าอย่างนั้นก็ดี”
เวลาไปเนิ่นนานพอสมควร ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ค่อยๆเปลี่ยนไป จนวันหนึ่ง
“ สิก้ายูลมีอะไรจะบอก” ยูริเรียกเพื่อนรักของตน (ยังไม่เป็นแฟนกันค่ะ โฮะๆ)
“ หืมอะไรหรอ”
“ ยูลฆ่าคน” สิ้นเสียงเจสสิก้าหันมามองทันที
“ ตอนไหน”
“ เมื่อคืน ที่ๆไม่มีใคร ที่ซอกตึกเล็กๆ”
“ ไม่สิก้าถามว่ายูลไปเรียนการฆ่าคนจากใคร” เจสสิก้ากดเสียงต่ำลง ทำเอาคนที่บอกถึงกับขนลุกขนชัน
“ ยูลไม่รู้ ยูลเรียกเค้าว่า ‘ ไนท์บารอน’ ” ว่าแล้วสิก้าก็หันกลับไป มีสีหน้าตะหนกอย่างเห็นได้ชัด ให้ตายเถอะ
“ แล้วยูลจะฆ่าคนทำไม” เจสสิก้าปรับสีหน้าให้ปกติที่สุดแล้วหันมาถามร่างสูงที่นั่งสบายใจเฉิบอยู่
“ ยูลอยากแก้แค้นให้พ่อกับพี่สาว ในเมื่อคนอื่นคิดว่ายูลตายแล้ว คิม ยูริ ตายไปนานแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงแต่ ควอน ยูริ ที่มือตอนนี้เปื้อนเลือดไปหมดแล้วล่ะ” ว่าแล้วยูริก็มองที่มือตัวเองถึงแม้จะไม่มีเลือดแต่ในสายตาของยูริมือคู่นี้เปื้อนเลือดของคนอื่นเสมอ…
ย้อนกลับไปนิดนึง
ที่ซอกตึก
“ วะ ไว้ ชีวิตผมเถอะครับ” ชายหนุ่มขอร้องขอชีวิต
“ ขอโทษนะ” สิ้นเสียงมีดสีเงินก็ไปอยู่ที่หัวของเค้าทันที
แปะๆ
เสียงปรบมือสองสามทีก็ดังขึ้นยูริหันไปตามต้นเสียงก็พบกับคนที่สวมหน้ากากใส่ชุดสูทสีดำราคาแพง ยูริไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร แต่เค้าสอนการฆ่าคนให้
“ เก่งมากศิษย์ของชั้น” เสียงที่เอ่ยขึ้นไม่ได้เป็นเสียงของเค้าจริงๆ
“ อืม” ยูริตอบด้วยเสียงเย็นชา
“ เธอจบหลักสูตรของชั้นแล้วล่ะ ต่อจากนี้ชั้นหวังว่าเราคงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วนะ ยินดีที่ได้พบคุณ ควอน ยูริ” ว่าแล้วคนสวมหน้ากากก็เดินหายไปทันที เหลือเพียงแต่ยูริที่ยืนเศร้าอยู่
“ ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ”…
...
..
.
“ เฮ้อ สิก้าคิดว่าปล่อยให้มันเป็นไปตามกรรมแล้วกันค่ะ สิก้าไม่ว่านะที่ยูลจะฆ่าคนน่ะ สิก้าคิดว่ายูลคงมีเหตุผลพอ” เจสสิก้าถอนหายใจก่อนที่จะเดินไปปลอบยูริที่ทำหน้าหงอยอยู่
“ ขอบคุณนะสิก้า” ว่าแล้วก็เข้าไปโผกอดร่างบางทันที
“ สิก้าถ้าไม่รังเกียจ เป็นแฟนกับยูลนะ” ยูริพูดพลางชุกหน้าอกของร่างบาง
“ ยูลเอาสมองคิดค่ะ ถึงจะมาคบกับสิก้านะ” อูย แรง
“ โห สิก้าเจ็บนะนี่ ยูลเอาสมองทุกส่วนคิดแล้วค่ะ แถมให้หัวใจช่วยอีกตะหาก ว่าสิก้านะเหมาะกับยูลที่สุดแล้ว” ยูริตอบอย่างกวนๆ ปนเลี่ยนนิดๆ
“ เลี่ยนค่ะยูล สิก้าตกลงค่ะ” ว่าแล้วยูริ ก็กระโดดอย่างดีใจ พร้อมกับกอดเจสสิก้าไปด้วย
ว่าแล้วนัยต์ตาของทั้งสองก็สบกันพอดี ความรู้สึกที่เก็บไว้มานานจะถูกปล่อยออกมา ใบหน้าก็ค่อยๆโน้มเข้าหากันก่อนที่ริมฝีปากจะชิดกันในที่สุด…
........
......
....
...
..
.
“ ยูล…”
“ ยูลค่ะ…”
“ ควอน ยูริ!!” เจสสิก้าตะโกนออกมาสุดเสียงเมื่อเธอปลุกร่างสูงเท่าไรก็ไม่ตื่นนะสิ
“ ฮ่ะ ห๊ะ จ๋าจ๊ะ สิก้า” ร่างสูงสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วหันมามองกับคนรัก
“ ตอนนี้สิก้าประจำเดือนมาไม่ปกตินะค่ะ” ว่าแล้วยูริก็หน้าชีดเล็กน้อย ความน่ากลัวกำลังเข้ามาเยือน คราวที่แล้วก็ตอนที่คบกันได้ 3 เดือน หูย น่ากลัวห้องเกือบแตก เกือบได้เลิกกันแน่ะ ถึงแม้มันจะนานแล้วแต่มันก็ติดตราตรึงในหัวใจของ ควอน ยูริคนนี้ตลอดไปจนแก่ตายเลย
“ ok จร๊ะ สิก้า อยากได้อะไรค่ะ”
“ ไปลาเจ้านายให้หน่อยบอกว่าสิก้าป่วย”
“ ok จร๊ะ” ว่าแล้วยูริก็รีบไปหาโทรศัพท์ทันที แล้วรีบโทรบอกเจ้านายของสิก้า
“ ลาให้แล้วนะค่ะ” เมื่อเสร็จแล้วยูริก็หันมาถามกับสิก้าที่นั่งสบายใจเฉิบอยู่
“ สิก้าปวดขาจัง นวดให้หน่อยสิค่ะ” ว่าแล้วยูริก็รีบกุลีกุจอเข้าไปนั่งนวดทันที ดูท่าคราวนี้จะหนักกว่าคราวที่แล้วอีกนะนี่ ฮือๆ T^T
“ เออใช่ ยูลเมื่อคืนฝันอะไรค่ะ” เจสสิก้าถามถึงคนรัก ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้หรอกก็เล่นเรียกชื่อเธอพร้อมกับทำปากจู๋จุ๊บ
“ ยูลฝันถึงตอนที่เราเจอกันครั้งแรกนะค่ะ” ยูรอตอบพลางนวดขาของเจสสิก้า
‘ อูย นุ่มไม่เปลี่ยนเลย -..-’ เอิ่มพี่ลิง หื่นไปมั้ย?
“ หรอค่ะ ตอนนั้นยูลยังกับเด็กๆเลยนะค่ะ”
“ คิๆ สิก้าก็ยังไม่เปลี่ยนเลยนะค่ะ” (โหดไม่เปลี่ยนใช่มั้ย?) ใช่จร่ะ เอ้ยไม่ใช่
ว่าแล้วก็อดเข้าไปจูบไม่ได้ ถึงตอนนี้จะน่ากลัวก็เถอะแต่เจสสิก้ายังอารมณ์ดีอยู่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง?
กลับมาแล้วค่ามีคนขอให้ไรกลับมาเค้าก็จะมา ว่าและ ว่าจะหาที่สิงใหม่และ ฟิคเรื่องนี้มัน NC เยอะไป เลยคิดว่าจะหาที่อยู่ใหม่ดีกว่า แต่ว่าเค้าตัดใจ(?)ใหม่ว่าไอ้ตอน NC เดี๋ยวค่อยคิด ตอนแรกวางแผนไว้ว่ารอเรื่องนี้เสร็จ แล้วจะหาที่ลง จบแล้วค่อยบอกรีดเดอร์ทีหลัง (ว่าจะเปิดเรื่องใหม่รอ) แต่ว่านะเอาไว้ก่อน แต่ว่านะค่ะ แผนของไรจะทำแน่ๆ ไรไม่ได้ดองนะค่ะแต่ว่าจะขอมุบมิบไว้ก่อน (อัพไปแล้วไม่บอก) ไรเตอร์จะเปิดเรื่องใหม่คือคู่หลักยุนซอ ส่วนคู่อื่นค่อยคิดทีหลัง รีดเดอร์เข้าใจรึเปล่าเนี่ย(?) เค้ากลัวรีดเดอร์ไม่เข้าใจ เอาตรงๆเลยว่า เรื่องนี้จะขอย้ายดีกว่าค่ะ ดีกว่าต้องเสี่ยงโดนแบน ( ต้องคอยแก้ ให้เสียวใส้เล่น) และในระหว่างรอเรื่องนี้ไรจะเปิดเรื่องใหม่จะได้ไม่ต้องมาว่าเค้าดอง (แต่แกก็ดองไว้แล้วเรื่องนึง) เรื่องนี้รับรอง ไร้ NC เด็กดีจะได้ปลื้ม เด็กไม่ดีก็จ๋อยตามระเบียบ ฮ่าๆๆๆ
ช่วงนี้ไรเตอร์ขอเสนอ
อะไรดีหว่า - -;;
คำคมก็แล้วกัน
‘ แม้สิ่งรอบตัวเราจะน่ากลัวชักเพียงไหน แต่จงตระหนักเอาไว้เถิดว่า ใจของมนุษย์เรานั้นน่ากลัวยากแท้จะต่อกรได้’
เอ๊ะมันคมรึเปล่า แต่ว่านี่แหละคำคมของเค้าหละ >.<
ฟิคโดนทับจนแบน แอ๊ก !!
See me agian ในเรื่องใหม่ เพราะว่าตอนนี้คือตอนสุดท้ายที่จะลงในเด็กดีค่ะ ( ส่วนบอร์ดโชชิว่าจะลงอยู่แต่ติดปัญหาคือ หนูลงไม่เป็น TT ใครที่สิงในบอร์ดโชชิช่วยบอกหนูหน่อยจิ 
)
ฝากด้วยนะเรื่องใหม่ของเรา TT จิ้ม…
ความคิดเห็น