คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5 ความทรงจำ
เช้าวันรุ่งขึ้น
ทิฟฟานี่ตื่นขึ้นมาก็พบกับร่างเล็กที่กลับมาฟื้นคืนชีพแล้ว ตอนนี้กำลังนั่งไขว่ห้างอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะรับแขก
‘ เมื่อวานกับวันนี้ทำไมถึงต่างราวกับฟ้ากับเหวอย่างนี้นะ…’ ทิฟฟานี่คิด (เออ ใช่ๆ)
“ คุณไม่ไปทำงานหรอ” ทิฟฟานี่ถามเพราะว่าวันนี้เป็นวันทำงานของเขา
“ โปรเจ็คคอมพลีส หลังจากนี้ชั้นมีเวลาพัก 2 อาทิตย์น่ะ” ทิฟฟานี่พยักหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงว่าเข้าใจ ก่อนที่จะไปนั่งที่ตรงกันข้ามของแทยอน ป้าซูจีก็เสิร์ฟอาหารเช้า คือ โจ๊กกุ้ง (อันนี้ของโปรดไรเตอร์เองแหละแฮะๆ) ทิฟฟานี่ยิ้มตาปิดให้ป้าซูจี ก่อนที่จะมาสนใจกับโจ๊กกุ้งโดยที่ไม่มองแทยอนเลย
“ นี่คุณสนใจโจ๊กมากกว่าชั้นหรอเนี่ย”… ทิฟฟานี่ไม่สนใจกินต่อไป
“ คุณสนใจจะเรียนมั้ย?” แทยอนเริ่มเปิดประเด็นทำให้ทิฟฟานี่ต้องหยุดกินแล้วมองหน้าแทยอน
“ตอนที่เรา… เอ่อ เจอกันครั้งแรกชั้นก็ใส่ชุดนักศึกษานี่ คุณรู้ได้ไงว่าชั้นไม่ได้เรียน”
“ ไม่มีเรื่องไหนที่เกี่ยวกับเธอแล้วชั้นไม่รู้หรอกนะยกเว้น…” แทยอนเว้นไว้มันทำให้เกิดความสงสัยในตัวทิฟฟานี่ทันที
“ อะไรล่ะ พูดออกมาสิ” ทิฟฟานี่เร่งแทยอนที่ไม่พูดซักที แทยอนยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยก่อนที่จะให้คำตอบที่ทิฟฟานี่แทบอยากไปตะปบให้หายเย็นชาเลย - -
“ หึ ไม่บอกหรอก” กวนจริงๆ - -
“ ชิ ถึงเซ้าซี้ยังไงคุณก็ไม่บอกแน่ ส่วนเรื่องชั้นอยากเรียนน่ะ ชั้นอยากมากเลย คุณจะให้ชั้นเรียนจริงๆ เหรอ?” ทิฟฟานี่ก็เปลี่ยนเรื่องถึงจะดีใจจนแทบอยากกระโดดโลดเต้นยังไงก็ต้องเก๊กไว้ก่อนสินะ -..-
“ จริงสิคนอย่างชั้นน่ะไม่ใช่คนที่พูดเพียงลมปากหรอกนะ ว่าแต่คุณอยากจะเรียนสาขาไหนล่ะ?” คำถามนี้ทำให้ทิฟฟานี่ต้องคิดหนัก
“ อืม…ที่จริงชั้นเคยอยากเรียนหมอนะ แต่ว่ามันยากไปหน่อยก็เลยล้มเลิกความคิด แต่ถึงอย่างนั้นก็อยากเรียนอยู่ดี”
“ อืม…งั้นก็หมอสินะ งั้นพรุ่งนี้ชั้นจะจัดการให้ละกัน แล้วก็ชั้นมีอะไรอยากจะถามคุณถ้ามันไม่สะเทือนใจคุณชะก่อน” คำพูดแปลกๆของแทยอนทำให้ทิฟฟานี่ต้องขมวดคิ้วทันที
“ อะไรเหรอ”
“ แม่ของคุณ…ชื่อ สเตฟานี่ ใช่มั้ย?” คำถามของแทยอนทำให้ทิฟฟานี่ต้อง
“ คุณ…รู้ชื่อแม่ชั้นได้ไง แล้วมันเกี่ยวอะไรกับชั้น”
“ ชั้นแค่อยากถามเฉยๆน่ะ แล้วมันใช่รึเปล่าละ” ทิฟฟานี่พยักหน้าเล็กน้อยแทยอนถึงกับถอนหายใจเล็กน้อยก่อนที่จะถามคำถามต่อไป
“ อยู่ในนี้คุณเหงารึเปล่า?”
“ อะไรเป็นห่วงชั้นรึไง”
“ เดี๋ยวชั้นจะออกไปชื้อของน่ะคุณจะไปด้วยรึเปล่า?” แทยอนลุกขึ้นจากเก้าอี้ เมื่อได้ยินเช่นนั้นจะมีหรอที่ทิฟฟานี่จะพลาด
“ ไปๆๆ รอด้วยๆ” ร่างเพรียวรีบเดินตามร่างเล็กไป
ตกกลางคืน
“ โอ้ย เหนื่อย!!” ทิฟฟานี่ทิ้งตัวลงที่นอนอย่างรวดเร็วของที่แทยอนชื้อให้ไม่ใช่เล่นๆเลย ทั้งเสื้อผ้าสวยๆราคาเกินหมื่น ไหนจะ โน๊ตบุ๊ค โทรศัพท์ Nokia รุ่นใหม่ล่าสุดอีก (ไรเตอร์ชอบโนเกียมันพังยากแต่รวนง่าย - -) ปฏิเสธก็ไม่ได้ TT เฮ้อ เพราะไอ้คำว่ามันจำเป็นนี่แหละ เพราะแกคำเดียวเลย เฮ้อ
“ แต่ว่านะ ทำไมเค้าถึงถามเรื่องของแม่เราน้า แปลกจัง เหมือนกับว่าเค้าจะรู้จักแม่เราเลย” ทิฟฟานี่หลับตานึกถึงเรื่องราวที่เจ็บปวดที่สุดเมื่อตอนเด็ก…
“ แม่จ๋า ฮึกๆ …แม่จะไปไหน เอาหนูไปด้วย” เสียงสะอื้นของเด็กน้อยร้องเรียกหาผู้เป็นแม่ เมื่อแม่ของเธอกำลังลากกระเป๋าไปที่สนามบิน เด็กน้อยคนนั้นก็รีบวิ่งไปเกาะขาแต่ว่า…
เพี๊ยะ!!
เสียงฝ่ามือที่กระทบกับใบหน้าของเด็กน้อยทำให้น้ำตาไหลออกมาทันที
“ อย่ามาแตะต้องตัวชั้น”
“ เงียบ!!” เพียงแค่เสียงของหญิงร่างท้วมที่ตะคอกออกมาทำให้เด็กน้อยเงียบทันที
“แกจะไปไหนเอาเด็กนี่ไปด้วยสิ” หญิงร่างท้วมหันมาพูดกับหญิงสาว หญิงสาวมองหน้าเด็กน้อยก่อนที่หัวใจดวงเล็กๆของเด็กน้อยสลายไปทันทีกับคำพูดที่ได้รับ
“ เฮอะ! เด็กที่ไม่มีพ่ออย่างนี้ชั้นไม่เอาหรอก ชั้นจะไปเริ่มต้นใหม่กับชีวิตที่ดีกว่านี้ ไปล่ะ หวังว่าเราคงไม่เจอกันอีกนะ” หญิงสาวรีบสาวเท้าปล่อยให้เด็กน้อยนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว …
“ ให้ตายเถอะ… นึกถึงทีไรน้ำตาก็ไหลทุกที เฮ้อ” ทิฟฟานี่บ่นกับตัวเอง พลางปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา
มาทางด้านของแทยอนบ้าง
“ ได้ข่าวบ้างหรือยัง?” เสียงของร่างเล็กที่ตอนนี้อยู่กับลูกน้องคนสนิทอย่าง แทคยอน
“ ครับ ตอนนี้เธอกลับมาที่เกาหลีในฐานะประธานบริษัท อิมกรุ๊ปครับ” แทคยอนตอบขึ้นมามันทำให้แทยอนเกิดความสงสัย
“ อิมกรุ๊ป อย่างนั้นเหรอไม่ใช่ว่ายุนดูแลหรอ?” แทยอนถามเพราะว่า จองกรุ๊ปเจสสิก้าดูแลอยู่นี่
“ ดูเหมือนว่าเธอได้แต่งงานใหม่กับคุณพ่อของคุณยุนอาครับ แล้วคุณพ่อของคุณยุนอาให้เธอดูแลแทนโดยที่คุณยุนอาไม่ยอมครับ”
“ อืม หวังฮุบสมบัติสินะ…แล้วทางยุนอาเป็นไงบ้าง” แทยอนเริ่มจะเป็นห่วงเพื่อนของตน
“ เธอหายไปอย่างไร้ร่องรอยครับ”
“ อืม…ขอบคุณมาก นายไปได้แล้ว” สิ้นเสียงแทคยอนโค้งให้ร่างเล็กหนึ่งทีก่อนที่จะออกจากห้องไป แทยอนนั่งคิดถึงเรื่องราวที่เจ็บใจที่สุด เรื่องราวที่ทำให้เขาต้องเป็นแบบนี้…
“ หวังว่าเธอคงไม่เป็นแบบแม่ของเธอนะ ทิฟฟานี่…”
:)
Shalunla
ความคิดเห็น